Willem2
27 januari 2006, 12:52
Emoties, erotiek en fysieke aantrekkingskracht zijn heel normaal tussen mensen. Maar wat is dat toch met auto's en vrouwenvlees? Waarom zie je op autobeurzen zo vaak halfnaakte vrouwen op een motorkap liggen?
Wat doet een sloerie op een motorkap? Mannen lokken, zoveel is wel duidelijk. Sinds enkele jaren is het op autobeurzen weer helemaal geaccepteerd om met de bevallige medewerking van een paar lellebellen nieuwe auto's te etaleren. De vrouwenemancipatie is af en de sales manager staat erbij te geiten alsof het om camp gaat – maar intussen.
Wat doet een vrouw op een motorkap?
Intussen wát eigenlijk? Want wat dat lokken inhoudt, hebben we nooit precies begrepen. Het eerste signaal aan de passant is wellicht: als je deze koopt, dan krijg je mij erbij. Weinig realistisch als verkooptruc. Bij de aanschaf van een nieuwe auto wil de dealer wel uitpakken met taart, bloemen of champagne. Maar over een vrouw op de koop toe, hoor je eigenlijk nooit.
Versieren
Een tweede uitleg ligt meer voor de hand: moet je deze auto nemen, dan kan ook jíj mooie vrouwen versieren! Die vlieger gaat alleen op bij mannen die een beetje gelukt zijn. Nog afgezien van de praktische problemen als ze ook nog zijn gezegend met een wederhelft. En eerlijk gezegd, meestal ligt een type vrouw tegen de auto gedrapeerd dat besteld lijkt bij het wat goedkopere modellenbureau. Dus wat is dan nog verleiding?
Zo dient zich nog een derde verklaring aan: een dame op de kap is een meer algemene verwijzing naar de wereld van snelle auto's, villa's en rijkdom. Koop deze auto, dan hoor je bij ons, de mensen met de dikke portemonnees. Als je die illusie koestert zonder het bijbehorende banksaldo en bij de aanschaf van een kleine middenklasser, dan ben je pas een echte loser.
Mannen laten zich verleiden door een mooie vrouw
Doelgroep
Bij de presentatie van een nieuwe Alfa Romeo komt, ook in de reclame op televisie en in tijdschriften, altijd vrouwelijk schoon kijken. Dat zie je bij nieuwe Volvo's of Volkswagens niet. Het zou dus simpel ook van de doelgroep kunnen afhangen of een dame bij de verkoop is inbegrepen.
Volgens die redenering laten Alfa-mannen zich verleiden door drie fantasieën: ze hopen die fraaie tante erbij te krijgen, ze denken dat ze zelf als bij toverslag aantrekkelijk worden of willen deel uitmaken van de grotemensenwereld.
De Volkswagen-mannen hebben wel iets anders aan hun hoofd: het bestaan zelf. En Volvo-mannen denken aan hun gezin. Vandaar dat je per traditie stellen met kinderen in de reclame voor Volvo ziet – allemaal lachen, allemaal veilig in de gordels.
Identificatie
Maar dan klopt er iets niet. Zo kennen wij Alfa-rijders die bravere gezinshoofden zijn dan menig Volvo-bestuurder. En ook zijn er Volvo-rijders zonder gezin, aardige BMW-moeders in weerwil van het macho-imago. Waarom zou de ene auto alleen via verleiding door een derde – de sloerie – aan de man te brengen zijn, en de andere door identificatie?
Zie BMW: een geslaagde man achter het stuur dient als punt van identificatie voor mannelijke kopers – niet als verleider van vrouwen. Sterker, BMW adverteerde ooit speciaal met vrouwen om vrouwen te lokken, en juist geen mannen.
