Volledige versie bekijken : SFL; de gastvrijheid van een DVP, de story.
Zie hier: SFL heeft weer wat zomerlectuur voor jullie. Een romantisch sprookje dat de eenzame harten op deze grijze zomerdagen zal verwarmen. Een sprookje over hoe gastvrij ik onthaald werd bij een DVP thuis in Roemenië!
Laten we beginnen met een muzikale intro om in de sfeer te komen: http://youtu.be/WBHv0pO94JQ
Wederom een verhaal van mij. Een verhaal over een dame van plezier, een verhaal over alweer een unieke ervaring. Om allerlei redenen, maar bovenal om haar privacy niet te schenden geef ik haar artiestennaam niet vrij. Doe ook niet de moeite om het tussen mijn vele recensies uit te pluizen, want hierover heeft SFL in alle talen gezwegen… Min of meer toch!
De dame in kwestie had ik in de loop van het vorige jaar leren kennen in één van de Duitse saunaclubs. Roemeens, niet meteen mijn favoriete nationaliteit in Oost-Europa. Maar vorig jaar, we spreken over 2010, was voor mij toch wel de doorbraak van de Roemeentjes. Het veralgemenen en de clichés liet ik gaandeweg links liggen, want de meesten onder de nieuwe generatie Roemeense dames boden wel een volwaardige service en hun manieren inzake correctheid ging er ook met reuzenschreden op vooruit. Maar buiten het feit dat ik in dat jaar steeds betere sessies had met Roemeense pleziermeiden, ging ik ook eens een relatie aan met een professionele dame. Dat was dan weer een Duitse en met haar heb ik me een hoop ellende op de hals gehaald, net nog wel op een loodzwaar moment waarop ik me niet zou mogen bezig houden met de liefde… Maar dat verhaal kennen jullie ook al en het is nog steeds te vinden in het topic: “SFL; mijn relatie met een DVP, de story.” Dat zijn dan ook gedane zaken en ik wens er verder ook niet meer op terug te komen. Maar de lessen die ik daaruit getrokken heb, die spelen natuurlijk wel mee in het verloop van het verhaal dat ik hier nu zit te typen.
Laat ons het hoofdrolpersonage van dit avontuur maar meteen een naam geven. Eva lijkt me een mooie naam. Een eerbetoon aan Venus, de voormoeder van alle vrouwen, opgetrokken uit de rib van de eerste man, Adam. Bovendien is Eva een vaak voorkomende naam in zowel het oude als het hedendaagse Roemenië. Maar laat ons uiteindelijk niet vergeten dat het ook die tering Eva was, die zo nodig Adam moest aanzetten om van die appel te bijten en zij is dan ook de reden waarom we, tijdens onze jaren onder de levenden, uit het paradijs verbannen zijn!
Eva was zeker niet volledig mijn type… Een beetje te klein en te fijn… De kleur van haar haren kan ik niet meedelen en haar gewicht en cupmaat ook niet… Het zou toch alleen maar leiden tot nutteloze vergelijkingen. Maar OK, ze was langs de kleine kant en haar tietjes waren ook eerder klein dan groot. Die tietjes mochten er dan ook wel zeker wezen… En natuurlijk voor diegene die me wat beter kennen: het kontje was uiteraard evenwel in orde! Maar haar kleinere gestalte en het feit dat er toch een beetje meer vet op haar tengere lijf mocht zitten, maakte het totaalbeeld toch niet perfect naar mijn persoonlijke smaak.
Het was dan ook eerder toevallig en in een plotselinge bevlieging van enorme geilheid dat ik toenadering tot haar zocht. Eerder die dag was ze zich al bij mij komen aanbieden en trachtte ze me met haar leuke snoetje zover te krijgen dat we op de een of andere ranzige kamer zouden gaan rollebollen. Ik ging er niet op in, doch bleef ik altijd vriendelijk. Het was later die avond, toen we samen in de sofa zaten, dat ze pas echt indruk op me begon te maken. We voerden een zeer relax en interessant gesprek en ik kon zo deels wel een stuk van haar karakter ontrafelen. Het zag er best wel een geweldige meid uit. Niet dat ik met dat gegeven wat van plan was, want ons onderhoud beruste enkel op de commercialiteit van de relatie prostituee-klant. Ik ging uiteindelijk met haar de kamer op en daar ontpopte ze zich als een heerlijke GFE. De details van die sessie ga ik om redenen allerhande niet bekend maken in dit verhaal, want daarin gaat de lezer misschien ook hier onnodige vergelijkingen maken. In ieder geval: ze deed iets met mij, louter bekeken van een psychologisch perspectief, en dat alleen al maakte de sessie perfect.
Bij een volgend bezoek aan diezelfde club (kunnen misschien ook wel enkele meerdere bezoekjes tussen gezeten hebben) zag ik haar weder. Dat weerzien was hartelijk en ik kreeg echt wel een vertrouwd gevoel bij deze situatie die zeker niet gespeeld aanvoelde zoals bij menig ander hoertje in eender welke saunaclub. In de loop van die tweede dag kwamen we uiteindelijk weer samen om een sessie te bolwerken. Deze tweede keer liet ze zich meer gaan en ze gaf zich nog meer over aan mij dan de vorige keer. Het werd meer GFE, maar voor mij was er toch even de twijfel van wat er gaande was. Deze vertwijfeling kwam nog meer tot uiting toen ik na alweer een zalige sessie met haar ging afrekenen. Voor hetgene dat ik extra gevraagd had of misschien voor een verlenging van de tijd, zou ik normaliter een supplement moeten dokken. Edoch werd het me niet aangerekend. Dat weerhield me niet van haar toch een fooi toe te stoppen in haar poezelige poten. Ik kneep haar vuistje dicht en gaf er een kusje op. Ze nam het geld dan toch aan en dat vond ik uiteindelijk ook het eerlijkste, want ik voel me niet comfortabel als ik om de een of andere reden in het krijt sta bij een vrouw.
Voor de rest van die avond was ze met geen stokken meer uit mijn buurt te slagen. Toen ik met een andere geldwolvin naar een kamer of blokhut vertrok, zag ik zelfs de droefheid op haar mooie snoetje verschijnen. Op dat moment voel je jezelf als machovent behoorlijk stoer… Je krijgt aandacht en zelfs de indruk dat je vrouwen kan krijgen (ook al vergeet je dat het je per keer minstens 50 snokken kost). Maar achteraf, wanneer je na een dagje saunaclubben over alles nog wat zit te filosoferen, dan ga je zulke dingen dieper bekijken. En dan geef je, zoals in mijn situatie wel het geval was, wel toe dat je dame leuk vind. Je krijgt dan een zelfgenoegzaam gevoel over je heen zo van “ja-dat-wijfje-mag-me-ook-wel”. En dan zit je daar zo op een verloren moment en toets je haar nummer op je mobiel in. Ja, zonder er verder vragen bij te stellen, hadden we onze nummers uitgewisseld na ons tweede samenzijn. Elke hoerenloper op dit forum kan bevestigen dat een DVP niet gauw haar nummer zal weigeren. Als je het zo bekijkt, dan heb ik al een heuse collectie op mijn geheugenkaart staan. In meeste gevallen doe ik er niets mee… Enerzijds omdat ik een hoerenloper ben die van afwisseling houdt en anderzijds omdat ik weet dat er ellende van komt wanneer je te close met zo’n serpent omgaat. Maar goed, Eva was natuurlijk geen serpent en zij is dan ook één van de weinige uitzonderingen die ik met een telefonisch onderhoud zou verrassen.
Het is pas tijdens die fractie van een seconde wanneer ze het gesprek aanneemt, dat je als idiote dwaas tot de conclusie komt dat je niet weet waarom je haar belt. Terwijl ik die conclusie door mijn beperkte verstand liet verwerken, kreeg ik van haar meteen dezelfde vraag. Waarom bel je me? Ik herviel dan maar weer in mijn rol van hoerenloper en vroeg haar wanneer ze die week nog zou werken. Eerder had ik haar in levende lijve nog gezegd dat ik voor de rest van de betreffende week om professionele doeleinden in het buitenland zou vertoeven. Dat had ze nog heel goed onthouden en vandaar dat ze vrijwel zeker wist dat ik niet belde om naar haar uurregeling te vragen. Ik hoorde de glimlach in haar stem aan de andere kant van de lijn.
Nu kan ik nog 2 A4-bladen volzeiken over wat het telefoongesprek voorts nog allemaal inhield, maar we gaan een lang verhaal kort maken. In één regel samengevat: het weekend dat zou volgen na mijn week in het buitenland had ik een date met haar. Geen date in een saunaclub, wel een date in een Spaans restaurant in Keulen. Het kan ook een andere Duitse grootstad geweest zijn en het verwijst evenmin naar eventueel haar verblijfplaats in Duitsland. Dit tussendoor om niet weer de link te leggen naar verkeerde personen.
http://youtu.be/hS2CRiEFiMs
Een restaurantje in Keulen dus, met Mediterrane gerechten en een flesje wijn erbij. Vooraf hadden we een tamelijk sterk aperitiefje genuttigd en de wijn was ook niet mals. Het was uitermate gezellig met haar… Het etentje was op mijn kosten. Maar de verrassing was wel dat zij niet zo een typisch profiterende DVP is, van het soort waarmee ik al vaker uit geweest was. Na het restaurant waren we nog wat gaan drinken in een gezellige bar in hartje Keulen en daar betaalde zij bijgevolg al de consumpties.
De weg van de het restaurant naar de bar was dolle pret. We amuseerden ons als vrienden en er was zelfs nog niet eens iets seksueels getint ter sprake gekomen. Ze hing in mijn arm en we lachten uitbundig. Het was haast niet te geloven dat we elkaar al in andere omstandigheden, bepaalde plaatsen en naakt gezien hadden. Laat staan dat we al een paar keer geneukt hadden!
De bar betrof niet meteen een stijlvolle keet. Voor een eerste keer met een dame een afspraakje ga ik bij voorkeur naar een modern loungebar, waar een rustig muziekje speelt, maar waar je elkaar nog verstaat tijdens een babbel en niet boven de muziek uit hoeft te schreeuwen.. Zo maak je het beste kennis… Maar het toeval wil dat ik me door haar enthousiasme liet overdonderen, want zij wist wel een gave kroeg. Het was eigenlijk meer een danscafé, waar ik met mijn 31 lentes al meteen één van de oudsten was. Maar goed, zij was happy en ik amuseerde me smakelijk door haar zo gelukkig te zien! Zoals menige meid van haar leeftijd (en zeker van haar komaf) kon ze zich niet lang bedwingen en stond ze te dansen op het ritme van de opzwepende muziek. In tegenstelling tot onze gesprekken en de omgang met elkaar, was onze dansstijl wel een tikkeltje seksueel getint. Om niet te zeggen dat ze zo tegen me op stond te rijden dat ik simpelweg wel moest meedansen om me niet al te achterlijk te laten lijken.
Zo tipsy als we het restaurant buitenkwamen, zo ladderzat strompelden we op een nachtelijk uur de bar annex danscafé uit! Toen het tijd werd om afscheid te nemen, ging het onderonsje ineens de serieuze toer op. Geen gekus, geen geknuffel en al zeker geen geneuk. Integendeel begon ze me over haar familie en Roemenië te vertellen. Uiteindelijk was het allemaal niet zo negatief dan de verhalen die we doorgaans van de meeste DVP’s te horen krijgen, maar het is wel zo dat ze geld stuurt naar het thuisfront. Ze komt uit een vrij gelovig nest en het is dus niet evident om te zeggen dat ze vieze moffen neukt voor de kost… Daarom laat ze hen in de wijsheid dat ze danst in een stripclub. Daar is haar familie ook niet happig op, maar het weerhoudt hen natuurlijk niet om maandelijks 1000 euro aan te nemen. Op haar mobieltje liet ze me foto’s zien van thuis… Vader, moeder, grote zus, twee jongere broers, oma, opa, de hond, de kippen, een haan en verdomme zelfs een koe. Toegegeven; het was een ander beeld dan dat ik mezelf al gevormd had… Het leek me echt wel een gezellige bende daar! Toen zei ze me voor het eerst dat ik haar eens moest komen opzoeken, wanneer ze weer thuis was. Ik knikte wel van ja, maar je weet hoe dat gaat: meestal komt er toch niks van.
Tot dusver ons eerste afspraakje. Vanaf dan zouden er nog twee dates volgen en zou ik haar nog één keer in een club treffen. De ontmoeting in de club (een club die ik toen minder begon te frequenteren) was niet toevallig. Ik wist dat ze er was en zij wist dat ik zou komen… Simpelweg omdat ik haar tussen die twee dates nog eens wou zien. Maar daar bleef het koeltjes toen, want zij had werk te doen en ik trof er enkele ijsberen. Dus van een wip met haar kwam niks in huis en bovendien was ik al zover gevorderd dat ik niet meer wou betalen. Indien we zouden overgaan tot seks, dan zou het voor de hand liggen dat het spontaan zou gebeuren en dat het onze eigen keuze was. Maar dat gebeurde dus niet. Ik amuseerde me met die bepaalde ijsberen en wipte vervolgens nog 1 of 2 andere mokkels.
Betreft de dates buiten de club om: de eerste keer zijn we gaan shoppen in Centro Oberhausen (heb ik wel vaker gedaan met een DVP die ik buiten de club om zag). Zij shopte naar hartelust en ik keek vaderlijk toe hoe ze zich amuseerde. Na het shoppen weer heerlijk gaan smullen in één van de vele restaurantjes aan de achterkant van het shoppingcenter. Voor de tweede date wou ze België wel eens een bezoekje brengen en daarmee nam ik ze dan maar mee naar Gent… Naar mijn mening toch wel de mooiste stad van Vlaanderen. Daar hadden we dan ook voor het eerst samen in één bed geslapen in een hotelletje… Eveneens geen seks gehad, maar ze is wel in mijn armen in slaap gevallen.
Na de date van 2 dagen Gent volgden er nog enkele telefoongesprekken en vele sms-jes. Maar de ontmoetingen stopten zonder enige reden. Zij had haar werk en ik had ineens andere plannen. Misschien dat ik naar het buitenland zou verkassen. Het is me allemaal enige tijd positief bijgebleven maar uiteindelijk vergeet je alles van haar toch weer allemaal.
Ondertussen ging de donkerste periode van de laatste 5 jaar voor mij aanbreken. Het is dat bewuste era waarin ik die andere DVP leerde kennen, waarover ik hier ooit een heel verhaal gepubliceerd heb. Je weet wel, diegene waarmee ik wel een relatie aanging en waarvan ik spoedig veel spijt zou van krijgen. Daarbovenop vertok ik effectief naar het buitenland en ook daar heb ik het één en ander meegemaakt. Kortom: dat was me een kutperiode.
Link naar dat verhaal: https://www.ijsberenforum.com/forum/showthread.php?22566-SFL-mijn-relatie-met-een-DVP-de-story!
Uiteindelijk kreeg ik het daar in het buitenland niet in mijn schoot geworpen en ben ik niet definitief daar gebleven. Ik heb er wel mijn huidige vrouw leren kennen en de omstandigheden daar hebben me gemaakt tot wat ik nu ben… Maar toen ik zo nu en dan terug kwam naar Vlaanderen, bezocht ik wel af en toe eens een club, maar ik meed die ene club waar Eva werkte. Ik had even genoeg van al dat sentimenteel gedoe met vrouwen en meer dan wat seks zocht ik niet. De kans dat ik toen toch nog contact zou zoeken met de Roemeense, werd kleiner met de minuut, want ik ben vrij snel gehuwd met die bepaalde vrouw daar in het buitenland. Alleen voor liefde zou ik nooit zo snel trouwen, maar met het huwelijk had ik dan weer andere voordelen en raakte ik met bepaalde formaliteiten in orde. Niet tegenstaande was en ben ik nog steeds een liefhebbende echtgenoot.
Pal voor de feestdagen en het eindejaar heb ik opnieuw contact gehad met de Roemeense Eva. Ik stuurde haar mijn beste wensen en meteen daarop belde ze me op. Het was een hartelijk gesprek en ze deelde me mede dat ze het in die ene club voor bekeken had gehouden. Ze was ondertussen al aan de slag geweest in de Duitse Globe en tijdens dat gesprek was ze in World actief. Haar studio/flat in Keulen had ze dus al lang niet meer! De woorden dat we nog eens ergens tussenin moesten afspreken vielen wel, maar uiteindelijk kwam er niets van… Ik had professioneel een buitenkans gezien om een bepaalde opleiding te volgen waarvoor ik naar de Verenigde Staten moest. Daar heb ik weken gezeten met een heleboel stress aan mijn kop en juist daardoor alsook door de euforie dat ik voor de spoedcursus geslaagd was, vergat ik haar helemaal nadien.
Na een hele turbulente periode had ik weer evenwicht in mijn leven. Ik was weer gelukkig. Het was net alsof het zo moest zijn, want alles kwam op z’n pootjes terecht. Ik had een felbegeerde job te pakken. Een job die opdoemde uit mijn activiteiten daar in dat andere land, gedurende die bewuste slechte tijd. De cursus in de VS was de ultieme bevestiging dat ik klaar was voor de job, een nieuwe uitdaging in mijn leven. Naast het beroepsvlak had ik een thuis ginds bij mijn vrouw en een thuis in Vlaanderen. In Vlaanderen kon ik zo nu en dan eens wippen met oude vriendinnen van mij en daar in het buitenland ben ik een brave huisvader. Deze situatie is het mooiste wat me kon overkomen. Elke man zou dit willen, geloof me vrij!
Ondertussen moet ik bekennen dat ik nu al reeds uitgekeken ben op de job. Het is saai en het zijn lange dagen. Bovendien wordt je er zo passief als de pest van. Het is juist omdat ik zo aan mijn unieke situatie gehecht ben, dat ik toch doorzet en de job blijf uitoefenen. Ik heb het beste van drie werelden. Op mijn ene thuis heb ik een vrouw van wie ik ongelofelijk veel liefde krijg, op mijn andere thuis heb ik alle vrijheid die een vent zich maar kan wensen. Ik kan minnaressen nemen en naar de saunaclubs hollen zoveel ik wil en mijn derde wereld, dat is onderweg zijn. Want mijn job houdt immers in dat ik overal ter wereld kom. Vandaar mijn vele internationale verslagen van de laatste tijd.
Het moet dus een lotsbestemming geweest zijn, want het feit dat ik overal kom en onbeperkt kan rondreizen, leidde ertoe dat ik uiteindelijk Eva opnieuw zou treffen… Bij haar thuis in Roemenië.
En daarmee komen we bij het volgende hoofdstuk… http://youtu.be/3-aRu84PtgM
In Vlaanderen heb ik nog een mobieltje liggen waar moeder de vrouw geen weet van heeft. Elke keer wanneer ik in Vlaanderen ben, gaat dat mobieltje aan en onderhoud ik mijn contacten her en der. Die ene keer was het niet anders en bij het aanzetten van mijn stiekeme mobiele telefoon, kreeg ik meteen een bericht van enkele dagen ervoor. Het was Eva die me schreef dat ze in Roemenië was en dat ik altijd mocht afkomen indien ik zin had. Ik belde haar meteen terug om te horen hoe lang ze nog in Roemenië bleef. Ik had nog wel enkele weken de tijd om wat te regelen, maar ze had het steeds weer over een feest dat ik zeker niet mocht missen. Een soort van lentefeest of zoiets… De benamingen, taal en verwijzing zijn onuitspreekbaar voor mij, dus ik ga me er hier niet aan wagen.
Het zou dus eindelijk eens gaan gebeuren… Ik overwoog om naar Roemenië te gaan. Een land waar ik het niet zo hartig op staan had. Een land waar ik al te veel negatieve publiciteit van te horen kreeg, een land waar ik alleen maar slechte vooroordelen over had… Een echt boefjesland, zeg maar! Aangezien ik vrijwel alles van Oost-Europa gezien heb, kreeg ik op dit forum via IM vaak van ijsberen vragen over Roemenië. Steevast raadde ik dat land af en gaf ik advies over andere landen in de regio, want ik wou niemand in de problemen brengen. Eén van de redenen waarom ik Roemenië zo duister afschilderde, vond zijn oorsprong bij mijn jonge kameraad KinkyBull. Hij had ooit eens wat te doen gehad met een Roemeense DVP en halsoverkop ging hij haar ineens achterna naar Constanta bij de Zwarte Zee. Wat die kerel daar allemaal aan de hand gehad heeft en wat een moeite me dat gekost heeft om hem daar weg te krijgen, dat is een verhaal nog langer dan het mijne dat ik nu zit te pennen. En dan zweer ik je; hij had me zeker nog niet alles verteld. OK, KinkyBull was op dat vlak veel jonger en bovendien een naïeve kloot. Ik daarentegen kende deze jongedame, Eva, toch al een beetje beter en had daarnaast al enkele geslaagde afspraakjes achter de rug. Maar het bleef wel een land waar ik geen binding met had en waar ik niets of niemand kende. Indien het daar fout zou gaan lopen, dan was ik mooi de lul! Toch had ik er vertrouwen in en het kon me niets schelen dat ze een thuiswedstrijd ging spelen, want op dat ogenblik begon ik diep vanbinnen mijn job al saai en eentonig te vinden en een beetje avontuur kon ik wel gebruiken. Ik ging zeker gaan en daarmee deed ik iets wat ik zoveel ijsberen hier afgeraden heb!
http://youtu.be/GOZfzQLIyPY
De eerste vele weken van de job had ik nog een mentor/begeleider bij me en kon ik niet zomaar ineens de planning gaan omgooien. Maar de brave man bij wie ik nog volop in de leer was, wist wel wat te regelen en op de dag van het feest zaten we op het vliegtuig richting Boekarest. Daar zou ik nog een hoop overtime kunnen recupereren met als gevolg dat ik 2 nachten kon blijven logeren bij onze lieve meid.
Het moet dus eind april of begin mei 2011 geweest zijn dat ik aankwam te Boekarest. De eerste indruk viel nog mee, want het luchthavengebouw was zelfs in betere staat dan bv de luchthaven van Boedapest in Hongarije. Maar in Boekarest kon ik niet blijven, want onze Eva die woonde daar nog eens mijlenver vandaan. Een gehucht in de buurt van de stad Iasi, vlakbij de grens met Moldavië http://youtu.be/5wrNtSIKd4E . Vanuit Boekarest moest ik dus meteen verder vliegen naar Iasi… En dat op zich was al een unieke beleving! Bij aankomst in Iasi stelde ik vast dat deze luchthaven wel voldeed aan mijn vooropgesteld beeld van Roemenië. Van de stad Iasi zou ik dan weer grijze communistische blokken verwachten, maar hierin kreeg ik dan weer niet helemaal gelijk. Later bleek Iasi een stad te zijn met een universiteit, een schat aan cultuur en toch wel wat toerisme… Wat moderne gebouwen en voorts ook nog authentieke en mooie antieke gebouwen en kastelen. De woningen konden best wel wat vrolijker en oogden meestal armzalig. Dit alles lag in een mooie beboste en heuvelachtige streek. http://youtu.be/6mrR8GmiXMY
Met bovenstaande info even in de marge, ga ik nu verder met mijn verhaal. Toen ik de luchthaven uit kwam sprong de gekke doos al meteen in mijn armen. Ze leek oprecht blij van mij hier te zien. Ze zoende me net niet op de mond en trok me mee naar een oudere en een jonge vent wat verderop. De ene met een openhangend houthakkershemd bleek haar vader te zijn en de andere met een combinatie van bakkebaarden en een trainingspak was haar broer. Laat ik hem vanaf nu de hiphopversie van Elvis noemen. De twee mannen stonden me achterdochtig aan te gapen, maar drukten me uiteindelijk toch de hand. Ze liepen met me naar een oude Mercedes. Ouder dan de twee vliegende kisten waarmee ik tot hier gereisd was en die moeten beiden rond de 20 jaar geweest zijn.
Papa sprak alleen Roemeens, Elvis kon een beetje Engels. Niet dat het allemaal wat uitmaakte, want tijdens een rit van bijna een uur was de spanning te snijden en was het ijzig stil. Ik zat achterin met Eva en leunde een beetje tegen me aan terwijl ze met haar arm in de mijne hing. Ik trachtte van de rit te genieten en nam de streek, waardoor we reden, waar. Naarmate we verder van Iasi wegreden, werd het steeds dunner bevolkt. Op gegeven moment was er alleen nog maar een weg van Belgische kwaliteit en bossen… Veel bossen http://youtu.be/ecCfBZ3UIlw . Gaande weg kwamen we terug tussen de beschaving terecht. Ten opzichte van Iasi waren de huizen hier iets groter en fraaier. Allemaal met wat braakliggende tuin er rond en opgefleurd met pastelkleurige verf. Indien het hoge herenhuizen zouden geweest zijn ipv laagbouwvilla’s, dan hadden ze zeker niet misstaan op de Nederlandse Antillen.
We minderden vaart bij het inrijden van een wijk in de middle of nowhere. Geen stad of dorp, enkel een wijk met huizen langs twee kanten van de baan… De baan zelf hield een beetje verderop dan ook op met bestaan en ging over in een zandweg. Pas toen ik wat verder een klein kerkje of beter nog een kapel zag staan, drong het tot me door dat dit geen wijk was, maar effectief een dorpje. Honden liepen er los en wat verderop zag ik zelfs nog een heel gezin zich verplaatsen met paard en kar. Dit is echt geen grap, het is simpelweg waarheid! Ik begon al schrik te krijgen dat ik bij zo’n soort van commune terechtgekomen was, maar Eva stelde me gerust door over mijn arm te wrijven toen de wagen helemaal tot stilstand kwam.
Elvis pakte mijn bagage uit de koffer en papa deed het portier van de wagen voor ons open, want blijkbaar kon het kinderslot niet meer uitgezet worden. We stapten uit en ik nam de hele omgeving nog eens opnieuw waar met opgetrokken neus. In wat voor een boerengat was ik hier terechtgekomen? Een groot laagbouwhuis in het pastelgeel en daarvoor een hele familie die op ons stond te wachten. Niet met open armen, maar allen stonden ze als achterlijken te staren alsof Jezus Christus in hun dorp neergestreken was. Indien ze wisten in welk heilig land ik die morgen opgestegen was, dan hadden ze het nog geloofd ook dat ik werkelijk de zoon Gods was. Ik vroeg me bijna luidop af of er wel ergens een stafkaart bestond waarop dit dorp of gehucht vermeld stond? Ik had dan ook nergens een bord gezien met de naam ervan.
We liepen naar de bende toe en daar werd ik voorgesteld aan mama, 3 grootouders, haar grote zus met man en 2 kinderen, haar andere jongere broer met vrouw en 1 kind, nog wat omen, tantes, neven en nichten, de naaste buren (beide gezinnen met meerdere kinderen en inwonende grootouders) en de overburen (een jong koppel waarvan de vrouw hoogzwanger is). De ontvangst was niet hartelijk, maar ik was al blij dat ze me niet aan een kruis genageld hadden. Volgens Eva moesten ze nog wat loskomen. Op een feest met veel te zuipen zou dat zeker geen probleem zijn. Terwijl we langs het huis door naar achteren liepen, hoorde ik nog een wagen met harde technomuziek voor het huis tot stilstand komen. Een BMW van een jaar of 10, waar twee rasechte pimps uitstapten. Eentje met een veel te grote pet op en beiden droegen ze een zonnebril alsof het Italiaanse filmsterren waren. De getrouwde broer en één van haar ooms liep naar het duo toe en die hebben daar heibel staan maken dat het geen naam had. Ik dacht dat ze elkaar zo meteen een mes in de lever zouden steken. Ik kon helaas niet blijven kijken, want ik werd meegetrokken door de rest van de groep.
In de achtertuin stonden houten banken en tafels… Her en der lappen gras met een relaxstoel erop, twee grote parasols met reclame op (waarschijnlijk ergens gestolen van een terras) en een partytent waaronder nog twee vrouwen eten stonden te bereiden. Nog wat verder naar achter stond een verroeste BBQ te smeulen en dan daar nog een stuk verder door stond een loslopende koe te grazen van het dorre gras. Naast de groep die me stond op te wachten aan de voorkant van huis, waren hier nog wel een 15-tal gasten aanwezig. Onder hen ook een orthodoxe priester, of hoe noem je zo iemand. Bij het optellen van al deze mensen zat ik al aan een hoger aantal dan dat je verwacht in dit dorp/gehucht/wijk.
Elvis duwde al meteen een drankje in mijn poten. Afgaand op de kleur dacht ik dat het wodka was, maar het was een nog veel sterker zelfgebrouwen gifdrankje. Eva nam mijn bagage zelf ter hand en leidde me mee naar binnen. De huizen die ik daar allemaal gezien heb, zijn beduidend groter dan het huis van de gemiddelde Nederlander. Maar de schijn bedriegt, want het mogen dan wel allemaal grote laagbouwvilla’s zijn, het blijft krap wanneer je kijkt met hoeveel ze erin samengehokt zitten. Eva wist me te vertellen dat in die woning de 3 grootouders (1 was reeds overleden) mee inwoonden, mama en papa, Elvis en de zus met haar gezin. Enkel Eva zelf en haar andere broer zijn het huis uit. Eva naar Duitsland en de andere broer met zijn gezin naar andere Roemeense stad. Beiden hebben ze nog wel hun logeerkamer of toch iets wat er moet voor doorgaan. Moet je nog rekening houden dat alle inwonenden en gasten slechts 1 WC, 1 badkamer, 1 keuken, 1 leefruimte met 1 TV moeten delen. Volgens Eva zijn zij nog een familie met aanzien en behoren ze niet tot de arme klasse van Roemenië. Haar broer met zijn vrouw en kinderen hadden de enige echte logeerkamer van de woonst gekregen. Eva en ik lagen op de lage zolderkamer die eerder een berging voor vanalles en nog wat was. Daar stond een tweedehands zetel die je kon uitklappen en er een bed van maken. Op de grond lag nog een 1persoonsmatras en daar zou een oude oom van haar nog te slapen gelegd worden. Dit had ik al helemaal niet graag… Slapen in hetzelfde vertrek met een wildvreemde. Maar goed, ik liet mijn ongenoegen niet blijken en kieperde mijn bagage op het bed en nam er wat uit. Voor vader had ik een fles wijn bij, voor moeder Belgische pralines en voor Eva zelf had ik olijfjes bij. Aangezien ik van het land kom met de beste olijven ter wereld, tracht ik er altijd zoveel mogelijk kennissen mee te verwennen. Eva vond ze heel lekker en liet de rest er ook eentje proeven toen we weer naar buiten gingen. De fles wijn gaf ik aan papa, die knikte naar me en gooide ze in een vergeethoek achter hem. Mama was wel blij met de pralines, maar veel bleef er voor haar niet meer over nadat al die snotjongen met hun vieze jatten in de doos begonnen te graaien. Ondertussen was het viertal dat een poosje terug heibel stond te maken voor het huis ook naar de achtertuin gekomen. Nu waren het plots de beste vrienden, want ze lachten en zopen erop los en omarmden elkander alsof het homo’s waren die elkaar al jaren niet meer gezien hadden en elkaar nu troffen op de jaarlijkse gayparade.
Eva bleef wel constant in mijn buurt, maar ik voelde me niet echt gemakkelijk. Het was overduidelijk dat er over mij gesproken werd en ze geneerden zich totaal niet om langdurig en opvallend naar mij te staren. Vooral de twee pimps van de BMW zagen er luguber uit. Wie dat waren wist Eva zelf niet… Vrienden van vrienden van haar broer of zoiets. OK, waarom komen die ook niet gezellig mee eten, moeten ze daar gedacht hebben. De andere broer was ondertussen ook gedag tegen me komen zeggen. Hij sprak goed Engels en was minder wereldvreemd dan de rest. Het viel dan ook op dat hij gestudeerd had. Ook twee oude wijven stonden bij regelmaat in het Roemeens tegen me te brabbelen en mijn handen te betasten, maar ik verstond er geen kut van. Eva was op dat moment even naar de plee en bij gebrek aan vertalingen lachte ik dan alleen maar naar die twee oude zwoerten.
Ondertussen was de BBQ klaar voor gebruik en er werden grote lappen vlees en spiesen opgelegd. De twee vrouwen onder de partytent, de zussen van de mama bleken te zijn, stalden alles uit wat ze tot nu toe bereid hadden. Voornamelijk verschillende soorten slaatjes en spreads (alles was typische Roemeense stuff op grootmoederswijze, vraag me niet naar de benamingen), wat brood (een kruising van ciabatta en Turks brood) en dik gesneden frites die in de pan gebakken waren. Iedereen stond in rij om zichzelf daar aan de partytent te bedienen alsof het een heus hotelbuffet was. En wanneer men daar alles door elkaar gekieperd had op zijn bord, dan liepen ze voort langs de BBQ waar ze lap vlees boven op de rest van het vreten gooiden. Zonder verder na te denken gingen de eerste alvast de tafels bezetten… De rest, waaronder Eva en ik, moesten maar ergens een vrije stoel zoeken en ons bord op schoot nemen. Het sterk alcoholische drankje waarvan ik dacht dat het een aperitief was, werd simpelweg verder geconsumeerd tijdens de maaltijd. Enkel voor de kinderen stonden er fantaflessen en water op tafel. Niet dat ik dat tussendoor zou willen drinken, want glazen hadden ze niet en die smerige vlegels dronken van de grote fles fanta en gaven deze onderling door om hun eten weg te spoelen.
http://youtu.be/_1d0st_fqKQ
Geluk slaat toe wanneer je het niet verwacht!
Voor mij begon het feest vanaf de maaltijd los te lopen. Tegen alle verwachtingen in had ik het enorm naar mijn zin en het flirten met Eva hield niet op. Het eten was echt heel lekker… Na het eerste bord ging ik nog terug voor een tweede ronde. En daar trof ik opnieuw enkele nieuwtjes zoals het meest gekende gerecht van Roemenië; de gevulde koolbladeren. Er was ook een paprika-salade die Mediterraans smaakte. Op mijn eerste bord had ik een lap kalfsvlees en op mijn tweede een reuzespies, die dan weer volkomen Grieks smaakte. Gelukkig had ik een goede eetlust, want de drank deed moeite om me omver te krijgen. Om niet te zeggen dat ik al redelijk bezopen was, maar dat gaf niet want Eva was ook al goed beschimmelt van dat sterk brouwsel.
Eva vertrouwde me toe dat iedereen er was die hier in dit dorp of gehucht woonde, plus ook heel wat familie van de buurtbewoners die dan weer van elders kwamen. Elk jaar ging hier zo’n lentefeest door en telkens bij een andere familie. En dit jaar was het dus bij haar ouders thuis te doen. Daarom vond ze het zo leuk dat ik er bij kon zijn. Ik zag de amusentswaarde hier wel van in en vond het schoon dat dit nog zo traditioneel gebeurt in deze kleine gemeenschap. Bij ons zijn zulke dingen van vervlogen tijden. Het beviel me zelfs ten zeerste hoe deze mensen aan elkander gehecht waren en hoe ze hier in hun mini-maatschappij rustig voortdobberen. Bij mijn weten was de enige stad hier op z’n minst een uur vandaan met de wagen. Wat verderop had je wel nog wat alleenstaande huizen en boerderijtjes en op de weg hiernaartoe zag ik naar mate we korter kwamen ook wel soortgelijke wijken of mini-dorpjes. Een doodlopende baan, met langs de ene kant een stuk of 8 woningen, langs de andere kant een stuk of 10 woningen, een klein kerkje of kapel, een aardeweg met wat verderop een schuur en achter sommige huizen een weiland… Dat was het, meer was het echt niet. Winkels, bakker, kruidenier, krantenkiosk, slager… Dat had ik buiten Iasi nog niet eens gezien. Dan bedacht ik me ook wat er hier zou gebeuren indien je ineens een hartaanval krijgt!? Is er een plaatselijke dokter, een apotheek… En waar is de dichtsbijzijnde kliniek? Ach, ik ging het niet in mijn kop steken. Deze mensen runnen hun leven hier al jaar en dag zo. Bovendien diende er nu gefeest te worden. Maar natuurlijk hoopte ik wel stilletjes dat ik me niet in coma zou zuipen, want tegen dat de ambulance van Iasi hier was, zat ik dan al op de eeuwige jachtvelden!
In tegenstelling tot de late namiddag, toen iedereen achterdochtig ten opzichte van mij stond, liep het na het eten al behoorlijk losser. Om de twee minuten werd ik vastgeklampt door de mannen die Roemeens tegen me brabbelden en me weer omhelsden alsof ik de verloren zoon was. Met iedereen moest ik proosten… “Norok” noemen ze dat in Roemenië, dat heb ik na zoveel keer wel geleerd. En ik, ik werd zatter en zatter… Eva schaterde het uit en alle gasten gingen, nu het donker was, steeds feller loos. Er werd muziek gespeeld… Roemeense muziek! Niet de hedendaagse dance-hitjes die wij ondertussen ook kennen, maar wel de gipsy-achtige boem-boem-tsjak-tsjak-muziek. Het heeft daar ook een naam: malene of zoiets in die trend. http://youtu.be/Iz5slEg4NWQ
Tussen al de Roemeense muziek in werd er ook al eens iets internationaals gespeeld door de 15-jarige DJ van dienst die zijn MP3-speler aangesloten had op een waarschijnlijk ergens gestolen dure muziekinstallatie. Toen de jongen zijn vader er kwam bij staan werden er bij regelmaat ook de grootste Italiaanse klassiekers gespeeld. Iedereen zoop, danste, zat nog te eten of combineerde de 3 bezigheden tegelijkertijd. De enige jonge vrouw die niet danste was de overbuurvrouw die nog steeds hoogzwanger was. Dat weerhield haar echter niet van te zuipen en te roken als een ketter. Ofwel wou ze een abortus, oftewel wou ze die overtollige last er zo snel mogelijk uitroken of uitzeiken. De rest leek dit de normaalste zaak van de wereld te vinden.
Maar echt, ik had nooit gedacht dat ik het zo naar mijn zin zou hebben. Ik heb op elk continent wel feestjes gevierd, ik heb in de chiqueste clubs rondgehangen, de meest decadente discotheken bezocht, de laatste hypes van het nachtleven meegemaakt en de modernste bars afgeschuimd, maar deze nacht was wel de beste van het hele jaar. Geen dansvloer met vrouwenoverschot, geen muziek waar ik makkelijk op dans, maar wel de achtertuin van een primitieve familie waar een meute zatte Roemenen stonden te dansen, lachen en zuipen. Terwijl Eva en de andere vrouwen perfect op de zigeunermuziek stonden te dansen, deed ik maar wat in me op kwam met mijn armen en benen. Eigenlijk deed het merendeel van de enkele dansende venten dat, maar tjonge, wat had ik een fun! http://youtu.be/S8i7wi9Y_Fs
Aan de gevel van de woning hing een schamele lamp en in de partytent was wel een fatsoenlijke verlichting voorzien, maar dat stelde niets voor in de steeds donkerwordende nacht. Voor de rest stonden er enkele kaarsen op tafel en rondom de tuin stonden 4 of 5 fakkels in de grond geslagen… Dat was het. De rest van de wijk en de wijde omgeving er rond was gewoonweg één groot zwart gat geworden. Net een duistere woestijn! Die nacht zal het amper tussen de 10 en 15° geweest zijn, maar ik met alleen een hemd aan en Eva met een mouwloos topje aan stonden nat in het zweet vanwege dans en drank.
