Kuala Lumpur, Maleisië

[lovemassage]

Beste mede-leden,

Voor mijn werk moet ik eind november naar Kuala Lumpur voor een paar dagen. Nu wil ik uiteraard wat vertier 's nachts in de hotelkamer dus vraag ik mij af of jullie nog tips hadden voor knappe, gewillige DVP's en waar ze te vinden zijn. Nu geloof ik dat de DVP's in Maleisië wat meer onkosten vragen dan de Thaise tenzij ik ze van de straat pluk...maar is dit wel veilig??
Ik heb al vernomen over de zogenaamde Beach Club waar vrouwen al voor je klaarliggen maar ik hoor van bedragen van EUR80 voor 1 uur??
Oftewel: kan iemand mij meer vertellen over het reilen en zeilen in Kuala Lumpur?

Alvast bedankt!

PS dit zal mijn eerste keer dames oppikken in Azië worden. Zijn de do's en dont's hetzelfde als die van Thailand?

[aamu]

Wellicht bijna 2 jaar te laat, maar zal proberen hier een sfeer impressie van een avondje Beach Club neerzetten.

Allereerst een samenvatting:
- Beach Club en het Thaise cafe aan de overkant zijn de bekende plekken om dames op te pikken.
- Dames in Beach club zijn voornamelijk Vietnamees en Pinay, maar er lopen ook dames uit Ghana rond en wat verdwaalde oost-blok dames.
- In het Thaise Cafe ben ik niet geweest, maar ga er maar van uit dat er veel Thais zit :)
- Beach Club heeft Happy hour tot 21:00 met gratis entree en biertje voor 15 RM (4 euro) daarna entree 30 RM (7.50 euro) en biertje 28 RM (7 euro)
- Prijzen kunnen enorm fluctueren, er zijn dames die niet voor minder dan 500 RM (125 euro) mee willen en anderen gaan graag met je mee voor nog geen 200 RM (50 euro).
- Dames zetten in het algemeen hoog in zo rond de 500 RM (125 euro). Daar is wel wat van af te snoepen.
- Probeer je er te veel af te snoepen, dan heb je kans dat een dame je bedankt en verder gaat zoeken.
- Mocht je een dame leuk vinden, houdt daar rekening mee, want je krijgt niet altijd een 2e kans.
- Sommige dames willen naar jouw hotel, anderen hebben reeds een kamer geboekt in de omgeving.
- Neem zelf condooms mee - geen meid die ze daar bij zich heeft (?).
- Mocht je een dame mee nemen naar jouw hotel - zorg dan ook voor toiletspullen voor haar zoals een (nieuwe) tandenborstel, een douchekapje etc.
- Vaak is dit al in het hotel aanwezig, zo niet loop even langs de 7/11.
- Zorg dat je de dame wat te drinken aan kan bieden, zorg dat je flesjes (nog gesealed) water hebt bijvoorbeeld.

[aamu]

En zoals al aangekondigd ook een sfeer impressie (zal het in meerdere etapes posten).

Beach Club Cafe (BCC)

Beach club al opgepikt op meerdere sites als place-to-be voor nachtelijk vertier. ’s Middags lopend kom ik er toevallig al langs richting de Petronas Towers (KLCC) en zo stelde ik mijzelf voor om de hoek wat te gaan eten en vervolgens - voordat er entree geheven wordt - naar binnen te gaan. Ik herinner me ook de tip van een emmer met biertje te bestellen tijdens happy-hour en zodoende genoeg te drinken te hebben. Even overweeg ik het, maar waarschijnlijk zet ik het dan op een zuipen en presteer ik vannacht niets meer, beter haal ik ze per stuk. Dan maar iets meer kwijt.

Nadat ik mij bij het hotel wat opgefrist heb en terug ga richting de Beach Club loop ik een rondje in de buurt rond op zoek naar een eettentje. Ik kijk naar binnen en bedenk me dat je kan inlezen wat je wilt, maar het zal er toch altijd anders uitzien dan je verwacht. Zo ook Beach Club. Ik had verhalen gelezen van vreselijk tent, maar vond dat echt wel meevallen. Het was ook een stuk groter en meer in de open lucht dan ik mij had voorgesteld. Als ik langs loop zie ik nog wat gezinnetjes zitten aan de tafels, zich van niets bewust wat zich hier straks gaat afspelen. Dat hoop ik dan maar althans – ik moet het ook nog zien, natuurlijk.

’s Middags al redelijk wat gegeten dus niet al te veel honger. Bij het restaurant raadt de ober een mixed grill aan. Dat is veel te veel geef ik aan. Nee dat valt wel mee, zegt hij nog – ik bedank nogmaals en bestel 3 stokjes shaslick. Wat ik met moeite op krijg – als de ober vervolgens mijn bord komt meenemen geeft hij mij gelijk een mixed grill had veel te veel geweest.

Het is even half 9 en ik steek de straat over richting Beach Club. Het is nog redelijk vroeg en rustig maar de tafeltjes met single dames dat oog contact zoekt bij binnenkomt geeft toch aan dat ik mij op het juist adres bevind. Ik glimlach naar de dames en loop door naar de bar en bestel een biertje – 15 RM (4 EUR) – dit is tijdens happy hour. Later na 9en ben je 28 RM (7 EUR) kwijt.