Het is allemaal spielerei met één en dezelfde, dieper liggende emotie: de primaire band van mens en blik. Omdat je erin zit, omdat je eraan zit, omdat je zelf rijdt, omdat je samen van alles meemaakt. De auto is daarom bij uitstek geschikt voor de projectie van emoties en het toedichten van menselijke eigenschappen. Niet alleen emoties die behoren bij lust, seks en begeerde status, al dan niet bevestigd door een del. Maar bij van alles: geluk – zonder of met gezin –, hoop, trouw en de keerzijde: schaamte en haat.
Emotie
Merkwaardig is alleen wel dat de ene auto zich daar meer voor lijkt te lenen dan de andere. Zelfs mensen die nooit een Fiat Panda zouden willen of een nieuwe Mini, die nooit een Citroën DS of Ami bezaten, een Volvo 240, een BMW of Alfa Spider – ze weten dat de bezitters meer dan gemiddeld een emotionele band met hun voertuig hebben. Al valt zeker niet uit te sluiten dat bestuurders van een anonieme Koreaan of Chinese Landwind ook regelmatig volschieten.
Hoe liefdevol haalden we immers zelf ooit het door hagelstenen doorzeefde dak van onze eerste Eend. Hoe woest schopten wij de koppige Renault-4, die z'n rode lampje aandeed als de snelheid boven de 70 kilometer per uur steeg. En echt, we klopten de Volvo zachtjes op zijn dashboard, nadat hij ons opnieuw veilig door Europa had geloodst.
Afscheid
De auto zelf is het object, dat heeft met mooie dames weinig te maken. Hoe weinig, dat blijkt als de oude makker – is uw auto trouwens een man of vrouw? – de laatste gang naar de dealer maakt. Het afscheid begint met troost. Goed gedaan, je tijd zit erop, je snapt het wel. Echt, je doet anders de laatste tijd, laten we allebei onze weg gaan.
Met weemoed volgt de laatste rit, en wegrijdend met de rivaal welt zelfs de authentieke emotie op die mensen ervaren als ze 'het' uitmaken. Gevolgd door lichte spijt en de schaamte over het verraad.
Gelukkig, weten we, duurt die narigheid maar kort. Niets menselijks is de autobezitter vreemd: na de rouwverwerking krijgt de nieuwe alle liefde.
Wat doet een sloerie op een motorkap? Mannen lokken, zoveel is wel duidelijk. Sinds enkele jaren is het op autobeurzen weer helemaal geaccepteerd om met de bevallige medewerking van een paar lellebellen nieuwe auto's te etaleren. De vrouwenemancipatie is af en de sales manager staat erbij te geiten alsof het om camp gaat – maar intussen.
Wat doet een vrouw op een motorkap?
Intussen wát eigenlijk? Want wat dat lokken inhoudt, hebben we nooit precies begrepen. Het eerste signaal aan de passant is wellicht: als je deze koopt, dan krijg je mij erbij. Weinig realistisch als verkooptruc. Bij de aanschaf van een nieuwe auto wil de dealer wel uitpakken met taart, bloemen of champagne. Maar over een vrouw op de koop toe, hoor je eigenlijk nooit.
Versieren
Een tweede uitleg ligt meer voor de hand: moet je deze auto nemen, dan kan ook jíj mooie vrouwen versieren! Die vlieger gaat alleen op bij mannen die een beetje gelukt zijn. Nog afgezien van de praktische problemen als ze ook nog zijn gezegend met een wederhelft. En eerlijk gezegd, meestal ligt een type vrouw tegen de auto gedrapeerd dat besteld lijkt bij het wat goedkopere modellenbureau. Dus wat is dan nog verleiding?
Zo dient zich nog een derde verklaring aan: een dame op de kap is een meer algemene verwijzing naar de wereld van snelle auto's, villa's en rijkdom. Koop deze auto, dan hoor je bij ons, de mensen met de dikke portemonnees. Als je die illusie koestert zonder het bijbehorende banksaldo en bij de aanschaf van een kleine middenklasser, dan ben je pas een echte loser.