De drank en al dat gedans werden ons even te veel. Om eerlijk te zijn; het aanhoudende geflirt van haar maakte me ook wel helemaal zwak. Op het juiste moment nam ze me bij de hand en trok me weg van de feestvierders. We liepen verder naar achteren en verdwenen achter de fakkels. Onderweg graaide ze nog de fles wijn mee die ik voor haar vader had meegebracht… Die interesseerde hem er toch niet aan en zou de fles toch niet missen. We waren beiden al behoorlijk van de kaart, maar we dronken de wijn samen op, rechtstreeks van de fles terwijl we in het donker ergens op iets hard zaten. De enige verlichting die we hadden was een wazige maan en haar aansteker en de punt van haar sigaret wanneer ze de ene na de andere opstak. Dat was verdomme een waar romantisch moment voor mij. Mijn hart sloeg in mijn keel, haar ademhaling was sensueel merkbaar. Toen de fles leeg was, begonnen we elkaar te strelen en langzamerhand te zoenen. Dit werd gaandeweg wel wat heftiger en voor ik het wist voelde ik dat ze haar topje al uit had en daar voor me zat ik haar naakte tieten. Opeens hoorden we gestrompel door het dorre gras, wat gehoest en een ventenkeel die een rochel probeerde naar boven te halen. Op een paar meter van ons begon het opeens te regenen. Vrij snel hadden we door dat het geen regen was, maar dat er één van de zatlappen daar warempel stond te pissen. Eva trok haar topje voor haar tieten (niet dat iemand daar in het donker haar tieten kon zien, want zelfs ik kon het niet) en nam me bij de hand en we liepen verder het donker in. Ineens liep ik op iets hard… Zo hard dat ik terugkaatste en met mijn zatte kloten op mijn gat viel. Het was hun loslopende koe die daar ineens stond en zich niet eens druk maakte om mij. Eva leerde mij dat het beest stond te slapen en niet eens gemerkt heeft dat ik ertegenop knotste. Bij deze vond ik het wel even geinig om geestig te wezen en ik kroop op de rug van de koe zodoende ik in het maanlicht een rodeorit simuleerde. Eva schaterde het wederom uit, maar ze bleek toch nuchterder te zijn als ik en zodus trok ze me snel weer van het slapende dier af (je zou maar nooit weten als die koe ineens zou wakker worden en een loopje nemen met mij, waar ik zou terecht komen).
Een 20 meter verder dan waar we de koe tegenkwamen, liet ze zich vallen en trok me mee. Op geluk dat we niet in een koeienvlaai zouden crashen. We rolden vervolgens menig maal rond elkaar en in een ijltempo waren we volledig naakt alsof de hand Gods ons had uitgekleed. Ondanks het overmatige alcoholgebruik stond mijn pik toch zo recht als een speer. Een condoom hadden we geen van beiden bij en zonder vragen te stellen of moeilijk te doen stopte ze mijn lul weg in haar doos. En ik liet haar nog begaan ook. In mijn kop was het wazig en bovendien vond mijn pik het zo lekker in de kladdernatte kut van haar dat ik haar teder en zacht enkele flinke stompen toebedeelde. We neukten als de beesten in de vrije natuur en ontelbare keren rolden we over elkaar. Dit was helemaal anders dan mijn ervaring met haar in de club. Niet omdat dit een gratis rit was of omdat het zonder rubbertje was, maar wel omdat ze zich ten volle gaf. Dit was echt passie, devotie, hartstocht. Het kon niet anders of ze mocht me wel heel erg graag. Misschien hunkerde ze zelfs harder naar mij dan ik naar haar, en dat is dan weer iets wat ik de laatste tijd niet meer meemaak. Ik had daar zo meteen verliefd op haar kunnen worden, maar voorgaande gebeurtenissen met andere dames uit de business verhinderden dat psychologisch voor mij.
Tijdens het bedrijven der liefde hadden we het warm, maar het was nog maar steeds eind april of begin mei. De grond was vochtig en koud. Zodus zat er niets anders op dan na de eerste vrijsessie een tweede keer me nat in zweet te werken. Dit waren mooie momenten… Op de achtergrond hoorden we de muziek van het feest en er stond een mooi, doch rustig buikdansnummertje op. Aangezien ik het echt wel leuk vond en dit nummer gespeeld werd op een moment dat we volkomen één met elkaar waren, vroeg ik naar de uitvoerder en titel ervan. Vanaf dat moment zou dit ons liefdesliedje worden, the soundtrack of the romantic story of Eva and SFL: http://youtu.be/QtiA9qm9FR0
Na twee wippen van jewelste stonden we op en ik trok mijn broek weer op terwijl zij alles terug moest aantrekken. Vuil aan de ellebogen en handen van daar op de grond te liggen, keerden we terug naar de feestvierende menigte. Die Roemenen zijn echt feestvierders, zelfs nog feller dan de louche Russische maffiafiguren in hun uitbundige privéclubs te Antwerpen, Berlijn en in het zuiden van Spanje. En bij al dat gefeest komen veel emoties los, want plots zagen we twee zatlappen tegen elkaar beginnen schreeuwen en ze gingen net niet op de vuist, en een beetje later waren ze weer de beste vrienden die lachten en brulden. Ook ik werd een uurtje later uit mijn plezierige roes gehaald, want Elvis en een kameraad van hem namen me even apart om er van te profiteren nu ik zatter was dan hen. Op een dreigende toon vroegen ze of Eva een beetje correct werd behandeld in Duitsland en wat mijn rol precies was. Ik wist nu wel ongeveer dat Eva hen wijsmaakte dat ze in een erotische club danseres en barmeid was, maar niet dat ze neukte voor geld. Dus ik antwoordde simpel dat ik met die club niets te maken had en dat ik haar onder andere omstandigheden had leren kennen. Maar toch kwam de uiteindelijke vraag of Eva neukt voor geld… Ik loog dan maar dat ik mocht hopen van niet. Ze bleven me bedenkelijk aanstaren. Met een stoer bedoelde en verwittigende blik, maar die door hun beschonken toestand met de seconde lachwekkender werd. Ik werd uit de benarde situatie gered door Eva die er weer bij kwam staan en mijn drinkbak voor de zoveelste maal nog eens bijgevuld had. Toen het komische duo weer verder strompelde, vertelde ik haar over het plotse kruisverhoor van zonet. Ze vond mijn antwoorden ideaal!
De zigeunermuziek werd opzwepender nu de 15-jarige snotneus bekaf was en één van de neven zijn plaats bij de stereo-installatie innam. De venten lagen er plots ladderzat bij en het was geen zicht… Enkel de vrouwen en een paar jonge hengsten zoals mij stonden nog wat rond de kontschuddende vrouwen te trippelen. http://youtu.be/ki1Lf-mBrNA
Zoals in meerdere landen in Oost-Europa zijn de kerels boertig en zien ze er weinig appetijtelijk uit… En al helemaal niet wanneer ze zat zijn. Komt daar dan nog bij dat het sowieso niet echt dansers zijn en dan komt er zo’n halve gare als mij op de proppen, die totaal geen gevoel voor ritme heeft, maar die zomaar wat doet wat in hem opkomt op de dansvloer (dansweide). Dit alles al lachend en met het nodige enthousiasme. Niet verwonderlijk dat Eva me daar op dansvloer moest delen met de andere dames. De ene wat minder of wat ouder dan de andere, maar ik genoot er met volle teugen van. Blijkbaar begonnen ze me daar allen graag te mogen. Lang geleden dat ik me nog eens ergens zo geliefd voelde. Toen de muziek een sensueler ritme aannam eiste Eva me terug op en begon met haar rug tegen me aan te dansen. Ze sloeg haar haren naar achter en duwde haar hoofdje tegen mijn borstkas. Haar kont die draaide als een wasmachine. Allemachtig wat kunnen al die wijven daar geweldig met hun kont schudden. Ik legde mijn handen op haar heupen en duwde mijn erectie tegen haar draaiende kont aan. Wat waren dit mooie ogenblikken… Zulke momenten vergeet je nooit meer.
Aan alle feestjes komt een einde en aan het deze natuurlijk ook ergens in de ochtenduren. We waren kapot en straalbezopen. Toch bleken we beiden nog last te hebben van een opwellende geilheid. Terwijl iedereen zijn bed opzocht, of simpelweg bleef liggen waar ie lag, kropen wij de zolderkamer op in de laagbouwvilla. Die ouwe vent lag daar al enkele uren te slapen. Met zijn bek gapend open. Ik dacht eerst nog dat ie zijn geest al had gegeven, want ik heb in mijn leven al vele lijken gezien en daar waren er veel bij die me nog levendiger leken dan deze magere Hein. Alleen omdat hij wat mompelde en zich omdraaide toen de deur achter ons in het slot viel, wisten we dat hij nog van deze wereld was. En daar sta je dan: twee geliefden, klaar om in bed te duiken, maar een derde partij die naast dat bed ligt te sissen in zijn slaap. We zagen de spanning er wel van in en kropen vuil en bezweet onder de lakens. We gingen zijdelings liggen en heel zachtjes en onopvallend stak ik mijn pik in haar haast van verlangen lekkende kut en gleed ik mijn lul een tiental minuten heel stilletjes in en uit. Toen kwam ik en aangezien ik me op haar ademhaling concentreerde zou ik kunnen concluderen dat zij ook kwam. Daarna vielen we in slaap…
Vroeger zou ik het radicaal afkeuren, maar nu zeg ik tegen alle hoerenlopers van dit forum: grijp het met beide handen wanneer er zich zo’n kans voordoet en een meid je uitnodigt om naar het één of ander feest te komen. Echt supergezellig, lekker vreten, familiale samenhang en feestvreugde op een nostalgische wijze. Natuurlijk zwaai ik met het vingertje en raad ik het nog steeds af van te doen bij een meid die je nog maar één keer gezien hebt, maar indien je zoals ik een vaste dame hebt waarbij je regelmatig in herhaling valt en er is een klik en je hebt elkander al eens buiten de club om gezien, dan zou ik het zeker doen. Roemenië is echt niet het pooierland zoals het hier vaak afgeschilderd wordt. Heilig zijn ze niet en sommige lopen erbij zoals pooiers van de Bronx, maar de echte mensenhandelaars die ga je daar zeker niet zomaar tegen het lijf lopen. De gastvrijheid is er immers zo groot dat ik die ene bewuste feestavond nog eens 2 nieuwe uitnodigingen gekregen heb voor de volgende feesten. Eén wil ik zeker nog wel doen met Eva en dat is een trouwfeest in augustus. Later meer daarover indien het in mijn drukke schema aan te passen valt. Na deze feestervaringen en bij mijn eerste saunaclubbezoek had ik meteen stof om over te praten wanneer een Roemeense naast me komt zitten. Eenmaal je laat zien dat je wat van Roemenië en de cultuur kent en zegt dat je net door een andere DVP uitgenodigd werd op een feest, dan gaan de oogjes glinsteren. Dan doen ze plots anders en correcter tegen je. Tot 3x toe (waarvan 1jullie allemaal wel kennen) kreeg ik in de saunaclubs tijdens mijn tour van eind mei opnieuw de vraag gesteld om naar Roemenië te komen en hun te bezoeken. Ze willen met hun familie en/of streek klaarblijkelijk concurreren om je bij hen nog een beter gevoel te geven, heb ik de indruk. Maar bij geen enkele andere ben ik erop in gegaan… Voorlopig doe ik zulke dingen enkel met Eva.
Ik voelde me niet lekker, sprong uit bed, struikelde over de ouwe die naast het bed lag te slapen en sleurde zo het deken mee waardoor Eva verder sliep in haar blote kont. Ik haastte me naar de WC om een hoop gal gaan te kotsen, maar daar was juist nog iemand bezig met over zijn nek te gaan. Met alleen een onderbroek aan, deed ik alsof ik thuis was, liep door de keuken naar achteren, holde zo ver mogelijk door de tuin en kotste de ziel uit mijn lijf. Toen het er uit was, ademde ik diep in en uit, want de verse lucht deed me wel goed daar in de ongerepte natuur. Ik nam vervolgens de omgeving waar en stelde vast dat er nog 2 heerschappen in de tuin lagen op dezelfde manier dan dat ik hen daar enkele uren geleden achter gelaten had toen we naar bed gingen. Heel de tuin was bezaaid met afval en etensresten. Een zwerfhond liep er rond te snuffelen en wat verderop zag ik papa op de houten tafel liggen… Hij zag behoorlijk groen. De twee pooiers lagen in hun BMW te slapen en de buren waren wellicht allemaal naar hun eigen huis. Mama kwam naar buiten en reikte me een oude versleten badjas aan. Toen ik terug naar binnenging zag ik een oom en tante in de sofa pitten. Ik hoopte uit de grond van mijn hart dat ik hier niet moest helpen opruimen, want dat zou pas een karwei zijn.
Ondertussen kwam Eva naar mij (want zonder laken over haar moet ze wel wakker geworden zijn)… Ze had een veel te grote T-shirt aangedaan en deze tot over haar blote kont getrokken. Ze was waanzinnig sexy met haar haren zo door elkaar. We gingen in de keuken bij mama zitten en dronken koffie. Niet te zuipen en met veel te veel kaneel in. Eva moest sigaretten hebben en van mama moest ze er ook nog meebrengen voor de anderen. Dit was mijn kans om uit te vingeren waar hier een krantenkiosk of kleine supermarkt was… Bovendien kon ik mezelf dan een blikje cola kopen, want indien ik koffie met kaneel zou blijven consumeren, dan was ik binnen de kortste keren terug aan het spouwen. Ik deed mijn kleren aan en wachtte even mijn beurt af bij de badkamer om met water door mijn snuit te gaan… Meteen daarna vertrokken we met papa zijn Mercedes oldtimer. Ik diende ermee te rijden en zij gaf instructies (nog nooit een wagen met zulke lange snuit bestuurd). We reden het woongebied uit en reden de andere richting op dan van waar we gisteren gekomen waren. 10minuten niets anders dan heuvel- en berglandschap, bossen, weides en ineens het kasteel van Disneyland. De schrik beving me en ik dacht dat ik aan het hallucineren was door al die brouwsels van afgelopen nacht. Maar het was echt: een paars-lila-achtig kasteel met roze torentjes. Ik vroeg me luidop af wat me dat mocht wezen. Het kasteel van Dracula, grapte Eva… Toen vervolgde dat het de kitcherige creaties zijn van de Roma-Zigeuners. Ik dacht dat die met campers enzo rondtrokken, maar volgens Eva is het de snelst rijkwordende bevolking van Roemenië. Wanneer ze in andere contreien genoeg geld verdient hebben met stelen en mandjes vlechten en verkopen, dan komen ze in Roemenië kasten van huizen neerpompen. En het moet dan nog zo gek mogelijk zijn. Eerst kochten ze massaal lappen grond op ten zuiden van Boekarest, maar tegenwoordig zitten ze al verspreid over het hele oosten en het zuiden van het land. De komende jaren zal west-Roemenië er ook mogen aan geloven. Ze richten naar het schijnt volledige wijken, gemeenschappen en dorpen in een paar weken tijd op. Dit kasteel is het begin van een heel project, binnen een paar weken staan er nog een deel andere poppenhuisjes bij en tegen volgend jaar is er hier al een heus dorp merkbaar. Op cynische toon vertelde ze me dat hun dorp dus binnenkort een Roma-dorp als buren heeft. We reden nog een 10-tal minuten verder door het einde der beschaving en namen dan een onopvallende afslag die met geen verkeersbord of wegwijzer aangegeven stond. Het was een verharde zandweg bergafwaarts die uitkwam op een grote baan en daar rees ineens een smurvendorp tussen de bebossing uit. Een aanzienlijk dorp of zelfs een kleine stad, dat wel, maar indien je het niet kent, zou je nooit kunnen vinden. Todiresti was de naam! Hier heb je sfeerbeelden van Todiresti: http://youtu.be/6H0ksYTZH7Q , http://youtu.be/W5cjwNmHUBg , http://youtu.be/K26S9NAOBmA (op dit laatste filmpje staat de volgende generatie hertjes voor Duitsland klaar!)
We parkeerden de Mercedes lukraak zoals iedereen dat daar doet en liepen over de keien naar een gevel van een huis toe. Eva trok de deur open en het was warempel een echte winkel daarbinnen. Tijdschriften, tabakswaren, flessen sterke drank, frisdranken, ijsjes en zelfs waspoeders. Een oude vent zonder tanden runde dit winkeltje. Ik nam 2 blikjes cola en zoop ze in drie teugen leeg. Eva nam 3 kaften sigaretten van verschillende merken uit de rek en betaalde alles cash. Niet dat er ergens bankcontact of proton te kiezen viel. Ze rookte meteen twee sigaretten na elkaar en zoog ze bijna even snel op als ik mijn 2 blikjes cola in mijn lijf goot. Daarna vertrokken we terug naar huis. Moet je mij horen; ik begin het al thuis te noemen! Bij thuiskomst werden de sigaretten bedeeld zoals bij een VN voedselkonvooi bij de negers in Afrika. Er werd niet over geld gesproken. Zelfs de gasten namen de sigaretten aan en Eva had dus blijkbaar zonder morren sigaretten voor iedereen gekocht. Dat begreep ik niet. Maar anderzijds gingen wij in de namiddag nog verder rijden met de Mercedes en de benzine die moesten wij dan op onze beurt aan niemand terugbetalen. Zo gaat het daar nu eenmaal!
Hoewel het gisteren een zonnige en zachte lentedag was, was het weer nu barslecht. Grijs en een hele dag motregen. Met de oldtimer reden Eva en ik terug naar de beschaving, want ze ging me de stad Iasi laten zien. De stad waar ik gisteren geland was. Na een uur rijden kwamen we er toe en gingen we eerst een hapje eten. Ik trakteerde uiteraard, want ik wou wat terugdoen voor de fijne tijd en de gastvrijheid. Een leuk restaurantje ingericht als een grot en een Slavische keuken. Ik had ondertussen wel honger gekregen en deed me tegoed aan een schotel heftig gekruid vlees. In de loop van de namiddag begon het alleen maar harder te regenen en van kastelen en cultuur bezichtigen kwam niet veel in huis. Daarom gingen we schuilen in het overdekte shoppingcenter. Dat hebben ze daar nu eenmaal ook en aangezien Eva een meisje is, was ze daar niet rouwig om. De komende twee uur zouden we niks anders doen dan kleding- en schoenwinkels afschuimen. In dat winkelcentrum genoot ik van de lokale schoonheden die druk in de weer waren met het winkel-in-winkel-uit-lopen.
Na de shopnamiddag reden we naar huis terug. Wederom langs dezelfde eentonige baan, want er was simpelweg maar één route. Toen we bijna terug in ons micro-dorp waren, zag ik een kromme oude vent op een zelf in elkaar geknutselde driewielerfiets de richting uitrijden van waar wij nu kwamen. Aangezien het al valavond was vroeg ik me af waar die in hemelsnaam naartoe kon gaan. Iasi was naar mijn weten het eerstvolgende waar je naartoe kon, maar Eva vertrouwde me toe dat er nog wel meerdere dorpjes in de omgeving lagen. Hij ging gewoon naar zijn familie daar. In het ouderlijke huis aangekomen, merkte ik meteen op dat de vrouwen des huizes gedurende de dag alles al mooi hadden opgeruimd. En papa zat ondertussen ook al terug aan de drank. Toen hij me zag binnenkomen brulde hij door de leefruimte “Norok, SFL,” en hief zijn glas op naar mij. Er stond natuurlijk ook weer een overdaad aan eten klaar. Eva en ik schoven aan en er werd veel gelachen aan tafel… Veel van de conversaties verstond ik niet, maar het was een echte gezellige boel; een grote ronde tafel met 12 mensen er rond. Het eten was lekkere boerse kost en ze stonden erop dat ik bleef eten. Dat is typisch Oost-Europees: ze hebben het niet breed, maar wanneer er een gast is, dan is er echt wel een overdaad aan voedsel. Bij de maaltijd dronken we water… Het zou me niet verwonderen indien dit uit de gezamenlijke waterput van het dorp zou getapt zijn. Vooral door de mannen werd ik op de rooster gelegd en uitgehoord, maar ik vertelde natuurlijk alleen wat ik zelf wou vertellen. Nadat ik als een varken was vetgemest, zette mamma en grootmoeder nog een reuzenschaal dessertjes op tafel. Blijkbaar waren ze die gisteren tijdens het feest vergeten of was iedereen op zeker ogenblik al te zat om nog aan een toetje te beginnen. Gevolg was nu wel dat ik het onder lichte dwang ook nog in mijn kas moest slagen. Het betrof hier Baklava, Placinta, Roemeense cake en eens soort van griesmeelpap. Op alles was weer een overvloed van kaneel aanwezig.
Na het eten zijn de mannen des huizes met de kaarten beginnen spelen en de vrouwen deden de vaat en ruimden af. Ikzelf zag nu eindelijk een goed moment om de WC eens voor mezelf op te eisen en een kwartiertje gaan te schijten. Daarna terug bij de rest gaan zitten en het terug op een zuipen gezet tot na middernacht. In mondjesmaat droop iedereen toen af en ging te bed, want de vorige nacht was zwaar geweest. Toen we met ons tweetjes overbleven zag ik in Eva’s ogen dat ze geil begon aan te lopen. Ik vroeg haar of het toegestaan was dat ik me nog even ergens kon wassen en voor de eerste keer die dag mijn viezige tanden eens poetsen, want ook die kans had ik nog niet gehad. Was natuurlijk geen probleem en ik ging in de kleine ovale badkuip liggen. Ik schrok wel een halve meter op toen de deur openging, maar hett was Eva die ineens in haar pure lichaam de badkamer binnenkwam. Terwijl ik uit bad kwam, hielp ze me met me af te drogen en sprong meteen daarna zelf in bad… In het smerige water waar ik zopas heb liggen in weken. Dat soort verspilling kennen ze dan weer niet en bij deze was ook weer bewezen dat ze totaal niet vies van me was. Het was mooi om naar te kijken; ze deed me daar een vluchtig kattenwasje en droogde haar zijdezachte huid meteen daarna af, ook met dezelfde handdoek van mij.
We dronken in de keuken nog wat en zij rookte nog enkele sigaretten. Daarna gingen we terug naar ons hok op de zolder. Deze keer hadden we het rijk voor ons alleen, want die ouwe bleef gelukkig geen tweede nacht logeren. Ze liet haar mobieltje op stil volume nog enkele Roemeense hitjes afspelen en dat kwam de romantiek ten goede. http://youtu.be/Ox-s_SyD7iI
En deze http://youtu.be/8BJ7AzVliq8 en ook http://youtu.be/xc6VBbGMPyI Daar werd voor de eerste keer helemaal vol overgave en zonder remmingen de liefde bedreven op comfortabele wijze. We voelden elkaar perfect aan en het was hier zo met haar veel beter dan een jaar terug in de club. Het was niet de aaneenschakeling van standjes, nee, elke houding liep spontaan over in de andere. Onze tongen zaten diep, doch teder in elkanders bek en onze handen streelden elke millimeter van elkanders lichaam. Bij het orgasme keken we diep in elkaars ogen en we knuffelden nog lang na. Menig maal zeiden we dat we dol waren op elkaar… Maar ik wist wel beter. Indien het zou blijven duren met haar, zou het enkel om gelegenheden gaan… Meer kon ik haar niet bieden. Maar dat zeg je immers niet gedurende zulke passionele momenten. Vol innerlijke wroeging viel ik uiteindelijk in slaap.
De volgende ochtend was droevig, want geen van ons beide wou al dat het hier ophield. Ik vocht tegen prille gevoelens, zij kwam er helemaal voor uit. Over dat alles zou nog kunnen gediscussieerd worden, maar het was wel dubbel en dik zeker dat er tussen ons een eerlijke vriendschap ontstaan was, dat we overeenkwamen en dat de seks bovendien overweldigend was. Die morgen was het druk bezette huis zo goed als leeg. Terwijl mama in de keuken bezig was, zaten Eva en ik alleen aan tafel met een tas koffie voor ons, uiteraard met kaneel in. Papa was werken (dat doen ze daar soms ook) en de broers en zussen waren ook werken, ergens naar toe of terug naar hun eigen huis. De grootouders waren buurten en/of naar de kapel om vergiffenis te vragen voor hun zonden van het feest. Na de kaneel met koffie en weeral een stuk overschot van het dessert als ontbijt, gingen Eva en ik nog even door de wijk wandelen. Nu ja, de straat heen en weer, 100m enkel en zeker niet meer. Het was terug droog en voor hun woningen zaten de oude mannen des huizes de straat te observeren. Overal waar we voorbij kwamen riepen die mannen wat in het Roemeens naar Eva en zij riep dan wat terug op een zeer meisjesachtige toon. Ze is echt wel een vriendelijk kind… Een echt simpel meisje van de buren in levende lijve. Naar mij wuifden die bejaarde mannen alleen maar, want ze konden enkel Roemeens. Toch riepen er weer twee “Norok, SFL” naar mij en staken een tas koffie of thee de hoogte in. Toen we bij de kapel kwamen, waar we een vrouw troffen die er wat aan het poetsen was en die ik ook kende vanop het feest (had zelfs met haar staan dansen en ze was zatter dan mij, maar bekommerde zich met devotie om het onderhoud van hun kerkje). Ze begon echt te jammeren toen Eva in het Engels tegen haar zei dat ik er strakjes weer vandoor moest. Ze gooide zich helemaal rond mij en gaf me twee zoenen. De tranen stonden warempel in haar ogen. Voorts kende ik deze persoon totaal niet en toch deed het haar leed… Ik begrijp die Roemenen voor geen reet op dat gebied. Eerst bekijken ze je met zoveel wantrouwen en dien je hart je best te doen om in de groep opgenomen te worden en dan wanneer je weer vertrekt, breken ze bijna in janken uit!
Zo was dat ook met Elvis. Hij was weer thuis toen we terugkeerden naar de woning. Hij moest tegen de middag weg en kon niet mee naar de luchthaven van Iasi, dus nam hij hier maar afscheid. Eerst heel stoer drukten we onze vuisten tegen elkaar zoals echte zwarte gangsters in de straten van L.A. dat doen. Maar meteen daarop omhelsde hij mij zo innig als een ware nicht. Veel te lang naar mijn zin, want ik moest hem al haast van me af duwen. Nadat ik mijn knapzak gepakt had, stopte ook papa stipt op de middag met zijn oldtimer voor het huis. Hij zou me wegbrengen naar de luchthaven en was daarom vroeger gestopt met werken. Na een paar uur werken stoppen, kan blijkbaar ook in Roemenië. Oftewel kan het er weinig schelen, want het is niet moeilijk als dochterlief elke maand 1000 euro of nog meer naar huis zendt. Tegen alle verwachtingen in, trok hij me ook naar zich toe en gaf me een kus op de wang… Dat kon toch wel wachten tot bij de luchthaven, maar toch deed hij het! De overbuurvrouw, nog altijd hoogzwanger en nog steeds met de eeuwige sigaret tussen haar vingers, kwam ook naar de overkant gelopen. Ook zij overviel me met complimentjes en de hoop dat ik spoedig zou terugkomen. In mezelf dacht ik over haar dat ik gerust mijn fetisj wel eens zou willen uitproberen indien ze geen stoere vent en zwangere buik had… Maar eerlijk gezegd: al deze mensen en het toch wel emotioneel afscheid van hen overviel me wat. Ik kreeg haast een krop in mijn keel. Wat had ik hier toch speciaal gedaan? Ik zou verdomme de moederneukende burgemeester van dat gehucht moeten worden! En toen kwam mama op me af en zoende me ook één keer op iedere wang. Ze overhandigde me een zak met daarin nog wat Roemeense cake en toen vader het niet zag duwde ze warempel nog stiekem 50 lei in mijn handen (iets van tussen de 10 en 15euro) en fluisterde in mijn oor “drink somethinK in airport”. Dit wou ik eerst niet aannemen, maar ze duwde mijn hand met het geld van zich weg. Eva knikte naar mij dat ik het zeker moest aannemen. Daarna stapten we in en ondertussen waren er nog een deel andere inwoners van de wijk afgekomen en alles bij elkaar stond er een stuk of 15 man ons uit te zwaaien toen we wegreden. Gelukkig stond in de wagen radio Gipsy op, met wat oppeppende muziek of ik had nog beginnen janken ook bij dit afscheid. http://youtu.be/Oaqgu7D5vbE
Onderweg werd er niet veel gezegd… We zaten op de achterbank en Eva lag met haar hoofd tegen me aan en haar vingers in de mijne gestrengeld om nooit meer los te laten. Het deed me allemaal wel wat. Het was net alsof ik daar op 2 dagen tijd één van hen was geworden… En dan spreek ik de taal nog niet eens. Zulke dingen waren echt wel het laatste dat ik in Roemenië verwacht had. Moest ik ooit wat uitvreten en ik zou op de vlucht moeten, dan zou ik hier bij hen gemakkelijk kunnen komen onderduiken. Ik zou echt niet te vinden zijn en zou een rustig leven met Eva kunnen opbouwen en een eigen huis naast of achter dat van hun optrekken. Hier ga ik weer, wat zeg ik nu allemaal… Neen, dit is een tijdelijke bevlieging. Ik mag echt niet voor haar vallen. Ik moest terug naar de realiteit… Naar mijn job, naar huis, naar mijn vrouw! Ik heb mooie momenten gehad met Eva en ik zal ze voor eeuwig koesteren in mijn hart. Wie weet zullen we elkaar nog wel treffen, maar meer kan ik haar niet bieden! Ik wil geen mensen kwetsen en zeker niet wanneer ik om hen begin te geven… Bovendien wil ik de kans niet voeden om zelf gekwetst te worden zoals een jaar geleden. Want hoewel deze ervaring helemaal anders was dan met dat Duitse stuk uitschot in de zomer van 2010, weet ik dat ze vroeg of laat, al dan niet door haar job en de problemen die het met zich meebrengt, mijn hart toch zal breken!
Bij het naderen van de luchthaven in Iasi liet Eva haar tranen de vrije loop gaan. Het pakte mij en ik werd zelf week. Een hele tijd hielden we elkaar versmachtend vast en ook na het uitstappen konden we moeilijk loslaten. We tongzoenden vol overgave en papa moest er kokend van geworden zijn dat zijn dochter zulke vieze manieren doet met een vreemde. Nadat we elkander toch loslieten, gaf vader mij heel stoer een korte handdruk. Dit verklaarde waarom hij thuis reeds afscheid had genomen. Een stoere vent met een dikke snor, een wit mouwloos shirt dat al gelig ziet van het zweet en veel lichaamsharen op zijn armen, borst en schouders, zulke venten tonen niet graag hun emoties in het openbaar! Nog een laatste kus aan Eva en toen moest ik ervandoor, want ik moest nog een vlucht pakken!
In de luchthaven en wachtend op het inschepen, verorberde ik nog een sobere lunch en dronk nog wat. Zo had ik de mama dat ook beloofd. Daarna de vlucht naar Boekarest en in de transit waar ik diende te wachten op de vlucht naar Tel Aviv, trof ik mijn begeleidende partner weer. Ik zette me naast hem en het eerste wat hij me vroeg was van welke stronthoop ik teruggekomen was, want naar verluidt stonk ik verschrikkelijk naar knoflook en pluimvee. Ok, in het eten draaien ze daar nu eenmaal veel look, maar de andere geur die was waarschijnlijk afkomstig van de zolderkamer waar mijn bagage en kledij twee dagen gelegen hebben, ofwel van de oude Mercedes. Ik grapte dan maar dat ik veel look gegeten had uit schrik voor vampiers en dat ik mocht logeren in het kippenhok bij de familie van Eva.
De vlucht naar huis verliep vlotjes, maar ik betrapte mezelf er zo vaak op dat ik aan haar en aan het feest zat terug te denken. http://youtu.be/Zv1CpDCdacU
Misschien heb ik het geheel wat te veel zitten romantiseren, maar het was voor mij een waanzinnige belevenis die me altijd zal bijblijven. En wie tussen de regeltjes doorleest, zal net als ik zijn voordeel ermee kunnen doen bij de Roemeense dames in de club, want naast deze egotripperij en al het gelul, kan je er toch wat van opsteken! Na het neuken in de club met haar en enkele occasionele afspraakjes had ik totaal niet verwacht dat het ons zo ernstig zou vergaan en dat ze met mij zo hard van stapel zou lopen. Dat was dus de verrassing van dit hele avontuur.
Het moet stilaan gedaan zijn dat ik ga veralgemenen en dat ik meer naar de persoon zelf dien te kijken. Vroeger, toen ik in de business zat en samenwerkte met prostituees, waren ze allemaal lief en goed. Na mijn slechte ervaring met die snol van vorig jaar, waren alle hoeren slecht in mijn ogen. Dit beeld heb ik al enige tijd geleden weer herzien, maar na deze ervaring met Eva besef ik meer dan ooit dat alles van het karakter individueel afhangt. En zij heeft echt wel een hele goede inborst. Bij deze blijf ik erbij dat het merendeel toch wel uit eigen keuze voor het beroep van hoertje kiest. Weliswaar door verkeerde vrienden of slechte invloeden, maar echt door pooiers is een minderheid. Het 1/3 dat slachtoffer is van pooiers en mensenhandel, die vallen immers zo fel op dat je het wel gaat veralgemenen voor de rest. Het betreft hier dan ook meestal de allerjongsten of de lompste wijven die zich daardoor laten vangen (dwingen). Ik heb in Roemenië mijn ogen goed opengehouden en heb toch wel wat geleerd. Ik ken hier ook Eva haar volledige verhaal en deels genoeg het verhaal van de ouders. En dan begrijp je beter waarom en hoe de meiden ginds die stap toch maken. Uiteindelijk is er altijd wel iemand, het zij een nicht, een vriendin of een collega die ooit in Duitsland haar ding deed en die het ter kennis geeft aan de anderen en die zo wegwijs worden om naar het westen te trekken.
Ook betreft het Roemeense aspect zal ik zeker niet meer veralgemenen. Het hangt simpelweg van persoon tot persoon af. De meeste doen het uit eigen beweging tegenwoordig en zijn dus gemotiveerder dan vroeger, want die eerste generatie die kwam hier wel toe onder begeleiding van pooierbendes. Het is wel triest omdat ze veel geld verdienen, en er vaak er hun drugs- en speelkast escapades mee voeden. En ook dat ze bijna alles naar hun familie thuis sturen, daar ben ik niet mee akkoord. Maar de normen en waarden, kortom het gehele leven is ginds toch zo anders dat je echt van daar moet zijn om het te kunnen begrijpen.
Ach, er zijn zoveel DVP’s in de door ons bezochte saunaclubs. Ze werken er en voorts zijn ze een streling voor het oog. Maar ze verbergen zich achter een heuse façade. Ik heb nu gemerkt hoe anders ze zijn dan ze zich voordoen. Eerst op de negatieve manier door die smerige relatie die ik vorig jaar had, maar nu toch ook wel op de positieve manier dankzij onze Eva. Daarom dat ik dit wou onderstrepen door er nu ook een heel verhaal over te posten. Bij deze zet ik veel recht voor romantische ijsberen die toch willen blijven hopen…
Laat me hier afsluiten met volgende conclusie:
Achter elke meid gaat een heel verhaal schuil. Ze zijn allemaal uniek en zeker niet cliché zoals men vaak denkt over hen. Meestal zijn het allemaal simpele zieltjes met een familie en vriendenkring in hun thuisland en ook dat heeft een onderliggend verhaal. Er lopen dus naast vele afkomsten ook vele verhalen en unieke persoonlijkheden rond in de clubs. Iets wat ons veel minder interesseert, maar wat vaak enige diepgang vereist en waarvoor ik me meer zal openstellen. Het feit dat ik nu over een eigen ervaring in Roemenië kan meepraten, dat opent zeker poorten bij sommige Roemeense dames. Simpelweg wat meer interesse naar hun achtergrond thuis, daardoor zal je meer krijgen tijdens hetgene waarvoor je eigenlijk gekomen bent!
Afsluit muziekje: http://youtu.be/gzp41blnv1U
Klikkerdeklik:
http://youtu.be/KJGXTLbuEQA met de hele familie
http://youtu.be/5zwJoIFHhPQ kontjes schudden
http://youtu.be/n_2LRXoAuGI zelfs zo’n nerd strikt daar een lekker wijf
http://youtu.be/Jg6Ku3lwJCU Roemeense hiphopper met R&B-slet
http://youtu.be/8F73Rrj1HGU zie je wel dat ze ook Spaans kunnen zijn
http://youtu.be/Y6Q56pO29Jo Romania goes Brazil
http://youtu.be/PjHCcjdcyqw kies ze maar uit, niet de zangeres wel het publiek
http://youtu.be/BX-1WjGeu-U draaiende konten, de nationale folklore-dans
http://youtu.be/-tiLOMV3KLE het kabbelende beekje onder haar jurk
http://youtu.be/i364mzI_T6w Romania vs. Bulgaria
http://youtu.be/xrttGW4cbo4 brave muziekclipjes hebben ze ook, hoor
http://youtu.be/jaI0tDmnAvY romantiek in het Oostblok
http://youtu.be/wvueIRGywLE twee sletjes op z’n Grieks
http://youtu.be/XNLJ_WS8e9o de Nani-Hani tweeling
http://youtu.be/oJE9ikjNtOQ vrolijk wijfje op zuipfeest
http://youtu.be/uOz4TP34ob8 papa Roma, de Roemeense Justin Beeper en 20 snollen
http://youtu.be/NvmgldV1e5A amor amor
http://youtu.be/sjb6tHcbPig de Roemeense K3
http://youtu.be/A8RzWgyw-iQ er zit potentieel tussen
http://youtu.be/lrwhstuYvys Bulgaars, maar wel hetzelfde soort muziek: een ideetje voor een volgende trip
De hierboven uitgestreken zomerlectuur (naar mijn eigen bescheiden mening een echte pageturner) was al reeds geschreven en diende enkel nog gepost te worden. Dat dacht ik deze week te doen, maar nu is er ondertussen al weer een ontmoeting geweest met Eva.
Na mijn bezoek bij haar thuis hebben we nog wat zitten sms-en en bellen, maar uiteindelijk viel dat op den duur ook weer stil. Ik had mijn werk, vierde mijn verjaardag, kwam andere prijsbeesten in de clubs tegen, had een voorjaars clubtour en ben ondertussen ook nog 3 weken op vakantie geweest. Tot ongeveer een maand geleden, toen ik pas terug van vakantie was…
Ik kreeg een telefoon van haar en ze klonk heel ernstig aan de andere kant van de lijn. Het gesprek verliep moeizaam en ik vroeg haar wat er aan de hand was. “Ik ben zwanger van jou” zei ze opeens. Ik dacht dat ik een beroerte kreeg en ging bijna van mezelve. Daar ik te lang met een tegenreactie bleef wachten en nog volop diende te bekomen over wat ik zojuist te horen kreeg, begon ze aan de andere kant van de lijn hard te lachen. Ze zei me dat het een grapje was en dat ze me wou jennen. Dat was haar gelukt, maar de grap zag ik er niet meteen van in.
Na dit alles was het gesprek weer aangenaam en deden we gewoon tegen elkaar. Maar ze vermelde me dat ze me mist. En ik vermelde dit niet, maar stiekem was het wel wederzijds. Naar een club gaan waar zij werkt, dat deed ik na alles wat we samen gehad hebben liever niet. Ze was ondertussen actief geweest in World en nu was ze terug in een club in NRW. Veel te kortbij dus. Van half juli tot half eind augustus zou ze terug naar Roemenië gaan om vakantie te vieren. We spraken allereerst af dat ik in augustus wel zou kunnen regelen om af te komen en naar het huwelijksfeest te gaan waarvoor we uitgenodigd waren tijdens het feest bij haar ouders. Dat leek me leuk en dat gaat zeker lukken. Maar we maakten nog een andere afspraak: we zouden elkaar ook nog eens kunnen treffen in Boekarest!
Voor mijn werk kon ik gemakkelijk Boekarest aandoen en de afgelopen week ben ik er dus geweest, waarbij ik één overnachting deed. Eva was die dagen ook naar de hoofdstad van haar land gekomen. http://youtu.be/StqodYjbHPo
Het weerzien met haar was hartelijk. We vielen elkaar in de armen en lieten de eerst volgende 5minuten niet meer los. Haar haren waren anders en het stond haar wel… Voor de rest voelde en zag alles er nog even vertrouwd uit.