Met biertje in mijn hand loop ik verder het cafe in en zoek een bankje uit met uitzicht over de club. Plof daar neer en wacht wat komen gaat. Als je als ijsbeer in een saunaclub zo opzichtelijk – laat ze maar komen – erbij gaat zitten heb je vrijwel direct 3 dames die bij je komen zitten om eens onder je badjas te graaien. Azië is toch anders – ik kreeg af een toe wel een blik maar ik moest ze toch echt zelf uit nodigen leek wel. Afwachtend de sfeer een beetje geproefd en rond gekeken. Veel tafeltjes bezet met mannen alleen of met z’n 2en en een emmer met biertjes erin. Ook groepjes dames – maar deze toonden tot op nog weinig interesse voor wat er om hun heen gebeurde. Aan de bar zitten 2 groepjes dames waarbij in elk groepje wel een dame is die me bevalt. Met de dame in het linker groepje heb ik wat oogcontact, maar kijkt me een soort van boos aan na elke glimlach alsof ik stante pede bij haar moet komen, omdat ze aan haar kruk is vastgelijmd. Het rechter groepje spreekt een van de dames me wel aan, maar deze gaat een gesprek aan met een westerling en keert mij de rug toe.

Het glas is leeg en nog steeds alleen.

Wordt vervolgd...

[aamu]

http://i42.tinypic.com/69jl06.jpg
Op de linker witte bank was ik gaan zitten in afwachting van

Van de bank gehopt en een rondje gaan doen door het café. Vanuit de bar (kijkend naar buiten) waren er nog 2 tuinen rechts verbonden en in de 2e tuin was er nog een bar. Daar plaats genomen en nog een pint besteld. Omgekeerd aan de bar gaan zitten en langzaam begon het vol te stromen met meer dames. Van niet alle dames was ik er zeker van of ze dan wel een dame waren. Terwijl ik rond keek had ik oogcontact, kreeg een knipoog en ik glimlachte terug. Dit werd als een uitnodiging gezien en direct kwam deze dame bij me staan. Stiekem weet niet of het wel een dame was – heel slank en niet mijn type, maar ladyboys zijn het minste ‘boy’ als ze slank zijn. De stevige types vallen al heel snel door de mand. Even gebabbeld met deze ‘dame’ uit Vietnam en al vrij snel kwam de vraag waar mijn Hotel was. Uitgelegd dat het ver van hier was en ik kreeg te horen dat zij een kamer had. “Let’s go to my room and have some fun in bed. Then we come back here and go drink”, vraagt ze me. “How much do you want for fun in bed?”, vraag ik haar. “500 RM (~125 euro)”. Damn dat is best veel voor duidelijk short time. Het zou kunnen dat het voor de hele avond is, maar ik zie haar er voor aan om bij een 2e rondje opnieuw te onderhandelen. Verder ze is niet mijn type en ik weet niet eens of ze wel als vrouw geboren is. “Sorry 500 is too much for me”, vertel ik haar. “Ok, how much do you have? “, vraagt ze me. Ik wil niet met haar mee en probeer dus met een bedrag te komen dat niet te laag is maar ook niet hoog genoeg dat ze ja zegt. “Well I only have 200 RM”, zeg ik haar. “We can go for 300 RM, but then only for 1 hour”, antwoord ze. “Sorry that’s not going to work. Have a good evening.”, zeg ik en ze loopt weg.

http://i42.tinypic.com/2lmuccp.jpg
Bar aan buitenkant van beach club

Net een slok bier genomen en er staat een Afrikaanse dame voor me: “I want to suck your dick all night long”, zegt me met zwoele stem, terwijl ik bijna in mijn bier slik omdat ik haar niet had zien aankomen. Het komt eerder grappig dan geil over en ik vraag haar het te herhalen en vervolgens bedank ik haar vriendelijk. Inmiddels lopen er 2 leuke dames rond, maar ze kijken me maar niet aan. Eentje gaat bij 2 mannen voor me zitten, maar ondanks dat ze tegen over me zit weigert ze oogcontact. Naast me begint het gesprek tussen een Australiër en zijn Vietnamese nieuwe liefde iets te bloeien en vang ik flarden van een gesprek op. Te weinig om het echt te volgen.
http://i42.tinypic.com/j5ji9k.jpg
Pre-sales

Ik sta op van mijn kruk en ga op zoek naar de wc; deze vind ik op een 2e etage waarbij vele dames zich staan op te maken en er een kleine dwerg druk blijft wijzen naar de fooienpot voor haar schoonmaak kunsten. Ik knik beleefd dat ik het begrijp, terwijl ik mijn handen was. Ze blijft echter maar druk naar de fooienpot wijzen en er op tikken met een stokje. Ik blijf beleefd knikken en nadat ik mijn handen afgedroogd heb gooi ik er wat muntjes in en loop terug naar beneden.
http://i39.tinypic.com/33w5qfs.jpg
Dames staan zich vaak in grote getallen zich op te maken

Terug beneden bestel ik nog een biertje aan de bar. Twee dames maken plaats voor me en zo begint een leuk gesprekje. Beide dames komen uit Vietnam en willen graag met z’n 3en en feestje voorzetten in een hotel. Ik speel verrast dat zij mij hier zo'n oneerbaar voorstel aandoet. De dames lachen een beetje en ik houd mijn onschuldige image op, terwijl de dames lachen om mijn reactie. Niet de juiste dames voor deze avond dus ik loop weer een rondje nu voor de bar langs. Word nog aangesproken door een Russische blonde milf maar deze bedank ik vriendelijk.