Mannen laten zich verleiden door een mooie vrouw
Doelgroep
Bij de presentatie van een nieuwe Alfa Romeo komt, ook in de reclame op televisie en in tijdschriften, altijd vrouwelijk schoon kijken. Dat zie je bij nieuwe Volvo's of Volkswagens niet. Het zou dus simpel ook van de doelgroep kunnen afhangen of een dame bij de verkoop is inbegrepen.
Volgens die redenering laten Alfa-mannen zich verleiden door drie fantasieën: ze hopen die fraaie tante erbij te krijgen, ze denken dat ze zelf als bij toverslag aantrekkelijk worden of willen deel uitmaken van de grotemensenwereld.
De Volkswagen-mannen hebben wel iets anders aan hun hoofd: het bestaan zelf. En Volvo-mannen denken aan hun gezin. Vandaar dat je per traditie stellen met kinderen in de reclame voor Volvo ziet – allemaal lachen, allemaal veilig in de gordels.
Identificatie
Maar dan klopt er iets niet. Zo kennen wij Alfa-rijders die bravere gezinshoofden zijn dan menig Volvo-bestuurder. En ook zijn er Volvo-rijders zonder gezin, aardige BMW-moeders in weerwil van het macho-imago. Waarom zou de ene auto alleen via verleiding door een derde – de sloerie – aan de man te brengen zijn, en de andere door identificatie?
Zie BMW: een geslaagde man achter het stuur dient als punt van identificatie voor mannelijke kopers – niet als verleider van vrouwen. Sterker, BMW adverteerde ooit speciaal met vrouwen om vrouwen te lokken, en juist geen mannen.
Het is allemaal spielerei met één en dezelfde, dieper liggende emotie: de primaire band van mens en blik. Omdat je erin zit, omdat je eraan zit, omdat je zelf rijdt, omdat je samen van alles meemaakt. De auto is daarom bij uitstek geschikt voor de projectie van emoties en het toedichten van menselijke eigenschappen. Niet alleen emoties die behoren bij lust, seks en begeerde status, al dan niet bevestigd door een del. Maar bij van alles: geluk – zonder of met gezin –, hoop, trouw en de keerzijde: schaamte en haat.
Emotie
Merkwaardig is alleen wel dat de ene auto zich daar meer voor lijkt te lenen dan de andere. Zelfs mensen die nooit een Fiat Panda zouden willen of een nieuwe Mini, die nooit een Citroën DS of Ami bezaten, een Volvo 240, een BMW of Alfa Spider – ze weten dat de bezitters meer dan gemiddeld een emotionele band met hun voertuig hebben. Al valt zeker niet uit te sluiten dat bestuurders van een anonieme Koreaan of Chinese Landwind ook regelmatig volschieten.
Hoe liefdevol haalden we immers zelf ooit het door hagelstenen doorzeefde dak van onze eerste Eend. Hoe woest schopten wij de koppige Renault-4, die z'n rode lampje aandeed als de snelheid boven de 70 kilometer per uur steeg. En echt, we klopten de Volvo zachtjes op zijn dashboard, nadat hij ons opnieuw veilig door Europa had geloodst.
Afscheid
De auto zelf is het object, dat heeft met mooie dames weinig te maken. Hoe weinig, dat blijkt als de oude makker – is uw auto trouwens een man of vrouw? – de laatste gang naar de dealer maakt. Het afscheid begint met troost. Goed gedaan, je tijd zit erop, je snapt het wel. Echt, je doet anders de laatste tijd, laten we allebei onze weg gaan.
Met weemoed volgt de laatste rit, en wegrijdend met de rivaal welt zelfs de authentieke emotie op die mensen ervaren als ze 'het' uitmaken. Gevolgd door lichte spijt en de schaamte over het verraad.
Gelukkig, weten we, duurt die narigheid maar kort. Niets menselijks is de autobezitter vreemd: na de rouwverwerking krijgt de nieuwe alle liefde.