Als een volleerde gids leerde ze me alles over de stad en kreeg ik een heuse siteseeing-tour. Na een hele dag rondhossen gingen we uitgebreid eten in een trendy restaurant… Bij de overheerlijke en -dadige maaltijd hoorden natuurlijk ook bijpassende wijnen. Niet dat ik er deze maand (na al mijn internationale uitspattingen) nog financieel sterk voorstond, maar toch betaalde ik ook voor haar. Want ze verdient dat nu eenmaal. Zeker na zoveel uitleg over de stad en alweer een deugdelijke verwelkoming.
Na de maaltijd nog wat gaan chillen in een soort van jazzbar. Daarna zijn we het nachtleven enkele uren onguur gaan maken. Nou ja, onguur? Met haar erbij diende ik wel braaf te wezen en mijn manieren te houden. Maar over het nachtleven van Boekarest kan ik kort zijn: hier kom ik spoedig terug en nog wel zonder haar. Na Oekraïne is dit dé plek waar ik al de meeste lekkere mokkels bij elkaar gehoopt heb gezien. Tjonge… Ik kreeg me daar haast een hartverzakking!
Nightlife beelden:
http://youtu.be/A0dAMHIjpb4
http://youtu.be/ln33_J0w6Ko
http://youtu.be/gyaEBzANeyg
http://youtu.be/AYIZ_e93ftk
Maar zoals gezegd: het uitgaan was prettig voor enkele uren… Daarna hadden we elkaar zo loops als 2 straatkatten gekregen en diende er wat te gebeuren. We keerden naar mijn hotel en daar bedreven we de liefde met evenveel passie als toen tijdens de 3-daagse met het feest!
We kwamen de kamer binnen, struikelden over onze eigen poten, lieten ons ladderzat op de grond vallen en daar rukte ik al meteen haar blouse open. Ik likte haar buik, wrong haar bh uit, begon aan haar tietjes te sabbelen en ging verder naar boven waar ik me een baan likte van in haar hals, via haar oortje naar haar wang en zo haar geile mondje vond. Het tongen was even intens en vol passie als vanouds. Ondertussen was ze haar korte rokje aan het uitwerken en voor ik het wist had ze ook mijn jeans losgeknoopt. Als slakken bewogen we ons verder over de vloer met vast tapijt totdat we aan het bed kwamen en daar klommen we vervolgens op. Vanaf dat moment waren we beiden naakt en terwijl zij me voorging op het bed, nam ik gretig gebruik van de situatie om haar kont en kutje langs vanachter helemaal uit te likken. Ze kronkelde als een krolse kat en hijgde als een astmapatiënt die zijn puffer kwijt was. Ik trok mezelf recht aan het bed en terwijl zij al op het bed lag, nam ik haar vanachteren zoals de hondjes doen. Ik leunde voorover en steunde op mijn armen. Ze haakte de vingers van elke hand in die van mijn handen. Ik ging zo nog enige tijd door als een bezetene. Daarna draaide ze zich om en met onze tongen diep in elkanders muil ging ik dieper bij haar dan ooit te voren. Haar poes was zo nat dat ik op een gegeven moment dacht dat ze continu aan het zeiken was. Haar vocht hing gewoonweg overal. Op het deken, aan onze kleding die we onderweg naar het bed reeds verloren waren, op mijn dijbenen, tussen haar billen en benen… Jammer dat ik geen theelepeltje ter hand had of ik had haar hele roompotje daar uitgelepeld alsof het vettige soep was. Ik trok mijn pik uit haar poes en daalde wederom af naar onderen. Ze spreidde haar benen voor mij zoals de Rode Zee spleet voor Mozes. Ik likte en likte (eerlijk waar: 2 dagen erna proefde ik nog kut in mijn keel). Zo’n productieve jonge vrouw, zo hitsig en zich zo laten gaan met mij… Je komt het niet elke dag tegen. Beter gezegd: het wordt alleen maar beter met haar. Elke keer opnieuw met haar lijkt alle voorgaande keren steeds te overtreffen. Ze is verdomme als opium voor mij, waar je ook telkens een hogere dosis van nodig hebt om loos te gaan. Kort samengevat; ik heb haar daarna nog op haar buik geneukt, dan zij in diverse standjes boven op mij, en afsluiten deden we zijdelings… Naar haar zeggen haar favoriete standje. Een standje dat ze nooit tijdens haar job doet… Maar ik werd er nu en ook enkele maanden terug wel mee vereerd.
Wat een simpel man er moet van denken, weet ik niet, maar ze beweerde dat ze gedurende het anderhalve uur stomende seks maar liefst 6x klaargekomen te zijn. Het orgasme van mijn kant kon anderzijds ook wel vergeleken worden met een apocalyptische vulkaanuitbarsting, maar dat is dan ook niet verwonderlijk wanneer je tot 5x toe ineens hebt moeten ophouden om nog niet toe te geven aan de climax. Maar woorden van lof en heel veel onderdrukte verliefdheid schieten mij tekort om haar de hemel in te prijzen. Eva is voor mij zo gevaarlijk als een aardbeving onder een kist nitroglycerine en de seks is zo wild als een orgie bij een stel losgeslagen apen. Het is met geen woorden te beschrijven hoe perfect ze wel niet is! Na de daad hebben we nog fel liggen naknuffelen en elkaar lieve woordjes toefluisteren… Toen het buiten terug klaar begon te worden zijn we in slaap gesukkeld.
De volgende dag fatsoenlijke koffie gedronken in een koffiehuisje en daarna hand in hand nog wat zitten rondslenteren. Maar de tijd was onze bondgenoot niet en ik moest al weer terug naar de luchthaven. Zij zou de trein naar Iasi nemen en nog wat bij haar familie doorbrengen.
We zijn dol op elkaar, zoveel is wel zeker, maar ik heb deze keer ook een tikkeltje meer van de sluier opgelicht en het is nog zo simpel niet. Het trouwfeest waar ik met haar in Roemenië zal naartoe gaan, dat komt wel in orde… Dan zien we wel weer verder. Het hele idiote aan dit gegeven is dat ik in diezelfde maand ook nog eens opnieuw ga trouwen met mijn vrouw. Ze komt dan speciaal van haar thuisland naar Vlaanderen en doen we ons huwelijk hier nog een keertje over. Op die manier zijn we in onze beide landen officieel erkend man en vrouw. Enerzijds is dit huwelijk voor de weinige familie, vrienden en kennissen die ik Vlaanderen nog heb, maar anderzijds is het ook om formaliteiten in orde te krijgen. U begrijpt me dus indien ik jullie zeg dat ik met een hoop wroeging en oneindig veel schuldgevoelens zit.
Ik heb me weer eens laten vangen door mijn alom gekende nieuwsgierigheid, mijn zin voor avontuur en natuurlijk ook mijn onverzadigbare libido. Maar goed, we kennen het verhaal dat zal volgen… Ik blijf bij mijn vrouw… Leef het leven zoals ik de laatste maanden bezig was en tussendoor zal ik nog wel vaak mooie tijden beleven met Eva. De vraag is natuurlijk hoe lang Eva zich hiermee blijft tevreden stellen… Hoelang zal ze dit pikken van mij… Wanneer zal ze me meer opeisen?
Afsluitertje opgedragen aan Eva: http://youtu.be/gW1OZC8tlfc
To be Continued…
The Joker
23 juli 2011, 18:01
SFL maakt weer van alles mee.
Veel plezier alvast op je trouwerij over 10 dagen!
uurtje
23 juli 2011, 18:42
weleens een carriere move overwogen? Schrijven gaat je goed af :)
rmjhexe
23 juli 2011, 20:40
:itsok[1]:spannend leven,een dubbelleven:welcome2:
BefBeer
23 juli 2011, 20:44
Leuk dubbelgaan (ipv vreemdgaan want dat kan helemaal niet met een bekende!) als Nederlander doen je dan aan DoubleDutschen.
Maar hier dubbel trouwen en dubbel vreemd in een jaar.
The King is born.
Hij schrijft heel goed!
BefBeer
molaar
23 juli 2011, 21:16
Tja, sommige mensen maken van alles mee en horen zich zelf graag praten .
Maar we weten nu wel waar de lekkerste olijven vandaan komen : http://www.palestina-komitee.nl
uurtje
23 juli 2011, 21:59
volgens mij is dat een verkeerde verwijzing. Iets zegt mij dat daar eerder zure vruchten vandaan komen.....
vrije jongen
24 juli 2011, 19:07
Prachtig verhaal weer zeg...phew.
Tja, sommige mensen maken van alles mee en horen zich zelf graag praten .
Maar we weten nu wel waar de lekkerste olijven vandaan komen : http://www.palestina-komitee.nl
Als ik mezelf bezig hoor, dan herken ik het vaak niet eens en dan denk ik; wie is die idioot!
Stiekem geniet ik er wel al eens van wanneer ik mijn schrijfsels een keertje nalees... Dat is wat je wil horen, niet!?
Nu ga ik je iets zeggen wat je niet wil horen en iets wat niet bij mijn verhaaltje thuishoort, maar de drang is steeds te groot om er op in te gaan.
De beste olijfjes, die komen van aan de andere kant van de muur... Simpelweg omdat jouw favoriete kant niets van ondernemen afkent op zijn vruchtbare grond. Het enige ondernemen dat ze daar kennen, dat is terrorisme, PR via de pers, wapens via tunnels hun gebied in smokkelen en de eigen burgers dom houden en ze gijzelen om als menselijk schild te dienen. Maar om jou toch deels gelijk te geven; vaak worden onze olijfjes geplukt door de gastarbeiders die elke dag gaarne via de grenspost komen om een redelijk loon te verdienen. Die braaf hun ding doen en in princiepe zelfs dankbaar zijn dit te mogen doen. Alleen komen er soms ook anderen mee met iets rond hun lichaam dat alleen maar dood en vernieling zaait... Dus spijtig voor de eerlijke plukkers, dat we dankzij die achterlijke dwazen een grens moeten trekken. Dus beste Molaar: betaal 30 000 euro, spring op een boot en vaar met de flotilla de Gaza maar binnen. Zogezegd met voedsels en medicatie (die jullie dan toevallig vergeten zijn in een andere haven, maar waar jullie wel wat voor in de plaats meebrengen).
Met vriendelijke groeten
Gisteren nog in een Roemeens café geweest te Brussel, Anderlecht meerbepaald.
Daar nog wat over mijn escapades in Roemenië zitten opscheppen. Een Roemeen gaf een woordje uitleg en wil ik graag toelichten als aanvulling op mijn verhaal.
- Het zelfgebrouwen drankje: dat was Palinka (zelfgestookte alcohol met rotte pruimen erin)
- Toen in het voorjaar viel het weer goed mee en ook nu is het er aangenaam toeven, maar de winters zouden zeer zwaar zijn (-20 tijdens de dag)
- Iasi ligt volgens deze meneer de armste hoek van Roemenië en dat verklaart waarom er veel dames van die streek actief zijn in de Duitse clubs.
- Ook wordt beweerd dat slechts 20% van die provincie en streek nog de echte Roemenen zijn, veelal de ouderen die niet meer wegwillen. De meeste Roemenen trekken weg naar de steden of naar het buitenland. Diegene die daar blijven zijn meestal Moldaviërs en Zigeuners. Volgens die man zou het dus best kunnen dat mijn liefje een Moldavische is... Die spreken nu ook eenmaal Roemeens.
-Zigeuners kopen er idd lappen grond aan een goedkope prijs op... Juist wel daar in die regio. En hun huizen zijn echt wel kitschkastelen zoals hetgene dat ik gezien heb. Tik op google maar eens in "villa's van Zigeuners".
-Koeien en ander vee: het is volkomen normaal dat die beesten daar rondlopen in de vrije natuur en dat de weilanden niet afgezet worden met prikkeldraad. Blijkbaar zijn die beesten zo slim dat ze weten waar hun thuis is. Tegen de avond, na het grazen, worden de schuren of stallen opengezet en komen de dieren terug om te eten. Dat verklaard waarom we die koe in de dag haast nooit zagen en dat ze tegen de late namiddag ineens in de achtertuin tevoorschijn kwam. Zo vertelde de Roemeen mij een anekdote over zijn broer, die een paard verkocht aan een man die 55km verder woonde. Het paard was op eigen houtje terug gekeerd naar zijn vorige eigenaar.
Tot zover deze weetjes, die informatief kunnen zijn, het verhaal vervolledigen of en het één en ander verklaren.
Huwelijksfeest in Roemenië is haalbaar voor mij. Vandaag bevestigd!
Er komt dus nog een heel staartje aan dit verhaal.
Hier alvast een filmpje om te oefenen... Moet je die snor zien, die geeft zijn wijf doodleuk enkele tikken in het gezicht!
http://youtu.be/0OskacnKmzM
Costana
28 juli 2011, 18:12
SFL leuk verhaal !! Waarschijnlijk zijn heb je wegen bereden die veel andere beertjes nog niet gedaan hebben.
Lekker gezellig op een zonnig terrasje gelezen ergens in Frankrijk.
Benieuwd naar het vervolg.
SFL
19 augustus 2011, 00:08
Mijn relatie met een DVP, de story II
De story gaat gewoon verder… Meer zelfs; er is geen stoppen meer aan en God weet waar het eindigen zal. Om in de sfeer te komen is hier de soundtrack van het liefdesverhaal van Eva en mij: http://youtu.be/QtiA9qm9FR0
Ondertussen is de tittel van dit huzarenstuk veranderd en betreft het niet langer enkel de gastvrijheid van een DVP. De Roemeense Eva heeft in grote mate bezit genomen van mij. Ik voorspelde het voor mezelf: indien ik er niet mee zou stoppen of afstand nemen, dan zou ik me op gevaarlijk terrein begeven. En dat geschiede! Ik ben de controle kwijt… En dat is nefast voor een controlefreak als mezelf.
Mede door haar vraag, maar vooral door mijn eigen lompe drang om bij haar te willen zijn, ben ik in de loop van augustus nog 3x in Boekarest geweest. Het huwelijksfeest waarop ik met haar uitgenodigd was buiten beschouwing gelaten, want dat heeft bij het ter presse gaan van dit verhaal nog niet plaatsgevonden. Daarvoor heb ik mezelf meermaals in bochten gewrongen en heb ik de planning voor mijn job hardnekkig moeten manipuleren. Alsof dat nog niet genoeg was, bleef ik telkens in Boekarest voor één of zelfs twee overnachtingen. En dat is echt helemaal onnodig. Natuurlijk recupereer ik mijn overuren en vrije tijd waar en wanneer ik wil. Daar trekt mijn werkgever zich geen reet van aan, maar mijn vrouw wel. Zij verstaat de laatste tijd steeds minder waarom ik weinig vrije tijd bij haar in haar land slijt en waarom ik zo nodig met lange pauzes in Vlaanderen of in het buitenland vertoef. Iedereen hier, die al ooit eens naast de pot gezeken heeft, weet dat de voortdurende uitvluchten, leugens en excuses om de schijn op te houden op gegeven moment je strot uitkomen. Alsof dat nog niks is, begin je van jezelf te walgen waarom je iemand van wie je houdt zo bedriegt.
Dat bedriegen heeft verschillende definities en kan allerlei oorzaken hebben. Mijn vrouw en ik leven het gros van de tijd gescheiden. Van beide kanten kan er dan wel eens iets gebeuren en daarover hebben we ook afspraken. Dat is simpel in een vrijdenkend land als datgene waar ik met mijn vrouw woonachtig ben. Het kan gebeuren, je gaat er niet naar op zoek, maar soms kunnen je lusten hoog oplaaien… In dat geval was de afspraak dat we het steeds veilig doen en dat we niet in het echtelijk bed met een ander zouden terechtkomen en zeker niet verliefd worden. Zij weet van mij dat het gebeurt, maar vraagt er niet achter… Ik vermoed dat zij het ook wel eens gedaan heeft, maar ik ben niet ideaal geplaatst om me daar druk over te maken. Afijn, dit terzijde; wat mijn probleem echter is, dat is dat ik al 2/3 van onze regels overtreden heb. Moest zij constant in het buitenland zitten en ik thuis, dan was ik waarschijnlijk nog zo’n zielige smeerlap geweest dat ik de regel van het echtelijk bed ook overtreden had. Gelukkig ligt de situatie dus anders op dat vlak!
Maar dat neemt niet weg dat ik alle schuld tref, gezien het feit dat ik actief op zoek ging naar seks en daarbovenop nog eens verliefd werd. Ik kan mezelf evengoed bestempelen als een slachtoffer bij wie dit alles overkomen is, maar zelfmedelijden zit niet in mijn genen. Bovendien is alles toch een voortvloeisel van mijn eigen opgelegde regeltjes. Eén van die regeltjes is dat ik het hoerenlopen niet zie als bedriegen. Het is gewoon het voeden van mijn honger naar seks, die bij een geslachtsdriftig man als mezelf haast dagelijks de kop opsteekt. Anderzijds dateert dit hoerenbezoek waaruit de affaire ontstaan is dan weer van een verder veleden dan dat ik mijn vrouw ken! Maar ik had karakter moeten tonen en afstand bewaren. Ik mag dan wel regelmatig een onenightstand opscharrelen, naar de hoeren lopen of met andere vrouwen uitgaan, normaliter blijft het bij oppervlakkigheid en krijgt verliefdheid zeker geen kans. Maar met de Roemeense Eva is het al de tweede keer op een ruim jaar tijd dat ik gek op haar wordt… de tweede maal dat ze mijn type niet echt is en godverdomme de tweede maal dat ze een prostituee is. En nog een verdomd goeie ook! Ik heb simpelweg een zwak voor hoeren!
Elke zelfrespecterende ijsbeer flirt al wel eens met het idee om wat aan te gaan met een professionele dame, soms doen ze het gewoonweg en enkele sukkels zoals ik zijn dan nog eens zo zwak om nog eens verliefd te worden ook. De slimste onder hen riskeren het geen tweede keer na een zware tegenslag met een volledig labiele meid, maar de echte dommeriken zoals ondergetekende slagen er nog een tweede keer in ook. Het ergste aan heel het verhaal is dat ik net naar de hoeren ga om niet rond de romantische pot te moeten draaien, om me niet moe te maken aan langdurige hofmakerij, om zeker niet verliefd te worden en om uiteindelijk achteraf geen ellende te krijgen. Maar de realiteit zegt dat het de omgekeerde wereld is, want wanneer ik in een discotheek een slet aan de haak slaag, dan gaat dat vrij snel, krijg ik meteen mijn zin onder de noemer van seks en achteraf gezien ondervind ik ook geen ellende van die loeders… Sterker zelfs: die stukken losbandigheid zie ik in de meeste gevallen niet eens meer terug. In mijn geval met Eva, zag ik haar juist vaak in een club en duurde het wat langer alvorens we tot seks toekwamen. Dan ga je buiten de club om met haar op stap of uiteten en de hofmakerij werd verspreid over vele maanden. Dan ineens wordt je uitgenodigd op een feest bij haar familie en kom je in een romantische roes terecht. Daarin maakt ze je kop compleet zot en ga je over tot onveilige seks! Je bent op dat moment al te ver gegaan, maar je wilt niet terug omdat je verlekkerd bent aan haar. Ze heeft je in haar macht en dan komt de achteraf-ellende waar ik over spreek. Niet alleen het besef dat het niet past in je situatie, niet alleen het no-way-back-probleem, maar vooral de stress die gepaard gaat met de vraag waar dit alles eindigen zal… Eveneens de vraag of ze je niet klist en zich zwanger laat maken. Want dan ben je pas echt de lul! Volgens mij krijg ik gewoonweg een kick van steeds op het randje te leven... Ik weet het ook niet meer!
Maar goed; mijn collega-ijsbeer en ondertussen toch wel een vriend, Badslippers, gaf me de raad om het me gewoon te laten overkomen en achteraf te kijken waar het eindigen zal. Een relatie kan evengoed afspringen wanneer men elkaar beter kent en ondervindt dat de karakters niet samengaan. Dat zou erg zijn, maar je bent daardoor zo weer uit je hachelijke situatie. Waar BS geen rekening mee gehouden heeft, dat is dat je nog steeds met een kolosaal probleem zit als je er achterkomt dat het toch de vrouw van je leven blijkt te zijn. Dat geldt niet alleen voor mij, maar ook voor haar.
De eerste twee keer van mijn bezoeken aan Boekarest tijdens de maand augustus waren voor mij de ultieme test op bevestiging van haar kant. Misschien was het zelfs zo fanatiek van mij dat ik echt wel naar minpunten begon te zoeken om zo mijn toenemende verliefdheid af te remmen. Mijn doel was om vooral na te gaan of haar gevoelens naar mij toe wel wederzijds zijn en zo ja, is de omvang ervan gelijk aan die van mij? Ik mag dan vrij sterk zijn in mensenkennis en overtuigd zijn van haar gastvrijheid en goede bedoelingen, maar vergissen is menselijk… Zeker als je bedenkt dat ik in de zomer van 2010 toch ook een serieuze steek liet vallen.
OK, we praten hier wel over een ander soort vrouw. Geen leugenachtige, marginale, Duitse lowlife die geen thuis heeft en zich prostitueert om haar coke en gokverslaving te kunnen bekostigen. Wel een Roemeense uit de armste uithoek van Roemenië die geld moet verdienen om zichzelf en haar familie te onderhouden… En ook nog de universiteitskosten van één van haar broers mee financierde in het nabije verleden. Maar toch blijven mijn alom gekende vooroordelen in mijn achterhoofd ronddwalen: ze is een Roemeense en dat staat gelijk aan dievengildes, geldwolven, oplichters en zwendelaars… Om nog maar te zwijgen over prostitutie en mensenhandel. Met laatstgenoemde criminele bezigheden had ik al zeker een uitsluitsel dat ze er niks mee te maken had, maar de rest hield ik toch nog even in beraad.
Nu moet ik wel zeggen dat noch bij het uitgaan in Duitsland, noch mijn bezoek tijdens het feest, noch in alle 4 de bezoeken aan Boekarest die daarop volgden dat ze op ook maar één manier financieel van mij zou geprofiteerd hebben. De ene keer betaal ik iets te eten of te drinken en de andere keer betaalt zij een cadeautje of roomservice. Het gaat echt gelijk op… En buiten die enkele keren dat ik haar in de club geneukt heb, heb ik nooit voor haar tijd moeten betalen. Het enige wat ik kan concluderen is dat ik bij haar wil zijn en zij bij mij. Buiten de binnenlandse vlucht van Boekarest naar Iasi, kan ik mijn reiskosten sowieso terugvorderen en kosten mijn bezoekjes me geen stuiver. Ook het hotel niet wanneer ik in Boekarest overnacht. Daarom stelde ik zelfs voor om haar een vlucht of treinreis van Iasi naar Boekarest te trakteren, maar zelfs dat aanbod sloeg ze af. Het is haar niet om geld te doen en ik geraak er meer en meer van overtuigd dat heel de affaire wel wederzijds is. Om maar een voorbeeld te geven: ze neemt telkens de trein naar Boekarest en daarmee is ze al gauw een half etmaal onderweg… Dat doe je toch niet als je motivatie niet oprecht is.
Maar toch blijf ik twijfelen; want het is natuurlijk wel zo dat ze in Roemenië een bepaald ideaalbeeld hebben van West-Europa (en ook het land waar ik nu officieel woon). Men denkt daar dat iedereen bedrijfsleider of professor is en dat we hier allen maandelijks 6000 euro loon schijten. Neem de proef maar eens op de som wanneer je aan de babbel geraakt met een Roemeense in een saunaclub. Ga de discussie aan dat zij meer verdient als jij, dat zij zelfs op 1 week verdient wat jij op een maand verdient… Je zal meteen ontdekken dat ze jou niet eens geloven. Die discussie heb ik al vele malen gevoerd met Roemeense, maar ook met andere Oost-Europese dames. Eigenlijk vind ik dat wel grappig: je moet hun gezicht eens zien wanneer je zegt dat je bv maar 1500€ per maand verdient. Maar goed, met betrekking op het door hun gevormde ideaalbeeld, heb ik ook al enkele malen met haar gesproken. Ik was duidelijk dat ik minder dan 2000€ netto per maand verdien met mijn huidige legale job en dat ik in beide landen waarin ik woonachtig ben een lening of andere kosten heb waarvoor ik moet afbetalen. Ze zegt me wel dat ze het gelooft en dat geld haar geen bal kan schelen, maar ik twijfel sterk of ze me gelooft. Ze wil misschien niet profiteren van mij en uiteindelijk mag ze me wel, maar haar drijfveer is vooral omdat ze misschien toch stiekem denkt dat ik een veelverdiener ben en dat ze veilig zit bij een toekomst met mij… Dat ze zelfs haar eventuele kinderen met mij op die manier veilig stelt. Daarom blijf ik op mijn hoede!
Tijdens die eerste twee bezoeken heb ik ook nog andere zaken proberen uit te vingeren. Ik vroeg haar of ze kinderen wil en wanneer. Ze wist dat ik al eerder van haar grapje geschrokken was, toen ze me telefonisch zei dat ze zwanger was, maar gaandeweg leerde ze over mij dat ik niet de job heb om kinderen te onderhouden en op te voeden. Maar ook op dat gebied stelde ze me gerust… Ze wil liever nog wat van het leven genieten alvorens aan kinderen te beginnen, want volgens haar is ze snel volwassen moeten worden en heeft ze tot nog toe weinig aan haar jeugd gehad. Ze drukte me voor de 5de maal op het hart dat ze zeer zeker aan de anticonceptiepil hangt en dat ik me geen zorgen hoef te maken. Dan hebben we het voor het eerst ook eens openlijk over haar job gehad. Ik respecteer dat allemaal wel en weet als geen ander wat de vrouwen in de business allemaal tegenkomen, maar uit ondervinding weet ik dat ik er kapot aan ga wanneer ik om een geliefde geef en zij zich met die job inlaat. Noem me ouderwets, maar op dat vlak ben ik bezitterig en jaloers. Zij bezien dat anders en zien het als een job waar niks betekenisvol komt bij kijken. Maar dat is voor mij geen troost, want uiteindelijk ben je als meisje van plezier heel discreet en innig bezig met je cliënteel en er zijn sowieso klanten die je vanuit een andere hoek bekijkt en waarmee je beter kan opschieten of misschien zelfs een klik hebt. In de Duitse clubs, waar zij toch nog altijd wel werkt, komt er dan ook nog eens bij dat ze tongzoenen en pijpen zonder condoom.
In de antwoorden die ze op al mijn vragen gaf, raakte ze me emotioneel. Ze streelde mijn ego, gaf me een mooi compliment en deed mijn hart smelten. Niemand was ooit zo lief voor haar tijdens mijn clubbezoek en de eerste keren met haar, niemand ging in die omgeving zo zachtaardig met haar om en ook al was ik op dat moment een zielige hoerenloper, bij mij voelde ze zich niet gebruikt en voelde ze zich gerespecteerd. Normaal zien alle mannen haar als een stuk vlees, een lustobject, een gebruiksvoorwerp dat je achteraf weggooit. Vele mannen hebben volgens haar niet het minste respect en gaan veel te wild om met de dames. Ik was niet alleen ontroerd door de mooie woorden naar mij toe, maar was verdomme verstomd van het feit dat ze echt over geen enkele vent iets goeds te zeggen had… Laat staan dat je dan zulke woorden nog uit de mond van een Roemeense hoort. Op dat moment moest ik ook aan de 20000 ijsberen van dit forum denken…. Wat zijn jullie een stelletje geweldenaars en barbaren, als ik nog maar de enige ben die de dames correct behandel en wees gerust: ze heeft hier een paspoort en het valt me echt zwaar om te lezen wat sommige van jullie met haar uitvreten. :biggrin:
Ze sprak er voor het eerst serieus en uitgebreid over dat ze voor mij zou willen stoppen met de job. Maar daarop volgde een andere ongemakkelijke discussie. Indien zij stopt met de job zouden we meteen samen moeten gaan wonen en zou ik haar moeten onderhouden. Ik ben dan weer een moderne man en vind dat ze dan beter ook maar eens een normale job zou zoeken. De discussie laaide op en haar kansarme statuut speelde ze voortreffelijk uit. De talen zitten haar niet mee en ze blijft per slot van rekening Roemeens schorem. Daarop wist ik te vertellen dat je overal werk zou kunnen vinden, maar de meeste van die jobs vond ze dan weer te min. Op dat vlak genoot ze mijn respect duidelijk niet. Ik vind dat je niet te vies mag zijn van eerlijk werk en zeker niet wanneer je geld nodig hebt en ook je bijdragen moet leveren in je gezin. Je moet immers ergens beginnen, maar zij vond zichzelf blijkbaar te chique om kassierster in een supermarkt of schoonmaakster te wezen. Anderzijds zuigt ze wel kilometers pik zonder condoom bij elkaar… Maar ja, dat kan dan weer omdat er hogere bedragen mee gemoeid zijn. Het was dus duidelijk dat we het voor het eerst oneens waren over iets. Dit gaf me dan weer meer buffertijd om de situatie te handhaven, want daar ik getrouwd ben is een toekomst met deze Roemeense driftkop toch geen optie!
Het komt er dus op neer dat ze vanaf september weer terug naar Duitsland komt om haar ding te doen en geld te verdienen in een bepaalde saunaclub. Ik vind dat verrevan leuk, want ik was reeds begonnen met oprecht om haar te geven. Uiteindelijk kon ik toch niet van haar verlangen dat ze zou stoppen met haar job… Ik zit simpelweg niet in die positie om daar eisen over te stellen… De getrouwde persoon in mij mag dit niet aan zo’n meisje vragen terwijl hij toch niet met haar verder zal gaan in de toekomst. Want we moeten het nuchter bekijken: ik blijf sowieso bij mijn vrouw en op gegeven moment zal er toch een einde komen aan mijn Roemeense sprookje.
Een Roemeense DVP van midden de 20, die door het leven grootgebracht is en die niet in dezelfde beschermde maatschappij opgroeide als ons, heeft er wel een redelijke levensloop opzitten en dat maakt van haar totaal geen achterlijke. Ook zij weet dat ik reis en dat ik een thuis heb… Haar wijsmaken dat er niemand anders is, dat zou getuigen dat ik haar onderschat en naïef waan. Daarom heb ik haar tussen de lijntjes door al wel eens laten verstaan dat er nog wel iemand is. Maar een liegebeest zoals ik ben, moest ik daar dan weer aan toevoegen dat het ook alleen maar om seks te doen is en dat het verder allemaal niet zoveel voorstelt. Eén van mijn voornemens was om haar tijdens de derde ontmoeting van augustus op te biechten dat ik eigenlijk getrouwd ben en wat mijn job concreet inhoudt. Ze verdient immers de volledige waarheid te kennen.
Maar eer het zover was heb ik op mijn eerste beide overnachtingen in Boekarest met haar de liefde bedreven alsof ons laatste uur geslagen was. De seks met haar werd steeds beter, steeds liefdevoller en met ultieme overgave aan elkander. De reden waarom zij al haar eigen records gedurende die twee nachten kon kloppen weet ik niet, maar dat ik ver boven mijn kunnen uitrees had alles te maken met het feit dat ik in mijn achterhoofd hield dat het na die keren effectief zou gedaan zijn met haar. Wanneer ze zou vernemen dat ik getrouwd ben, dan zou ze me waarschijnlijk nooit meer willen zien en zich compleet vernederd voelen.
Nu zal ik jullie allen fel teleur stellen, want tijdens mijn derde bezoek heb ik het ook niet kunnen vertellen. Neen, ze was die twee dagen superlief en had het er al over om een taalcursus te volgen. Zodoende zou ze wel werk kunnen vinden en nog redelijk betaald krijgen ook. Ze had haar standpunt met betrekking tot haar job toch herzien. Ze wou me de pijn echt wel besparen en effectief haar best doen voor mij! Naast dit gegeven kreeg ik het simpelweg niet over mijn hart omdat we bij ons volgende weerzien samen uitgenodigd waren om naar een Roemeens huwelijksfeest te gaan. Haar reactie op mijn bekentenis zou kunnen resulteren in het afgelasten van naar dat feest te gaan. Van mijn kant vielen er die dagen weinig woorden, maar dat leek zij niet te merken… Ze was helemaal zichzelf en haar waffel stond geen twee seconden stil. We genoten van de hoofdstad, van het wandelen, van het zonnetje en bij valavond degusteerden we een Romantisch feestmaal. Je mag zeggen van de Roemenen wat je wil, maar vreten klaarmaken kunnen ze wel! http://youtu.be/GD_LzHqTpBs
Uitgaan of het nachtleven induiken, dat deed ons niks… De gewoonte van de laatste 3x was immers dat we de hotelkamer opgingen en dat we haast een ganse nacht passionele seks beleefden. Je kan je niet inbeelden wat ik allemaal met haar gedaan heb, maar het hoerige had ze toch nog in zich, want ze ging mee in hetgene waar ik haar naartoe leidde. Het was liefdevol, wel haast pervers en je doet het niet met iemand die je niet kent en waar je per slot van rekening vies van bent. Laat ons het erbij houden dat we de seks tussen ons naar een nog hoger niveau tilden. Beter dan wat het was kon het niet meer worden, maar we konden ons nog wel op de details gaan focussen en ons daarin zelfs gaan toeleggen en specialiseren. Als DVP zal je beslist wel wat meemaken, maar dit had ze nog nooit meegemaakt en ze heeft er nog van genoten ook. Dat was wat telde… Het gaf mij twee maal een voldaan gevoel, wetende dat zij ook genoot als een kind in het pretpark.
http://youtu.be/5ngy0nn9yuQ (prachtige songtekst)
En Roemeense feestmuziek in afwachthing op mijn verslag van het Roemeense trouwfeest: http://youtu.be/zL1ZlENaqqM
Badslippers
19 augustus 2011, 12:48
Het is duidelijk dat de Master-Bull de kluts weer eens danig kwijt is en zich door een Roemeense jonge dame het hof laat maken. Ja ik weet het, ik heb makkelijk praten als hopeloze vrijgezel vanuit mijn luie zetel. Ik pap niet aan met hoeren, mijn inkomen wordt niet volledig over de balk gesmeten aan saunaclubs waar toevallig nog wat gewillig vrouwenvlees rond loopt. Ik bezit maar 1 gsm met slechts 3 hoerennummers. En die luie wijven verdommen het ook nog eens om met mij te bellen. Nog nooit heb ik de volledige nacht met een dame doorgebracht laat staan dat ik ze overlaadt met cadeautjes of aanverwante prullaria.
Ben ik daardoor een stabieler persoon dan die labiele over de aardkloot vliegende koppige ezel? Nee, natuurlijk niet. Als lelijke en kansarme klootzak overkomt mij zoiets gewoon niet. Zou dat wel zo zijn, ben ik net als mijn vriend SFL reddeloos verloren. Ik zou mijn huis grof verhypotheken en nog eens 3 persoonlijke leningen afsluiten om er na jaren achter te komen dat dit toch wel heel domme acties waren.
Wordt het langzamerhand niet tijd om mijn vriend eens een paar ferme trappen onder zijn kloten te geven zodat hij wakker wordt? Ben je helemaal besodemieterd. Ik kan er nog niet aan denken. Dan zouden wij verstoken blijven van zijn schitterende verhalen. Laat hem diep zinken zodat wij verzekerd blijven van al dat schone proza. Zelfs een span Belgische trekpaarden met rammelende kettingen kunnen de dwaas niet uit de stront trekken waarin hij nu angstvallig ligt te spartelen. Ooit gaf ik hem het advies om maar gewoon te doen wat hij denkt te moeten doen en er van te genieten zo lang als het duurt. Als het schip niet strandt is er niks aan de hand. Gebeurt dat wel dan gaan wij samen aan de bar zitten, ons bezatten en kijken naar de dames die al dat leed veroorzaken. We vegen de scherven bij elkaar om vervolgens het volgende avontuur te schrijven en met de gedachte in het achterhoofd dat we hopelijk iets wijzer zijn geworden.
SFL
19 augustus 2011, 16:37
Help... Heb het niet meer in de hand... Ben bezig met een voorbereiding voor een privé-aangelegenheid, maar kan mijn kop er niet bijhouden... Denk steeds aan haar!
Costana
19 augustus 2011, 18:37
Het is me wat.....Heel wat zaken die ik beschouw als "op de goede weg...."
Maar eigenlijk over het allerbelangrijkste "niet de parasiet spelen van een westerse man" is er toch discussie geweest...
Laat je aub niet gerust stellen door het zinnetje ".... had het er al over om een taalcursus te volgen...." in de hoop een deftige job te vinden.
Als dit daadwerkelijk zo was dan had ze al navraag gedaan waar of zelfs al ingeschreven, ook gevraagd welke taal ze het best zou leren, etc. Dit is mijn een persoonlijke ervaring met een niet-roemeense niet-club (voor zover ik weet althans)dame.
Geniet ervan zolang het duurt maar laat je niet gek maken door emoties..... Jij moet toch wel weten dat emoties net als drugs zijn, je doet dingen die je met je gezond verstand niet zou doen, wat gevaarlijke situaties oplevert !!!!!!
Jammergenoeg wordt je elke "vrouw van je leven" uiteindelijk beu hoor ;) Emotions Out, Brain On dan zul je zelf wel zien wat een rationeel iemand zou zien.
Dus zou ik haar eerder beschouwen als een goeie vriendin.
Voilà beetje tegengas tegen die rambohormonen van jij :)
Tot in de club !!!
vrije jongen
21 augustus 2011, 01:25
Wat een verhaal weer SFL. Ik kan me zelf niet voorstellen in deze situatie met een dvp terecht te komen (terwijl ik nog wel single ben) en mij baart het een beetje zorgen dat ik dat eigenlijk diep van binnen wel een beetje jammer vind, maar dat is een ander draadje. In dit soort gevallen (je vorige epos met de Duitse dame, Joop Slim en natuurlijk CUUP) merk ik altijd dat ik meer met de dame meeleef dan de ijsbeer en ook nu is dit weer het geval. Wat voor mij boven komt drijven is dat jij in geen geval bereid lijkt om van je vrouw weg te gaan en deze Eva dus nooit meer dan je 'bijvrouw' zal kunnen zijn, hoe verliefd je ook bent. Tenzij je allerlei polygamistische constructies met beide dames bespreekt en er door krijgt, ben je deze Roemeense dus aan het lijntje aan het houden (wat je zelf ook wel weet). Uiteindelijk zal zij binnenkort waarschijnlijk met liefdesverdriet ergens in een club met vreemde mannen liggen neuken. Ik gun haar (en jou) dit niet, maar realistisch gezien (gesproken als iemand die nog een paar honderd euro minder netto binnen krijgt per maand) ontkom je daar bijna niet aan.