Ik probeer een beetje te rekenen hoeveel geld ik bij mij had – ik begon met 400 RM, toen iets gegeten (30 RM) en paar rondjes bier dus zo rond de 250-300 RM ongeveer schat ik. Als ik dit overdenk zie ik en iets vollere dame (in vergelijking met de kleine poppetjes die je hier veelal treft) met ‘secretaresse’-look. Uiteraard met passende bril. Op moment dat ik in haar buurt kom ontstaat er direct een zakelijke onderhandeling nadat we het gebruikelijke “Hi! Where you from?” hebben afgehandeld. “You have hotel?”. Ik noem mijn hotel wat ongeveer 5 minuten per taxi is. “That is too far. We can get hotel closeby”, besluit ze. “How much for the hotel?”, vraag ik. “100-150 RM. Depends on what you want?”. Alsof het me iets uit zou maken bij een hotel voor een uurtje of 2. Ze wilde zelf 300 RM dus bij elkaar 400 RM minstens (of meer). Ik reken het even na en ik vertel haar - oprecht - dat ik geen 400 RM meer bij mij heb. “Goodbye”, is haar reactie en direct loopt ze weg. Dus loop ik nog maar naar de bar en bestel nog een biertje.

Het dringt tot mij door dat ik door het drinken inmiddels niet meer genoeg geld voor een dame heb, althans niet zonder bezoekje aan de ATM. Eigenlijk vind ik het ook wel prima, ik heb best wel lol in de introductie gesprekjes en het onderhandelen. Tot op heden was er dan ook nog geen dame geweest die de juiste interesse niveau wist te raken. Zeker het onderhandelen voegt een leuk element toe aan het spel. In een Duitse club weet je wat een half uur/uur kost, maar dat is hier natuurlijk bij elke dame anders en hangt ook van het tijdstip, drukte en hoe ze jou inschat. Eigenlijk had ik een beetje gehoopt op een dame voor LT, maar met prijzen tussen de 400-500 RM voor ST had ik dit er niet voor over.

Plan A – “Dame mee naar de kamer voor longtime” werd omgezet in Plan B - “Zuipen en lullen”. Ik had nog geld voor een bier of 8 a 9 dus dat zou helemaal goed komen. Inmiddels dus maar weer een nieuw biertje gehaald en mij weer in algemenere gedeelte van Beach Club begeven.

http://i39.tinypic.com/bv4zn.jpg
Kleine sfeer impressie

Hier ontmoet ik een slanke Vietnamese met wie ik een praatje aan knoop. Ze stelt voor om voor 500 RM ergens anders heen te gaan. Ik lach en vertel dat ik nog maar 200 RM heb. Ze twijfelt even en 300 RM is ook wel ok, vertelt ze me. Ik haal mijn schouders en vertel dat het jammer is maar dat ik echt niet meer heb dan 200 RM en probeer over iets anders te beginnen. Ik wil ook eigenlijk helemaal niet met haar mee of dat zij mee gaat. Ze is even stil ,maar dan hapt ze op mijn eerdere voorstel “200 RM is ok. But only 1 time finish,ok?”. Mijn “200 RM” was meer een bluf en ik had niet verwacht dat ze dat zou accepteren, maar het is goed te weten waar de grenzen liggen. “You know ….. You’re a very beautiful woman.”, begin ik. Ze glimlacht. “I’m sure you can find a more rich man that will pay you 500 RM. I would feel bad if I took you away from here for 200 RM. Really!”, begin ik mijn 2e bluf en spreek haar nog wat meer zelfvertrouwen in. Ik herhaal het een paar keer en het lijkt te werken. Met een glimlach gaat ze op zoek naar een ander slachtoffer.

Ze is nog niet weg of er komt een dame uit Ghana langslopen die me weer hele vulgaire dingen begint te hijgen. Ik kan er alleen maar om lachen en vraag haar vriendelijk en lachend om verder te lopen. Inmiddels was mijn oog gevallen op een dame met wat ‘latina’ trekjes die aan de bar staat. We glimlachen en knipogen wat naar elkaar, maar aangezien ik nog steeds met plan B bezig ben, wat ik niet of het wat wordt. Ik ga een nieuw biertje halen en we hebben even contact, oppervlakkig, aftastend, maar teasend.

Er begint een bandje te spelen en mensen beginnen te dansen. Twee dames voor me dansen een beetje tegen me aan met z’n 2en en een van deze dames blijft een beetje plakken. Haar had ik begin van de avond al aan de bar gezien – iets voller met een goed gevulde voorgevel en een knap gezichtje. Ze heeft inmiddels haar gesprek afgerond. Haar vriendin drukt ons tegen elkaar aan en het eerste wat ik doe is mijn handen om haar middel plaatsen en zij legt die van haar om mijn nek.

Wordt vervolgd…

[aamu]

We kletsen en dansen wat af en hebben lol. Ik begin dan toch weer langzaam van plan B af te zien en terug naar Plan A te gaan; ik heb best zin in haar namelijk. “Where do you stay?”, vraagt ze op een moment. “Somerset.”, vertel ik haar. “You want to have party in the Somerset?”, vraagt ze. “Sure, later we can have a party.”. Ik leg mijn handen weer om haar middel en kijk in haar mooie ogen en geniet van haar lach.

Als mij biertje op is, vraag ik haar mee te gaan voor het feestje wat ik zo gegeven in mijn hotel kamer. Ze pakt haar mijn hand en wil mij direct naar buiten loodsen. Dan kijkt ze om en vraagt me: “You do know that have to pay me?”. “Sure, how much? “, vraag ik haar. “For 500 RM I’ll stay with you until the morning.”. “Ok, let’s go! Do you know an ATM nearby?”, vraag ik haar. “Yes, come on!”, terwijl ze mijn hand pakt en mij naar buiten leidt.