Ik ben echt geen voorstander van pregnancy scares en andere manipulatieve toestanden, maar in het belang van het meisje zou ik je toch willen adviseren om snel duidelijk te zijn. Misschien krijg je het voor elkaar om beide relaties tegelijk aan te houden (ik ken er meerderen die dit voor elkaar spelen), of misschien niet, maar wees in elk geval (enigszins) eerlijk. Ze zal niet de eerste zijn die er vrede mee heeft om de tweede vrouw te zijn, of je dat zelf wilt is een ander verhaal. Wat in mijn ogen niet kan, is nieuwe carieres en taalcursussen bespreken terwijl jij er geen moment serieus over denkt om deze scenario's ook werkelijkheid te laten worden. De keuze lijkt me inderdaad kut, maar als je ooit een vent moet zijn is het nu wel.
groeten van een makkelijk sprekende (en lui in zijn zetel zittende) ijsbeer
SFL
31 augustus 2011, 08:46
Om even terug te komen op de reacties hierboven:
Aan Costana: leer me de hoeren niet kennen. Hoewel ik er soms melig over kan doen in sessies met hen vaak te fel bejubel, mag je mijn vermogen om te relativeren en mensenkennis niet onderschatten. Op dat vlak heb ik vorig jaar een zware steek laten vallen en heb ik er de prijs mentaal voor betaald.... Buiten die blunder kan ik in de wereld van hoerderij het kaf wel van het koren onderscheiden. En ik zeg u één ding: Cosmina is anders dan de rest en met haar zit de situatie ook wel beter dan al die andere rendez-vous buiten de clubs. Als zij zegt dat ze toch ander werk wil zoeken en bereid is om een taalcursus te volgen, dan geloof ik haar helemaal. Zeker nadat we eerder in een heftige discussie het er nog over hadden. Ze heeft haar mening herzien, nadat ze er een nachtje heeft over geslapen en mijn standpunten liet doordringen. Wees gerust, geen enkele DVP laat iemand zo diep toe in haar leven en als gast op een feest en bij haar ouders, indien ze niet oprecht met me was. Met die Duitse van vorige zomer kreeg ik geen familie, geen thuis en geen vrienden te zien, enkel maar miserie en ellende. Daarin alleen al zit een wereld van verschil! Bovendien zien ze me ook niet als een ezel die geld schijt en dat durven de meeste Roemeense wijfjes al wel eens denken. Dat alles is uitgeklaard! Om terug te komen op die taalcursus: in de eerste plaats verlang ik dat niet van haar omdat ik haar simpelweg niks kan bieden of beloven... En in de tweede plaats heeft ze echt wel intenties gehad om zich in te schrijven voor komend academiejaar, maar vanuit Roemenië (waar ze toen was, bleek dat moeilijk). Nee, mijn beste Costana, ik wou dat het zo simpel was dat ze de alom gekende Roemeense cliché-mentaliteit over zich had, dan was alles veel simpeler en kon ik op seksueel vlak van haar profiteren en moest ik het allemaal zo serieus niet nemen. Nu ben ik gek van haar, maar mijn situatie en burgerlijke stand hebben me schaakmat gezet! Vandaar dat ik niks van haar verwacht en dat ik haar verder laat doen met haar beroep!
Aan Vrije Jongen: Ridderlijk dat je het voor de DVP opneemt. Dat heb ik het verleden ook vaak gedaan en evenveel heb ik het vaak bewust niet gedaan. Dit om redenen allerhande. Misschien was het mijn zwakke karaktertrek van alles te veralgemenen. Alle Belgen zijn dom, alle Hollanders zijn gierig, alle negers hebben een grote lul en alle Roemeense sloeries zijn gehaaide geldwolven. Alle 4 deze veralgemeningen zijn bullshit van het ergste soort... Net zoals zoveel andere zaken trouwens... En daarom ben ik me gaan verbeteren in het aspect om mensen individueel te beoordelen en in te schatten. Iedere persoon heeft zijn karaktereigenschappen, dus sinds kort probeer ik zoveel mogelijk naar de persoon zelf te kijken en niet naar zijn komaf of groep waaraan hij/zij toebehoort. Van het hoofdrolpersonage in dit staartje mag je het voor haar opnemen, maar heb geen medelij met dat kutwijf van vorige zomer. Ik ben er goed uitgekomen, maar ik kon wel serieus de lul geweest zijn indien je haar had laten doen. Dat wijf haar situatie had ze alleen maar aan zichzelf te danken, geloof me vrij! Ik wens het niemand toe, maar als je me in dat verhaal ziet als de boosdoender, dan wordt het tijd dat je je luie reet uit die bank optilt en in de saunaclubs eens op de versiertour gaat. Als je wil dan zal ik jou de gepaste gegevens over die dame geven... Wees gerust, die wil absoluut een relatie... Na 3 maanden schrijf je hetzelfde verhaal als ik en met wat tegenslag ben je gezogen voor de rest van je leven. Je zal het dan niet meer voor haar opnemen. Op zo'n ervaring zit geen enkele ijsbeer te wachten!
Maar je hebt wel gelijk in mijn verhaal over Eva! Ik ben hierin de boeman en ik tref alle schuld. Of ik nu alles opbiecht in de toekomst, de situatie is al zover gevorderd dat iedereen er toch gekwetst zal uitkomen. Tot op heden heb ik het haar nog niet kunnen zeggen, maar op een dag zal ik toch moeten! Je bekijkt het optimistisch door te zeggen dat een driehoeksverhouding best mogelijk is. In de liefde ben ik traditioneel en van de oude stempel; lees liever stiekem dan openlijk! Misschien dat Eva er nog mee zou kunnen leven om tweede viool te spelen, maar tegen mijn vrouw kan ik het echt niet vertellen. Ik ben te zwak, te laf en te smerig! Een wip voor één nacht kan volgens haar wel, maar ik moet niet afkomen met een buitenechtelijke affaire, want dan krabt ze mijn ogen uit! Bovendien kan de egocentrische egoist in mij de vrouw en mijn leven daar niet op het spel zetten door zoiets nog maar proberen op te biechten. Ginds geniet ik respect binnen een vriendenkring en ook bij mijn schoonfamilie ben ik een held met een bijna goddelijke status omwille van het vrijwillig dienen van hun land. Ik geniet van dat alles wanneer ik thuis ben en heb daar wat ik hier nooit gehad heb. Ik wil niet de echtbreker, de profiteur of lafaard worden die alles met zijn buitenechtelijke escapades stuk heeft gemaakt.
Maar ja... Ik gebruik mijn job om ook daar weg te zijn en hier te kunnen hoerenlopen en naast de pot te pissen. Kortom: om hier de dingen mee te pikken die ik ginds dan weer niet heb. En het lot wil dat daar nu net ook een serieuse relatie met het leidend voorwerp van deze topic in zit. Het lot zal dus ook moet uitwijzen waar dit eindigen zal... Ikzelf kan deze keer geen knopen doorhakken!
SFL
31 augustus 2011, 08:52
Geschreven op 23aug:
Tussen de laatste ontmoeting in Boekarest en het Roemeense huwelijk elders in dat land, zat warempel mijn eigen huwelijk nog ingepland. We waren al wel in het land van mijn vrouw getrouwd voor de wet en haar geloof, maar in Vlaanderen zouden we dat na 9 of 10 maanden nog eens opnieuw overdoen. Dan wel voor de Belgische wet en mijn godsdienst(en). Jaja, ik voel de negatieve energie van jullie bedenkingen al. SFL is een hypocriete klootzak! Ik ga die beschuldigingen ook niet aanvechten, want het is simpelweg zo. Maar niet bewust, en ik heb er niet om gevraagd. Verder ga ik over mijn huwelijk hier niet uitweiden, want dat gaat jullie niks aan en bovendien is het nog minder relevant voor dit forum als de affaire die ik hier al weken zit te beschrijven. Het enige wat ik er wel over kwijt wil is dat de voorbereidingen en het leven naar het huwelijk toe niet evident, maar wel stresserend waren. Mijn gedachten gingen enerzijds continu uit naar Eva in Roemenië en anderzijds had ik zoveel wroeging ten opzichte van mijn vrouw en ging ik gebukt onder schuldgevoelens van het ergste soort. Enkele ijsberen die me gezien hebben begin Augustus, die kunnen beamen dat ik een depressie nabij was. Maar ik was blij om met haar opnieuw te trouwen, want dat zou nog maar eens onderstrepen hoeveel liefde ik voor haar voel en zo zou ik ook familie en vrienden in Vlaanderen kunnen tonen bij wie ik me zo goed voel, wie mij begrijpt, alle rottigheid over me weet en toch nog van me houdt en wie mij een thuis geeft. Dit alles en het feit dat zij half de Belgische nationaliteit kan aannemen en probleemloos tussen beide landen kan reizen zonder te veel rompslomp, waren de redenen waarom ik het huwen met haar overdeed. Tijdens het huwelijk, zowel in stadhuis als in de kerk en de twee volledige dagen feest die daarop volgden heb ik geen enkele keer aan de Roemeense Eva gedacht. Dat bewijst wel degelijk hoe goed ik me bij mijn vrouw voel en dat ik geen alternatieven nodig heb wanneer we elke dag de liefde bedrijven. We hebben veel aan elkaar en hebben dezelfde dingen meegemaakt tijdens het dienen van ons land. Maar dat we zoveel gemeen hebben veranderd niks aan onze situatie en aan mijn job. Opnieuw een huwelijksreis (deze keer naar Mexico) zal pas volgen in november ofzo en tussen mijn huwelijk en de huwelijksreis ben ik een eenzame wolf die haast altijd onderweg is. En die nog een uitnodiging op zak heeft om naar een ander zijn huwelijk af te zakken. Een huwelijksfeest waar die minnares (die hij bijna vergeten was) zijn kop weer op hol zal brengen.
Kiezen tussen twee vrouwen is niet moeilijk, want uiteindelijk heb ik voor de vaste waarde gekozen. En ik ben ook niet zinnes haar te verlaten!
Maar het is wel zo dat ik aan twee vrouwen serieus verankerd vasthang…
En dat zal in de nabije toekomst nog een hele hoop problemen met zich meebrengen.
Het zal pijn doen en mensen zullen gekwetst worden, maar indien het zo misdadig was, dan had God het niet in mij gestopt. Een magere troost, wanneer religie met het ouder worden steeds afneemt, maar ik kan niet alle zonden van de mensheid dragen en tegelijkertijd nog om genade smeken!
Muziekje, de toepasselijkheid zelve > http://youtu.be/RiSfTyrvJlg
SFL
31 augustus 2011, 08:56
Laten we beginnen met een grapje over trouwpartijen in Roemenië. Bekijk daarvoor volgend filmpje (zo zat waren ze wel en het paaldansen deed zich ook voor… Maar het liep niet uit de hand zoals in dit filmpje waarbij de bruid een bloedneus oploopt! Geluid aanzetten en kijken tot het einde) http://youtu.be/Ii8i8zYLICU
Na een vlucht van Boekarest naar Iasi brak het zweet me weer uit wachtend aan de ingang van het luchthavengebouw. Maar liefst een halfuur heeft dat Roemeense stuk vreten me laten wachten. Ik dacht na 20minuten dat ze het voor bekeken hield met mij en me mooi zou laten staan voor de aankomsthal van Iasi airport. Maar goed, na een halfuur was ze er toch wel… Met een ander meisje van vooraan in de 20 (ook wel uit het juiste hout gesneden om naar de Duitse saunaclubs te komen) die ik nooit in mijn leven gezien had. Eva was helemaal ontdaan omdat ze te laat was en me bijgevolg had laten wachten. Toen ik in de gaten kreeg met welk voertuig ze daar waren, behoefde dat geen verdere uitleg. Het was nog een Lada uit het communistische tijdperk, die om en bij de 20L per 100km zoop en waarmee Eva's vriendin reed. Zowel de vriendin als Eva zelf waren al op z’n paasbest, want ze hadden zo pas de receptie bij de ouders van de bruid al bijgewoond. Beide dames droegen een jurk die opfleurde en die genoeg ruimte voorzag voor blote armen, schouders, rug en benen. De lekkerste geheimpjes (op poes en tieten na) waren dus zichtbaar voor mij en ik kreeg vanop de achterbank al meteen een erectie. Dit beterde er niet meteen op toen beide dames begonnen te roken als Turken. En ze vertelde me gaandeweg over wat er vandaag zoal gebeurt was in verband met de trouwpartij. Naar traditie moet de bruidegom, met zijn broers, vrienden en/of mannelijke familieleden naar de ouderlijke woning van de bruid gaan en haar daar wegschaken. De broers, vader en mannelijke familieleden van de bruid moeten het hem zo moeilijk mogelijk maken. Ik had al meteen spijt dat ik daar niet bij kon zijn, maar heb wel een soortgelijk filmpje gevonden: http://youtu.be/4Ag4jhmM4zc Daar wordt amok gemaakt en bij regelmaat molesteren ze in Roemenië soms het hele ouderlijke huis!
Tegen mijn verwachtingen in, zouden we meteen naar het gehucht rijden waar het huwelijk zou doorgaan. Dat wou zeggen dat ik eigenlijk geen tijd had om me wat op te frissen en mijn nette kleren aan te trekken. Dat was een probleem! Volgens de dames zag ik er knap genoeg uit. Dat streelde mijn ego wel, maar voor een bruiloft wou ik mezelf toch iets netter kleden. De twee lekkere brokken oestrogeen lieten de grijze massa in hun bevallige kop op volle toeren draaien en uiteindelijk kwamen ze met een oplossing. Daarover straks meer!
Deze keer reden we de andere kant van Iasi uit… Richting de grens met Moldavië. Ik had al vanalles gehoord en wist niet zo zeer meer waar dat trouwfeest nu zou doorgaan. Nu bleek dat het zou plaatsvinden in Gorban; pal op de grens met Moldavië. Als ik dacht dat ik de vorige keer de achterlijkste streek van Roemenië gezien had, dan wist ik niet wat me nu te wachten stond. Wederom reden we den boer op, langs weilanden, bossen, velden en eenzame huisjes en boerderijen. Hier en daar weer een loslopende koe die rustig stond te grazen van het door de hitte uitgedroogde gras en terwijl ongegeneerd platte kak uit haar reet over haar vette billen liet lopen. Ik voelde me direct weer thuis. Ik genoot van het landschap, de streek en de twee geile wijven vanvoor in de wagen die in het Roemeens tegen elkaar tekeer gingen alsof ze elkaar 10 jaar niet meer gezien hadden. Achteraf biechtte Eva in beschonken toestand op dat ze het over mij hadden in de wagen en dat haar vriendin haar opdroeg om snel ook met mij te trouwen en te maken dat ze een kind van mij had. Je kan zeggen van de Roemeense Eva wat je wil, maar de eerlijkheid siert haar eindeloos! Op een gegeven moment hield de weg op met bestaan. OK, de weg bestond nog wel tussen de bebossing door, maar was niet geasfalteerd. Voor we de heuvel zouden afdalen, konden we duidelijk Moldavië zien liggen. De voormalige half Russische, half Roemeense sovjetstaat, waar nog meer armoede en wereldvreemdheid heerst dan in de streek waar ik nu te gast was. Parallel met de grens lagen een hoop langwerpige dorpjes waar slecht één geasfalteerde weg doorheen liep. Eén van die dorpjes was dus Gorban. We reden er niet veel later door, nadat we via de verharde weg van de heuvel kwamen en terug de geasfalteerde weg opreden.
Wat was Gorban? Langs beide kanten van de baan een stuk of 20 woningen. 2 Kerkjes/Kapelletjes, een pleintje, een parking, een supermarktje en een café-taverne-ijssalon met terras of zoiets wat er moet voor doorgaan. Daar stopten de dames met mij en sleurden me uit de wagen alsof het een kidnapping betrof. Ze namen ook mijn tas uit de koffer, want daarin zat mijn toiletgerief en mijn nette kleren. We bestelden 3 frappé’s, zelfs nog beter dan de Griekse ijskoffie en ik ging me in de smerige WC opmaken en verfrissen. De gepaste kledij aangedaan, nadat ik onder mijn armen een kattenwasje gedaan had en deo gespoten had. Tanden gepoetst en parfum opgedaan. SFL was helemaal strak in het pak. Toen ik het café inliep en de 2 wijfjes me in de gaten kregen, moet hun kruis zo nat zijn geworden dat er voortaan schimmel staat op die uitbater zijn houten stoelen. We dronken onze koude koffie verder op en de 2 schoonheden paften zenuwachtig de ene na de andere sigaret op, alsof ze zelf op trouwen stonden. Toen was het tijd en we keerden met de Lada terug naar de parking die we eerder gepasseerd waren. Die bood plaats voor een 15tal wagens, maar ze was reeds volzet. Zoals men in Roemenië wel vaker ziet, parkeerde de vriendin haar Lada halverwege in de gracht naast de weg… Zo scheef, dat we er warempel bijna uit moesten kruipen. Beide dames haakten ieder langs één kant bij me in en we wandelden richting één van de 2 kerkjes.
Een menigte stond rumoerig te wezen rondom de kerk, maar wij mochten naar binnen omdat we genodigden waren. Plaats was er niet meer om te zitten, zodus bleven we achteraan in de kerk rechtstaan. Daar gebeurde alles naar orthodoxe gewoonten met als traditie ook een kroning van het bruidspaar. En op gegeven moment een homp brood en een halve fles sterke drank die door de priester in het bruidspaar hun bek geduwd wordt. Na een uur veel show in de kerk gingen we samen met het bruidspaar en de familie naar buiten. Daar oversteeg het rumoer van de mensen buiten alles tot in de wijde omgeving. Enkele zigeunermuzikanten begonnen accordeon, fluit en gitaar te spelen en ging het bruidspaar voor. Daarachter de stoet, bestaande uit familie en vrienden, waar ook wij deel van uitmaakten. Om je een gedacht te geven: http://youtu.be/7MoQ-ZKBRDU en deze ook: http://youtu.be/4683dZVyVEw . Langs beide kanten van de straat of voor de woningen stonden alle mensen als toeschouwers en wensten het bruidspaar geluk. Onder weg werden we ook geanimeerd door spelletjes of hindernissen die men voor het bruidspaar voorzien had. Soms te lomp voor woorden. Zo ook in dit clipje waarin een sukkel met zijn chique kostuum in een afvalcontainer terecht komt: http://youtu.be/wSBVgP09Ptk
Uiteindelijk stopt de stoet dan aan het pleintje, waar ik eerder met de twee meiden me ging omkleden in het café. Daar verzamelt een hoop volk zich en ik kreeg zowaar de indruk dat er meer mensen op dat pleintje stonden dan dat er inwoners waren voor de hele resem dorpen daar tegen de Moldavische grens. Op het pleintje is er dan wat volksdans en spreekt er iemand namens de inwoners en schenkt namens hen ook een cadeau aan het bruidspaar. Ik zou denken dat het de burgemeester is, maar heeft zo’n gehucht dan wel een burgervader en zou het niet de dorpszot of de pater familias van dat gehucht geweest zijn. In ieder geval zijn hier nog enkele voorbeelden om jullie ook van de sfeer te laten proeven: http://youtu.be/IzRoDW03zzY en ook dit http://youtu.be/9pKMPblNyF0
Gedurende de plechtigheid en de festiviteiten die daarbij horen, was Eva met geen stokken van me weg te meppen. Ze stond altijd kort tegen me aan en haar vriendin volgde zelfs haar voorbeeld. Ik was daar de verdomde playboy. In de stoet liep ik hand in hand met Eva en ook daar haakte de vriendin in mijn arm. Een paar van die Roemeense snertjongeren zagen dat en ik zag de afgunst in hun ogen. Ik voelde me kiplekker tussen die twee loopse teven in. Maar voor een gezellig onderonsje hadden we geen tijd, want zo’n Roemeens huwelijk is een drukte van jewelste en we werden van de ene plaats naar de andere getrokken. Tijdens dit alles kwam ik geregeld oude bekenden tegen. Ondermeer Elvis en de gediplomeerde broer… Wat later de twee pimps die ik ook op het feest had gezien. Norok SFL!, schreeuwden ze hees naar mij en staken daarbij een denkbeeldig glas in de lucht met een proostend gebaar. Wat moet ik daar enkele maanden geleden toch een indruk gemaakt hebben.
Tijdens de stoet was het wel mooi om te zien hoe aan mijn rechterkant de Moldavische grens zichtbaar was op enkele 100 meters. Misschien zelfs minder. Ik wist niet eens of we nog in Gorban waren, want was dit nu één lang dorp, of waren het allemaal kleine gemeenschappen die aan elkaar vast hingen vanwege de weg die erdoor liep. De grens was vaak natuurlijk door een stroom, weides, velden of een bos… Maar op gegeven ogenblik liep er toch een weg naar de grens toe. Helaas was die grenspost niet meer in gebruik en stond er te midden van de weg een muur gemetst. En beide kanten afgezet met prikkeldraad. Van Eva wist ik dat er verderop wel een grote baan was langswaar Moldova wel bereikbaar was via een grenspost.
Na bijna de hele namiddag te slijten in de/het dorp(en), zou het trouwfeest elders doorgaan. En zo volgden alle genodigden met hun wagens en in konvooi het bruidspaar dat met paard en kar voorop reed. Het feest ging door elders in het heuvelachtige weideland, in een afgelegen boerderij of hoeve. Daar stond een grote tent en een opgekalefaterde schuur waarin het feestmaal en de dansavond zouden doorgaan. Er moeten daar wel zeker tussen de 150 en 200 genodigden geweest zijn. Je kan het niet voorstellen wat een sfeertje. Het feest ging van start met een toespraak van de bruidegom en de ouders van de bruid. Er werd wel 10x geproost… Norok hier en Norok daar… Ook Elvis grijnsde naar mij en brulde Norok in mijn oor. Geen Palinka zoals bij Eva haar ouders, wel Tuica… Een andere aperitief. Tuica is van pruimen… Palinka van allerlei soorten halfrot fruit. Had indruk dat Tuica minder sterk is, maar dat kan ook afhangen van wie het gestookt heeft in zijn kelder. Maar goed ook dat het minder sterk was, want heb er weer veel mogen binnengieten.
Vooraleer ik verderga met de rest van het verhaal nog een uitgebreid filmpje van hoe een dag voor het bruidspaar in Roemenië eruit ziet. Daarin krijg je heel goed de sfeer te zien en begrijp je waarom ik me zo wist te amuseren en zo thuis voel. Echt een dolle bende en vol humor, die Roemenen: (de bruid van dienst is Anna met brilletje) http://youtu.be/5xajulv_c3s Zulke filmpjes hebben ze bij ons ook gemaakt en met wat tegenslag zal ik er ook wel opstaan tussen al die Roemeense deugenieterij.
Vaak vragen mensen mij nadat ik op een trouwfeest was; hoe was de bruid? Wel, de bruid was klassiek, maar mooi. Maar de bruid wist niet mijn aandacht weg te kapen, wel haar twee bruidsmeisjes. Twee sletten in hart en nieren van rond de 20 met een bijpassend wit ensemble en open rug. Mjam, mjam… Ik moest mijn gekwijl en erectie bij regelmaat bedwingen. Dan zit je al met je minares stiekem op een trouwpartij en dan nog moet ik op andere wijven kunnen geilen. Het bloed kruipt waar het niet lopen kan!
Om terug te komen op het feest. Bij de voorgerechten was haast iedereen al tipsy. Bij het hoofdgerecht en buffet was iedereen ladderzat en bij het dessert lagen er al enkele in coma, lagen er enkelen in het veld te kosten en één vrouw moest met haar vent naar de dokter rijden. Geloof me, ik overdrijf niet en ik heb zelden zulke hardcore trouwfeesten meegemaakt. Zelfs Eva was zo beschimmelt van de drank dat ze me zo had kunnen bespringen temidden van de schuur. Toen ik tussendoor met haar een ommetje maakte om lucht te happen en even uit het lawaai te zijn, stak ik achter hoek en kant mijn hand onder haar jurkje om aan haar poes te voelen. Ze was zo kleverig als drijfzand daar vanonder. Mijn pik zwol op in mijn broek. Helaas moest het daar bij blijven, want we moesten terug naar de menigte om verder te feesten en te eten. Het eten zoals steeds in Roemenië verrukkelijk. Echt goed gegeten en er was keuze te over… Zoveel gerechten en specialiteiten. Zelfs een overdaad aan dat alles. Voor wie culinaire interesses heeft, zal ik hier iets leerrijk meegeven, want ik heb geen zin om hier een opsomming met uitleg neer te pennen. http://en.wikipedia.org/wiki/Romanian_cuisine#
Na het eten, nog wat staan lullen met de Pimps en kennis gemaakt met enkele andere dames en heren die bijzonder nieuwsgierig naar mij waren. De stranger is in town, dacht ik bij mezelf. Op zo’n Roemeens feest is het de gewoonte dat na het hoofdgerecht de geschenkjes aan het bruidspaar gegeven worden. Eva en ik hadden beiden ook wat voorzien en kwamen apart bij het bruidspaar om onze cadeau te overhandigen. Het was niet iets onnoemelijk duur en het was al helemaal niks speciaals, maar de bruid kreeg de tranen in de ogen. Ook de bruidegom begon zelfs lichte buigingen voor mij te maken en daar voelde ik me helemaal niet gemakkelijk mee. Je kan het je dus niet voorstellen hoe dankbaar en nederig de mensen daar zijn en hoe tegenovergesteld de mondaine westerling is, die al begint te klieren als hij de kosten van zijn huwelijk niet uit de geschonken cadeaus kan recupereren.
Na het geven van de geschenken, snijden ze de taart aan en is het dessertenbuffet open. Terwijl iedereen zijn dessert heeft is het al bijna middernacht en wordt het dansfeest ingezet met de openingsdans van het bruidspaar. Niet veel later is het ook traditie dat “de pinguin-dans” iedereen de dansvloer op trekt. Wel, ik had er nog nooit van gehoord en ik voelde me genadeloos belachelijk… Maar amuseren deden we ons wel. Hier een ideetje van wat de pinguïndans moet wezen: http://youtu.be/mOrcJbncbV0 . En dan had ik nog geluk dat er zo geen zatte dwaas achter me stond als de laatste in rij op volgend filmpje: http://youtu.be/7U2WLoGsPL0
Tegen enen ging het dak er helemaal af. Disco, Italiaanse klassiekers, de Roemeense dance, de Romeense Manele gipsymuziek en internationale pop. Ik heb mijn hele pak nat in zweet gedanst. Eva en haar vriendin wisten niet meer van welke parochie ze waren en hingen vaak rond mijn nek. Op gegeven ogenblik ook met de twee samen een ballad gedanst. Maar ook ik kreeg een klop van de hamer, want opeens was ik ook straalbezopen en vanaf dat moment ontbreek ik ook stukken van mijn film. Dus vraag me niet wat er tegen de ochtend nog allemaal gebeurt is. Feit is dat ik het ontzettend naar mijn zin had. Heb weer veel mensen leren kennen, misschien wel vrienden gemaakt. Natuurlijk genoot ik veel vrouwelijke aandacht van zowel jong, oud en heel oud. Na 3 uur is er geen vent meer op de dansvloer geweest en ik was er met geen kernwapens vanaf te krijgen. Dat resulteerde dat ik gewild was bij de vrouwen om mee te dansen. Ook al ben ik zo stijf als een hark en had ik geen flauw benul wat ik aan het doen was, ze vonden me allemaal een goed danser. Alcohol vertroebelt de geest, zegt men wel eens!
Het moet weer klaar geweest zijn wanneer we het voor bekeken hielden. Rond 8u of 8u30 besloten we om een bed op te zoeken. Wat ik me nog kan herinneren is dat veel personen op het domein rond de hoeve hun roes al in open lucht lagen uit te slapen. Zelfs 2 kerels lagen in hun eigen kotst te ploeteren. Hoe en met wie ik daar weggekomen ben weet ik niet, maar we hebben de hele voormiddag gaan slapen bij een vage kennis van de vriendin van Eva. Ook daar werd ik met onwaarschijnlijk veel gastvrijheid ontvangen. Was een jonger koppel die in een huisje met maar 3 kamers leefden. De ene kamer was een rommelkamer waar een matras op de grond lag en waar ik en de twee vriendinnen (ja, u leest het goed) mocht op gaan pitten en de andere kamer was een babykamer, die ze reeds voorzien hadden want de jongedame was 3maanden zwanger. In die kamer sliep nog een ander bevriend koppel van de bruidegom in een zetel. Ik voelde me welkom en thuis en het lijkt daar de gewoonste zaak van de wereld dat vreemden er onderdak krijgen. Tegen de middag werd ik wakker tussen 2 knappe wijven met een kater. Terwijl ik me lag uit te rekken en zij recht kwamen te zitten, staken ze beiden hun eerste sigaret na het ontwaken al op. Al meteen een paal in mijn onderbroek (het enige kledingstuk waarin ik sliep)… De vriendin merkte dit op en zag dat ik het meteen doorhad… Verlegen draaide ze zich om. Dat geile stuk vreten moet meteen een nat kruis gehad hebben, want ze spoedde zich naar de WC voor een plasje nadat haar sigaret op was. Toen deze weg was, trok ik Eva naar me toe en wou een vluggertje opvoeren met haar, maar dat wou ze niet. Niet bij mensen die ze niet goed kent en al zeker niet terwijl de andere zo meteen weer kon terugkomen van de wc. De seks zou beslist later nog volgen bij haar thuis aan de andere kant van de Iasi provincie. Maar dat is voor een volgend hoofdstuk!
Om af te sluiten: deze mensen hebben niet veel. Ze overleven en daarmee is alles gezegd. Sommige hebben geluk, maar de meeste onder hen houden nooit geld over. Het geld dat gespaard wordt, dat geven ze weer af van zodra er een feest of tegenslag in harde valuta dient betaald te worden. Vandaar dat ze zo opkijken naar West-Europa… Vandaar dat vele jonge mensen het land verlaten. Maar welk werk moeten ze hier doen om veel te verdienen? In hun plaats zou ik ginds blijven. Ik heb met mijn laatste bezoek aan het Roemeense platteland ondervonden dat de mensen daar veel gelukkiger zijn dan hier. Echt intens geluk, genieten van de kleine dingen des levens… Je volledig laten gaan tussen mensen die er nog echt voor je zijn. Mensen die voor jou altijd gastvrij zijn en zelf eten uit de mond sparen om de gasten te kunnen verwennen. Ik ben jaloers op de ingesteldheid van dat volk. Op dat gebied zou een West-Europeaan nog veel kunnen leren van hen. Als het met het westen ooit slecht zou gaan door armoede, oorlog of wat dan ook, dan denk ik niet dat onze maatschappij zijn plan nog kan trekken en zou kunnen overleven zoals de Roemenen doen.
Kortom ik ben bevoorrecht geweest om van de Roemeense gastvrijheid te genieten en mocht dit jaar 2 feesten bijwonen. Zelf heb ik een mooi trouwfeest gehad, met alles erop en eraan, echt wel geld tegen aangegooid, maar de sfeer en uitgelatenheid zoals in Roemenië dat krijg je hier niet voor elkaar. Nee, op dat gebied ben ik jaloers op hen!
Afsluitertje: http://youtu.be/R-zdiS1wW64
SFL
31 augustus 2011, 09:17
De hele namiddag heb ik nog met een houten kop gezeten en aangezien Eva en haar vriendin meer bezopen waren dan mij, leken ze nu zo fris als een hoentje. Na het ontwaken 2 sigaretten, een glas lauw water met iets in tegen de koppijn, een mueslireep en ranzig slechte koffie moeten verdomd goed geweest zijn tegen een kater. Toen ze wat make-up op hun afgeleefde gezicht gesmeerd hadden, was er totaal niet meer aan te zien dat ze flink doorgezakt waren. Ik voelde het wel en zag er zeer zeker nog slecht uit. Eigenlijk had ik te doen met de meeste mensen die op het feest waren, want naar Roemeense traditie zou dat feest nog 3 dagen duren. Vandaag was het nog groot feest voor de families en de goede vrienden en kennissen. Op de derde dag is het alleen nog voor de familie van bruid en bruidegom en worden de restjes opgegeten en gedronken. Ikzelf was blij dat we het maar bij één dag feest mochten houden, want anders was mijn lever herleidt tot spek en eieren. Bovendien was dat het veiligste, want er is ook naar goede gewoonte weer zwaar geknokt geweest. Neven van de bruidegom tegen broers van de bruid of zoiets. Zoals het de echte maffiafamilies betaamt.
De vriendin bracht ons terug naar het naburig dorp en daar trof ik Elvis en een ander knap mokkeltje dat hij zichzelf op het feest gefikst had. We stapten over van de Lada in de Mercedes. Wij reden terug naar het ouderlijke huis van Eva, aan de andere kant van de provincie en de vriendin reed terug richting Iasi stad. Elvis reed, naast hem zat het minderjarige mokkeltje en Eva en ik zaten op de achterbank. Volgens mij was Elvis dat mokkeltje duchtig aan het vingeren terwijl ie reed, want we zijn maar liefst 3x bijna verongelukt. De eerste keer reed hij ons dak er bijna af door onder de trailer van een vrachtwagen door te rijden, de andere keer stak hij een kruispunt over zonder te kijken, waarbij andere wagens alles moesten dicht gooien en ons in het Roemeens een hoop verwensingen toe slingerde. De derde keer leek hij te slapen en moest hij opschrikkend uitwijken voor een boer met zijn muilezel en daardoor vlamden we bijna de gracht in. Eva en haar broer maakten ruzie alsof het de derde wereldoorlog betrof, hij werkte haar zo op de zenuwen met zijn rijvaardigheid dat ze van de spanningen al een half pak sigaretten opgerookt had (en dat terwijl ze nog geen 3uur wakker was). Zowel al dat geruzie alsook mijn rookfetisj zeiden me op dat ogenblik niks, want van die wilde rit en de zware nacht was ik niet goed aan mijn maag.
Na een lange en zenuwslopende rit waarbij lastdieren ontweken dienden te worden, kwamen we aan in de wijk van haar ouders. Alsof ik er nooit weg geweest was, want alles was nog krak hetzelfde en stond nog op dezelfde plaats. De buren kenden me zelfs nog en stonden al te wuiven aan de overkant. Een oud verrimpeld wijf liep op me af en Eva vertaalde haar en zei dat ze blij was van de jongen met de lieve glimlach nog eens terug te zien. Jaja, SFL was weer helemaal thuis. Ook de koe, de loslopende honden en de grootouders waren er! De ouders niet, want vader was werken en moeder stond deze keer de kerk te boenen. Ze wuifde enkel maar eens van in de verte en zou me later wel omhelzen en lam knuffelen. Tussen Eva en Elvis was het inmiddels koude oorlog en zodus pakte ik mijn bagage en volgde Eva naar haar kamer, waar we ons de komende uren zouden afzonderen. Ondanks de rijziekte die ik voor het eerst in mijn leven had opgelopen in Elvis zijn ouwe Mercedes, kreeg ik een geile opwelling toen we naast elkaar in haar bed lagen. En ik niet alleen, want toen ik met mijn hand in haar kruis tastte, stelde ik vast dat ze zo vochtig was als een Transylvanische kabbelende bergbeek.
Ik begon haar te masturberen en ook zij nam mijn ballen ter hand. We kusten innig en diep. Daarna zoende, likte en zoog ik haar hals, tieten, vingers, kutje en kont. Alle vruchtbaarheid die uit haar vulva stroomde heb ik gulzig opgelikt en doorgeslokken. Ik krijg al terug een stijve nu ik het hier zit na te schrijven. Daarna stak ik mijn pik in haar nauwe kleffe poes en stootte zachtjes. Heel traag en zacht vreeen we ruim een half uur of meer. Haar hete kut was zo nat en slijmerig dat er zich een witte schuimkraag rond mijn lul hing, daar waar hij aan mijn lijf vasthangt. Heel liefdevol waren we één... We zoenden passioneel, we streelden elkaar intens en keken tussendoor verliefd, gemeend en beminnend in elkanders ogen. Zij kreeg de ene climax na de andere en keek me terwijl nog dieper als ooit ter vore in de ogen en hijgde het uit dat ze enorm veel van me houdt. Ook toen ik tot een orgasme kwam, fluisterde ik in haar oor dat ze om op te vreten was, dat ik haar nooit nog kwijt wou en dat ik haar graag zag. De kracht van het moment overmeesterde mij!
Na het bedrijven der liefde vielen we in elkaars armen in slaap. Het was warm in de kleine muffe kamer, maar toch genoot ik ervan om tegen haar in slaap te vallen. Beide plakkerig van het zweet, met ons liefdesvocht aan elkaar gelijmd en de zoete kleffe geur van seks die de kleine kamer benevelde. We sliepen tot de avond en toen ik wakker werd zag ik haar halfnaakt in de venster staan met enkel maar MIJN hemd aan, waar ze weer aan het roken was. Ik kreeg opnieuw een erectie sprong uit bed en stak mijn pik opnieuw in haar, daar zittend op het venstertablet. Ze begon mijn fetisj uitstekend te begrijpen, want ze rookte simpelweg verder, terwijl ik haar daar in het venster aan het neuken wat. Een mengeling van haar kutsappen en mijn sperma (van een paar uur geleden) droop uit haar kut over het venstertablet heen. Ik stootte dieper en dieper en zette mijn nagels in haar schouders. Ze blies rook uit in mijn gezicht, ik tongzoende haar rokerige muil en zat met mijn eikel al helemaal in haar baarmoederhals. Ze kreunde zo van "je-doet-me-eigenlijk-pijn-maar-ga-toch-maar-door" Ik likte haar wangen en hals helemaal nat van mijn kwijl en knalde opnieuw haar warme poes vol met saus. Door het venster zag ik een oud koppeltje door het weiland wandelen. We konden gezien worden en dat was spannend. Toch kon niemand zien dat we stonden te neuken op de vensterbank, want van buitenaf leek het gewoon alsof ik haar in mijn armen had, daar ze met haar rug naar buiten toe zat en mijn hemd aanhad.
Voor wie dacht dat het erotische gedeelte hiermee gedaan was... Vergeet het, het ging nog voort. Waar dit alles liefdevol begon in het bed, ging het geleidelijk hitsig over met de rookseks aan het raam, om uiteindelijk pervers te eindigen in de badkamer. Ze mag me echt wel en ze was oprecht geil... Dat bewijst volgende scène! Ze blokkeerde de deur, toen we nadien in de badkamer waren om ons na al dat geseks en gezweet eens proper te wassen. Na ons uit te kleden zouden we ons in het veel te kleine bad wassen. Zij als eerste en ik zette me dan maar op de badrand tot het mijn beurt was. Zodoende kon ik ook haar rug inzeepen. Maar dat gebeurde niet. Wat er wel geschiede, dat was dat ze ineens over mij kwam zitten daar op de badrand en me begon droog te neuken. Echt droogneuken was het niet, want ze was nog steeds kleverig vanonder, maar je weet wat ik bedoel hé! We zoenden volop en onze handen zaten overal. Zij was zo geil dat het pervers was en spontaan gebeurde er toen iets dat zo smerig was dat het uiteindelijk weer opwindend was. Ze liet het ongegeneerd lopen in mijn schoot. Dat Roemeense stuk pretentie begon onaangekondigd in mijn schoot te zeiken terwijl ze daar op de badrand op me zat. Ik voelde de hete pis over mijn ballen sijpelen. Mijn pik vond dit ogenschijnlijk leuk, want hij was opnieuw zo hard als beton. Ik stak hem vervolgens opnieuw in haar piskut en we neukten elkaar te pletter daar op de badrand. Terwijl ze me bereed als een volleerde jockey, zat ze soms gelijktijdig haar klit te bespelen. Ranzig zoals het achteraf gezien wel was, wreeg ze met haar hand daarna over mijn wang en zoog ik aan enkele vingers van haar. Te laat constateerde ik dat die smerig genoeg nog naar zoute zeik smaakte. Daarna gingen we rechtstaan in bad en zij boog voorover en ik penetreerde haar dit maal in de kont. Ze was heet genoeg en dus mocht het tot mijn eigen verbazing. Haar kont was nauw en warm. Ik duwde een paar keer flink door terwijl zij met haar kut aan het spelen was, maar lang kon ik mijn ejaculatie niet meer bedwingen. Ik spoot haar hele endeldarm tot aan het begin van haar dikke darm vol met mijn liefdesjus. Daarna zakten we neder en zaten ongemakkelijk tegen elkaar in het veel te kleine bad... Ik vertrouwde haar toe dat ze eigenlijk een vuil en stout meisje was. Zij antwoordde daarop dat ik het vuile en stoute in haar naar boven breng. Toen moest ik het weer kinderlijk kunnen verkloten en het mooie moment verpesten. Zonder nadenken vroeg ik haar of ze dit soort vunzigheid ook deed met haar klanten. Ze sprong uit bad, begon me af te blaffen in het Roemeens en ging toen verder in het Engels dat het een lompe vraag was en dat ze zulks nooit doet voor geld. Alles in ons seksleven en laatstvernoemde perversiteit, overvalt haar spontaan en dat beleeft ze alleen met mij. Het is omdat ze zoveel van me houdt dat ze zo ver met me gaat en naar haar eigen zeggen heeft ze dat zelfs met nog geen enkele man meegemaakt.
Dat ik het moest geloven liet ik nog even in beraad, maar ik vond het wel ontzettend lief dat ze in een Franse woedeaanval zulke lieve dingetjes zei. In verontschuldigde mij dat ik met die vraag niet bepaald tactvol was, maar dat ik het niet zou kunnen verdragen indien ze zulke smerige dingen ook met haar clienteel doet. Iedereen die mijn ander epos ook gelezen heeft, weet dat ik eveneens fel geschokt was toen ik van mijn Duitse ex vernam dat ze tegen betaling van fikse bedragen ook aan pis- en kakseks deed. Daar hield ik bijna een trauma aan over en zag er toen niet meer naar uit om met haar te neuken. In tegenstelling met die vieze ex, zit het met dit Roemeense meisje wel helemaal snor en ik zou er dus pijnlijk onder gebukt gaan als ze dit soort ziekelijke dingen ook doet met haar klanten. Toen ze gekalmeerd was zei ze me heel ernstig (en keek me daarbij diep in de ogen) dat ze het nooit gedaan heeft. Noch voor geld en noch met een andere vent met wie ze een relatie had. Ze gaf zelfs toe dit plasincident van zojuist in de badkuip evenzeer smerig te vinden, maar het was plotseling de situatie die haar overviel. Het gebeurde dus en uiteindelijk was het dan nog vettig en prettig voor ons beiden. Ze klaarde dit duidelijk uit en ik geloof haar.
Na ons af te drogen, aan te kleden en de zeik op te kuisen die naast de badrand op de vloer was gelopen gingen we aan tafel voor het avondmaal. De tafel stond vol met vreten en de gastvrijheid van haar familie was weer zo overdadig als vanouds. De ouders, grootouders, broer Elvis en de zus met haar wederhelft zaten aan tafel. Spijs en drank werd doorgegeven, uitgeschept of uitgeschonken en gedegusteerd. Alle leden van het gezin waren oprecht vriendelijk naar mij toe en ik voelde me helemaal thuis in die familie. Er werd gelachten en veel verteld. Veel anekdotes ook van Eva en haar broers en zus toen ze nog klein waren. Hilarische verhalen over haar gehoord. Weer gemengde gevoelens voor mij, om te weten dat ze zo'n onschuldig kind was en in zo'n liefdevolle omgeving opgegroeid is en dan uiteindelijk als hoer moest eindigen in Duitsland. De samenhang van dat gezin zie je meteen aan haar relatie met Elvis. Elkaar tijdens een ruzie bijna vermoorden en na een tijdje van elkaar te negeren, gingen ze nu opnieuw liefdevol met elkaar om. Elvis die zijn grote zus toch een beetje beschermt voor een heuse indringer als mezelf. Je ziet in de details dat hij haar toch tracht te beschermen. Misschien maar goed ook dat hij de waarheid niet helemaal kent...
Na het eten ruimden de vrouwen de tafel af en deden de vaat. Als een echte vrouwendiscriminerende Roemeen zonderde ik me deze keer af met de mannen des huizes. Palinka en biertjes achterover slaan, met de kaarten spelen en meelachen met hun grappen (waar ik trouwens geen fluit van verstond, aangezien ze niet vertolkt werden voor mij). Wanneer ik met de mannen alleen ben, voel ik me toch minder gemakkelijk. Ik heb ook de indruk dat er nog steeds achterdocht naar mij toe is. Deze keer was er ook nieuwsgierigheid naar mijn job om uit te vingeren wat mijn inkomen zou kunnen zijn, maar waarheidsgetrouw zei ik hen dat ik daar niet veel mag over vertellen. Dat bracht me al in moeilijke papieren, want Eva had een ander beroep over mij verzonnen en dat strookte dan weer niet met het feit dat ik zoveel reis. Niet verwonderlijk dat ze mijn persoontje niet echt vertrouwen op dat vlak. Diegene die Engels praten, zijn in mijn gezicht wel vriendelijk, maar het Roemeense gegrinnik tussendoor stoort me wel. Valt me eigenlijk moeilijk te verteren. Langs de andere kant is dit een reden te meer om me onprettig te voelen, want vanwege de uitzichtloze situatie met haar en het feit dat ik nog steeds iets moet opbiechten aan haar, betreffende mijn gehuwde status, zouden hun stoppen wel eens kunnen doorslaan. Stel je voor dat ik het hier aan haar allemaal opbiecht en zij zou dat niet goed opnemen en het aan de grote klok hangen thuis, dan slaan alle venten des huizes, inclusief alle mannen van het dorp me tot moes. Mag al blij zijn indien ze me niet zouden ombrengen en me daar in de middle of nowhere in de bossen begraven. Daar zijn toch geen flikken of gerecht in een straal van 20km of meer. Daarom besloot ik van mijn bekentenissen toch nog maar even uit te stellen.
We sloten de avond af met een partijtje armworstelen. Zowel tegen papa, Elvis en de man van haar zus heb ik gewonnen. Tegen laatste 2 was wel nipt. Waarschijnlijk omdat mijn armen goed getraind zijn, maar vooral omdat Eva vlak achter me stond te supporten heb ik gewonnen. Neem het van mij aan: in die Roemeense boerenpummels hun armen zit enorm veel kracht. Weer een reden te meer om uit te kijken voor klappen indien ik haar mijn huwelijk zou opbiechten. Vervolgens gingen Eva en ik te bed. Met de deur op slot begonnen we te knuffelen, vervolgens opnieuw te wippen en uiteindelijk zijn we na twee orgasmes al bijna neukend in slaap gevallen.
http://www.youtube.com/watch?v=xwDlSjZ1d9E&feature=fvsr
SFL
31 augustus 2011, 09:45
De volgende dag sliepen we uit. Het was bijna middag toen we ontwaakten. Na een beperkt ontbijtje deden we weer een wandelingetje door de wijk, we dolden wat met elkaar en toen was het weer tijd om afscheid te nemen van de familie. Papa was werken en ook van de zus en haar wederhelft was geen spoor te bekennen. Ik nam dus enkel alleen afscheid van mama, de grootouders en wat pottekijkende buren die zoals vorige keer ook afscheid kwamen nemen. Elvis zou ons weer terugbrengen naar Iasi en nam zijn liefje opnieuw mee, want die logeerde bij haar grootouders 2 huizen verder (dat kwam ik toen pas te weten).
In Iasi gingen we onze eigen weg. Elvis en zijn liefje zetten koers richting een groezelige kroeg en Eva en ik maakten een romantische wandeling door het park, langsheen de winkeltjes en wat mooie gebouwen. Daarna op een terras nog wat gedronken. Daar trachtte ik de waarheid uit de doeken te doen, maar het goede moment kwam nooit. Ze was weeral te lief en zag er zo gelukkig uit. Ik kon het gewoon niet. We voerden wel een interessante babbel betreft onze steeds ernstigerwordende relatie. Mijn hart begon te huilen en ik kon in een emotionele bui haar hand niet meer loslaten. Niemand ziet haar zoals ik dat doe en ik zie de gevoeligheid en broosheid in die meid. Zeker niet de hardheid van een DVP in een club! In de babbel die we hadden werd weer maar eens duidelijk hoe ernstig ze het met me meent en dat ze echt wel met mij verder wil. Wederom deed ze een voorstel om te stoppen met haar job, maar ik kon dat echt niet van haar verlangen. Met het excuus dat ik met mijn job momenteel weinig tijd in onze relatie kan investeren, zei ik haar dat ze beter nog even zou blijven verder werken en zo haar familie helpen. Een traan rolde over haar wang en dat deed me pijn... Dit was niet de reactie die ze wou horen van mij. Maar door deze trieste ontnuchtering was haar blijdschap niet te verdrijven, want ze zat daar nog steeds met mij op een terras en we konden niet van elkaar afblijven! Het gevolg is wel dat ik tot op heden nog steeds niet opgebiecht heb hoe de vork in de steel zit bij mij...
Tegen de late namiddag liepen we Elvis terug tegemoet. Zijn liefje was er niet meer bij. Het was tijd dat hij ons naar de luchthaven reed. Daar nam ik eerst afscheid van Elvis en zelfs dat viel me zwaar. De tranen stonden in zijn ogen en hij viel letterlijk in mijn armen. Zo'n stoere hiphopper met bakkebaarden en op zo'n flikkerachtige wijze moeten afscheid nemen van zijn "toekomstig schoonbroer". Na nog een flinke gangsterhanddruk, liep hij heen om ons even alleen te laten. Het afscheid nemen van Eva deed nog nooit zoveel pijn als nu. Ik was nog nooit zo aan haar gehecht als nu. Het begon simpelweg pijn te doen en ik kreeg de krop in de keel. Op gegeven moment maakte ik me los van haar en vermande ik mezelf een beetje... Ik moest echt weg om mijn vliegtuig te halen. Nog snel één kus en daarna vertrok ik. Zij keek me na terwijl er enkele tranen over haar wangen rolde. Ik keek nog 1x achterom en riep haar toe dat we elkaar weer zouden zien in minder dan 2 weken. Want in de week van 5 september zal ik haar opnieuw ontmoeten in Duitsland en zullen we enkele dagen met elkaar optrekken.
Op het vliegtuig van Iasi naar Boekarest ben ik deze verslaggeving beginnen typen, maar ik moest stoppen vanwege het gemis reeds. Alles deed me aan haar denken... Zelfs de stewardess die voorover boog om iets op te rapen. :smile2:
Het beste was om het allemaal even los te laten, dat is voor mij eens goed het nachtleven induiken en alles van me af te dansen. Die gelegenheid liet zich toe, want ik zou de avond en nacht doorbrengen in de Roemeense hoofdstad. Echt flink het varken uithangen, dat zou niet lukken, want ik had de volgende morgen al relatief vroeg een vlucht. http://www.youtube.com/watch?v=NBp-KWtLyxQ
Het was echt wel vet daar in Boekarest. Vroeg kon ik niet stoppen en ik ben blijven uitgaan in Boekarest, met als gevolg dat ik haast geen slaap gehad heb. Ik dacht nog wel iedere minuut aan onze Eva, maar het hielp me wel om mijn verliefde voeten weer op de grond te krijgen door me uit te leven op de dansvloer tussen al dat fraais. Toen ik kapot van het dansen even aan de bar wat ging bestellen, viel een knap meisje me op. Ik zag ook dat zij zich al in het zweet aan het dansen was, maar ze stond naast me aan de bar deze keer. Het viel haar op dat ik geen Roemeen was en ik had meteen haar aandacht. Om een lang verhaal kort te maken: bij dit knappe kind heb ik beslist een kans gehad (zoiets als een penalty trappen naar een doel zonder keeper). Als oppurtunist in dat soort zaken zou ik normaliter ook toeslaan en de prooi mee naar mijn hotelkamer nemen, maar ik bedankte vriendelijk. Echt waar... Ik was niet ziek, het was tegen mijn principes in en toch stuurde ik haar wandelen. Eva zat te diep in mijn hart. Ik kan het simpelweg niet meer loslaten... Ik ben verlekkerd aan haar!
SFL
31 augustus 2011, 09:51
Voor het eerst na mijn eigen huwelijk is mijn vrouw deze week enkele dagen terug in Vlaanderen. In tegenstelling tot de huwelijksdag en de dagen erna, zit ik tijdens het samenzijn met mijn vrouw WEL met Eva in mijn kop. We hebben gedurende onze vrije dagen samen zelfs niet gestengeld en dat is al meteen een slecht teken. OK, mijn vrouw zit nu wel met haar maandstonden, maar een viespeuk als mezelf schrikt daar normaal niet voor terug en weet als geen ander dat een goede schipper ook de Rode Zee kan bevaren. Het begint dus serieuze proporties aan te nemen met mijn affaires. Ik was al langer de controle kwijt, maar nu zit ik echt wel in de problemen. Ik kijk zelfs niet meer naar andere vrouwen en dat strookt niet met mijn geslachtsdriftige karakter. Komende maandag ga ik nog eens saunaclubben in Duitsland en ga ik mezelf eens vergewissen of ik nog capabel ben van andere vrouwen te neuken. Zoniet, dan zit ik zo diep in de stront dat ik er kan in snorkelen! Het ergste van dit alles is, dat ik zelfs meer uitkijk naar de ontmoeting met Eva op dinsdag en op woensdag. Ik speel zelfs met het idee om haar een nachtje mee te brengen naar mijn thuis in Vlaanderen. Dit gaat compleet fout! Zelfs God kan mij niet meer redden!
http://www.youtube.com/watch?v=6pHNkOQCIzk
Ricardo Banana
31 augustus 2011, 11:56
Mooi verhaal SFL
Zo'n bruiloft als jij beschrijft heb ik ook eens meerdere dagen mee mogen maken in Brasov incl. ontvoeringen en al.
Geweldig gewoon.
Houd je kop rustig en blijf gewoon weg uit Roemenie, dan gaat het vanzelf over.
Groeten Ricardo
BefBeer
1 september 2011, 19:12
Ik vind het een heel knap verhaal.
Op dit forum is het heel leuk bedacht en ik geloof ook dat het precies op 1 april begonnen was. He SFL?
Heel knap gecomponeerd. Het is best wel fijn geschreven.
Er zit een hele sterke opbouw in, je wordt haast gedwongen verder te lezen.
Ik is heel echt geschreven als of het waar is voor je.
Leuk in de feuilleton vorm zodat er steeds meer stukjes bekend worden en je blijft wachten op deel zoveel.
Het is lekker passend qua thematiek voor dit forum; de ijsbeer die met GFE te veel speelt. Dus altijd goed voor een hoog lezersquotum.
Maar .................................................. .................................................. ...........een gedacht
Ik zou me kunnen voorstellen dat dit puur fictie is................................................ ..................
We zijn allemaal mooi gegrepen dat het levensverhaal, door de steeds moeilijk wordende situatie.
Heel meeslepend, echt waar. GsTs is ook waarachtig etc.
Je weet nooit of een verhaal op dit forum helemaal klopt.
Ga je jezelf zo etaleren met die houding tov zijn vrouw en tov zijn liefje?
Ik heb nog geen kritische noten in dit topic gehoord, ik ken SFL niet. Mss ben ik wat wantrouwend van aard.
Te weinig hechting gekend toen ik in de leeftijd van de moederborst was.....
Ik wens hem veel s6 als het waar is en ik nomineer hem voor het beste verhaal als het een verhaal is.
BefBeer
Badslippers
1 september 2011, 20:59
De (S)moking (F)etish (L)over is niet altijd in staat om vlug te reageren omdat hij ergens in het luchtledige hangt en nutteloos werk verricht. Het werk is zelfs zo slaapverwekkend dat hij dit soort "Bouquette Reeks" lectuur vanuit de hoogte over onze hoofden uit stort. Vanzelfsprekend chargeer ik een beetje! Deze labiele viespeuk heeft een brein dat zo doortrokken is van alles wat met seks te maken heeft dat het voor hem een koud kunstje is om een vuistdikke trilogie vol smeerlapperij en grootspraak te schrijven.
Ik kan je echter verzekeren Befbeer dat alle verhalen ergens hun oorsprong vinden en dat is niet in dat opgefuckte brein van hem maar maar in de realiteit. Deze man is een van de beste schrijvers van het forum en die hersenpan van hem mixt het tot een aangenaam en leesbaar verhaal. Hoewel ieder daar zijn mening over zal hebben en anders over zal denken. dat maakt verder ook niet uit.
Ongeveer een jaar geleden maakte ik kennis met deze ijzervreter die eigenlijk gewoon een klein schoothondje is en de dames in de club soms zelfs met wat verlegenheid benadert. Is de kennismaking geslaagd dan gaat vervolgens het dak er af. Ik trof hem kompleet onder invloed van Russische Wodka en een krat bier aan toen hij ergens onder de bar van "GT" zijn heil zocht, zo bezopen was hij. En dan ook nog op zijn eigen verjaardag. De wijven om hem heen voeren er wel bij. En zoals het een gehaaide geldwolf betaamde, sleurden die mokkels hem de kamer op waar hij zijn euro's uitdeelde al waren het vrijkaarten.
Daarna ben ik nog een aantal keren met de beste man op stap geweest en zag met eigen ogen hoe al die verhalen vorm kregen. Uit de eerste hand kan ik zeggen dat het realiteitsgehalte de fictie ruim overschrijdt. Is alles dan naar waarheid geschreven? Ik heb weleens een poging ondernomen om hem samen met mij en 2 geile sletten op één kamer te krijgen maar daar trok de lafaard niet aan. Dat is dan de enige smet op zijn blazoen. Dus over het realiteitsgehalte op de kamer kan ik verder geen uitsluitsel geven.
Ik vind het een heel knap verhaal.
Op dit forum is het heel leuk bedacht en ik geloof ook dat het precies op 1 april begonnen was. He SFL?
Heel knap gecomponeerd. Het is best wel fijn geschreven.
Er zit een hele sterke opbouw in, je wordt haast gedwongen verder te lezen.
Ik is heel echt geschreven als of het waar is voor je.
Leuk in de feuilleton vorm zodat er steeds meer stukjes bekend worden en je blijft wachten op deel zoveel.
Het is lekker passend qua thematiek voor dit forum; de ijsbeer die met GFE te veel speelt. Dus altijd goed voor een hoog lezersquotum.
Maar .................................................. .................................................. ...........een gedacht
Ik zou me kunnen voorstellen dat dit puur fictie is................................................ ..................
We zijn allemaal mooi gegrepen dat het levensverhaal, door de steeds moeilijk wordende situatie.
Heel meeslepend, echt waar. GsTs is ook waarachtig etc.
Je weet nooit of een verhaal op dit forum helemaal klopt.
Ga je jezelf zo etaleren met die houding tov zijn vrouw en tov zijn liefje?
Ik heb nog geen kritische noten in dit topic gehoord, ik ken SFL niet. Mss ben ik wat wantrouwend van aard.
Te weinig hechting gekend toen ik in de leeftijd van de moederborst was.....
Ik wens hem veel s6 als het waar is en ik nomineer hem voor het beste verhaal als het een verhaal is.
BefBeer
BefBeer
1 september 2011, 21:19
Dank je BS!
Doordat je SFL als een schoothondje omschrijft bevestig je mijn bange vermoedens van een redelijke dikke duim bij zijn verhalen.
Dank je wel hoor!! Stelt me gerust. Op naar de volgende aflevering zal ik maar zeggen.
BefBeer
Badslippers
1 september 2011, 21:37
Dank je BS!
Doordat je SFL als een schoothondje omschrijft bevestig je mijn bange vermoedens van een redelijke dikke duim bij zijn verhalen.
Dank je wel hoor!! Stelt me gerust. Op naar de volgende aflevering zal ik maar zeggen.
BefBeer
Hi hi, gewoon lekker lezen die "Shit" en zoals ik al eerder zei, laat de schlemiel zich maar flink in de nesten werken dat levert voor ons sprankelende verhalen op. Uit ellende komt altijd iets moois voort. Kijk naar muziek, proza, poezie, film, kunst etc
BefBeer
1 september 2011, 21:44
BLUES!
BefBeer
Megaboob
1 september 2011, 22:31
Ik lees de verhalen van SFL altijd gewoon met veel interesse, de man schrijft heerlijk en hij is altijd prettig gezelschap als ik hem tegenkom. ik wens hem dan ook alle goeds!
Megaboob
bad pritt
2 september 2011, 10:12
Een engels spreekwoord zegt:"dont let the thruth get between you and a good story" , waar of niet waar,SFL produceert heerlijk leesvoer.
(Een beetje voor hem hoop ik dat hij een dikke duim heeft..anders kan god hem niet helpen...wie dan wel ?)
SFL
2 september 2011, 13:31
Onder dit topic, waarin ik mijn erotische reeks uitschrijf, staan 2 grote leugens van mijn goede vriend Badslippers:
-1 fictie overstijgt de realiteit... Op de kamer doe ik niets meer dan handje vasthouden en sentimentele gesrpekken voeren.
Een dikke duim... Zoals ik al eerder zei: ook dit is de reinste fictie afkomstig uit mijn fantasierijke brein!
-2 een schoothondje ben ik niet bepaald... Eerder een gecastreerde kater!
Doei...
Volgende week meer proza en erotische lectuur. Moet eerst enkele nachtjes rusten om inspiratie op te kunnen doen!
ijsbeer11
2 september 2011, 13:55
Doordat ik onlang zelf in Roemenie ben geweest (met hetzelfde doel, mijn "vriendin" opzoeken) kan ik me veel uit dit verhaal imagineren, en is het net of ik er midden in zit en zelf heb geschreven (details uiteraard niet overeenkomend)
Er zijn zeker Roemeense dames die niet liegen, bedriegen, manipuleren en alleen maar op poen uit zijn.
Ook zij zijn mensen van vlees en bloed, met een hart en zelfs met gevoelens.
De reden dat mijn affaire onlangs (na 6 maanden) is gestopt, is omdat we beiden niet konden vergeten waar we elkaar ontmoet hebben (en naar mijn mening zal je dat nooit vergeten) en omdat ik toch een groot verschil merken in gedrag, normen en waarden, allemaal te wijten aan de toch wel veel verschillende culturen en mentaliteit
SFL, laat iedereen hier maar lullen, je bent verstandig genoeg om je eigen keuzes te maken.
Kerels zoals wij leven vaak op, en soms net over de edge... Zo zijn we geboren, zo zullen we leven en zo zullen we sterven!
Probeer er een middenweg in te vinden, mijzelf is dat tot op heden nog niet gelukt maar ik merk wel dat men door schade en schande wijs wordt.
Het gras is aan de overkant niet groener, ook Eva zal na een tijdje een gewoonte worden, je weet ongetwijfeld dat die spanning, de sex etc. vooral in het begin van een andere planeet is.
Succes!
rob45
2 september 2011, 21:27
Ik volgt het verhaal van sfl al een tijdje met veel belangstelling,even een reactie op het verhaaltje van ijsbeer11,ik vind dat je met beide benen op de grond staat en heel juiste kijk op de dingen in het leven hebt,precies zoals ze zijn en hoe je het moet zien.
Niet geschoten is altijd mis.......
Sent from my GT-I9100 using Tapatalk
SFL
2 september 2011, 23:19
Mooie woorden van Ysbeer11!
Hij heeft volkomen gelijk en ik weet het maar al te goed... Toeven in de grijze zone tussen goed en kwaad, op de rand leven (en er soms over gaan), uitdagingen aangaan, ellende aantrekken, gevaar opzoeken... Het is mijn leven. Mijn job is saai, onze veilige maatschappij is saai... Wat doet een stuk uitschot als mezelf dan? Het lot tarden...
-Een simpel meisje van de buren waarmee ik match is niet spannend... Dus mik je hoger op een schoonheid die je nooit krijgen kan, maar je valt lager en eindigt met een hoertje dat totaal je type niet is... Maar het is spannend, je weet niet wat komen zal en vroeg of laat wordt je toch bedonderd... Maar je hebt het gevoel dat je leeft!
-Zelfde met een job... Met een baan in een groot bedrijf zit je wel veilig, maar een egotripper als mezelf kan dan niet de grote jan uithangen. Gevolg je begint zelfstandig in een semi-legale business, je doet wat linke doch goedbetaalde jobs en je rotzooit maar wat rond. Vroeg of laat ga je op je bek, maar je hebt wel de kick en het succes gehad... Het gevoel dat er nog bloed door je aderen stroomt.
-Het ergste is na een militaire dienstplicht, voor alles wat je wil worden afgekeurd worden en dan nog als straf een job moeten gaan uitoefenen waarin nooit wat gebeurt en waarin je enkel maar aanvet en impotent wordt. En nu gaan we weer duimdik overdrijven: het is een adrenaline-shock... Oorlog moeten gaan voeren, je broek vol schijten van de schrik maar tegelijk een stijve krijgen wanneer je er middenin zit en je van de man naast jou een klodder bloed en verschroeide huid over je heen krijgt nadat ie geraakt was... en jij daaropvolgend naar eigen goeddunken 3 à 4 magazijnen mag leegschieten in de richting van waaruit de aanval kwam. En na dat alles en een hoop ellende die je eraan overhoudt, mag je een haast zittend beroep gaan uitoefenen, waarin je jezelf hele dagen achterlijk verveelt. Geen wonder dat je dan je nek uitsteekt in Roemenië en op een Roemeens paardje wed... En door die verveling en eentonigheid, ga je al dat gelul nog in verhaalvorm typen en hier posten... Een kick van jewelste!
Mijn beste lezertjes en liefste kriticasters, SFL is zo zot als de ergste afdeling in een gekkengesticht! Mijn psychiater heeft me dit met andere woorden ook al verschillende keren duidelijk gemaakt. Maar blijkbaar functioneer ik in die status goed en door de reacties op mijn schrijfsels, blijkt men mij in die krankzinnige status ook een goed auteur te vinden. Dus in de eerste plaats ga ik speciaal voor de geinteresseerden hiermee door. In de tweede plaats ook omdat ik een egotripper ben, met gigantisch veel profileringsdrang, die zijn egocentrische verzinsels graag de wereld in stuurt. Jaja, ik kan mijn eigen profiel goed schetsen... Dat is nu eenmaal het psychologische onderdeel van mijn job: Mensenkennis. En ik zeg altijd dat wanneer je jezelf goed kent, dan ken je de wereld ook!
Afijn, dit was even wat ik met veel emotie en lichte invloed van alcohol wou zeggen op bovenstaande reacties die me diep ontroeren. Het al dan niet fictieve verhaal zal verder gaan in de loop van volgende week. Want zo als mijn lezertjes weten, ga ik maandag de proef op de som nemen om na te gaan of ik nog in staat ben andere wijven te neuken. En dat ik me misshien zo kan distantieren van het hoofdrolpersonage in dit volgromannetje. Het vraagt haast om een plotwending... Zal dit in de komende week gebeuren of zullen er meer weken overheen gaan. In ieder geval duik ik nu even terug in mijn fake wereldje en zeg ik jullie dat ik haar dinsdag en woensdag zal weerzien... Dat gaat moeilijk zijn voor mij, want sinds deze week is ze weer terug aan de slag in de een of andere vieze saunaclub, waar zatte moffen, luidruchtige Hollanders en vrouwonvriendelijke allochtonen de plak zwaaien.
SFL
2 september 2011, 23:43
Sorry, ik was nog niet klaar met mijn eindeloze gelul, maar ik moest opeens afsluiten. Mijn vrouw (die tot overmorgen nog in Vlaanderen is) was opeens wakker en stormde met veel furore mijn studeerkamer binnen. Ze zei me dat ik moest komen slapen en dat ze me dan zo hard zou neuken dat het weinige haar op mijn kop ook nog zou uitvallen en dat ik alle verzen van de koran van voor naar achter en vanachteren naar voor zou kunnen gorchelen met wodka.
Maar goed, cut the crab en krab de kut... SFL blijft liever nog een beetje bij jullie en lult hier gaarne nog beetje verder.
Wat ik nog wou zeggen alvorend is gestoord en bijna betrapt werd:
In de club waar zij werkt blijf ik beter weg en ik zal Eva wel zien buiten het clubgebeuren om op dinsdag en woensdag.
Maar natuurlijk is dit forum ook niet goed voor mij, want ze heeft hier al enkele jaren een paspoort met staartje en het is dan niet leuk om te moeten lezen wie wat me haar uitvreet (en zelfs zijn liefde aan haar verkondigd). Gelukkig voor mij is er nog niets over haar geschreven sinds ze terug is, maar dat zal wel niet lang meer duren.
Ach, ik zal het wel relativeren en een plaats geven. Ga nu gewoon afwachten wat het worden zal.
Weet nu niet meer wat schrijven... Ben beschonken en compleet uitgeluld... Ik ga nog wat lezen op dit forum en dan te bed en misschien krijg ik dan toch nog een herkansing op seks waarbij mijn haar gaat uitvallen.
Adios
SFL
8 september 2011, 00:48
Zoals beloofd: een plotwending in de maak...
... Tot volgende week! xxx
AmuseMe
8 september 2011, 23:58
Maar goed, cut the crab en krab de kut... SFL blijft liever nog een beetje bij jullie en lult hier gaarne nog beetje verder.
Adios
SFL your my man ! Ik kan je schrijfsels en belevenissen wel pruimen om in de context te blijven ;) en zie al uit naar het volgende hoofdstuk van je. Ben een trouwe lezer geworden en heb een abonnement genomen ;) Zelf lijk ik hier ook aan een boek begonnen te zijn, door mij enkele maanden geleden in GT te wagen, en dat boek heeft al aardig wat hoofdstukken gekregen. Ben dan ook maar beginnen schrijven op dit forum, maar dat terzijde.
Van mijn part geraakt jouw boek nooit af en maak je er gewoon deel 1,2,3, ... van. Het is eindeloos genieten als ik jou teksten lees, en verplaats me dan in jouw huid en denk wat BELEEFT die man allemaal ?!! Soms - lees : meestal - moet ik ècht goed lachen met je humor.
Ga me niet wagen aan goed of slecht, gepast ongepast en die toestanden rond de vrouwen om je heen, hiervan heb ik te weinig kaas gegeten en probeer me hier wat rond bij te scholen. Zal maar niet vragen bij jou in de leer te gaan, want waar komen we dan uit :smile2:
Alabama
12 september 2011, 18:42
Mooi verhaal weer. :) Benieuwd hoe dit af gaat lopen. Succes in elk geval SFL, wat je ook moge besluiten.
SFL
13 september 2011, 08:42
WAARSCHUWING: DIT IS EEN FICTIEF VERHAAL!
Het is zelfs op niets of op niemand gebasseerd.
Neem het niet serieus en doe niet de moeite om er dames in de clubs over uit te horen
SFL
13 september 2011, 08:57
Zoals ik hierboven al vermeld had, zal er een plotwending komen. Dit is meteen ook het bewijs dat het een fictief verhaal is... Anders zou ik een helderziende moeten zijn!
Di 06/09:
Sinds ze terug is in Duitsland en weer mensen neukt voor het grote geld, heb ik haar haast dagelijks opgebeld. Niet zo fijn voor haar en uiteindelijk voor mij evenmin, maar een poëet heeft de pijn nodig om het passioneel kunnen neer te pennen. Toen ze in Roemenië was belde ik haar niet dagelijks... Simpelweg omdat ik wist dat ze het goed maakte. Nu spookt er de hele tijd vanalles door mijn kop en kan ik het blijkbaar niet verkroppen dat ze met haar werkzaamheden bezig is. Het is zo'n beetje een obsessie aan het worden voor mij en ook mijn vrouw, die vorige week enkele dagen met mij in Vlaanderen spendeerde, begint achterdochtig te worden van het feit dat ik continu mijn mobiel check, er stiekem 10minuutjes tussenuit knijp en dat ik hier langer op mijn PC zit te tokkelen dan ik ginds doe bij haar thuis. Maar alle gekheid even op een rijtje gezet... Ik ben de smeerlap die er uiteindelijk toch mee wegkomt!
Terwijl ik op maandag zelfs aan het saunaclubben was, had ik toch weer 3 telefoontjes gepleegd. Dit werd Eva te veel en er kwam ruzie van. Ten eerste moest haar kop vrij zijn zodoende ze haar job kon uitoefenen, ten tweede krijgt ze op haar donder wanneer ze te vaak aan de telefoon hangt in de club en ten derde hangt mijn jaloerse en bezitterige gedrag haar de strot uit. En geloof me: ik kan het serieus ver drijven wanneer ik van iemand weg ben! De dag erop, dinsdag, zou ik haar eindelijk ontmoeten in Duitsland. Ze neemt dinsdag vrijaf en op woensdag zou ze vanaf de avond pas gaan werken. Ik was dus blij dat ik haar anderhalve dag bij me zou hebben. Maar het blijft doorwegen dat ze tot aan de feestdagen en eindejaar continu aan de slag zal blijven in de saunaclub en niet eerder meer naar huis terug zal keren. Ik mag er niet aan denken wie en wat ze op zulke lange termijn over zich zal krijgen.
Ze had me een adres gegeven, ergens in de slechte buurt van Duisburg. Ja, ik neem hier bij wijze van voorbeeld Duisburg, maar het kan evengoed een andere Duitse stad geweest zijn. Ze had me al vermeld dat ze met 2 andere Roemeense meiden een flat en de kosten deelt. Voor mij geen bezwaar en ik reed er dinsdag namiddag meteen naartoe. Ik had een fles wijn bij voor de twee andere dames, want ik had al vernomen dat ze liefhebber waren van een bepaalde soort wijn en voor Eva zelf had ik een mooie ruiker bloemen bij. Ja, de immer romantische SFL kent zijn wereld! Bij het naderen van haar verblijfadres kreeg ik het meer en meer benauwd. De buurt was nog slechter dan verwacht en het leek wel little Balkan in Duisburd. Ik had al helemaal niet veel zin om mijn wagen daar ergens te parkeren, maar het kon niet anders.
Ik met mijn bloemen, die van de spanning al slap gingen hangen, en de fles wijn het gebouw in... De trap naar boven en aankloppen aan de flat. Ik moest kloppen want de bel deed het niet! Terwijl ik wachtte tot er werd open gedaan, bedacht ik bij mezelf hoe erg het voor haar moest zijn om door deze buurt 's nachts aan te komen. Na een veel te lange tijd werd er toch opengedaan... Ik stond oog in oog met een Roemeens mokkel en we herkenden elkaar haast meteen. Van in de clubs natuurlijk... En omdat Eva hen met de echte naam noemt en niet met hun artiestennaam, had ik nooit verwacht dat dit mokkel één van haar vriendinnen was. Nu moet ik wel zeggen dat dit mokkel er beschimmelt en trashy uitzag. Ze liet me binnenkomen en ik duwde haar de fles wijn in haar poten. Een bedankje kon er niet af en de Roemeense gastvrijheid was hier ver zoek. Ik volgde haar naar de woonruimte en daar trof ik twee ongure types. 2 pooiers van het ergste soort... Een geweldadige kop, overdaad aan lichaamsbeharing, tattoes en stijf van de anabolen. Ik negeerde het tweetal dat me gemeen vanuit de sofa zat aan te staren en vroeg aan het ene mokkel waar Eva was. Ze wees naar een deur, waarachter Eva haar slaapkamer was. Ik liep naar de deur toe, het Roemeense mokkel liep de badkamer in om zich klaar te maken (want zij zouden die dag nog gaan werken) en in de halfopen keuken zag ik de andere kamergenoot haar haren wassen in de vaatbak. De twee duistere types waren nog steeds gestopt met hun conversatie en keken me bedreigend na. Het liefst van al had ik mijn fles wijn stuk geslagen en ze in hun hals of gezicht geduwd hebben, maar uit respect voor Eva ging ik hier geen schandalen uithalen.
Na een keer kloppen op de deur, ging ik Eva's kamer binnen. Zij zat rechtop in bed, met alleen nog haar slaapkleedje aan. Ik kon meteen concluderen dat ze onder invloed van coke was. Ik wist wel dat ze af en toe eens een lijntje snuift, zoals de meeste professionele dames in de saunaclubs doen, maar van haar attitude kon ik afleiden dat het niet bij één lijntje gebleven was. De hele situatie stond me voor geen reet aan. Ik dacht aan haar thuis en familie en ik dacht voor mezelf dat ik geen tweede keer dezelfde ellende wou meemaken als een jaar geleden. Ik vroeg haar om uitleg en wie die twee sukkels in de living waren. Ze was nog helemaal te begaaid om te antwoorden... Naar mijn mening was ze straalbezopen geweest en heeft ze zichzelf proberen op te kalefateren door Colombiaanse sneeuw te snuiven. Ik ging voor haar zitten en gaf haar enkele alertmakende tikken tegen haar wang. Ze begon terug te beseffen dat ik er was en dat we een afspraak hadden. Ze was helemaal bezweet, haar haren waren vettig en haar hart klopte als een sneltrein. Ik liep de kamer weer uit, door de living, langsheen het gangsterduo dat nog steeds naar me keek alsof ze me zouden kelen, en liep de keuken in. Een echte rommelige keuken! Ik duwde het andere mokkel opzij dat net gedaan had met haar haren in de afwasbak te wassen en trok enkele kasten open. Ik nam een glas water en een reep chocolade uit de kast en liep er terug mee naar de kamer. De twee idioten hingen nu niet meer in de zetel, maar hadden zichzelf al wat rechter gezet en keken nog boosaardiger dan voorheen. Eénmaal de kamer terug binnen, trok ik de deur weer toe. Ik liet Eva wat water drinken en duwde wat chocolade in haar bek. Dat leek nog niet te lukken, maar later zou ik het opnieuw proberen. Ze was nog maar bijna een week in Duitsland en ik zag al meteen dat er enkele kilo's afwaren.
Op een mum van tijd kwam ze tot haar positieven en ik kreeg de uitleg. De twee hoerenzonen in de living waren de liefjes van die andere twee mokkels. Beiden waren Bulgaren. Ik stelde me daar terecht vragen bij. Roemeense wijven die een relatie hebben met zulke twee Bulgaarse zwijnen. Ik wist natuurlijk beter en had in de mot dat het twee pooiers waren. Volgens Eva zijn die kerels maar een handigheid voor de twee vriendinnen, want de flat die ze huren is namelijk van die kerels. Ze kunnen bij gevolg aan voordelig tarief huren. Ze vroeg me haast smekend om geen amok met hen te maken. Dat was ik ook niet zinnes, maar ik zei haar wel dat het me dwars zat dat die kerels hier constant zouden rondhangen. En het zat me nog meer dwars dat ze me dit niet verteld had en destijds gezworen had niet met mensenhandelaars te maken te hebben. Ik vroeg haar of ze ook geld aan die twee lullen afstond en daarop antwoorde ze me dat ze enkel haar deel van de huur betaalde. Ze noemde me een prijs, maar die vond ik voor dat pand al zwaar overroepen. Dat die andere twee bij die huurprijs geen vragen stelde en door zich door dat gepeupel lieten neuken met de gedachte dat ze daardoor voordelig konden huren, dat kon me geen reet schelen. Maar ik kon het niet hebben dat er op die manier van Eva geprofiteerd werd en ik vroeg mezelf haast luidop af of ook Eva ook niet een gedeelte in natura moet betalen. Indien ik het haar zou vragen zou ze toch ontkennen, maar ik voelde me toch op de een of andere manier verraden.
Ik zei tegen Eva dat ze zich moest opfrissen, zich moest aankleden en dat we hier dan weg waren. Ze begon gaandeweg zichzelf te worden en toen de ene sloerie weer uit de badkamer was, ging ze zich douchen. De twee sloeries waren ondertussen klaar en stonden gereed om naar hun werk (saunaclub) gebracht te worden. Zonder veel haast stonden de twee Bulgaarse hoerenzonen op en passeerden me rakelinks daar waar ik stond te wachten. Beiden kleiner dan mij, maar beiden wel een pak breder van romp. Ze riepen nog wat naar Eva in de badkamer en grepen elk een wijf ruw bij de arm. Ze verlieten de flat en keken me nog dreigend aan alvorens de deur toe te trekken. Terwijl Eva druk bezig was in de badkamer, neusde ik vluchtig wat rond in de hoop niets bezwarends te vinden. Ook in haar kamer zocht ik wat rond in de lades van het nachtkastje, haar tas en onder de matras. Ik vond een hoop geld en daar ben ik natuurlijk afgebleven, maar ik vond ook nog een onverkapt steentje coke en wat cannabis. Ik ging er geen verhoring over afvuren op haar, want dan zou ik helemaal te bemoeierig overkomen.