We lopen hand in hand naar buiten en inmiddels heeft zich een rij gevormd voor Beach Club, waar nu entree geheven wordt. We worden direct aangesproken door iemand die me condooms wilt verkopen – maar die zijn er genoeg in het hotel dus niet nodig. We gaan de hoek bij Beach Club om en zijn direct uit de drukte. Uit het niets loopt er een heel jong klein meisje naast ons en probeert iets te verkopen. “Shouldn’t you be in bed!”, roept mijn nieuwe Pinay schatje lachend en we lopen lachend nog hand in hand verder richting pinautomaat. We stellen ons nogmaals voor, vanwege de drukte in de club kon ik haar moeilijk verstaan. Hazel heet mijn nieuwe schatje, vernoemd naar haar ogen.

http://www.soyummykaya.com/wp-content/uploads/2012/04/PP_2012-04-19.jpg
Een Pinay

Ik ga naar binnen en probeer te pinnen, maar mijn pas wordt nergens geaccepteerd. We proberen het ergens anders en ook daar geen geluk. “Damn”, denk ik nog. "Heb ik eindelijk een leuk meisje gevonden, werken de pinautomaten niet mee.". “I know another place”, zegt ze terwijl ze me weer naar een andere bank begeleidt aan de overkant van de straat. Ook hier geen geluk – ik verzamel wel een hele rits bonnetjes van alle pinautomaten. Maar niet de papiertjes waar Hazel geïnteresseerd in is.

We kunnen het morgen ook proberen of anders dichter bij het hotel overweeg ik, als ze nog mee wilt natuurlijk. Ze blijft er redelijk optimistisch onder, ik bespeur geen spoortje twijfel bij haar dat het niet gaat lukken. “Maybe we need to try another bank, closer to the hotel”, zeg ik haar. “In the hotel I also have another ATM card, maybe that will work.”. Ze kijkt me hoopvol aan. “Do you maybe have dollars?”, vraagt ze. “Yes, but only a few. I have euro’s. Do you accept euros?”, vraag ik haar. “Yes of course I accept euros!”, knikt ze vrolijk. Zo kan het feestje alsnog doorgaan.

We houden een taxi aan. De chauffeur zet keurig de meter aan en levert ons na een kort ritje ons voor de deur van het hotel. We lopen samen hand in hand het hotel binnen en ik knik en groet vriendelijk de nachtdienst. Er wordt geen probleem gemaakt dat er dame mee komt. We lopen naar de lift en stappen in. Ik druk op de knop van de 20ste verdieping en we kijken elkaar aan met een glimlach.

Zodra we in het appartement zijn, vraag ik haar wat ze wil drinken en ze vraagt me om water. Ik overhandig haar een nog gesealed flesje water en neem er zelf ook eentje. “What did you drink this evening?”, vraag ik haar. “Long Islands, I like them, there is alot of alchohol in them.”, vertelt ze me. We gaan op de bank zitten en direct kruipt ze op schoot. We kletsen wat en het blijkt een slimme meid. Haar Engels is uitstekend. Op de Filippijnen blijkt Engels een standaard schoolvak. Al snel beginnen we wat te zoenen en beginnen elkaar uit te kleden. We besluiten even een kleine pauze in te lassen om te douchen. Helaas is dat hotel daar niet zo op berekend en ontbreekt de complementaire tandenborstel en douchecap. Hazel kijkt wat beteuterd, maar het is nu eenmaal niet anders. Dus poest ze haar tanden met haar vinger en douchet samen voorzichtig met mij. Vanuit de badkamer hebben we een overzicht over de stad. Hazel maakt een grapje dat we ook voor het raam sex kunnen hebben met uitzicht over Kuala Lumpur. “You read my mind!”, vertel ik haar. Na het douchen begeven we ons naar de slaapkamer.

http://i41.tinypic.com/256btl1.jpg
Uitzicht over Kuala Lumpur (KL)

Wordt vervolgd...

[aamu]

Aangezien ik de airco in de slaapkamer al op volle toeren had aangezet begint mevrouw te miepen dat het koud is en kruipt direct onder de dekens. Die kans laat ik niet liggen en ik kruip er direct naast. We kruipen in elkaars armen en beginnen te zoenen. Als ik Hazel haar borsten begin te zoenen, voel ik een hand op de zijkant van mijn hoofd die mij lichtjes, maar duidelijk naar beneden duwt. Kusjes gevend over haar buikje richting beneden kom ik aan tussen haar dijen begin ik haar poesje te likken. Ze grijp mijn hoofd met beide handen. Met haar voetjes op mijn schouders en met 1 hand op haar buik, merk ik dat ze er van geniet.

Langzaam kom ik kussend weer boven bij haar mond uit. Ze duwt me om en klimt boven op me en vraagt waar de condooms liggen. “In the drawer”, terwijl ik met mijn hoofd richting het nachtkastje knik. Lenig probeert ze er bij te kunnen en dat lukt net als ik haar een beetje helpt. Ze pakt er een uit en bijt, als een pro, de verpakking stuk. Ze brengt de condoom vervolgens aan en klimt boven op mij. Zet haar handen op mijn borst, zodat ze haar prachtige volle borsten – cup E - goed samen drukt en begint me te berijden. In de schemering van het maanlicht over de stad zie ik voornamelijk haar contouren en het uitzicht is prachtig en betoverend.

Ze laat zich linksom vallen en ik draai mee boven op haar. Ze legt haar benen in mijn nek en haar armen om mij heen en kussend neem ik haar. Als ik wil wisselen, draait ze zich om en ik wijs naast het bed. Ze kijkt niet begrijpend – ik wijs naar buiten. Ze kijkt me weer vragend aan. Ik sta op en ga naast het bed staan en pak haar hand. Ze staat naast het bed, ik breng haar hand naar de reling voor het raam en het begint te dagen. Hazel zet haar andere hand ook op de reling en tilt haar kont omhoog. Ik ga achter haar staan en breng hem naar binnen en pak die prachtige grote borsten van haar vast en kijk over haar schouder mee over Kuala Lumpur bij nacht. “Oh.. I like this!”, zegt ze tussen het kreunen door en het duurt ook niet lang meer voordat ik mijn eerste salvo los.

Ik ruim het condoom op en mevrouw ligt al onder de dekens, met de tv inmiddels aan. Ik kruip onder de wol en kruip tegen haar aan. “Do you want to watch TV?”, vraagt ze. “No, I don’t care for TV much”. “Ok, then we sleep”, stelt ze voor. Ze doet de TV uit en legt haar armen om mij heen. Dit is mijn eerste long-time paydate en moet zeggen dat het wel bevalt zo in slaap vallen met een dame. Het is wel wat onwennig en word dan ook om de haverklap wakker. Hazel laat mij geen moment alleen – als ik mij omdraai, draait zij zich om en legt haar arm om mij heen. Verdere ervaring in Azië later leert mij dat dames hier erg dicht tegen je aan willen liggen. Een keer werd ik wakker en hoefde letterlijk alleen nog mijn lippen te tuiten om een kusje op haar lippen te geven.

’s Ochtends werd ik wakker met een Hazel die weer boven op mij zat en in het laatje zat te friemelen om een condoom te vinden. Weer een prachtig uitzicht – dit keer met zonsopkomst. We verplaatsen ons richting de woonkamer, waar we op de bank verder gingen. Zonder handdoeken of lakens – daar waren we te hitsig voor. We lagen nog even in elkaar armen, waarop Hazel vond dat het koud was en weer snel onder de dekens in de slaapkamer kroop. Ze wilde nog even blijven liggen terwijl ik m’n spullen alvast ging pakken. Het was inmiddels wat over 8en en ik moest om 09:00 bij het busstation Puduraya zijn. Terwijl ik alles bij elkaar geraapt had, hoorde ik inmiddels ook de douche aangaan, na een luid gegaap. Eenmaal alles ingepakt vond ik haar in de woonkamer van het appartement, in een ander setje kleren dan de avond ervoor. Heel meisjesachtig en lief. Krijg een associatie met een scene uit Trainspotting, waarbij de vamp van de nacht ervoor het op eens een heel lief meisje is wat ik zo bij de bus naar school moet afzetten. Ik neem plaats naast haar op de bank om mijn schoenen aan te trekken en het financiële gedeelte af te handelen. Voor haar vertrouwen en het feit dat het in euros mocht heb ik haar nog beloond. Ik vertelde haar dat 50 euro gelijkstond aan 200 RM en ze leek het meer aan te nemen dan dat ze de koers wist. Ze bedankte innig en klom nog even op schoot, waar we nog een tijdje afscheid namen, uiteindelijk maande ze me te gaan, omdat ik anders te laat zou komen.

Over een aantal weken had ik nog een middag in KL en ik stelde haar voor om dan te meeten als ze dat leuk leek, bedoeling was middagje hotel en eten ofzo. Op die manier zou ik die losse middag ook weer goed gevuld hebben. Stiekem was dat ook een beetje het plan van die middag, maar had niet durven dromen dat ik een dame in KL voor LT zou krijgen en zoiets zou kunnen voorstellen. Kreeg de indruk dat ze het een leuk idee vond, ze was er in ieder geval enthousiast over. Heb haar telefoonnummer gehad en bel haar als ik weer in KL ben.

Hazel vroeg of zij eerst naar beneden moest gaan. “Of course not”, antwoordde ik “We can go together”. Had me voorgenomen als ik gezeik zou krijgen om er dan gewoon hard tegen in te gaan. Boos te worden en roepen dat het schande is dat ze mijn vrouw voor h.oer uitmaken. We liepen het appartement uit richting de lift – de lift stopte vervolgens op elke verdieping naar beneden om mensen op te pikken. Vanwege haar ‘schattige’ pakje en het feit dat we samen naar beneden kwamen viel het ook niet zo op. Eenmaal beneden uitchecken bij de receptie terwijl Hazel op een bankje bij de fontein plaatsnam. Direct gevraagd om een taxi naar de busstation en deze werd voor mij besteld. Nadat ik afgerekend had en ontbijt afgewezen had – had Hazel ook nog aangeboden, maar die wilde liever naar huis om verder te slapen. Hazel stelde voor dat zij buiten zou wachten en weer keek ik haar aan van doe niet zo raar. Als je wilt wachten dan doen we dat gewoon weer samen. De taxi kwam op het moment dat we buiten kwamen al aan. Hazel nog duidelijk gemaakt dat ik er bel op moment dat ik weer in KL ben over een aantal weken voor de middag. Gaf haar een afscheidskusje op haar wang en keek haar nog eens aan. Met slaap in d’r ogen zei ze gedag en ging haar eigen weg.

[aamu]

Drie weken later in de middag land ik weer in KL. Als ik mijn bagage van de band gehaald heb, zet ik het op een karretje en ga op zoek naar kluisjes. Met 2 tassen door KL sjouwen zie ik niet zitten. Ik ben hier maar een middag en een avond, dus het liefst neem ik mijn portemonnee, telefoon en paspoort mee en dat is het. Uiteraard stop ik in mijn portemonnee wel een 3 tal condooms, want op die dames hier kan je niet vertrouwen, heb ik al geleerd.

Kluisjes kennen ze op KL Airport niet, maar ze hebben wel een balie waar vriendelijke vrouwtjes met een hoofddoek je tassen wel voor de dag in bewaring willen nemen. Het kost me uit eindelijk 50 RM (12,50 euro) voor 2 tassen.