Toen ze uit de douche kwam, zich klaargemaakt had en we inmiddels buiten waren, zag ze er weer fris en gezond uit. Ik kreeg ook de indruk dat ze opnieuw helemaal zichzelf was en we reden naar het centrum van de stad waar we een hapje gingen eten. Gaandeweg vertelde ze me meer over de twee Bulgaren en dat dit maar een tussentijdse oplossing is. Ze zou op latere termijn terug bij een betere vriendin gaan logeren en aan die huur betalen. Maar ze wou eerst een geldreserve opbouwen en al een deel naar huis sturen. Ze kwam oprecht over en ik besloot haar te geloven. Maar voor het eerst sinds mijn omgang met haar begonnen er toch barstjes te ontstaan in mijn vertrouwen. Ik stak het zelf niet onder stoelen of banken dat ik de situatie met die twee etterballen niet kon verdragen en gaf met het voorbeeld van mijn Duitse hoerenex aan dat ik geen tweede maal zinnes was om mijn tijd te verdoen met een junk. Ze drukte me nogmaals op het hart dat slechts occasioneel een lijntje snuift, maar dat het gisteren wat uit de hand was gelopen omdat ze een klotedag had en ik zo vaak ongerust haar zat uit haar vel te jagen via de telefoon. Er zat wel wat in, in die uitleg van haar... Maar ik wist nog wel dat ze een onversneden steentje cocaïne had waaruit je meer dan 3 gram aan talloze lijntjes kon leggen. Voor een tweede maal zweeg ik erover, maar het lag zwaar op mijn lever.
Over wat we die dag nog zouden doen was een discussie met mij niet mogelijk. Ik wou haar even weg uit Duitsland en weg uit de vervloekte situatie. Na nog wat door de winkelstraat te lopen, nam ik haar mee naar mijn thuis in Vlaanderen. In de winkelstraat had ze nog wel een jeansbroek en een blousse gekocht... Die wou ik haar cadeau doen, maar ze stond erop die zelf te betalen. Daarmee was ik nog steeds zeker dat het haar niet om geld te doen is. Een bevestiging die ik weer eventjes nodig had! Tijdens de rit naar huis hadden we wel wat leut... Nog gelachen over onze avonturen in Roemenië en het trouwfeest. Mijn ego werd weer gestreeld door haar lieve woordjes. Haar familie mocht me echt wel en ze hadden haar al gevraagd of er plannen waren om te gaan samenwonen en eventueel meer. Wijzelf wisten beiden heel goed dat het nog niet aan de orde was... En voor mezelf wist ik helaas dat het nooit zou geschieden. Maar we genoten van de momenten samen. Ze was in een ontzettende knuffelbui en kon me geen 2 seconden loslaten terwijl ik aan het rijden was.
Thuis aangekomen in Vlaanderen, vertelde ze me meteen wat ze van mijn woonst vond. Haar indruk en de details ga ik om privé-redenen hier niet neerpennen... Maar ze wist mijn smaak en inrichting wel te apprecieren. En dat terwijl een heel deel van het huis nog lang niet af was wegens de eindeloze verbouwing waaraan ik maar niet verder kan doen. Terwijl ik haar in de keuken snel een drankje aanbood, spurtte ik naar mijn bureau waarop een foto van mij en mijn vrouw staat. Die moest als de bliksem verdwijnen. Ik stopte de foto in een kartonnen doos en duwde de doos de zolder op. Daarna keerde ik terug naar de keuken, waar zij buiten al kennis gemaakt had met de zwerfkatten in de tuin. Ik duwde haar buiten tegen de gevelmuur aan en begon haar vol overgave te zoenen. Je zag duidelijk aan haar dat het een opluchting was om voor het eerst bij mij thuis te zijn, maar er gebeurde niet hetgene waarin ik zin had en wat ik verwacht had. We gingen verdomme niet over tot een partijtje botergeile seks. Telkens ik met mijn hand naar haar kruis ging, liet ze merken dat ze geen zin had. Dat was jammer en zeker onrustwekkend als je bedenkt dat twee verse geliefden elkaar al meer dan een week niet meer gezien hebben. Maar ze liet me niet in onwetendheid en vertrouwde me toe dat ze liefde en genegenheid nodig had ipv seks en erotiek.
Het is aannemelijk voor mij, maar toch wel een domper. In Roemenië had ze geen kopzorgen en geen job waarin ze moest neuken voor geld. Naar eigen zeggen neukt ze te veel op een dag in de club en moet ze momenteel niets weten van seks. Ze zou toch niet kunnen klaarkomen of nog maar genieten. Dat was niet de uitleg waarop ik stond te wachten, maar ze moest het me zo verduidelijken zodoende ik het kon begrijpen. Ik had daar wel respect voor, maar intussen zat ik daar wel met al mijn geilheid en kon ik niets doen. Voor de alerte lezertjes onder jullie: dat verklaart ook waarom ik in het begin (tussen haar neuken in de saunaclub en het eerste Roemeense bezoek in) haar nooit geneukt heb. Wanneer ze in Duitsland op actief staat, dan is ze totaal aseksueel. Een streep door mijn rekening en daar zat ik dus met haar bij mij thuis. Ik zat dan nog met de vraag of ik uberhaupt nog wel aan mijn trekken zou komen bij haar zolang ze in Duitsland was... Want ze bleef op z'n minst nog bij 4 maanden hier voor haar job. Zou ik in de komende termijn dan nooit nog met haar neuken? Ik zei haar dat ik het wel begreep allemaal, maar wat moest ik met mijn geslachtsdrift aanvangen? Moest ik dan naar de saunaclub komen en daar betalen voor haar om toch te kunnen neuken. Wetende dat al die vieze hoerenlopers wel al het goede van haar te pakken krijgen. Daarop kon ze me geen antwoord geven... Ze aarzelde even en zei toen dat ze we wel even klaar wou pijpen indien het me heet werd. Verdomme... Klaarpijpen? Ik vind pijpen niet eens zo leuk en ik wil verdomme het hele plaatje!
Dit is de ommekeer in het hele verhaal. Ergens verwachtte ik het wel en ik zou eerder gegokt hebben op heibel met de twee Bulgaren of een aanslepend drugsprobleem van haar kant. Maar een relatie waarbij ik op droog zaad zou gaan zitten, dat had ik het allerminste verwacht. Nu zat ik thuis met haar... Heel de tijd zoenen en knuffelen (me laten opgeilen met andere woorden) en uiteindelijk met een volle zak blijven zitten. Tijdens de avond kookte ik voor haar en daarna gingen vroeg naar bed. Ergens heb ik mijn eigen opgelegde regel overtreden. Nl dat van niet in het echtelijke bed slapen met een ander. Maar nu kan je daar ook een draai aan geven... Mijn echtelijk bed staat in Tel Aviv en indien je mijn huwelijk in Vlaanderen zou meetellen en dit als echtelijk bed beschouwen, dan is er op zich nog niks mis mee... WANT ER IS IN DAT VLAAMSE BED VERDOMME NIET GENEUKT !
Woe 07/09:
De volgende dag liet ik haar eens zien wat een volledig en gezond ontbijt inhoudt, maar toch is ze daar niet voor te vinden. De eetlust is er gewoon niet en buiten een glas fruitsap, koffie, een droog stuk brood en 2 of 3 sigaretten behoeft ze na het ontwaken niets. Ik anders wel... Ik at voor een heel regiment huurlingen bij elkaar. Al lachend zei ze dat het was alsof ik zulke honger had na een hele nacht seks. Ik dacht bij mezelf; zwijg serpent, het begrip seks wil ik niet meer uit jouw bek horen alvorens we effectief aan seks gedaan hebben. Terwijl biechte ik wel op dat ik zonet onder de douche wel lekker gerukt had en dat vandaar die honger moet gekomen zijn. Ze reageerde geschokt, maar daarmee wist ze waar het op stond.
In de loop van de dag reed ik met haar nog wat rond in mijn streek. We voerden eindeloze gesprekken, maar geen haar op mijn kop die eraan dacht om nu mijn huwelijk op te biechten. Indien ik niet met haar situatie in Duitsland geconfroneerd werd en alles met haar koek en ei was en we een heerlijke nacht vol seks achter de rug gehad zouden hebben, dan had ik waarschijnlijk wel mijn langverwachte biecht gedaan. Ach ja, is misschien ook wel een flauw excuus van mij... Waarschijnlijk had ik het dan ook niet gedurft. Ze vertelde me verder nog maar eens dat het moeilijk is voor haar om ontspannende seks te hebben, terwijl ze nu godganse dagen moet seksen voor geld. Ik heb echt wel te doen met haar en er werd opnieuw besproken of ze toch niet beter zou stoppen met haar job. Maar bij dat voorstel van haar stond wel tegenover dat we ons dan moesten gaan settelen. Ik loog haar weer voor dat het momenteel niet aan de orde kon gebracht worden en dat ze voor mij haar job niet moest laten varen. Ik loog nog harder door te zeggen dat ik mijn seksuele verlangens jegens haar wel zou onderdrukken totdat zij er echt zin in had... Ook al was dat wanneer ze terug naar huis ging. Ze vond dit lief van mij en dankte me voor het begrip... Maar diep vanbinnen zat ik met de gebakken peren. Dit was niet wat ik voor ogen had en het deed me pijn... Het liefst van al had ik gewild dat ik haar kon gelukkig maken. Dat ik een regelmatig leven had, geen vrouw, en dat zij kon stoppen met zich te prostitueren en een simpele job zoeken.
De krak in de relatie is gevallen. En dat besefte ik meteen nadat ik haar in de namiddag bij haar thuis had afgezet en niet meer mee naar binnen gegaan was. Misschien had ik dit nodig om me terug meer op mijn eigen huwelijk te concentreren en afstand van deze meid te nemen...
... Was het maar waar! Pas toen ik weer thuis was, begon ik haar toch weer oprecht te missen en begon ik als een bezetene te SMSen naar haar, wetende dat ze terug in de club was. Zelfs zonder de seks ben ik op de één of ander manier nog verlekkerd aan haar. Vooral toen ik weer thuiskwam en nog een briefje van haar vond, dat ze stiekem op het aanrecht had achter gelaten. Dat was zo lief! Daarop had ze een carikatuur van een kat getekend met een teksballonnetje waarin geschreven stond dat ze mijn begrip en persoonlijkheid zo op prijs stelt. En daaronder in grote letters: I LOVE YOU VERY VERY MUCH! Bij zoiets breekt mijn hart in 1000stukken. Zo ontdekte ik een nieuw talent van haar... Ze kon vedomd mooi tekenen ook! Dat papiertje zal ik zeker mijn hele leven lang bewaren!
Twee dagen voordien was ik naar een saunaclub geweest. Ik wou mezelf testen om na te gaan of het nog mogelijk was om andere dames te naaien. Ja verdomme! Meer zelfs: ik amuseerde me te pletter en had 5 sessies waarvan eentje een trio was. Dat stelde me wel gerust want dit bewees dat de verliefdheid nog onder controle was. Ik kon zo bij mezelf de schade opmaken die de liefde aangericht had en wat was ik blij dat ik de dag voor ons blijde weerzien nog stevig geneukt en gefeest had. Het is vooral op stille momenten, momenten dat ik alleen ben en niets om handen heb, dat ik met haar in mijn kop zit en het niet onder controle heb. Helaas voor mij houdt mijn job zoveel stille, saaie en eenzame momenten in. Het grootste probleem is echter dat het mijn vrouw betreft waarmee ik niet meer kan neuken. Door al dat gedoe heb ik al een paar keer met erectiestoornissen te maken gehad bij mijn vrouw. En zij maakt zich zorgen...
Ten opzichte van mijn vrouw voel ik me schuldig, want ook daar zit een heel verhaal achter. Waar wij wonen is het duur leven en het is de bedoeling dat we toch een beetje sparen voor een toekomst. Daarom hadden we ons beiden ingeschreven om op de lijst met de eerste reservelichting te komen van het leger. Zij voor haar een specifieke job waar een gevaarpremie aan vasthangt en ik opnieuw voor de harde actie, die ook naar behoren schuift en waar ik vorig jaar nog furore mee maakte. Ik had me zelfs al veel eerder op die lijst laten zetten, maar eerder om uit mijn saaie job te geraken en om meer geld te verdienen voor te kunnen hoerenlopen. Voor mezelf liepen de tests niet goed af. Ik onderging medische, psychologische, fysieke, en praktijktesten... En ik faalde (vooral op medische mankementen die voortkomen uit dat andere verhaal van mij en ook psychologisch was het niet verantwoord om me een Tav-21 in mijn poten te duwen en me naar de vijandelijke grens te sturen). Mijn vrouw daarentegen moest geen testen meer doen omdat haar eigenlijke legerdienst nog geen 15 maanden achter de rug is. In ons land hebben vrouwen immers ook dienstplicht van 2 jaar. In principe kan ze dat weigeren wegens het statuut van gehuwde, maar ze had zich vrijwillig ingeschreven en zou dus toch binnen gaan. Vandaar dat ik me zo schuldig voel: zij moet het land dienen en ik schiet tekort. En fatsoenlijk afscheid nemen en haar nog eens flink beminnen dat ging niet omdat ik geen stijve kreeg en met mijn kop constant aan Eva zat te denken.
De beste voetballer aller tijden zei ooit: ieder nadeel heb z'n voordeel! En dat is bij mij niet anders. Eind vorige week is mijn vrouw binnen gegaan en de eerste 3 weken in het leger moet ze binnen blijven voor herhalingen, trainingen en theorielessen. Dat zijn 3 weken dat ik hier ook het rijk voor mij alleen heb en eens goed kan filosoferen. Hier is enkel de verleiding om het nachtleven in te duiken, want ik leef in een losbandige stad http://youtu.be/Zk6cCvmcwk4
Maar ik weet me wel te gedragen. In Vlaanderen bezinnen kan ik niet, want dan laat ik me in met kattekwaad, rij ik Duitsland in om te hoerenlopen of ga ik Eva nog feller lastig vallen. Dus hier, ver van Vlaanderen en Duitsland af, kan ik alles beter op een rijtje zetten. Niettemin valt de wroeging me zwaar dat ik niet op gepaste wijze afscheid heb genomen van mijn vrouw. Moest haar iets overkomen, dan zou ik het nooit te boven komen. Helaas ben ik overigens veel te weinig thuis om fatsoenlijk te filosoferen.
Ondertussen ben ik voor de job sinds vorige week woensdag al in Amsterdam, Kiev, Boedapest en Brussel en mijn eigen stad geweest. Maar ik ben nergens blijven plakken en het uitgaan of op vrouwen jagen miste ik niet. Net zo min het veel betalen aan escorts. Bij deze eventjes geen buitenlandse verslagen van mij. In de eerste plaats is het omdat ik toch wat op mijn geld dien te letten, maar de grootste reden is dat ik de hele situatie met mijn twee vrouwen niet de baas kan.
http://youtu.be/1antd5qhThM
Carlitos
13 september 2011, 12:04
Tja, ik moet toegeven dat ik het hele verhaal in 1 ruk heb doorgelezen. Het is zo geschreven dat ik het eigenlijk wel wil geloven. Maar zoals mij een hier bekende beer al eens zei: "jij gelooft nog in Sinterklaas". En soms heeft hij daar wel gelijk in. Maar mijn complimenten voor het geschreven stukje en ik ga gelijk over naar het eerste stuk over die Duitse DVP.
Alabama
13 september 2011, 18:35
WAARSCHUWING: DIT IS EEN FICTIEF VERHAAL!
Het is zelfs op niets of op niemand gebasseerd.
Neem het niet serieus en doe niet de moeite om er dames in de clubs over uit te horen
Meen je dat serieus?
BefBeer
13 september 2011, 19:13
Zie mijn bericht op 1 september..20:12 uur ....
:betrunken::wink:
BefBeer
Costana
14 september 2011, 00:47
Zo ook eventjes bijgelezen.
Wat een verhaal zeg, bundel dit op papier, smijt het binnen bij de drukker en de nieuwe Brusselmans is opgestaan !
Hopelijk komt er nog een vervolg !!
SFL
14 september 2011, 08:51
Jaja, komt zeker een vervolg. Gisteren nog één en ander meegemaakt en vandaag staat me ook nog wat te wachten.
Het verslag daarvan zal voor in of na het weekend zijn. Moet tussendoor ook nog mijn job doen hé.
SFL
15 september 2011, 00:49
Zoals we reeds op voorhand afgesproken hadden zou ik haar ophalen in Duisburg en daarna gezellig samenzijn. Ik was al onderweg, toen ik plots telefoon van haar kreeg. Gehaast en over haar toeren zei ze me dat ik beter niet naar haar flat kon komen en dat ik beter naar het centrum van Duisburg zou komen. Dan zouden we elkaar daar ergens kunnen treffen. Hier zat stront aan de knikker. Ik gebood haar te zwijgen en zei dat ik toch naar haar flat zou komen en dat ze er maar beter kon zijn. Zonder verdere vragen te stellen of meer uitleg te geven, sloot ik het gesprek af en belde meteen daarna mijn kameraad Ukrainian-Bull op. Ukrainian-Bull weet lang niet zoveel als de lezers van mijn avonturen en dus heb ik in het kort mijn relaas moeten doen. De oude man zuchtte door de telefoon en wist dat het weer zover was met mij. Ik en de vrouwen; het is een suïcidale combinatie. Hij nam alles op en vroeg me nog enkele belangrijke dingen. Zijn het Albanezen? Zijn het zigeuners? Of is het een motorbende? Op alle 3 deze vragen antwoordde ik neen. Dat was maar goed ook, want indien het om één van deze 3 betrof dan zou hij me eigenhandig om zeep helpen en kon ik het verder alleen bekijken. Hij zou meteen in zijn wagen springen en we zouden elkander zien op de grens met Nederland en Duitsland.
Ikzelf had al niet veel zin meer in dat gedoe en het begon nu stilaan te gelijken op de situatie van vorig jaar. Ik had een relatie met een probleemkind! Het was allemaal niet meer zo prettig als toen we nog samen in Roemenië waren. Maar ik kon haar echt niet loslaten, want uiteindelijk is ze een uniek karakter. Een karakter waaraan ik verknocht ben! OK, ze neukt wel niet meer sinds ze terug in Duitsland en in de club actief is… Ze is zelfs meer afstandelijker en zakelijker ingesteld dan bij haar thuis in Roemenië, maar ik weet hoe lief en fragiel ze is. Ik moest opeens denken aan de wijze woorden van kameraad Badslippers die hij onlangs naar mijn kop slingerde. Ik citeer: in Roemenië mag ze dan wel de vrolijke boerenmeid zijn, die tussen de koeien rondhuppelt, maar voor haar job en in Duitsland moet ze duidelijk een masker opzetten. En helaas trekt ze de lijn van het masker door wanneer ze ook samen met mij is. Dat omvat niet alleen het niet neuken, maar houdt ook in dat ik geen vat meer op haar heb. Ze gebruikt coke, ze trekt met de verkeerde vrienden op en waarschijnlijk betaald ze veel te veel huur aan die Bulgaren. In Roemenië stelde ze zich kwetsbaar op en had ik oprecht de indruk dat ze stapel op me was, maar sinds ze terug met haar job bezig is, is er een soort van afstand tussen ons. Maar ondanks dat wil ik haar niet loslaten. Wetende dat er wat loos is, zag ik mezelf genoodzaakt om toch iets te ondernemen.
Om terug te komen op de huur die ze betaald aan de 2 Bulgaren van de week voordien, daar knelde nu eenmaal het schoentje bij mij en ik was er zeker van dat het ook vandaag om hen ging. Dat ik beter kan wegblijven, dat moet je niet tegen mij zeggen, want dan kom ik toch! Zeker met de gedachte dat die twee stukken uitschot haar de les aan het lezen waren en me niet meer in hun flat wilden zien. En ondertussen was ik er achter gekomen hoeveel huur zij aan die 2 zwijnen zou moeten betalen voor dat pand. Maar liefst 800€ per maand! En de twee vriendinnen elk 600€ per maand aan zogezegd een voordelig tarief, daar zij in natura wat tegemoetkomingen deden naar die twee randdebielen. Dat is in totaal 2000€ huur per maand voor een vervallen flat in een communistisch ogende blok, in de slechtste buurt van Duisburg. De flat heeft een kleine inkomhal, een kleine berging en een leefruimte met open keuken eraan vast. Een grote slaapkamer voor die andere twee en een kleine slaapkamer voor Eva. Alles is vergane glorie, versleten rommel en met vochtplekken tegen het plafond. En de verwarming in Eva's kamer is ook al stuk. Er is maar 1 toilet en die bevindt zich in de schimmelrijke en kleine badkamer van de flat.
Zonder het met die woorden gezegd te hebben, was ik zinnes om Eva daar weg te halen... Maar ik verwachte wel geen medewerking van haar kant. Zij denkt immers dat de flat een koopje is. Zulke venten als die 2 Bulgaren zien DVP's als een gehandicapte doelgroep, want ze zijn de taal niet machtig, hebben geen vervoer, kennen de prijzen in Duitsland niet en kunnen doorgaans nergens terecht wanneer ze niet wensen in de club te verblijven. Ik zou dat vandaag wel allemaal trachten uit te leggen aan Eva, maar ik had er niet op gerekend dat ze om bepaalde redenen zou zeggen dat ik beter niet naar haar flat zou komen.
En zo komen we waar we gebleven waren:
Ukrainian Bull en ik onmoeten elkaar op de grensparking in Venlo. Van daaruit zouden we met ieder zijn eigen wagen de grens over rijden. Ik kwam over de autosnelweg vanuit richting Roermond-Maastricht... Hij moest van richting Eindhoven - Antwerpen komen. Altijd handig om iemand als the Ukrainian naast je te hebben, want hij is een Afghanistan-veteraan uit het Sovjettijdperk. Hij gaat een robbertje knokken niet gauw uit de weg.
Een half uur later stonden we in Duisburg voor de blok die haar flat huisveste. Ik belde haar op dat ik eraan kwam en zei haar heel eerlijk dat ik nog een vriend bij had. We komen binnen en zien de 2 Bulgaren met nog eens 3 extra kameraden. Ze hingen in de zetels, hadden lawaai voor 100 en begonnen mij al meteen uit te lachen toen ik binnen kwam. Toen ze de ouwe beer na me zagen binnen komen, lachten ze nog, maar door zijn rauwe voorkomen al een tikkeltje minder hard. Ik liep langs het uitschot heen om naar Eva haar kamer te gaan, maar die kwam net buiten en al helemaal aangekleed en opgemaakt. Ze trok me bij de arm als teken dat ze wou dat we meteen weggingen, maar ik bleef staan en gebaarde naar Ukrainian-Bull dat ie wat verder naar binnen moest komen. Ik vroeg in het Engels wie de eigenlijke verhuurder van dit pand was... Ze deden allen dat ze me niet verstonden en begonnen opnieuw spottend te lachen met mij. Toen deed Ukrainian-Bull een stap naar voren en vroeg dezelfde vraag in zijn beste Duits. Een van de twee Bulgaren stopte met lachen, stond op en richtte zich niet tot mijn kameraad, maar kwam provocerende tegen me op staan. De andere 4 sukkels stopten ook met lachen en er viel een ijzige stilte die zo uit een scène van een gangsterfilm had kunnen komen. Ik negeerde hem en richtte me tot de andere twee mokkels en Eva en zei in het Engels dat die smeerlappen hun met open ogen bedrogen. Dat de prijzen voor zo'n pand maximaal 400 euro per maand zouden mogen kosten ipv 2000. Dat ze allemaal veel teveel betaalden aan dit uitschot. Deel dat maar door 3 en reken uit hoeveel extra je dan in de maand overhoudt. Ik zei ook tegen Eva dat die andere 2 beiden lompe geiten waren aangezien ze dachten aan voordelig tarief te kunnen huren. De wijven wisten niet goed hoe ze moesten reageren, maar de lul voor mij begon in het Bulgaars niet veel vriendelijks te mompelen. De andere Bulgaar stond ook recht en zei in zijn beste Engels dat ik me met mijn eigen zaken moest moeien en dat ik precies 1 minuut had om te maken dat ik daar weg was. Anders zou ik en mijn maat een flink pak rammel krijgen. Hij begon meteen in het Duits ook de andere 3 smeerlappen op te jutten. Ik had meteen in de gaten dat die 3 Turken waren en dacht bij mezelf dat het weer maar eens moest lukken. Toen richtte de opperschurk zich tot Eva en vroeg of ze met me mee wou gaan en zo ja, dan moest ze hier niet meer terugkomen. Eva was in shock en wou zo snel mogelijk weg. Ze trok aan mijn arm en op dat ogenblik stonden de 3 Turken ook recht. Ukrainian zei me in het Vlaams dat we toch beter weg konden gaan. Ik wou niet echt en wou met dat stelletje lowlifes korte mette maken, maar Ukrainian-Bull had gelijk. We zouden toch delen in de klappen en bovendien was het dit allemaal niet waard. We kregen nu nog de kans om zonder kleerscheuren weg te gaan. Indien er zich nog problemen zouden voordoen, zou hij toch ook nog wat kameraden zonder toekomstperspectief van hem kunnen optrommelen en dan gingen we terug om dit tuig mores te leren.
Wij gingen dus weg en bleven geen minuut langer in Duitsland. We reden meteen naar mijn thuis in Vlaanderen. Eva heeft de hele rit zitten janken. Ze was tegelijk boos, maar tegelijk opgelucht. Wat er met die andere twee wijven zou gebeuren, dat interesseerde me geen reet. Kameraad Badslippers zei me onlangs nog dat ik moest oppassen met moeder Teresa te spelen en ergens heeft hij wel gelijk. We kunnen ze niet allemaal helpen en bovendien ken ik die mokkels hun karakter niet. Maar met Eva gaf ik niet op... Zij verdiende dit niet, daar was ik ondertussen wel zeker van. Voor haar moest ik wel een andere oplossing vinden.
Die avond heb ik nog lekker voor haar gekookt, we hebben knus in de sofa gezeten en geknuffeld alsof ons leven ervan af hing. Maar seksen ging nog steeds niet. Ze is constant moe van de job en bovendien is haar uitleg dat ze na een hele dag stengelen voor centen, bij thuiskomst achteraf ook geen zin meer heeft om nog meer te seksen. Ergens begrijp ik haar wel, maar ik weet dat ze het deels ook doet uit koppigheid. Ze wil immers dat ik haar vraag om te stoppen met haar job. Maar dat kan ik niet van haar verlangen in mijn situatie en daarom verberg ik me maar weer achter mijn laf excuus dat het momenteel niet past in mijn bestaan. Het is onmogelijk om te settelen terwijl mijn job me helemaal opslorpt. Eigenlijk is het wel zo, daar ik te veel reis voor de job, maar toch lukt het me aardig om de job te combineren met een vrouw én een minnares. Om nog maar te zwijgen van het hoerenlopen tussendoor. Maar goed, we gingen rond 22u te bed en zij viel onmiddellijk in slaap… Ik daarentegen kan niet slapen op dat uur en ik stond stiekem weer op om wat achter mijn PC te kruipen.
Het vervolg handelt over mijn belevenissen van vandaag (14/09)… En dat beloofd wat te worden (heb er hechtingen aan over gehouden). Nu moet ik gaan slapen, want morgen moet ik er echt vroeg uit voor mijn werk. In het weekend krijg je het te lezen!
Costana
15 september 2011, 12:01
Costana zal alles mooi opslaan als script en in 2014 komt de film uit !!!
Hatelijke cliffhanger, more more more :freu:
Alexander de Grote
19 september 2011, 02:05
Weekend is om, waar is het vervolg?
Badslippers
19 september 2011, 18:43
Weekend is om, waar is het vervolg?
Wachten betekent in het geval van SFL complicaties, neuken, onvoorziene omstandigheden, neuken, wispelturigheid waarmee "gedeald" moet worden, neuken, nieuwe ontwikkelingen, neuken . . . daarnaast schijnt de beste man ook nog een werkend leven te hebben! Wachten voor ons betekent nog meer smullen van deze klucht.
rob45
22 september 2011, 17:24
toch is het wachten af en toe moeilijk ,hoop dat as weekend weer een post van sfl afkomt.
niet geschoten is altijd mis........
SFL
23 september 2011, 23:11
Weekend is om, waar is het vervolg?
Een mens moet werken voor zijn geld. Mijn werk hapt heel veel tijd uit mijn leven, maar tegelijk heb ik tijdens mijn drukke werkzaamheden tijd te over om me te vervelen. Op zulke momenten ga je verhaaltjes uit je duim zuigen en deze uittypen. Bij deze mogen jullie je verwachten aan 3 grote hoofdstukken enorm lange lappen tekst. Verwacht geen happy end!
Morgen zal ik ze wel eens posten als ik tijd en goesting heb!
SFL
24 september 2011, 13:04
Russian Style Action
De volgende morgen was ik er naar goede gewoonte weer tamelijk vroeg uit, maar zij heeft toch nog uitgeslapen tot op de middag. Toen ik nog bij haar lag, was ik haar een hele tijd aan het aanstaren geweest. Ik bedacht me weer dat het mijn type niet echt was, ondanks dat ze toch lekker wijf is... Maar terwijl ze zo lag te slapen, was ze om op te vreten. Zo broos en zo kwetsbaar voor de boze wereld... Ik streelde haar zachtjes over haar mooie huid en streek haar haren uit haar gezicht. Met mijn ochtenderectie had ik haar zo willen bespringen, maar ik respecteerde haar keuze dat ze niet wou neuken. Om het mezelf niet moeilijk te maken stond ik dan maar op en rukte mezelf af onder de douche.
Ik was naar de bakker geweest en tegen de middag had ik een mini-brunch voorzien. Niet dat zij veel eet, want de enige maaltijd die er bij haar toe doet, dat is meestal het avondmaal. Maar Ukrainian-Bull kwam die middag mee tafelen. Samen zouden we die namiddag nog wat voor haar gaan zoeken in Duitsland. Een studio of goedkoop onderkomen als voorlopige oplossing. Ukrainian-Bull had zelf ook nog wel wat eigendom vrij staan in Antwerpen, maar dat is al helemaal geen optie. Eva heeft geen wagen en geen rijbewijs waarmee ze naar Duitsland kon pendelen... Ik ik zou bij God niet willen dat ze zichzelf uit pure wanhoop in de vitrinekasten van het schipperskwartier zou verkopen. Ukrainian-Bull zou anders wel kunnen helpen in Duitsland waar hij nog wat connecties heeft en omdat hij beter Duits spreekt dan ik. Alsof de duivel ermee gemoeid is, stelde er zich nog een ander probleem: al haar geld en nog wat van haar spullen lagen nog in de flat in Duisburg. Om geen pak rammel te krijgen, moesten we de dag ervoor maken dat we wegkwamen en ons nooit of te nimmer nog laten zien. In alle haast vergat ze dus wat echt belangrijk was. Zij wou niet persé dat we haar centen en spullen terug zouden halen en ook Ukrainian-Bull vond het geen wijs idee, maar ik vond het niet meer dan correct dat we toch zouden gaan. Ze had nog een sleutel en gaf me als advies om in de late namiddag naar de flat te gaan... Tegen die tijd zijn die andere 2 sloeries naar hun werk in de saunaclub en die twee Bulgaren hebben daar dan ook niks te zoeken.
Eerst nog wat op internet gekeken en vervolgens naar immokantoortjes in de streek gereden. Ook telefonische informatie ingewonnen bij Ukrainian-Bull zijn connecties. Ook zij hadden niks en in de vastgoedkantoortjes vonden we niks met een interessante prijs dat onmiddellijk bewoonbaar was. We staakten het zoeken dan maar en besloten om naar haar flat in Duisburg te rijden. De dag erop kon ze alleen met Ukrainian-Bull nog een beetje verder zoeken, want ik kon er niet bij zijn daar ik vroeg uit de veren moest voor mijn job. Ik zou een paar dagen vervolgens op mijn ander thuisadres doorbrengen. Aangezien we vandaag niets gevonden hadden, besloot Eva om uitzonderlijk de nacht door te brengen in de saunaclub. In een hotel was een betere optie geweest, maar overnachten in de club kwam haar voordeliger uit. Bij haar vriendin in Keulen logeren was ook niet meteen haalbaar, want dat was te ver af van de club!
We kwamen toe aan haar voormalige flatgebouw. Mijn kameraad en ik namen alle mogelijke scenarios nog eens door, daarna pakte ik mijn halfautomatische handvuurwapen. Jaja, ik ben zo'n gek die in het dagelijkse leven met een wapen rondloopt. Maakt ook niets uit want ik heb de nodige vergunningen en papieren daarvoor. Sinds begin dit jaar zijn de documenten ook geldig in Duitsland en tientallen andere landen, dus niemand kon me wat maken. Wat ik uit voorzorg wel gedaan had, dat was mijn wapen niet laden. De bedoeling was dat ik er alleen maar mee zou afschrikken in het slechtste geval. Het effectief gebruiken zou nefast zijn voor mijn verdere leven. Ten eerste wil ik geen zwaar crimineel feit plegen en ten tweede kan het mijn job kosten of een enorme schorsing. Eva bleef in de wagen zitten en gaf de sleutel aan ons. Ukrainian-Bull en ik liepen via het trappenhuis naar boven... Ukrainian bleef wat achter aangezien hij in de 50 is en niet meer zo fit is. Bij het naar boven stormen ging mijn mobieltje en ik zag dat het Eva al meteen was... Maar ik nam niet op omdat ik zo snel mogelijk mijn ding wou doen. We hadden afgesproken dat ik meteen het geld in de keuken, onder de besteklade, zou pakken en Ukrainian-Bull zou haar koffer en de rest van kleding bij elkaar rapen en meenemen. Met haar sleutel opende ik de deur en trof de alles behalve ordelijke flat helemaal leeg... Tot dusver ging het goed. Zoals afgesproken vloog ik de keuken in en Ukrainian haar kamer.
Terwijl ik de lades één voor één opentrok, hoorde ik iemand mijn richting uit strompelen. Ik dacht vanzelfsprekend dat het Ukrainian-Bull was, maar net toen ik de lade met bestek gevonden had, boorde iemand zijn volledige lichaam als een stootram in mijn flank. Het was een flinke inslag op mijn ribben. Mijn belager en ik vlogen tegen het aanrecht... Dit ging allemaal heel snel, maar ik zag dat het één van de Bulgaren was. Terwijl ik uit zijn greep probeerde te blijven gaf ik hem een paar flinke meppen tegen zijn kop en schouders. Maar hij was een harde en joeg me steeds verder in het nauw. Terwijl we worstelend tegen het aanrecht overeind probeerden te blijven, scharrelde hij met zijn hand in de besteklade en vond zo een broodmes. Hij duwde zich meteen van me af en stond nu recht voor me en haalde uit met steekbewegingen. Die man had echt wel het kwaad in zich, want hij trachtte me te raken ter hoogte van mijn borst en keel. Hij kwam gemeen dichtbij en zou uithalen om me een finale voltreffer toe te dienen, maar dat was buiten het feit gerekend dat ik een uitgebreide militaire opleiding genoten heb en een goede basis beheers van Krav Maga (dat is een zelfverdedingstechniek waarmee je een al dan niet gewapend tegenstander velt met diens eigen kracht, zijn wapen afhandig maakt of hem neutraliseerd). Mijn zelfverdeding liep niet zo vlot als op training en door mijn zittend beroep heb ik veel van mijn reageervermogen moeten inleveren, maar ik kon met mijn elleboog de laffe aanval toch afwenden. Ik slaagde erin zijn hand met het mes vast te grijpen en nam zijn arm in een pijnlijke greep in de hoop dat hij het snel zou loslaten. Dat ging ook niet naar wens en dus sloeg ik zijn hand en pols op alles wat er in mijn buurt was. De lade, het aanrecht, een kast, mijn knie...etc. Uiteindlijk lostte hij toch en pakte ik het mes van hem af. Met een ferme zwaai van dat broodmes bracht ik hem kap toe op zijn bovenbeen. Hij schreeuwde als een varken en hinkte meteen van me weg. Voor ik zelf goed besefte wat ik aangericht had, zag ik het bloed aan dat mes en bloedspatten op de vloer van hem. Ik liet het mes vallen, wou snel het geld pakken en maken dat ik weg was. Maar dat was buiten de tweede Bulgaar gerekend. Die dook op vanuit het niets en stormde op me af als een razende. Terwijl ik nog tussen hangen en staan vertoefde, sprong hij boven op mij en kreeg ik een zware rake kniestomp tegen mijn voorhoofd. Waarschijnlijk wou hij me hebben op mijn neus of oogkast, maar in alle razernij had hij me tegen mijn voorhoofd. Het was een verdovend harde slag om te ontvangen en ik ging tegen de vlakte. Van hun eerste aanval tot nu zaten amper 20 seconden, maar het duurde precies een eeuwigheid met alles wat er op dat moment door mijn kop spookte... En ik vroeg me af waar mijn kameraad bleef om me te helpen. Op dat moment was de Ukrainian-Bull er wel opeens en met enkele rake trappen in de Bulgaar zijn romp, wist hij hem van me weg te houden. Ukrainian mag dan wel op een gezegende leeftijd zijn, maar ik heb nog nooit zo'n ouwe lul, zo snel en zoveel vuistslagen na elkaar zien uitdelen. In een mum van tijd zag die Bulgaar zijn gezicht er helemaal anders uit. Ukrainian ging door met boksen en trappen totdat de kootzak plat op de grond lag en op niets meer reageerde. Ondertussen was ik al weer recht geklauterd en schaarde ik onder de bestekvakken in de lade een hoopje geld bij elkaar en stak het in mijn broekszak. Uit mijn bilspleet trok ik mijn handvuurwapen en ik ging met één knie op de borst van de Bulgaar zitten die zopas door Ukrainian-Bull tegen de grond gewerkt was. Ik duwde de loop van mijn blaffer in de klootzak zijn verbouwde muil en taste zijn lichaam terwijl af totdat ik zijn portefeuille vond. Deze gooide ik in de poten van Ukrainian-Bull en vroeg de Bulgaar vervolgens of hij er genoeg van had. Wanneer ik of Eva nog eens het minste last van hem en zijn makker zouden ondervinden, dan zou ik hem weten te vinden en hem kapot schieten. Ukrainian-Bull had ondertussen de etterbal zijn portefeuille helemaal geplunderd en naast veel te veel cash, vond hij heel wat documentjes die aantoonden waar hij woont en zelfs van waar in Bulgarije hij afkomstig was (Ukrainian kan uiteraard perfect Cyrilisch lezen). Mijn kameraad buigde zich over de sukkel en herhaalde mijn waarschuwing nog eens in het Duits en hield de legitimatie voor mans ogen als teken dat we hem wisten te vinden aan de hand daarvan. Ik ging van het stuk uitschot af, stak mijn wapen weer vanachter in mijn broek en liep met Ukrainian terug mee naar Eva's kamer. Daar scharrelde we verder al haar spullen samen, gooiden het in de koffer en maakten dat we weg waren. Bij het naar buiten gaan, zag ik een spoor van bloedspatten naar de deur toe en het trok zich nog verder door de gang op en in het trappenhuis. Het was de andere Bulgaar die ik een lelijke snijwonde in zijn dijbeen toegebracht had en die probeerde weg te vluchten. Op de trap haalden we de hinkende smeerlap in bij het naar onderaf lopen. Ik duwde hem opzij en Ukrainain gaf hem ook nog een klap tegen zijn bek. Toen we onder aankwamen stond Eva ons in het portaal op te wachen en was weer opgelucht ons springlevend te zien verschijnen. Ze had de twee lullen meteen na ons zien binnenkomen en daarom had ze getracht me nog te bellen. Ze moeten ergens op de uitkijk gestaan hebben daar ze wisten dat Eva nog spullen en waarschijnlijk een hoop geld achtergelaten had. Schijnbaar wisten ze het geld niet te vinden en waren dus van mening om het van ons weer af te pakken nadat ze ons er flink van langs zouden gegeven hebben. Spijtig voor hen pakte dit even anders uit en stalen wij geld van hen!