Ik besluit om Hazel te bellen om af te spreken, als ze me nog kent natuurlijk. Na een lange reis is mijn oriëntatie van tijd een beetje weg, wellicht zijn voor haar de weken voorbij gevlogen. Nu wil ik haar niet op mijn eigen nummer bellen, en ga dus op zoek naar een payphone. Ik heb de optie tussen een ‘make cheap internet calls’ voor $5 minimum of de standaard payphones. Als een hoorn van de haak haal, hoor ik voornamelijk ruis. Ik loop het vliegveld over op zoek naar andere telefoons, maar dat is niet veel beter. Ik kom veel telefoons tegen waar muntjes in de creditcard gleuf gepropt zijn dus die werken ook niet. Ik overweeg om gewoon de stad in te gaan, iets van een massage te zoeken en Hazel te vergeten, maar wil dit ook niet doen zonder een fatsoenlijke poging.

Dan dringt het tot me door waarom die payphones zo oud zijn - iedereen koopt hier natuurlijk gewoon een cheap sim kaart. Als ik even rond kijk, kom ik direct 2 kioskjes van telefoon providers tegen. Ik moet even in de rij staan maar dan heb ik wel voor 8 RM (2 euro) een sim kaart. Ik stort er nog 20 RM (4 euro) op en daar mee moet ik het wel redden.

Ik besluit maar met een sms te beginnen en ik stuur het eerste berichtje:
aamu: Hi Hazel we met 3 weeks ago in bc. I am in KL for the afternoon. Let me know if you want to meetup….

Ondertussen loop ik richting de KL Express – de trein naar KL Sentral die er zo’n 25 minuten over doet. Terwijl ik in de rij sta check ik mijn telefoon en jawel, antwoord :)

Hazel:Hi. Who is this?...

Ik hoop dat ik een goed nummer heb en stuur mijn fictieve naam maar door.
aamu: Luc. If you don’t remember no problem.
Hazel: Hey! Yeah! I remember u! I put my reminder that u arrived t0day.. actually, im waiting y0ur msg.:) wer u n0w?
aamu: Airport taking train to kl sentral
Hazel: 0k.. Sms me when u arrive.. :) where u stay here?
aamu: Ok will do. I don’t stay. I fly out tonight :) just here of the afternoon.
Hazel: 0h ok.. see u s0on..! What time u flyt back t0night?
aamu: I fly at 23.45. should be at kl sentral 15.50. See you soon!

Ondertussen zit ik in de trein en de reis verloopt vlot. De trein gaat vanaf luchthaven richting KL Sentral en zit vol met toeristen die zich paniekerig afvragen of deze trein wel naar KL Sentral gaat. Meerder mensen moet ik gerust stellen dat deze trein echt stopt bij KL Sentral. Ik kijk uit het raam en het begint te regenen. Gelukkig houdt het op als ik uit stap.

aamu: Ok, I am at KL Sentral now.
Hazel: 0k, we meet k.l.c.c? .. Or wherever you want.

Had stiekem gehoopt dat ze misschien naar KL Sentral zou komen, maar helaas.

aamu: Sure, if that is easy for you. You this city better than me :)
aamu: +know
aamu: I take taxi there now :) See you soon!

Ik neem dus maar een taxi naar KLCC (winkel centrum bij Petronas Towers). Het is een kort ritje en ben iets van 14 RM kwijt. Als ik aankom krijg ik de vraag of ik weet waar het is – inmiddels kijk ik al naar de 2 torens.

Hazel: Hi.s0ri.late reply. Yeah 0k .. see u at klcc .. u kn0w where klcc is?
aamu: Yes I am there now. I wait between the two towers.
Hazel: 0k. wait f0r me 5 mins. I have 1frnd of me..

Ik wacht een minuut of 10 en kijk af en toe op mijn klokje. Uiteindelijk wordt ik gebeld. “Hi! Where are you?”, klinkt het aan de andere kant. Ze loopt duidelijk ergens binnen, dus ik ga ook naar binnen. KLCC is gigantisch dus dit gaat niet al te makkelijk worden. Ik begin namen van winkels te noemen waar ik langs loop en uiteraard kent ze de Gucci winkel. Dus we spreken daar af. Ik wacht voor de deur en er staat een wachtrij. Bij de rij staat een bordje met de tekst: “At the moment the shop is busy, please wait in line to enter the store” of iets dergelijks. In de winkel lopen misschien 5 mensen. Van de andere kant zie ik Hazel aan komen en ik herken haar gelukkig nog. We geven elkaar een knuffel en ik word voor gesteld aan een vriendin die ze bij zich heeft.

We besluiten eerst wat te gaan eten. De dames hebben niet direct honger en ik bestel wat een fastfood tent. Het is wel even wennen, dit zeer Westers aanvoelende Kuala Lumpur in vergelijking met de rest van de trip door Azië. Het voelt nog wat onnatuurlijk aan allemaal.

Als ze mij zien eten, krijgen de dames toch trek om een hamburger te halen bij de Mac achter ons. Uiteraard wordt er verwacht dat ik de rekening er van oppak. De dames vragen mij waar de rijkste mannen ter wereld wonen? Amerika beweert er eentje – ja wellicht, maar niet elke Amerikaans huishouden zou een aflevering op MTV Cribs waard zijn. De meeste waarschijnlijk zeer zeker niet. De dames vragen wat mijn plannen zijn en ik antwoord dat ik wel wat ‘fun’ wil hebben. “We are on our way to Church”, begint het vriendinnetje. Ik geloof haar niet en begin spontaan te lachen, maar het blijkt serieus te zijn. “Don’t you go to church?”, vraagt ze mij als reactie. “No. I hardly know anyone who goes to church”. Er wordt even verbaasd heen en weer geklept en dan vraagt Hazel nogmaals, waar ik zin in heb. “You.”. Duidelijker kan ik toch niet zijn. Ze boost er een beetje van. Ik vraag haar of ze ergens weet waar we heen kunnen. “Yes, I know somewhere”, we lopen nu KLCC uit. “You want to go to a hotel, right?”, vraagt ze me voor de zekerheid.

Buiten regent het en we houden een taxi aan. Dat gaat zo maar niet, we moeten eerst een kaartje kopen en met dat kaartje mogen we een taxi uitzoeken. De vriendin moeten we bij de kerk afzetten. Het is spitsuur en dus gaat het niet al te snel. Hazel trekt zich naar mij toe en vraagt of ik condooms bij me heb. Ik knik. Ze pakt mijn hand en knijpt er in en maakt met haar andere hand stootbewegingen op de maat van de muziek.

Na 20 minuten in de taxi begint het toch wel lang te duren. We staan inmiddels ook al 5 minuten stil Even overleggen we en besluiten lopend een hotel te zoeken. Bij het eerste het beste hotel nemen we de roltrap omhoog en komen in een werkelijk prachtige ruimte. Kijken elkaar aan: “Wow this looks really expensive!”, zegt ze. “Ehh.. Yes”, reageer ik. “Let’s find something else.”. Dezelfde roltrap nemen de dan ook weer snel naar beneden. Aan de overkant van de straat zien we een hotel – ziet er niet heel geweldig uit, maar het is maar voor een paar uurtjes.

We steken de drukke straat over, waar de taxi’s nog steeds allemaal vast staan. Als we bij de balie aan komen, worden we niet bepaald gastvrij onthaald. De hotel klerk, kijkt naar mij, naar haar, weer naar mij en heeft al direct door hoe de vork in de steel zit; we hebben natuurlijk ook bagage bij ons. “Yes… ”, meer zegt hij in eerste instantie niet. “We’re wondering if you have a room available for ….”, begin ik. “For how long?”, interrumpeert hij. “Only a day”, vervolg ik. “Only a day”, herhaalt de clerk, die niet bepaald vriendelijker wordt. “Actually we only need it for a few hours”, valt Hazel me bij. We worden nu werkelijk minachtend bekeken. Gelukkig krijgen we wel een kamer; veel zin om verder te zoeken had ik ook namelijk niet.

Wordt vervolgd…

[aamu]

Na afhandeling van het financiële gedeelte met het hotel (95 RM voor de kamer + 50 RM borg) krijgen we de sleutels overhandigd. De kamer is op de 3e etage en er is geen lift, waar Hazel zich later nog over beklaagt bij receptie. Als we de trap op lopen valt me op dat we ons duidelijk in low-budget-land bevinden, helaas niet tegen low budget prijzen. Het is vervallen met een likje verf, maar dat helpt in deze staat weinig. Ik steek de sleutel in het slot en trek de deur open. De geur die ons tegemoet komt, kan ik niet direct plaatsen. Prettig is anders. We stappen dan toch de kamer binnen. Hazel trekt een vies gezicht en ik weet ook niet echt wat ik er nou van moet vinden. Eigenlijk weet ik dat wel, het is gewoon smerig. Ik waan me in een overgeschilderd antikraak drugshol. Een klein kamertje zonder ramen met een bed en een douche.

“Damn, this place smells!”, roept Hazel nog steeds met vies kijkend. We kijken elkaar aan van wat moeten we hier nou mee. “Let’s ask for another room”, zegt ik omdat ik mijn verlies nog niet wil toegeven. De kamer tegen over de onze heeft de deur openstaan en we besluiten een kijkje te nemen. De kamer is net zo klein, zonder raam. De stank ontbreekt daar. Op naar beneden dus om van kamer te wisselen.

“Our rooms smells really bad. I think something died in there”, begint de op dit moment weinig subtiele Hazel. We worden met ongeloof aangekeken. De beste strategie is er gewoon niet om heen te draaien en te vragen naar de andere kamer die we gezien hebben. “We would like to swap this room for room 306. The door was open and we had a look and we prefer that room.”, vraag ik terwijl ik de sleutel terug aanreik. “Why?”, klinkt het wederverhoor, Hazel negerend. “There is a bit of a strange smell in the other room. We would like to be moved to room 306. This room is not occupied, we checked as the door was open.”, stel ik. De hotel klerk neemt mijn sleutel in ontvangst en overhandigt mij de sleutel van kamer 306. Hij vraagt een collega van hem met ons mee te lopen om de andere kamer te inspecteren. Boven aankomen begint de collega er over dat de kamer net geschilderd is en dat we dit ruiken. Hazel gaat er weer tegen in hoe belachelijk het is, dat ze ons in die kamer wilde stoppen. Ik stop haar en geef aan dat we nu een goede kamer hebben en dat ze er niet hoeft te slapen, dus no worries.