De opluchting was snel weer van haar snoet en ze sloeg wit uit toen ze naar me keek... Mijn arm hing vol bloed en ik zei haar nog dat het niet van mij was, maar van de Bulgaren. Op dat moment voelde ik in mijn elleboog een prikkelende pijn opdoemen. Ik zag dat de mouw van mijn hemd gescheurd was. Mijn hemd dat langs een halve kant onder het bloed zat, moest ik zelfs uitdoen om het zuiver te kunnen bekijken. Ik had een gapende wonde in mijn arm... Door de aanval met het mes af te blokken van mijn hals en borst, liep ik wel een snijwonde op aan mijn arm. Door de spanning en de agressiviteit had ik het niet eerder gevoeld en nu deed het wel pijn, maar ik zag het als niet meer dan een vleeswondje. Maar gedurende de rit naar Vlaanderen kregen we het bloeden niet gestopt. De wond met mijn hemd afgebonden, druk op gezet... Het wou maar niet stoppen met bloeden! Ik heb zelfs de bekleding van Ukrainian's achtebank naar de klote geholpen met dat bloeden. De wonde stond gapend open en we moesten dus naar de dokter! Terug naar Vlaanderen, naar mijn huisdokter. Naar het hospitaal was geen optie, want ik weet uit ervaring dat ze snij- en steekwonden even ernstig nemen als schotwonden en daar dus melding van doen bij de politie. Helaas was het al avond toen we weer in Vlaanderen aankwamen en mijn dokter was niet meer beschikbaar. We moesten dus toch naar het hospitaal en verzonnen een verhaal over een ongelukkige snijwonde aan een metalen voorwerp. Mijn wond werd verzorgd en gehecht, maar van het verhaal geloofden ze niet veel. Of ze er melding van gedaan hebben, weet ik tot op heden nog niet. Ik heb er 3 dagen een verband moeten overhouden en toen ik het erna afdeed, viel me op dat het maar met een paar draadjes genaaid was. De wonde was lang niet zo groot navenant het bloedde. Het stelde dus allemaal niet zoveel voor en een man als ik moet daar zeker tegen kunnen. In ieder geval weer een souvenir op mijn lichaam erbij. Al had ik wel geluk, want was het dieper geweest en mijn pees werd geraakt, dan had ik andere problemen en moest mijn hele arm gespalkt worden. Iets van een 10 dagen later zouden de draadjes weer uit mijn elleboog verwijderd worden.
Diezelfde avond na het afscheid bracht ik thuis alleen door, want ik moest vroeg op om terug naar mijn andere thuis te vertrekken en mijn job te doen. Zij is dus voor een keer blijven overnachten in de club, nadat the Ukrainian haar terug naar Duitsland bracht en hij zelf de nacht doorbracht in een motelletje. De volgende dag heeft ze in die club haar job gedaan tot een bepaald uur. In de late namiddag is Ukrainian-Bull (hij is toch met pensioen of renteniert na zijn leven in de Antwerpse onderwereld, waardoor hij tijd genoeg heeft) met haar opnieuw iets gaan zoeken dat direct klaar was voor intrek. Ze hebben warempel nog iets gevonden ook, maar het is maar beperkt in luxe en omvang, meer een studio... In Viersen... Dus een tijdelijke oplossing. Daar telt ze net geen 300euro per maand neer. Dat is toch al een verschil voor haar.
Ze is me dankbaar en nog nooit heeft iemand dat gedaan voor haar... Ik ben bij deze eeuwig haar held. De volgende keer dat we zouden afspreken ging ze niet werken en beloofde ze me dat we zouden seksen dat de vuursplinsters eraf vliegen. Mijn ego is weer eens gestreeld, maar ik zit me toch met zware bedenkingen en had deze klotesituatie liever niet meegemaakt. Voor het eerst begin ik er nu aan te twijfelen hoe het met haar verder moet. Welke onverwachte toestanden ga ik met haar nog allemaal te verduren krijgen?
Anderzijds denk ik weer veel te veel aan mijn vrouw die dezer dagen haar land dient. Telkens ik het nieuws volg zie ik wel weer dat er ergens in ons land wat gebeurt of hoor ik dat er ons iets te verwachten staat. Ik zit tussen twee vuren en overal lonkt het avontuur. Wanneer zal ik eens gemoedsrust vinden en tevreden wezen met alleen mijn vrouw????
Om dit geweldadige hoofdstuk van mijn "fictieve" verhaal af te sluiten, doe ik er hier nog een actiescène bij uit één van de beste films van de laatste jaren. Zo erg uit de hand gelopen was het bij ons natuurlijk niet, maar bij het constateren dat ik een snijwonde aan de opstoot overhield, moest ik meteen aan die scène denken: http://youtu.be/wW0njJ_Qeu8
SFL
24 september 2011, 13:10
Zaterdag:
Het was dus nog maar enkele dagen geleden dat we elkaar zagen, maar toch hunkerde ik heftig naar haar. Omwille van het feit dat ik om haar gevochten heb en daar zelf ook een niet-beduidend letsel aan overhield, deed bij haar de verliefdheid toenemen en zo kon ze me bijgevolg niet langer meer de seks weigeren. Nog nooit gaf iemand blijk om zo veel om haar te geven en na al de moeite die ik voor haar gedaan heb, was ze nu helemaal overtuigd dat ik het beste met haar voorhad. Ze was vrijdag niet gaan werken en heeft gedurende die dag heel wat slaap ingehaald. Ikzelf had twijfels na al de amok een paar dagen terug, maar ik kan simpelweg geen afstand van haar nemen! Integendeel, het wordt alleen maar erger met mijn verliefdheid!
Ik pikte haar zaterdag voormiddag dus op in Viersen, waar we een studiootje voor haar hadden gevonden. Als bij wonder was ze nog klaar ook en konden we meteen vertrekken. Nu ja, meteen? Ik moest natuurlijk nog even komen kijken, want ik had de studio nog niet gezien. Ze had deze samen met Ukrainian-Bull gevonden. Maar het stelde natuurlijk niets voor en het was niet meer dan een tijdelijke oplossing. Een kitchenette, een wc naast de douchekabine en een paar vierkante meter bergruimte. De rest was alleen maar een kleine leefruimte, waar je zo een bed uit een muurkast kan klappen. Maar tegenover al deze eenvoud staat wel dat ze nu voor minder dan 300€ per maand een onderkomen heeft.
Eigenlijk vind ik het zo erg voor haar dat ze zoveel van haar zuurverdiende centen aan onderkomens heeft vergooid. Ze zit al verschillende jaren in het vak te Duitsland en op dat gebied is er altijd al geprofiteerd van haar. In den beginne was ze nog zo idioot om op hotel te gaan en zodus helemaal te veel te betalen. Daarna heeft ze met een groep van 8 dames samengeleefd op een veel te kleine flat, maar daar moest elke dame apart de volledige huursom van dat pand betalen elke maand. Daarna heeft ze nog een Duits vriendje gehad bij wie ze introk, maar dat eindigde ook al na enkele maanden omdat hij met haar “werk” ook niet kon leven… Gedurende de tijd dat ze samen waren betaalde ze wel zijn maandelijkse hypotheek afbetalingen mee af. Vanaf dan is ze beginnen fladderen, een tijd bij een vriendin in Keulen en op hotels in het zuiden van Duitsland tot ze daar haar vaste club vond. Uit pure noodzaak is ze dan maar in die club zelf gaan wonen. Bij die vriendin in Keulen, dat is ook waar ze verbleef toen ik haar begon te daten en waar ze nu eventueel had naartoe gewild. Maar nu blijkt dat de helft van de huur die ze daar betaalde eigenlijk de volledige huur was (Ukrainian had dat voor me opgezocht)… Dus ook daar werd ze bedonderd en het was dus helemaal duidelijk dat je in hun wereldje nooit betrouwbare vrienden hebt. En sinds ze nu terug in Duitsland is, trok ze in bij die andere twee vriendinnen (omdat het korter bij de club ligt waar ze nu actief is), waar ze dan weer leeg gemolken werd door die twee Bulgaren. Maar dat verhaal kennen we nu wel!
Om terug te komen op de rondleiding die ik in haar studio kreeg; ze viel me daar plotseling in de armen en fluisterde me toe dat ze oneindig veel van me hield. Dat nog nooit iemand zoveel om haar gegeven had en dat ze me nooit meer kwijt wil. Als klap op de vuurpijl keek ze me heel ernstig aan en zei me dat ze eens goed nagedacht had: ze ging stoppen met zichzelf te prostitueren! Dit had ik totaal niet zien aankomen, aangezien ik er niet zelf op aangedrongen had. Ik zei haar dat ik het ontzettend lief vond, maar dat het misschien niet de meest briljante zet was. Ze pakte een blad papier dat op het aanrecht lag en duwde het onder mijn neus. Daarop stond een halve boekhouding die ze voor zichzelf gemaakt had en ze lichtte haar gekribbel toe. Ze huurt hier nu heel gunstig in vergelijking met wat ze voordien uitgaf aan onderkomen en ze ging stoppen met geld naar huis te sturen… Haar hele jonge leven heeft ze zelf helemaal niet geleefd en heeft ze te veel aan anderen gedacht. Met als gevolg dat ze zelf niet veel overhield. Ze is niet echt een materialistisch meisje. Ze heeft geen duur mobieltje, koopt geen kleerkasten vol, ze heeft geen wagen of rijbewijs, geen PC en gaat amper uit. En bovenal drukte ze me nog maar eens op het hart dat ze geen gok- of drugsverslavingen heeft. Ze wil meer aan zichzelf denken nu en evenzeer ook alles doen om onze relatie te laten slagen. Ik stond perplex en nog voor ik op dit alles kon reageren, liep ze verder af. Naast haar boekhouding en een hele dag slapen had ze gisteren ook nog normaal werk gezocht. Tegen mijn verbazing in had ze het nog gevonden ook. Ik ging mijn twijfels, omtrent zo snel werk vinden, nog niet in vraag stellen om de sfeer alweer niet te bederven. Maar naar eigen zeggen ging ze de volgende weekends aan de slag als afwasser en keukenhulp in een restaurant, ergens in een nabijgelegen stad. Met een krop in de keel, maar diep vanbinnen wantrouwig ten opzichte van haar mededeling, vertrouwde ik haar toe dat ik enorm blij voor haar was!
Wat later zat ze naast me in de wagen en reden we richting Vlaanderen. Gedurende de rit had ze het nog over mijn “heldendaad” eerder die week en het feit dat ze ten volle het gevoel had dat ik oprecht van haar hield. Ze voelde zich veilig bij mij! Ikzelf zei in alle eerlijkheid dat ik het leuk vond dat ze wat meer om zichzelf ging geven. En dat ik maar al te goed weet dat ze een zware job had en dat ze daaraan meer geld had moeten overhouden. Dat ze geen geld meer opstuurt naar huis, vind ik niet meer dan normaal. Ze had al een telefoontje naar huis gepleegd om het mee te delen (meer uitstorten eigenlijk), daarbij heeft ze voor het eerst opgebiecht wat ze hier allemaal moest doen om aan het geld te komen. Tot in de details vermelde ze zelfs dat er dagen waren waarin ze met 10 à 12 man per dag naar bed moest. Ze vertelde ook de rest en het feit dat iedereen al die jaren zoveel van haar geprofiteerd heeft en dat het zo’n schandalige proporties aan nam, dat ze al over begon te twijfelen dat ze niet eens beter af was geweest met een pooier. Ten slotte heeft ze ook mij bejubeld. Ze heeft gezegd dat ik de eerste eerlijke vent ben die ze ooit is tegengekomen, dat ik oprecht om haar geef en dat ik haar gered heb uit een hele smerige situatie. Toen ze me dit aan het vertellen was, glunderde ik wel… Maar ik zat met twee nare gevoelens. Ten eerste ben ik geen eerlijke vent, want ze wist nog steeds niet dat ik reeds getrouwd ben en ten tweede heb ik tegen haar familie gelogen in Roemenië, dat ze niet voor geld neukt. Hopelijk zien ze die leugen door de vingers, wetende dat ik haar uit de stront getrokken heb. Maar ze zouden evengoed nog meer razend op mij kunnen zijn omdat ik de schuld ben dat ze met de prostitutie kapt en daardoor geen geld meer naar huis stuurt. Met die Roemenen weet je immers nooit wat te verwachten!
Na dit alles gezegd te hebben, gingen we het niet meer over ernstige zaken hebben en zouden we een weekend vol fun tegemoet gaan. Dat begon al in de wagen toen we nog een halfuurtje voor de boeg hadden. Ze begon me opeens te pijpen tijdens het rijden. Op gegeven moment ging ik zo over mijn toeren dat ik in allerijl een snelwegparking opvlamde om me ten volle te concentreren. Vrachtwagenchauffeurs die mijn wagen voorbijreden, konden zonder moeite alles zien, maar het deed me op dat ogenblik niets. Ik kreeg één van de beste pijpbeurten tot nog toe. Ik kom zelfden klaar van pijpen alleen, maar het lukte haar maar al te goed. Amper 5min na het begin van deze onverwachte blowjob, knalde ik haar bek vol met een zaadophoping van 2 dagen niet te rukken of iets anders uit de vreten. Ze slikte het hele handeltje door alsof het niets was, zette zich weer recht, opende het raam en stak een sigaret op alsof er zich zopas niets ongewoons voorgedaan had. Wat ben jij een vuil meisje, zeg ik met een gelukzalige grijns op mijn bakkes. Ze glimlachte en knipoogde naar mij. Ze zei niets, maar ze bedoelde wel dat ze me te lang had laten wachten… En aan haar lichaamstaal was te zien dat ze me nog meer ging verwennen die dag!
Minder dan een halfuur later waren we thuis. In elkaar worstelend van geilheid vielen we thuis binnen en werkten onszelf naar de leefruimte waar we crashten op mijn sofa. De kleding werd van onze lichamen afgetrokken alsof ze in de fik stond. In haar kut stond een vijver van parelwit slijm. Ik gooide haar benen in mijn nek en at haar kut helemaal op. Daarna zette ik me recht en duwde mijn pik tegen haar clit. Ik schoof mijn eikel enkele keren door de spleet, zodoende haar slijmerige vocht met draden helemaal rond mijn dop hing. Nog enkele keren tegen haar kittelaar duwen en toen was ze zo aan het hunkeren naar penetratie dat ze haar bekken steeds feller omhoog duwde. Mijn pik ging erin en het voelde meteen als thuiskomen… Een lekkere, warme, kleverige poes. Ik mocht dan wel in een verliefde bui zijn, de frustraties en stress van deze week kwamen er met geweld uit. Ik bonkte hard en snel. Maar ze leek het echt prettig te vinden en moedigde me met haar gekreun en gelaatsuitdrukkingen nog feller aan. Ik was op dat ogenblik zeer dominant. Ik nam haar ruw beet en duwde haar in de posities die ik leuk vond. Na een twintigtal minuten van non-stop rammen sloot ik af met doggy-standje. Ik spoot voor een tweede keer die dag een gigantische lading sperma weg. Zij liep vervolgens dringend naar de WC omdat zoveel zaad langs haar benen onderaf liep. Ik bleef voldaan liggen in de zetel en viel net niet in slaap. Ik was nog zo hard in trance dat ik niet merkte dat ze al terug was en achter me zat, na een paar minuten. Ze nam mijn hoofd op haar schoot en begon mijn gezicht en hoofd te masseren. Dat ging haar ook nog best af. Die meid loopt over van kwaliteiten!
Na dit alles was ik weer op mijn plooi… We namen samen een douche. Ik werd hier weer wakker van, maar zij zag mijn bad en wou erin. Heb dus voor haar een bad laten vollopen en heb er wat badolie aan toegevoegd. Daarin heeft ze het komende uur liggen weken. Voor mij was dit zeker geen verloren tijd, want ik genoot er van om haar zo te zien genieten. Eindelijk zag ik haar weer zoals in Roemenië bij haar thuis… Geen kopzorgen, geen ellende, wel helemaal relaxed en vol van liefde. De boerenmeid die tussen de koeien rondhuppelt (zoals vriend Badslippers eens beschreef) is weer helemaal terug. En deze keer op het Vlaamse platteland!
In de vooravond vertrokken we terug richting Nederlands Limburg. Ik wou met haar naar Valkenburg gaan, waar we een Mexicaans restaurant zouden aandoen. Daar hebben we gevreten als de beesten. En tequila-shots binnengegoten als notoire alcoholisten! Op een bapaald moment kon ik niet meer vatten waar ze zoveel vreten in haar tengere lijf bleef duwen. Het was heel gezellig en de liefde was groter dan ooit! Na het eten wou ik nog even naar het casino, maar dat vond zij maar niks. Dus deden we een ouderwetse kroegentocht. En geloof me; een vrouw die bier drinkt, dat is een vrouw naar mijn hart. Ze heeft dan ook meer bier verzet dan een doorsnee bouwvakker. We werden samen zat en op de één of andere manier vond ik dat wel romantisch. In tegenstelling tot de meeste vrouwen wordt zij niet ordinair wanneer ze zat is. Ook kotsen en veel ellende verbeelden doet ze niet. Misschien toch nog een waardigheid die ze met haar job in de clubs aangeleerd heeft. Daar we beiden serieus beschonken waren en zij de ene sigaret na de andere afpafte en met haar sexy kontje op de muziek stond te shaken, werd ik op den duur dubbel zo geil als eerder die dag. We repten ons terug naar de parking, waar mijn wagen stond en daar in het donker, op de achterbank, gaven we opnieuw het beste van onszelf. Haar kut plakte nog van mijn smeerlapperij, maar ik was er zeker van dat zij zelf ook terug productief was van haar eigen. Haar poesje voelde zo vettig aan en ze zat over mij op de achterbank. We neukten dit maal heel zachtjes en liefdevol. We zoenden passioneel met veel speeksel en streelden elkander vol overgave. Nadat ze naar eigen zeggen al 2x was klaargekomen, zette ze zich gehurkt over mij. Dat is voordeel wanneer je met een kleine opdonder te doen hebt in mijn bescheiden wagen… Met een sloerie van 1m80 wordt dat al moeilijker. Ze stak mijn pik voorzichtig in haar gat en zakte op en neer. Was heel leuk om op die manier haar anaal te neuken… En als bij wonder genoot ze er schijnbaar zelf ook van. Terwijl ze zo bezig was en zich telkens dieper liet zakken, leunde ze achterover met haar rug tegen mijn voorzetels en begon zichzelf te vingeren. Niet haar clitoris te bespelen, maar wel 2 à 3 vingers naar binnen. Dit was een geil zicht in de duisternis. Opeens nam ze haar vingers uit haar poes en duwde deze in mijn perverse muil. Ik zoog haar vingers één voor één af. Ik proefde de combinatie van vaginaal vocht, zeik (want van al dat bier zuipen moest ze de helft van de tijd pissen), mijn eigen sperma en haar door nicotine besmeurde vingers. Deze smeerlapperijmix kon me geen reet verdommen en ik genoot met volle teugen. Niet veel later spoot ik heel haar aars vol. Na deze daad stapte ze vlug even uit en zette ze zich gehurkt in de kant naast mijn wagen, waar ze haar kont schoonveegde met mijn zakdoek en in het openbaar een plasje liet lopen. Daarna kroop ze terug de wagen in en nestelde zich boven op mij… We vielen op die manier voor enkele uren in slaap.
Midden in de nacht werd ik weer wakker. Hoe ongemakkelijk we ook lagen, zij sliep heel vast. Ik worstelde mezelf onder haar uit en liet haar verder slapen op de achterbank. Ik kroop achter het stuur en zette koers richting Vlaanderen. Thuis aangekomen werd ze halvelings wakker, maar ik droeg haar uit de wagen, ik droeg haar zelfs de trap op en legde haar liefdevol in bed. Nadat ik onder alles was gaan afsluiten, ging ik terug naar boven en kroop naast haar in bed. In lepeltje-lepeltje vielen we samen opnieuw in slaap.
Zoooooooo romantisch: http://youtu.be/k85L_FVLEgY
Zondag:
Normaliter slaapt ze altijd tot je haar wakker maakt... Deze keer was het andersom; want zij was reeds wakker toen ik nog sliep. In mijn slijmerige slaapbek kreeg ik een dikke vettige tong naar binnen en proefde een nuchtere maag waarop gerookt was (haar vast ochtendritueel) en verschaald bier van de avond ervoor! Dit klinkt smerig, maar voor een viespeuk als ik staat dit gelijk aan ultra-geil gewekt worden. Nog halfslapend trok ik mijn ogen open, maar ik zag haar niet. Ze was ondertussen al onder de lakens gedoken en begon me een ontwaak-blowjob te geven. Mijn pik plakte en stonk nog naar het (kont)geneuk van gisteren en eveneens van het zweten (want ik transpireer overdadig wanneer ik straalbezopen geweest ben), maar dat schrok haar niet af. Het vuile serpent zoog en likte hem als het ware weer schoon, niet eens vies van haar eigen endeldarm! Voor ik helemaal in de gaten had wat er me die voormiddag overkwam, waren we alweer aan het neuken als ratten! Zij plat op haar buik, en ik vanachter plat op haar. Lekker nauw in haar van lust overlopende vulva. Een kwartier op die manier alvorens ik klaar kwam.
Na dit aangename ontwaken, liet ik opnieuw het bad vollopen en gingen we er samen inliggen. Na 3 kwartier in het bad gelegen te hebben, ging ik naar onder en bakte mezelf 2 spiegeleieren. Voor haar moest ik zoveel moeite al niet meer doen, want ze roosterde enkel een snede oud brood, smeerde er wat nutella over en deed er langer over om dit binnen te krijgen dan ik mijn twee eieren. Verder at ze een banaan terwijl ze een sigaret rookte en samen dronken we een stuk of drie mokken koffie. Na dit late ontbijt was het tijd voor wat lichaamsbeweging. Ik wou enkele kilometers gaan joggen, want vanwege mijn job heb ik veel te weinig beweging. Door constant op mijn luie reet te zitten, wordt ik anders moddervet. De vorige keer dat ze hier was, liepen we samen al eens een ommetje. Ze wou toen persé meegaan en het eens uitproberen, maar na een paar 100 meter hoeste ze al zwarte slijk op en daarom besloten we wijselijk van te stoppen. Vandaag liep ze dus niet mee, maar ze zou me achterna fietsen met mijn oude fiets. Dat was ook wel leuk en zo moest ik niet in m'n eentje lopen. Terwijl we in de gezonde natuur wat aan het sporten waren, stond er een wasje op van haar, want vanaf heden heeft ze geen wasmachine of droogkast ter beschikking... Vandaar dat ze het bij mij mocht doen! De volledige afstand heb ik deze keer ook niet uitgelopen, want zelfs van het fietsen begon ze al slokdarmspasmen te krijgen. Die meid heeft in haar hele leven veel te weinig beweging gehad, zoveel is duidelijk. Eigenlijk zou ik haar beter een abonnement cadeau doen voor de sportschool... OK, ik hoor jullie al zeggen "help dat wijf van het roken af", maar dat kan ik niet doen aangezien ik veel te hard kick op knappe vrouwen die roken. Bovendien denk ik niet dat het ertoe doet, want mijn vrouw die is ook kettingrookster, maar als we gaan hardlopen blijft zij me wel bij. Ze beweegt dagelijks en dat maakt het verschil. Zelfs in zwemmen moet ik haar zeker voor laten gaan. Maar goed, het is een investering en leuk cadeau tegelijk, indien ik in haar buurt te Duitsland een fitnessclub zou vinden en haar lidgeld betaal! Kan ik zelfs doen met het geld dat Ukrainian-Bull die Bulgaar afhandig maakte en wat we later stiekem verdeelde onder ons twee. Werd geklasseerd als onkostenvergoeding voor de held gaan uit te hangen in Duisburg!
Na opnieuw een douche samen, waarin we -pervers zoals we zijn- voor de grap over elkanders geslacht gepist hadden, hebben we enkel nog wat op elkaar gehangen. Wat spelen, dollen en knuffelen. Allemaal op een puberale manier, maar was wel leuk! Bij valavond ging ikzelf weer eens achter het fornuis staan en toverde een overheerlijke maaltijd voor haar op tafel. Ze vertrouwde me toe dat ze het geil vond mij te zien koken. Bij wijze van voorgerecht stak ik mijn vinger in haar kruis, dat ik weer nat aantrof, en likte daarna mijn eigen vinger af om te proeven. Op humoristische toon beelde ik een vieze Fransoos van een chefkok uit en met een Frans accent zei ik dat het vaginale sapje delicieus smaakte. Ze schaterde het uit, maar niet lang... Ze had ogenschijnlijk een aanval van gierhonger en vloog meteen aan tafel. Voor de tweede maal begon ze met volle mond mijn kookkunsten te prijzen. Ik kook beter als haar mama, zegt ze... En dat nam ik dan weer op als het allerbeste compliment. Zulke dingen die blijven het toch doen bij een egotripper zoals ik. Ze begint me stilaan te kennen als een egocentrische klier die veel te graag over zichzelf praat, maar moest mijn eten niet te vreten zijn, dan zou ze het beslist ook zeggen. In tegendeel vlogen de complimenten me om de oren. We hadden nog wel wat over en normaal bewaar ik mijn lekkere creaties in de koel- of ijskast, maar speciaal voor haar deed ik het in een plastic bakje en mocht ze het meenemen om op één van de komende dagen op te vreten. In het gerecht had ik vrij veel knoflook verwerkt en indien ze me zou belogen hebben en alsnog actief bleef in de saunaclub, dan zouden veel hoerenlopers uit haar buurt blijven met zo'n lookadem!
Terwijl we nog zaten na te genieten van de maaltijd, stond ze opeens recht en liep achter me door. Ze greep me beet en heel stevig, maar tegelijk teder en verliefd drukte ze zich tegen me aan. Tijdens deze knuffel werden er geen woorden uitgewisseld, maar alsof het telepathie was, konden we elkanders gedachten lezen. Het afscheid naderde weer en het deed telkens meer en meer pijn om elkaar te moeten loslaten. De week die komen zou, beloofde helaas geen wederzien! Voor mijn job moest ik op maandag weer naar mijn andere thuis (4 à 5 uurtjes vliegen zuidwaarts) en diezelfde nacht moest ik er dan weer staan om een 14-uur durende vlucht naar Los Angeles te nemen... Pas op vrijdag avond zou ik weer in Vlaanderen zijn, maar dan zou zij moeten werken op haar nieuwe werkplaats. En de rest van het weekend waarschijnlijk ook. Hoe haar uren waren, daar kon ze nog geen uitspraak over doen en bijgevolg wisten we niet of we elkaar überhaupt zouden zien.
Nadat ze me nog geholpen had met afruimen en alles in de vaatwasmachine te dumpen, bracht ik haar weer naar huis. Onderweg nam ze een telefoongesprek aan. Het was haar broer; niet Elvis, maar de andere minder-wereldvreemde broer! Hij had het ook vernomen van haar ouders en van Elvis. Eva praatte de hele tijd in het Roemeens en dus kon ik er geen flikker van verstaan. Maar er was veel emotie in het gesprek. De ene keer deed ze broos en de andere keer laaide er een discussie precies fel op. Opeens gaf ze haar mobieltje door aan mij, want broerlief wou we spreken. Ik kreeg niet de kans om wat te zeggen, hij begon zich meteen dik te maken en zei dat hij mij een walgelijke kerel vond. Dit omwille van het feit hoe en waar ik zijn zus had leren kennen (kon niet geloven dat ze dit allemaal verklapt had). Hij zei ook dat de grootouder het niet zouden overleven indien zij hiervan op de hoogte gesteld werden. Ik begon al te twijfelen of hij meende dat ik haar pooier was of zo. Uiteindelijk zei hij wel dat hij me heel dankbaar was om haar leed te verzachten. Het was me opeens zo moeilijk om dit allemaal in de juiste context vanuit het Engels te vertalen en misschien daardoor dat ik niet goed wist hoe ik het moest opvatten. Maar uiteindelijk stelde het me toch gerust daar hij zei dat ik nog steeds welkom was in Iasi en dat we samen eens wat moesten gaan drinken.
Toen we bij haar aankwamen besloot ik niet te blijven hangen. Het afscheid in de wagen was al hartverscheurend genoeg. We zoenden diep en gaven elkaar al de liefde die we in ons hadden. Daarna ging zij naar binnen en ik reed terug naar Vlaanderen. Toen ze uit zicht was en ik in de wagen zat met al mijn verdriet, voelde ik me leeg en alleen. Toen ik 5minuten later weer op de snelweg zat, kreeg al vlug weer een sms van haar... Met daarin dezelfde woorden die ik in gedachte had: ze voelde zich ook al meteen leeg en alleen!
Een emotioneel afsluitertje: http://youtu.be/xrLFUcOkizI
SFL
24 september 2011, 13:38
Het mag allemaal idyllisch, romantisch en sprookjesachtig mooi lijken... Toch knelt mijn schoen ergens en hier of daar knaagt er wat!
Ik twijfel er niet aan dat ze echt van me houdt (of dat nu al van in het begin was, of dat het met de tijd gegroeid is), maar er kloppen verschillende dingen niet. Ik wil niet uitspreken dat ze over bepaalde zaken liegt, maar er is toch nog wel iets wat ze me verzwijgt of waar de vork niet recht in de steel zit...
Toen ze die zaterdag bij mij thuis een uur in bad lag en ik nog met vraagtekens rond mijn kop zat (maar daarover geen woord gerept heb om het weekend niet naar de kloten te helpen), besloot ik om er op eigen houtje toch achter te komen wat er niet klopt. Over die job die ze zo snel gevonden had om als afwasser en keukenhulp te werken, daar had ik geen zuiver gevoel bij. Ze deed vaag over het restaurant zelf en was niet eens daar geweest. Ze had telefonisch gesoliciteerd en werd zomaar aangenomen. Aan haar Duits zal wel te horen zijn dat ze een vreemde is en ook als ze al dan niet legaal of illegaal aan de slag gaat in dat restaurant, dan zal ze toch moeten zeggen dat ze Roemeens is. Wat ik hier allemaal van denk, dat is dat het eventueel wel de waarheid kan zijn, maar dat de kans groter is dat ze in mindere mate toch nog in de saunaclub blijft werken.
In die saunaclub ken ik toevallig nog twee vaste waarden... Meiden waar ik al eens mee de kamer opging, bij wie er genoeg klik was om telefoonnummers uit te wisselen, maar met wie ik voorts nooit nog afgesproken heb. Foto's van Eva bewaar ik op mijn stiekeme mobieltje in Vlaanderen (niet op mijn dienstmobieltje en niet op mijn privémobieltje thuis). Ik besloot dus om enkele upclose foto's van haar naar die twee meiden door te sturen, met de vraag of ze me wilden verwittigen wanneer ze deze dame zouden zien. Voor deze vriendendienst beloofde ik hen nog wel een tegenprestatie, maar ik vergeet mijn beloftes toch altijd en bovendien kom ik niet meer in die club. Deze twee dames zijn afzonderlijk van elkaar en weten niet dat ik hun gemeenschappelijke klant/kennis ben. De ene stuurde vrijwel meteen terug dat het in orde komt en de andere stuurde wat later de vraag terug waarom ik zo geinteresseerd was in haar. Ik antwoordde dat ze een goede vriendin is en dat ik bezorgd ben om haar. Het zou een geruststelling zijn mocht deze meid haar een beetje in de gaten houden. Met dat antwoord kon ze leven en verdere communicatie werd gestaakt. Maar terwijl Eva in bad lag werd ik onrustig en begon ik zelf opnieuw te sms-en met die twee dames. En zo vroeg ik ook of ze wisten over welke dame het ging, dat ze haar herkenden. Elk afzonderlijk, maar haast gelijktijdig alsof ze koorzangeressen zijn, sturen ze me een bericht terug dat ze Eva nog nooit in hun saunaclub gezien hebben. En dat terwijl ik weet dat die twee (inactieve tussenpauzes niet meegerekend) al maanden aan de slag zijn in de betreffende club.
Ik ging de dolle toer op en zat al zenuwachtig op mijn paard. Ik belde meteen Ukrainian-Bull op en vroeg hem om naar de saunaclub zelf te bellen en na te vragen (aan de hand van haar echte naam) of ze er gewerkt heeft en eventueel nog verwacht wordt in de loop van volgende week. Mijn kameraad deed wat ik hem vroeg, maar zoals verwacht kregen we het antwoord dat zulke informatie niet vrijgegeven wordt. Ukrainian ondernam nog een tweede poging met al haar artiestennamen waaronder ze werkt of gewerkt heeft, maar daarmee kan je niet verder omdat er andere mokkels dezelfde naam kunnen gebruiken. Ik nam ook contact op met een bevriende ijsbeer die ik ten zeerste vertrouw en stuurde ook hem een foto van Eva door. Indien hij bij toeval in de buurt zou zijn, kon hij voor mij eens een kijkje gaan nemen. Tot op heden heb ik nog steeds geen bevestiging gehad dat ze er al dan niet werkt of gewerkt heeft. Natuurlijk neem ik de getuigenis van die andere twee hoeren met een korrel zout. Onder het juk van concurentiestrijd zouden ze me zowaar kunnen beliegen en kennen ze ons Eva maar al te goed. Uit jaloezie of desinteresse in mijn wensen zouden ze het eventueel ook kunnen verzwijgen.
Ik besloot dan maar om de proef eens op de som te nemen met mijn mensenkennis en het vermogen om te doorgronden of iemand de waarheid spreekt. Zo wist ik met veel zekerheid dat haar twee flatgenotes wel actief zijn in die saunaclub. Op z'n minst toch die ene die ik herkende en waarvan ik aan de hand van haar paspoortje op dit informatierijke forum kan afleiden dat ze er daadwerkelijk nog steeds actief is. Dus ik stopte mijn mobieltje weg en liep de badkamer in waar de halfsuffe Eva lekker lag te weken... De beste situatie om haar onverwachts te onderwerpen aan een leugentest. De donderdag tussen haar verhuis op vrijdag en de messentrekkerij van de Bulgaren op woensdag, was de dag dat ze in de late namiddag met mijn vriend naar vrijstaande flats of studio's zocht. Die dag heeft ze nog gewerkt en Ukrainian-Bull heeft haar die dag voor de club opgepikt. De avond ervoor heeft hij haar daar ook afgezet om te overnachten. Maar in geen van beide gevallen is de idioot blijven wachten en vaststellen of ze effectief naar binnen gegaan of naar buiten gekomen is. Ze kan daar evenzeer in de eerste de beste taxi (die daar continu voor handen zijn) gesprongen zijn. Dus in de badkamer bestookte ik haar meteen met de vraag of ze op het werk de andere twee trutten van de flat nog gezien had. Terwijl ze ging antwoorden observeerde ik haar uitermate gedetailleerd. Zonder een krimp te geven of een spier te verrekken zei ze dat ze hen gezien had wanneer zij vertrok en de twee pas toe kwamen. Het effect van haar te overvallen of zenuwachtig te maken met zulke vragen was nu reeds weg. Ze heeft de vraag wel in alle kalmte doorstaan. Ik zette me op de rand van de badkuip en vroeg haar toen wat er tussen hen dan nog gezegd geweest is. Ze nam het washandje van haar gezicht (had ze over haar ogen gelegd om in bad tot rust te komen) en keek me in alle kalmte aan, niet eens gewaar wordend dat dit eigenlijk een kruisverhoor was. Ze expliqueerde mij dat de twee dubbele gevoelens koesterden. Van de ene kant waren het wel hun liefjes, van de andere kant werden ook zij besodemieterd. Dat laatste was een probeel tussen hen en daar hadden Eva en ik zich duidelijk niet mee te bemoeien (hoe raar het ook klinkt). Maar die twee sletten waren wel over hun toeren dat we de dag erop teruggegaan waren om amok te maken. Waarschijnlijk hebben de twee Bulgaren niet de volledige waarheid verteld. Want de twee dames dachten eveneens dat we hun geld kwamen stelen. Meer is er volgens Eva niet gezegd en dat hoefde ook niet, want ze wenst zich niet meer bezig te houden met die twee pekelteven. Ze heeft hen niet meer nodig en ze benadrukt weer maar eens dat het leven van prostituee nu achter zich ligt. Indien ze hierover loog, dan is ze verdomme een getrainde leugenares en zou ze beter voor de Roemeense inlichtingendienst of op het kabinet van een corrupte politieker werk gaan zoeken. Bij deze nam ik haar op haar woord, niettegenstaande dat ik toch nog met vragen zat!
Voorlopig nam ik dus genoegen met de kalmte en de oprechte toon in haar stem. Maar dat neemt niet weg dat ik met nog een kwestie op mijn lever zat. Toen ik in Duisburg haar spaarcenten ging ophalen, deze na de nodige dosis geweld ook vond en het daarna allemaal keurig aan haar teruggaf, viel het me op dat het tamelijk veel geld was. Veel geld waarvan ze het grootste deel naar huis stuurt... Maar toch enorm veel wanneer je bedenkt dat ze pas vanaf september weer terug in de branche zat. Volgens haar gaf ze reeds een voorschot aan de twee Bulgaren. Bij deze was bijna de volledige eerste maand reeds betaald. Over de van de pot gerukte huurprijs heb ik het hier al eens gehad. Het is dus niet meer dan normaal dat ik me vragen bij haar snel geschatte en aanzienlijke spaarpot stelde. Zelf al zou ik 10 klanten per dag aanrekenen sinds ze terug in Duitsland is, dan kom je nog met moeite aan die stapel bankbiljetten. Ik verdenk haar er dus van dat ze ook voor een escort-bureau werkt of dat ze mee naar bepaalde klanten thuis gaat en zich laat betalen voor een hele nacht. Probeer niet eens in te schatten wat ze nog meer zou kunnen aanbieden voor hoge bedragen. Bij deze heb ik dus weer een deja-vu van het jaar ervoor. Maar ik kan niet meer doen dan haar enkel op haar woord nemen en af te wachten... Zoals bij die slet van vorig jaar zal ze dan wel vroeg of laat in de fout gaan of zich verspreken... Of zichzelf vastzetten.
theater van de bovenste plank: http://youtu.be/aKspGNCkSAc
SFL
24 september 2011, 15:45
Al mag ik me vragen stellen bij de hierboven geschreven stelling, uiteindelijk ben ik ook niet meteen de eerlijkheid zelve. Ik mag dan wel voortdurend onderweg zijn vanwege mijn job, maar ver hier vandaan ben ik een gehuwd man. Ik had het haar al veel eerder moeten zeggen; ergens eind april of begin mei ofzo. Maar ik schoof mijn biecht steeds op de lange baan... Tot op heden! En nu zijn alle excuses, uitvluchten en vluchtwegen opgebruikt en/of uitgeput. Het enige wat ik zelf nog kan zeggen over mezelf is dat ik te laf en te angstig ben om het haar te vertellen. Dat ik het in haar face zou zeggen, dat is helemaal uit den boze... Ik ben er simpelweg te zwak voor. Mijn liefde voor haar is te groot om haar te kwetsen, dus kwets ik haar maar zonder dat ze het weet. Vanuit Los Angeles waar ik voor mijn werk enkele dagen geweest ben, hakte ik de knoop door en zou ik het haar telefonisch meedelen. Op deze manier zou ik haar misschien nog harder kwetsen, maar dan dien ik het alleen maar te horen en moet ik haar leed niet zien. En misschien zou zij dan ook bekentenissen doen over dingen die ze voor mij verborgen hield. Het is laf en egoistisch, ik weet het, maar ik ben nu eenmaal gezegend met de gave om mijn dierbaren teleur te stellen.
Ik zat dus in een luchthavenhotel niet ver van LAX airport. Door de stress omtrent deze situatie, door de lange vlucht en door het uurverschil was ik helemaal kapot en ontregeld. Bijna mijn hele verblijf in Los Angeles bracht ik slapend door. De rest van de tijd heb ik zitten kniezen en me depri gevoeld. Tijdens de momenten van verveling ben ik maar verder aan deze verhaallijn beginnen schrijven. Van LA of de Westelijke kustlijn heb ik niets gezien. Enkel de luchthaven, het vliegtuig en mijn hotel. In al mijn eenzaamheid besloot ik om haar te telefoneren en het allemaal op te biechten. Ze verdient het immers te weten dat ik getrouwd ben... Hoe lang kan ik dit spelletje anders nog volhouden? Ik nam de telefoon en drukte haar nummer in........