We slaan de deur achter ons dichten en moeten ergens wel lachen waar we nu weer beland zijn. “Let’s check the shower”, stel ik voor. Hazel gaat weer opzoek naar een tandenborstel en douche-cap, maar het feit wil dat we niet meer dan 1 zeepje en 1 handdoek kunnen ontdekken. Voorzichtig douchen maar weer. Het zeepblokje wordt goed gebruikt, daar Hazel mij vakkundig van top tot teen insmeert. De handdoek delen we, intiem als we zijn. Als we op bed liggen, gaat haar telefoon en blijkt ze dus nog meer fans te hebben. Die moeten maar even wachten tot vanavond als ik in het vliegtuig zit. Als we op bed liggen, komen we dan toch een beetje in de stemming en ook zonder het nachtelijk uitzicht over KL volgt het een goede stoeipartij. We liggen vervolgens een beetje in elkaar en het valt me weer hoe goed haar Engels is. We kunnen normaal een conversatie hebben. Uiteraard is de zuigzoen in mijn nek, welke ik in Thailand heb opgelopen een van de onderwerpen; spelen dat ik in de weken dat ik haar niet gezien heb, braaf ben geweest is zodoende niet meer mogelijk. We praten over mijn laatste relatie hoe deze van een emotionele relatie, naar een praktische relatie ging en ik er toen een punt achter gezet heb. Als ik Hazel naar haar status vraag, krijg ik als antwoord: “Well… I’m available!”, terwijl ze even een paar keer met haar ogen knippert. Hoe ik dat moet interpreteren is duidelijk aan mij. Wat een heerlijk wijfje is het toch ook. Haar zoektocht is voorlopig nog niet over, ze zoekt een rijke maar ook leuke vent. Die combo is helaas niet altijd voor handen. “I’m always fishing”, vervolgt ze. We houden de klok in de gaten en met oog op mijn vlucht besluiten we voor een 2e potje stoeien te gaan om vervolgens weer samen te douchen en ons af te drogen met een nog vochtige handdoek. Ik vraag Hazel of ze ooit het in zo’n dump heeft gedaan. “No”, lacht ze. Ik gun het zowel haar als mijzelf dan ook niet meer toe. We onderhandelen nog even het financiële gedeelte en komen tot een bedrag waar we beiden mee tevreden zijn.

Beneden bij de receptie leveren we de sleutel in na pakweg een uurtje of 3. De minachting is nog niet van het gezicht van de klerk verdwenen. “Can I get my deposit back?”, vraag ik hem als hij dit niet overhandigt nadat ik de sleutel heb ingeleverd. “Please have a seat.”. Ik blijf staan en herhaal de vraag, ik wil helemaal niet zitten, we zijn al veel te lang in deze gribus tent. “Please have a seat.”, herhaalt hij. “Why don’t you give him back the deposit?”, valt Hazel me bij. “Please have a seat”, klinkt het voor de 3e keer. “We will check the room first if nothing is missing.”. “Missing?”, zonder mijn verbazing onder stoelen of banken te steken. “There is nothing to be missing. There only is a bed in the room, no minibar, no tv, no bible, Nothing!”. Na enig getouwtrek besluit hij uiteindelijk dan maar mijn borg terug te geven. Buiten aangekomen polst Hazel of er in de toekomst nog een ontmoeting zal plaats vinden. “Maybe next time you’re in KL?”, vraagt ze hoopvol. Als ik weer in KL ben, zal ik haar bellen. Er is echter nog zo veel te ontdekken dat ik niet denk dat ik spoedig weer in KL zal zijn, maar only time will tell en we geven elkaar een knuffel voordat ik haar gedag zwaai.

Een ding is mij duidelijk; een bezoekje aan Angeles City is onvermijdelijk bij een volgend bezoek aan dit deel van de wereld.

[Ties85]

Zojuist een stukje op sbs6 oplichters in het buitenland nou hecht ik hier meestal maar beperkt waarde aan meestal open deuren intrappen. Maar de hierboven genoemde beachclub speelt een grote rol in dit programma. Het blijkt dat veel toeristen waaronder de reporter zonder het in de gaten te hebben gedrogeerd worden met uiteraard snode bedoelingen.
Hier in deze link het filmpje:

http://www.sbs6.nl/programmas/oplichters-in-het-buitenland/videos/jCcZhJW9Ky9C/oplichters-in-het-buitenland-15-kuala-lumpur

Nu hoeft het natuurlijk niet altijd mis te gaan maar ook de chauffeur waarschuwde bij het terug komen nog voor deze praktijken specifiek in deze bar. Dus als iemand nog andere meer betrouwbare hotspots weet in deze metropool of contacten hoor ik het graag aangezien ik er in mei 2 dagen zal verblijven :cool:

[aamu]

Persoonlijk denk ik dat je in elke plaats waar je gezien kan worden als lopende pinautomaat moet oppassen. Er zit, meen ik, een Thaise bar tegen over, maar dat zal niet veel veiliger zijn.

Ik heb genoeg van je gelezen uit Zuidoost Azië dat je ook wel een beetje bekend bent met hoe dingen daar gaan. Let op jezelf, dit zijn tenten zijn over het algemeen altijd wat tricky, maar zorg dat als er wat gebeurd je de schade beperkt. Neem wat losgeld mee, geen telefoons, geen credit card of bank pasjes, geen camera's, kleed je wat sober dan ben je veel minder een target. En mocht dat het geval zijn, dan ben je misschien 100 euro kwijt. Althans zo sta ik er zelf in, de prijs voor het avontuur zeg maar.

Aandringende dames zoals in het filmpje is altijd foute boel. Heb dat zelf in Beijing meegemaakt met de Mongoolsen rondom attracties die per se koffie of thee wilden drinken. "Ja maar het duurt maar even. Kom nou even mee!!". Dat kan nooit goed gaan.

Ik kan je de tent aanraden. Ga voor happy hour dan zijn de drankjes te betalen. Bestel desnoods een bucket met ijs dan kun je wat biertjes koud houden. Maar blijf altijd scherp. Lees graag hoe jij deze tent of een andere tent hebt ervaren :)

P.s. de dames die voor de deur plakken, maar er niet in mogen zijn bijna altijd Ladyboys, maar dat is bijna overal daar zo.

[Ties85]

Je hebt helemaal gelijk Aamu ik ga nog eens een Afrikaans contact van me benaderen dat ik uit Singapore ken, en betrouwbaar is gebleken en ook vaak in KL werkt en heeft gewerkt. En voor de rest is het met alles een gok zoals het idd. ook vaak een gok is in de rest van de wereld.