Eva: Hey darling, bel je me speciaal vanuit Amerika?
SFL: Ja, ik moet je wat vertellen!
Eva: Er is toch niks gebeurt of iets mis?
SFL: Met mij niet... Tis te zeggen, ik voel me niet zo goed.
Eva: Ben je ziek?
SFL: Ja, ik ben ziekelijk en zielig...
Eva: Wat scheelt eraan, Wat wil je eigenlijk vertellen?
SFL: Ik heb niet zo'n prettig nieuws.
Eva: Wat nu weer?
SFL: Ik ben al maanden niet eerlijk tegen jou en dat vreet aan mij.
Eva: Neuk je met een ander?
SFL: Zo'n beetje ja.
Eva: zolang je maar terug naar mij komt en geen gekke dingen doet.
SFL: Ik wil wel altijd terug naar jou komen, maar de situatie is nu eenmaal iets geks
Eva: Tegen mij kan je alles zeggen. Zeg gewoon wat er scheelt en doe niet zo onnozel!
SFL: Ik ben al bijna een jaar getrouwd Eva!
Eva:.............................................. ............... (stilte aan de andere kant)
SFL: Ik ben al bijna een jaar getrouwd, woon samen en heb elders dus nog een leven.
Eva:.............................................. ....(nog steeds een stilte aan de lijn)
SFL: Eva, ben je er nog?
Eva: Laat me even.......................
SFL: Eva, dit is de eerste keer dat ik het zo serieus zeg tegen jou, maar ik ben helemaal verliefd op jou en ik wil jou niet meer kwijt!
Eva: Je bent ermee aan het lachen, niet? Ik was bij jou thuis en er was geen vrouw!
SFL: Helaas wel... op mijn andere thuis!
Eva: je leidt dus een dubbelleven ofzo. Je hebt een thuis in Vlaanderen en je hebt een thuis in *#/&$* ?
SFL: zoiets in die aard, ja.
Eva: Dus van je job is allemaal gelogen en je bent niet continu op reis?
SFL: Neen, dat is allemaal waarheid!
Eva: Hoe serieus is dat huwelijk eigenlijk?
SFL: Heel serieus!
Eva: Maar dat huwelijk is wel alleen geldig in *#/&$* en niet in Europa.
SFL: ja, maar deze zomer ben ik ook in Vlaanderen getrouwd met mijn vrouw en dus is het hier ook geldig.
Eva: Deze zomer???
SFL: .............................euh, ja...................
Eva: OK, even alles op een rijtje zetten:
SFL: .................................................. ........(stilte van mijn kant)
Eva: Je bent niet dronken ofzo?
SFL: Nee ik ben nuchter nu.
Eva: Wanneer zie je je vrouw dan? Ben je nu bij haar?
SFL: Neen, ben wel degelijk in de VS. Ik zie haar eveneens niet veel... Wanneer ik niet werk of bij jou ben, dan zie ik haar.
Eva: Eikel!!!!!!!!! .......................(verbreekt verbinding)
Na dit telefoongesprek heb ik daar nog een halfuur gezeten met mijn telefoon in de hand. Alleen maar recht voor mij uit staren. Toen kwam het besef: "ik heb iets moois kapot gemaakt en ik ben haar kwijt". In andere situaties had ik meteen getracht haar terug te bereiken, een sms te sturen of weet ik veel wat nog allemaal. Maar nu was ik uitgeput en ik was er van overtuigd dat haar loslaten het beste was wat ik nog kon doen. Ik ging op mijn bed liggen en begon te janken! Nadat de frustratie en het eerste verdriet eruit was, pakte ik alles bij elkaar, checkte uit en stapte op het vliegtuig terug naar huis!
Ik raad mensen met verdriet nooit aan om gaan te vliegen. Wanneer je 14 uur in een vliegtuig zit en niets anders te doen hebt dan te denken en alles 700x te overlopen betreffende de breuk met haar, dan ben je gedoemd om er gek van te worden. Het was voor mij een psychische marteling van 14uur. Zonder pauzes bleef het rommelen in mijn kop!
Wat heb ik laten gaan? Wat ben ik kwijtgespeeld?
Nog maar zelden heb ik me zo kostelijk geammuseerd met iemand van het andere geslacht. Dit betrof niet alleen maar de seks, maar we waren wel degelijk echt maatjes. We hadden zoveel raakpunten en konden over veel praatten. Dat we over alles konden praatten, dat dacht ik nu ook... Ik dacht dat ik wel wat krediet had door voor haar in de bres te springen met die Bulgaren, maar zelfs dat kon ik niet als tegenargument gebruiken... Ik heb haar belogen en bedrogen en daar tilt ze blijkbaar zwaar aan!
Het begon ooit zakelijk met ons. We schoten plots heel goed met elkaar op en ineens waren we aan het daten. Het was speels en een tijdverdrijf voor mij. Dan nodigde ze me uit op dat feest bij haar ouders en daar is het dus mis beginnen gaan. Ik leerde haar van een andere kant kennen, ik begon om haar te geven en we kregen een band. Gedurende de tijd die volgde werd alles serieuser en werd ik verliefd op haar. We begonnen echt te spreken over een relatie en het deed enorm veel pijn toen ze terug als DVP aan de slag ging. Dat bracht problemen met zich mee en ik kreeg zo mijn twijfels... Maar de liefde was reeds te sterk en ik ving speciaal voor haar klappen op. Nu was ik zo aan haar gehecht en kon ik de razendsnelle ontwikkelingen van onze relatie niet meer aan. Ik moest opbiechten en dat deed ik dus ook. Ik heb haar hiermee hard geraakt, maar ik denk dat ik vooral mezelf de duivel aangedaan heb. Nu enkele dagen later, mis ik haar enorm. Ik wil haar contacteren, maar kan het simpelweg niet meer. Haar kennende weet ik dat ze hopend zit te wachten op een reactie van mij. Ooit beloofde ik haar altijd voor haar te vechten... Wel, vechten is het laatste wat ik doe en dus zal ze waarschijnlijk wel denken dat ik echt van haar af wil. Misschien hoop ik zelf op een waterkansje dat zij mij contacteerd en me nog een kans geeft of me de huid volscheldt. Dan weet ik tenminste hoe zij het maakt! http://youtu.be/iUrzicaiRLU
Ach, het was in den beginne niet eens mijn type. Qua lichaamsbouw is ze misschien nooit mijn type geweest... Daarmee dat ik alles zo vanzelfsprekend nam en dat ik de mentaliteit ontwikkelde van "ja, we zien wel". Helaas heb ik haar wondermooie karakter ook leren kennen en dat is nu juist hetgene ik als mijn grootste verlies bestempel. Ik heb een unieke persoonlijkheid onrecht aangedaan en van me weggejaagd. Ze had me echt wel te pakken, hoor! En dat alles heb ik veel te laat gezien om er optimaal te kunnen van genieten. Pas nu achteraf sta ik bij zulke zaken stil: sinds ze haar kapsel en haarkleur veranderd had, vond ik haar wel een gracieuze schoonheid. Wanneer ik haar foto's aan vrienden laat zien, dan zeggen die: "Wat een wijf", "Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?". Ik schep graag op met mijn veroveringen en pronkstukken, maar ik heb het veel te laat door gehad om er van te kunnen profiteren. Daar ze op het eerste zicht mijn type niet leek, was ze wel typisch zo'n meisje waar elke vent naar lonkt en haar overal waar je komt zal nakijken. En dat heb ik nu allemaal vergooid. Of het nu gaat over een prostituee of een gewone dame, ik heb altijd volgehouden dat ik er niet in geloof wanneer een koppel niet gelijk is aan elkaar. Gaat niet alleen om karakters, of over de financiele status of stand op de sociale ladder... Maar bovenal betreffende het uiterlijk. Ik geloof dus niet in een nerd die naar een saunaclub gaat en daar een relatie krijgt met een DVP, die qua uiterlijk ver boven het gemiddelde van de maatschappij uitsteekt. Zelfs al betaal ik er zelf voor, dan ga ik niet meteen met die hele knappe wijven mee, die denken dat de wereld aan hun voeten ligt. In geval van Eva was dat zeker niet het geval, maar blijkbaar denken heel wat ijsberen daar anders over, want niettemin was ze zeer gegeerd. Ikzelf ben in dit verhaal de nerd... Niet dat ik een half-achterlijke wereldvreemde eenzaat ben, maar wel omdat ik een hopeloze romanticus ben die het niet kan laten om zich in te halen met professionele dames. Ik ben gestaag bezig met kalen, heb een buikje ontwikkeld van het goede leven en kom na een weekendje stappen niet meer met dezelfde en zoveel prijsbeesten thuis dan pakweg een 5 jaar terug... Toch wist ik tegen mijn eigen theorie in wel de liefde te winnen van een jongedame, die het zomaar voor het kiezen had. Iedereen benijdt me om haar en dat besef ik nu pas!
Maar laten we eerlijk wezen: wat voor toekomst hadden we? Ik zou mijn vrouw nooit verlaten (hoewel ik tegen het einde wel twijfels begon te kweken) We komen beiden uit een andere leefwereld, zijn anders opgevoed en zouden samen uiteindelijk toch crashen! Ik heb oneindeloos veel de vergelijking met mijn eigen vrouw gemaakt en bij mijn echtgenote vind ik tenslotte toch de meeste voordelen terug.
-Ze zijn beiden misschien wel natuurlijke schoonheden, maar Eva was telkens toch iets meer opgesmukt.
-Beiden donker haar, maar Eva is me te klein en te licht... Mijn vrouw is groter en meer atletisch gebouwd.
-Met mijn vrouw heb ik gemeenschappelijke hobby's en doe ik aan sportieve activiteiten, met Eva hang ik enkel maar wat rond en ze verkeert in een slechte sportieve conditie.
-Mijn vrouw houdt van seks, maar houdt van één keer op bv een nacht... Eva heeft een veel gezondere en hongerige sexdrive en wil continu neuken als ratten (op die enkele keren na dat ze actief was in de saunaclub)
-Mijn vrouw is intelligent en geschoold en met haar kan ik zinnige gesprekken voeren... Eva heeft een hoop levenservaring, maar de diepgang met haar ontbreekt.
-Daar tegenover staat dat Eva altijd lacht met mijn idiote humor, ook al is het echt niet om te lachen... Mijn vrouw wordt daar dan weer nijdig van.
-Beide dames komen uit een andere cultuur. Ik voel me meer verwand met de cultuur van mij vrouw dan met de cultuur van Eva. Sommige dingen zal ik van Eva nooit snappen en zeker als het over vrede en politiek gaat, dan snapt zij van mij niks.
-Met mijn vrouw heb ik een echte vrouw-man band op een volwassen manier... Met Eva zijn we eeuwig kinds en speels. Beiden hebben voor- en nadelen!
-Mijn vrouw deed net als mij haar legerdienst en kwam dezelfde dingen tegen in die loopbaan. Ze begrijpt mij, mijn motivatie, frustraties en psyche. Eva begrijpt niets van de situatie in mijn vrouw haar land, mijn huidige job en de druk die op mij ligt. Niet tegenstaande kon ze me altijd op mijn gemak stellen.
-En ik kan hier nog eindeloos doorgaan... Maar met de andere aspecten hebben jullie totaal geen zaken!
Het sprookje is nu over en als je bovenstaande berekening maakt, dan bekom je een licht voordeel voor mijn vrouw. En dat is wel het beste zeker? Ik heb daar mijn leven en word er op handen gedragen. Maar ik zal Eva nooit vergeten... Ik heb met haar te doen en hoop dat ze niet te hard onder mijn smerige streken lijdt. Ze mag dan een harde tante uit de saunaclub zijn, mentaal is ze veel minder sterk dan mijn vrouw en ze zal het zeker moeilijker hebben om te overleven in onze rotte maatschappij!
Bij deze zijn alle illusies weer van de baan en troost ik mij met de herinnering dat er ooit twee mensen elkaar leerden kennen op een vieze plaats... Maar dat ze elkaar liefhadden en een korte doch krachtige romance beleefden. Op gegeven moment liep het mis en beide persoontjes zullen de lege tijd benutten met nadenken en het allemaal een plaats te geven in hun bestaan. Voor mij blijft het gemis waarschijnlijk nog een hele tijd aanwakkeren. Misschien ook een stiekeme hoop dat wel elkander zullen terugzien.
Gelukkig heb ik een hoerenloop-tour in het vooruitzich en zodoende kan ik het allemaal even loslaten en mijn gedachten verzetten.
Dit is het einde (al dan niet voorlopig of definitief, dat zal de wens van God wezen)
http://youtu.be/IYOYlqOitDA
Picasso 1
24 september 2011, 16:04
Veel sterkte SFL met de lastige tijd die je tegemoet gaat. Wie weet zien we elkaar ergens tijdens je Tour :wink:
uurtje
24 september 2011, 19:33
Pffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
Carlitos
25 september 2011, 07:27
We hadden misschien wel een beetje op een happy end gerekend, maar op zo'n abrupt einde ook weer niet.... Prachtig geschreven, bedankt.
Costana
25 september 2011, 10:47
ai ai, wel erg abrupt man....
Maar toch een leuke verhaal geweest om te lezen.
SFL
26 september 2011, 00:00
En als grote verrassing: de story gaat vroeg of laat toch verder!!!!!!!!
Goed nieuws voor iedereen die mijn verhaal volgt en mee in mijn vreugde deelt... Slecht nieuws voor iedereen die me hekelt, maar het toch allemaal leest en daarbij vreugde schept in mijn tegenslagen. De egocentrische aandachtstrekker is nog lang niet klaar.
Vandaag mijn trots en gezond verstand opzij gezet en haar toch trachten te contacteren... Zonder veel succes! In de loop van de avond alsnog telefoon van haar gehad. De brokstukken van de porseleinen vaas liggen overal... Het is monnikkenwerk om dat allemaal te lijmen, maar SFL gaat ervoor vechten. Ze is er kapot van en ik ben er kapot van... Dus moeten we eerst de verstandhouding terug op niveau krijgen en daarna zien we wel!
Deze week zal ik hoofdzakelijk mijn job nog moeten doen, maar toch zal ik haar tussendoor nog één keer zien. De volgende week (vanaf nu vrijdag eigenlijk) vindt mijn tour plaats. En dan ga ik het proberen los te laten. Ik moet mijn seksuele apetijt zien te voeden en terug een beetje mezelf worden. Dus deze week ga ik haar vergiffenis vragen en de wonden tussen ons te helen. Daarna krijgt ze alle tijd om na te denken en te beslissen wat ze doet. Ik zal haar eerlijk zeggen hoe de kaarten liggen en wat de mogelijkheden eventueel voor ons nog zijn. Uit de grond van mijn hart hoop ik op volledig herstel van onze relatie, maar ik zou al veel genoegen nemen met haar vriendschap!
Groetjes
SFL
SFL
30 september 2011, 10:55
Al 3 of 4 dagen was er radiostilte tussen ons. Met de reis, jetlag en tijdsverschil sta je niet meer stil over de exacte termijn. In het weekend was ik dus weer in Vlaanderen. Op zaterdag zat ik diep, maar het hielp het gemis te verzachten door me volop toe te leggen op mijn fuck-tour die eraan zat te komen. Op zaterdag heb ik daaromtrent snode plannen gesmeed. Maar toch bleef de gedachte aan haar wel ergens op mijn zolderkamer hangen. Nu goed, ik ging op stap die avond, ik amuseerde me kostelijk, dronk mezelf lazarus en fikste mezelf een Vlaamse boerin voor de nacht. Het werd een eenmalige romance gedurende de hele nacht, waarin we niet aan stengelen toekwamen... Neen, daarvoor was ik veel te zat... En zij ook trouwens. We gingen wel samen naar bed bij haar thuis en de volgende dag ben ik uit pure verveling en eenzaamheid bij haar blijven hangen. Tussendoor bij mij thuis proper kleren gaan halen en in de namiddag ben ik met haar wat gaan eten en gaan shoppen in Maasmechelen Village outlet. Het gezelschap viel eigenlijk wel mee, al was het voor mij niet meer dan een lokaal en tijdelijk alternatief. Tussendoor, wanneer de Vlaamsche in de winkels rondsnuffelde, bleef ik buiten in het najaarszonnetje staan wachten. Op zulke momenten overvallen de herinneringen aan Eva mij.
Het was op die momenten dat ik mijn gezonde verstand en mijn trots aan de kant zette en in een impulsieve bui Eva bestookte met sms. Eveneens 2x geprobeerd haar op te bellen, maar zonder resultaat. Van de sms kreeg ik een ontvangstbevestiging, maar geen reactie van haar. Op den duur gaf ik het toch op en spendeerde voor de rest van de dag nog een aangename tijd met de Vlaamse schone! Niet dat er nog wat zou gebeuren wat van seksuele aard kon zijn. Tegen de avond namen we afscheid van elkaar en ging ik thuis opnieuw eenzaam wezen.
Terwijl ik later die avond zielig zat te wezen in mijn zetel, kwam ik met mezelf tot een consensus om een fles wodka in mijn kop te duwen en deze vervolgens leeg te gieten. Ik was hiermee druk in de weer toen mijn mobiel begon te rinkelen. En ja hoor, het was Eva. Ik nam op en constateerde een gesnik aan de andere kant van de lijn. Ik kreeg een hele resem vragen over me heen: waarom heb ik haar dat aangedaan, waarom heeft ze nooit geluk, waarom kan ik niet gewoon voor haar kiezen,...etc. Op de meeste vragen moest ik het antwoord schuldig blijven. Ik kon alleen zo goed en zo kwaad mogelijk mijn gevoelens uitdrukken voor haar. Zo verklaarde ik dat ik nooit veel verwacht had van onze relatie (wegens mijn achterdocht en die andere nare ervaring), maar dat ik nu helemaal weg was van haar. Dat ik lang niet meer zo verliefd geweest ben en dat ik wou dat er een ideale uitkomst voor ons was. Ik zei haar in alle eerlijkheid dat ik aan het wegkwijnen was, dat ik kapot ging aan haar te missen en dat ik haar nodig had. De krop zat me in de keel en dat kon ze makkelijk waarnemen aan de andere kant van de lijn. Het weerhield haar er daarom ook niet van om voluit in janken uit te barsten. Ik mag dan wel een idioot zijn met veel profileringdrang en een grote bek, op zulke momenten wordt mijn hartje heel klein en mede door de invloed van de wodka, begon ik nog harder te janken als haar. Het had iets weg van Rocky I, toen zijn bakkes tot saus geslagen was tijdens het bokskamp op het einde van de film en waarbij hij toen begon te janken en te roepen op zijn lief.
We zijn zo een hele tijd doorgegaan met janken totdat zij het initiatief nam om zich wat te vermannen en me boos toesprak. Ze zei me dat geen enkel excuus goed genoeg was om haar zo te kwetsen en te bedriegen. Ze stelde zich dan weer kwetsbaar op en verklaarde dat ik haar onherstelbare mentale schade toegebracht heb en dat ze bij deze duidelijk weet dat ze zich weer maar eens vergist heeft. En dat echt geen enkele man te vertrouwen is of haar liefde verdient. Ik gaf haar volkomen gelijk en gaf toe dat ik een smeerlap van het ergste soort ben. En op dat moment gebeurde wat ik niet had verwacht... Ze vertelde me op rustige doch emotionele toon dat ze ook mijn situatie wel begreep en dat ze wel kon aannemen dat ik er ook onder aan het lijden was. Ze vroeg me meer uitleg over alles wat er tijdens onze relatie waar en niet waar was. Ik kreeg opnieuw een sprankeltje hoop en deed mijn uiterste best om deze keer eerlijk tegen haar te zijn. Gelukkig voor mij zit ik echt wel in een onsociale werksituatie en kon ik dit nog bewijzen ook. Het deed haar pijn, maar ze vroeg me ook uit over mijn huwelijk. Er vielen lange stiltes aan de andere kant van de lijn, maar ik vertelde wat ze moest weten. Het feit dat ik één van de redenen van ons huwelijk aanhaalde om het reizen tussen onze beide landen te vergemakkelijken en om samen makkelijk op reis te kunnen gaan, leek haar dan weer gunstig te stemmen. Misschien dacht ze wel dat het mij en mijn vrouw enkel daarom te doen was. Hoewel ik tegen mijn zin vermeld heb dat ik eveneens oprecht van mijn vrouw houdt, moet Eva zelf toch ook nog wel een mogelijk alternatief voor ons voor ogen gehad hebben. Ter afsluiting van het gesprek vroegen we elkander meermaals of het ons goed afging en of we geen domme dingen gedaan hadden. Ik vroeg haar met het nodige wantrouwe in mijn stem of ze niet terug in de club werkzaam was. Bij deze vraag leek er bij haar een glimlach af te kunnen en ze drukte me op het hart dat ze effectief gestopt was en dat ze al aan de slag was gegaan in dat restaurant. Op het moment dat ze belde kwam ze juist van haar werk. Dat ze eerder die dag niet reageerde op mijn sms en oproep had dan ook alles te maken met het feit dat ze aan het werken was. Het was me een opluchting dit te horen, maar ze trachtte mijn duidelijk toenemende optimisme in de kiem te smoren door te zeggen dat ze uit de prostitutie gestapt was voor zichzelf... En zeker niet voor mij. Indien dat wel het geval was, dan was ze na mijn telefoontje van L.A. zo weer begonnen. Toch wist ik ergens wel beter en was het me duidelijk dat ze nog gevoelens voor me koesterde!
We maakten de afspraak dat we dringend in real life een gesprek zouden moeten voeren en dus moest ik haar zo snel mogelijk zien. Ik gooide heel mijn planning overhoop en kon voor mezelf een vlucht regelen vanuit mijn andere thuisland naar Frankfurt. En dat op woensdag 28 september. Dan moest ik wel nog een heel traject met de trein afleggen om haar uiteindelijk in Keulen te kunnen treffen. Ze vond het niet meer dan fair om ook een tegemoetkoming te doen en naar Keulen te komen.
http://youtu.be/OiqCOh5sGeA
SFL
30 september 2011, 10:57
In Keulen troffen we elkaar woensdag op een drukke plaats, maar we waren het beide eens om vlug een rustigere plaats op te zoeken. Haar snuit zag er triest uit, maar dat betekende niet dat ze er slecht uitzag. Toch waren we blij van elkaar weer te zien! Toen we naar de rustigere plaats wandelden, haakte ze tegen alle verwachtingen bij me in… Meer zelfs; ze klemde mijn arm stevig vast en drukte haar strakke lichaam en kleine tietjes fel tegen me aan. Op het eerste gevoel afgaand had ze me zeker even hard gemist als ik haar!
Toen we toekwamen waar me moesten zijn, gingen we het veel te ernstige gesprek aan. Niet alleen omdat het emotioneel is en over een pijnlijk onderwerp handelde, maar voor dit soort conversaties en om precies uit te spreken wat haar gevoel was, bleek haar Engels te beperkt. Uiteindelijk was ook mijn kennis Engels niet rijk genoeg om alles op een eenvoudige manier te uiten en voor haar verstaanbaar te maken. Het verliep bijgevolg allemaal heel moeizaam!
Over wat er allemaal is gezegd, kan ik een paar bladen volschrijven, maar niet alles dient hier geweten te worden. Wat er van belang is en relevant voor dit verhaal zal ik hieronder in het "kort" samenvatten:
Ze wist me nog maar eens te vertellen dat ze zwaar gekwetst was, maar dat ze om de een of andere reden mij ook moeilijk kan loslaten. Ze is volledig in de war en weet zelf ook niet echt meer wat ze moet doen. Ze neemt me anderzijds wel op mijn woord dat mijn gevoelens voor haar ook oprecht zijn en dat mijn huwelijk een soort van overmacht is, waar onze affaire kansloos tegen was. Aangezien het niet mijn opzet was om haar dat verborgen te houden, neemt het evenmin weg dat zij zelf het slachtoffer is en blijft. Het meest verschrikkelijke vond ze het feit dat ik in Augustus opnieuw getrouwd was in Vlaanderen en in die zelfde periode met haar in Roemenië mee feestte op die bruiloft daar, alsof alles koek en ei was! Ze stak vervolgens een preek van zelfmedelijden af. Dat ze een hoer was en dat ik haar ergens altijd zo zal blijven zien! Met dat laatste ging ik zeker niet akkoord, maar ik moest wel toegeven dat ik haar niet correct behandeld heb. Indien haar familie dit zou weten, dan zouden ze mij molesteren totdat ik lam was… Gelukkig heeft ze nog niks verteld. Ik kon tijdens haar relaas niet meer doen dan tientallen malen mijn verontschuldigingen uit te spreken. Op den duur irriteerde de excuses haar mateloos en werd ze zelfs kwaad. Met mijn verontschuldigingen komt ze geen meter vooruit en ze wil oplossingen. Maar op zijn beurt irriteerde mij dit dan weer mateloos… Het is niet evident om een oplossing te zoeken wanneer je er zelf emotioneel bij betrokken bent en zij bij haar standpunt blijft dat ze geen tweede viool wil spelen. Hoewel ik meermaals in haar ogen de verliefde blik van een roofdier constateerde en bij het ruzie maken opmerkte dat de passie eraf droop, kon ik op dit ogenblik niet meer doen dan ons teleurstellen; voor onze relatie was er simpelweg geen ideale uitkomst mogelijk. Ik stond erop dat we het dan maar zouden opgeven en misschien konden trachten om alsnog vrienden te blijven. Daarover heeft zij een hele tijd zitten mokken. Ik zag dat het haar alle moeite van de wereld kostte om geen tranen te laten rollen. Na een poos van ongemakkelijke stilte nam ze een andere pose aan en zag ik weer de harde en zakelijke prostituee. Ze zette een onverschillig gezicht op en snauwde me toe dat ik nooit van haar gehouden heb, dat het me alleen om mijn eigen lust te doen was en dat ze niet eens een eerlijke kans maakte, mocht ik eveneens niet gehuwd zijn of een vaste relatie hebben! Daar werd ik dan weer boos van…
In een woedeaanval kotste ik het laatste eruit wat ze nog niet wist over mijn vrouw. Dat was niet wat ik aan mijn vrouw had en wat zij al in moeilijke tijden voor mij betekend heeft, maar wel dat ze op het moment dat Eva en ik daar zaten te kibbelen haar land aan het dienen is als reserviste van een bepaalde cel binnen het leger. Ik kan haar niet in de steek laten door haar laten te vallen of door haar de duvel aan te doen zoals die vieze ex-hoer van mij vorig jaar haast mijn leven koste. Terwijl Eva er stil van werd, ging ik opvliegend door en presenteerde haar nog een realistische samenvatting van hoe alles er op dat moment uitzag.
-Mijn vrouw was reeds mijn maatje alvorens we verkering kregen!
-In haar vond ik ook een zielsverwant en we hadden ongeveer dezelfde levensloop.
-Dankzij mijn vrouw ben ik uit een hele duistere periode van mijn leven geraakt.
-Ook nu nog steeds zet mijn vrouw haar eigen problemen opzij om de mijne te aanhoren.
-Bovendien ken ik weinig echtgenotes die genoegen met mijn leven en job zouden nemen.
-Ik mag dan wel stapelgek van Eva zijn, op gebied van vertrouwen is er nog niks bewezen.
-Daarnaast heeft Eva mij nog niet uit een serieuze dip moeten redden.
-In tegendeel heb ik haar wel uit de stront getrokken en was ik er voor haar!
-Ondanks het feit dat ik niet eerlijk was, vind ik niet dat Eva het recht heeft om van mij te verlangen dat ik zomaar mijn vrouw zou verlaten.
Het waren harde woorden om te verteren voor Eva. Om de rauwheid van mijn opsomming wat af te zwakken, vermelde ik haar dat het ook allemaal niet voorzien was dat zij en ik zover zouden komen. We zijn er door de wil van God ingerold en onze verliefdheid en de passie van onze affaire manifesteerde zich in een sneeuwbaleffect. Weliswaar door het feit dat een sukkel als ik zonodig naast de pot moest gaan pissen, maar anderzijds hadden mijn vrouw en ik daar wel afspraken over. Het leek allemaal niet meer tot Eva door te dringen en ik zag haar bijna razend worden. Uiteindelijk spuwde ze het eruit: ze begon op mijn uithaal naar haar toe te reageren, waarin ik zei dat er betreft vertrouwen nog niks bewezen is. Ze begon met een argumentatie dat ik alles weet wat er moet geweten zijn, dat ze me zelfs bij haar familie uitnodigde en dat ik de meest beschamende details over haas weet… Hoe kon ze verdomme nog meer mijn vertrouwen winnen. En daarmee spuwde ik uit wat mij dan nog steeds dwars zat. Ik begon over het feit dat ik twijfelde of ze daadwerkelijk wel gestopt was met zich te prostitueren, dat ik moeilijk kon geloven dat ze zo snel ander werk gevonden had en dat ik me vragen stelde bij de hoeveelheid cash die ze in de Bulgaarse flat onder de besteklade verstopt had. Tot mijn eigen verbazing kreeg ik zonder dat ze haar gezicht vertrok, zonder denkpauzes en zonder zenuwachtigheid in haar stem en ademhaling, de drie antwoorden hierop naar me toe geslingerd:
-Antwoord1: ze is effectief gestopt. Ze wou al langer stoppen, maar hoopte dat ik het haar zou vragen. Ze betreurd nog steeds dat ik het haar nooit gevraagd heb, maar is toch gestopt. En ja, gaf ze nu toe, het kwam deels door mij!
-Antwoord2: dat ze zo snel werk vond en aangenomen werd, dat kwam onrechtstreeks door haar job. Een klant van haar collega in de saunaclub was immers eigenaar van 2 restaurants en die vermelde ooit eens dat hij graag met Oost-Europeanen werkt (uit eigen voordeel natuurlijk). En nee, stelde ze me gerust, het is nooit haar klant geweest… Indien dat zo was, dan had ze het sowieso nooit aangenomen. Ze kreeg zijn telefoonnummer van haar collega en nam contact op. Alles werd snel beklonken over de lijn. Ze hield dit voor mij achterwege omdat het niet meteen een sollicitatie was waar je trots kon op zijn en ze vreesde al voor mijn reactie wanneer ze juist voor een hoerenloper zou gaan werken. In alle eerlijkheid biechtte ze ook haar uurloon op en ik kon al meteen concluderen dat het ondankbare werk heel weinig betaald.
-Antwoord3: ze was wel een DVP en dan verdien je geld. Heus niet elke dag 10 klanten, meestal zelfs minder dan 3. Maar ze lichtte me toe dat er klanten zijn die haar fooi geven en dat er klanten zijn die voor enkele uren de kamer op willen. En uiteindelijk legde ze me uit dat er ook nog enkele opties waren waarvoor klanten een supplement betaalden. Op beschamende toon vertelde ze me ook wat het allemaal precies inhield, maar voor mij was het al een opluchting dat het niet heel erg of te vies was en dat het juist niet de dingen waren waarvoor in vreesde.
Tijdens haar antwoorden keek ze me strak aan… Ik werd er stil van en wist voor haast 100% met zekerheid dat ze zopas de waarheid gesproken had. Zo niet (ik val in herhaling), dan is ze de beste leugenaar die ik ooit aan de tand gevoeld heb. In mijn hart wist ik maar al te goed hoe de kaarten lagen… Ze is een eerlijk meisje en ze geeft echt om mij. De enige leugenaar en smeerlap, dat ben ik helaas! Maar met dit alles zijn de problemen niet opgelost. Integendeel word ik er alleen maar weker van, krijg ik nog een feller schuldgevoel en maakt ze het mij nog moeilijker dan het al was. Er werd de komende 15 minuten niet veel meer gezegd. Langs beide kanten was het zenuwachtig stil. De situatie was als volgt: zij wou wel verder en stelde zich helemaal open… De bal lag in mijn kamp… Ze lag als het ware voor het rapen voor mij. Maar ik moest met de sleutel komen die op de deur past… Of een bal vinden die ik in open doel kon trappen… In realiteit betekende dat niet meer dan dat ik hier met oplossingen moest komen. Ik moest hier en nu knopen doorhakken en haar zeggen hoe het verder moest. Opgefokt zoals ze was rookte ze de ene sigaret na de andere en zelfs op zulke pijnlijke momenten moest ik mijn gedachten aan erotiek uit mijn kop bannen om helder te kunnen denken.
Helaas gebeurde er niets! Ik kon geen eerlijke oplossing vinden, er was er simpelweg geen. En ik ging zeker geen knopen doorhakken. Daar zou ik weer andere mensen mee kwetsen en ik zou dan in mijn eigen vlees snijden. Het enige wat ik ter herhaling uitsprak was dat ik hoopte dat we vrienden konden blijven. Daar reageerde ze teleurgesteld op. Ze knikte en daarmee wist ik dat ook dat aan mijn neus zou voorbij gaan. Ik adviseerde haar om wat tijd voor zichzelf te nemen en dat ze me altijd mocht contacteren als ze iets nodig had. Ze bleef hier koel bij en zei me dat ze het spijtig vond dat het hier eindigt. Ze had van deze ontmoeting meer verwacht. We liepen vervolgens terug naar de plek waar we elkaar eerder die dag tegemoet kwamen. Daar namen we met weinig woorden afscheid en er volgde een zwakke kus op de wang. Zij zou op de één of andere manier terug naar haar studio reizen, ik nam de trein terug richting Frankfurt, waar ik de nacht doorbracht in een hotel…
Alleen de mijmering dat ik haar nog zo gaarne had willen beminnen bleef over na dit sprookje: http://youtu.be/EGbOa65jOm0
SFL
30 september 2011, 10:59
Uiteindelijk is er niets zo efficiënt als een man met een plan. Mijn plan: niet bij de pakken blijven zitten en een gulden middenweg vinden om haar terug te winnen. Het gesprek in Keulen mocht wel kordaat beëindigd zijn, tussendoor heb ik bij haar meermaals gezien dat het vuur voor mij nog niet gedoofd was. Er moeten wel zijpoortjes zijn, want ze gaf me meermaals de indruk dat er nog waterkansjes te rapen vielen. Het hele gesprek van die dag overliep ik nog een tweede keer in mijn hoofd tijdens de treinreis richting Frankfurt. En wanneer ik alles geordend had, begon ik plannen te smeden.
Wat zijn de zwakke punten bij haar? Wat speelt in mijn voordeel? Wat ik niet kan maken, weten we al, maar wat kon ik haar wel bieden? Een waar charmeoffensief op poten zetten, dat was mijn enige en laatste troef. Het mag hier allemaal een beredeneerd complot lijken, maar uiteindelijk doe ik het uit liefde. Ik kan haar niet loslaten en ben stapelgek op haar. Wanneer ik totaal niet het gevoel had dat het wederzijds was, dan zou ik me alle moeite besparen en geen bijna militaire strategie uitdokteren. Geloof me, het is wederzijds!
Haar zwakke punt is dat ze de eerlijkheid zelve is en dat ze teveel prijsgegeven heeft. Ik was helemaal op de hoogte van haar financiële status, van haar kosten inzake levensonderhoud en de huurprijs van de studio. Ik wist wat ze uitbetaald krijgt voor haar job in dat restaurant. Ze mag dan misschien wel geen geld meer naar huis opsturen, van één ding ben ik zeker: dikke drollen zal ze daarvan niet moeten uitkakken. Voor dat loon kan ze evengoed terug naar Roemenië gaan. Ze behoeft financieel meer steun en het is juist een kwestie van tijd alvorens ze dat zal beseffen. Ze heeft immers ook meer houvast en zekerheid nodig binnen deze maatschappij. Het is voor een knappe jonge dame als haar veel gemakkelijker om uiteindelijk te beslissen dat ze terug als hoer aan de slag gaat. Indien ze dit echt afgezworen heeft, dan zal ze toch even naar mij moeten luisteren en vernemen wat ik haar wil bieden.
Menig ijsbeer zal me hier voor gek verklaren, maar in ruil voor haar vriendschap en in de hoop op liefde ben ik bereid om haar deels te onderhouden. Het is haar allemaal zeker niet om geld en welstand te doen, zo ver was ik ondertussen al… Anders had ik daar veel eerder in praktijd achter gekomen. Ze heeft nooit trachten te profiteren van mij, nooit op mijn kap geleefd en nooit om geld gevraagd. Uit het vertrouwen dat op dat vlak ontstaan is, groeide bij mij het initiatief om met haar een financiële regeling te treffen. In het verleden heb ik al ijsberen afgeraden van geld te pompen in een DVP en ik zit er financieel trouwens ook niet heel comfortabel voor, maar ik heb er een goed gevoel bij. Voor mijn financiële aspect zou ik nog wat spaarzamer kunnen leven. Minder op stap of uit eten gaan, mijn buitenlandse bezoekjes minder duur maken en het hoerenlopen flink wat reduceren (wel pas na mijn tour, natuurlijk). Ik ben er sterk van overtuigd dat ze me nooit zou besodemieteren met geld. In tegenstelling tot mijn andere ex-hoer van vorig jaar én zelfs veel vrouwen die ik in de voorbije jaren op de normale manier ontmoet heb, vallen bij haar de puzzelstukjes nog steeds mooi in elkaar. Haar uitleg over alles klopt altijd en mijn vertrouwen in haar was nooit eerder zo sterk. Geloof me of niet, maar ik heb mensenkennis… Ik krijg via mijn job zelfs cursussen over de psyche van de mens, gedragspatronen en doorzichtigheid. En tot nog toe kan ik haar echt op niets abnormaal betrappen. Daar ik bij mijn ex continu het gevoel had dat er iets niet pluit was (heel wat, eigenlijk), daar ben ik bij deze lieve Eva nog nooit zo gerust geweest.
In de nacht die volgde, belde ik Ukrainian-Bull op en zou hem weer om een vriendendienst vragen. Ik lichtte meteen ook de plannen toe die ik voor ogen had. Zoals steeds reageerde hij daar vrij neutraal op, maar hij noemde me wel de domste zot die hij ooit gekend heeft! Na een slapeloze nacht van eindeloos peinzen en piekeren zou ik haar donderdag rond de middag opbellen. Ze nam het gesprek meteen aan, maar bleef op monotone toon spreken zodoende ze haar emoties niet prijsgaf. Met een gespeelde zelfzekerheid deelde ik haar mede dat ik misschien een te overwegen oplossing gevonden had. Geen oplossing die alles goed maakt, maar waarschijnlijk wel een tijdelijke uitkomst voor onze relatie. Dat tijdelijke zou ik dan liefst zo lang mogelijk willen rekken, maar daar sprak ik natuurlijk met geen letter over! Ze gaf me groen licht om het haar uit te leggen, maar nog steeds klonk haar stem terughoudend.
Ik gaf haar de rekensom van haar maandelijkse inkomen, de levenskost in Duitsland en het feit dat met niets in orde is. Daarmee doel ik op verzekeringen, sociale zekerheid, domicilie en verdere inburgering. Zelfs indien ze hiermee op orde raakt, dan is ze nog over niets zeker. Ze mag nooit tegenslag hebben, nooit met grote kosten komen te zitten en ze zal moeten blijven werken totdat ze krom en oud is. Het is dat of de prostitutie… En met geen van beiden zal ze in staat zijn van een fatsoenlijke florijn te sparen. In ruil dat ze opnieuw voor mij zou kiezen en onze liefde nog een kans geeft, had ik volgende regelingen in gedachte:
-Ze verhuist naar dom Belgenland en huurt een pand in Antwerpen bij Ukrainian-Bull of bij diens kameraad in Brussel.
-Beide steden zijn internationaal getint en met Engels en Frans schop je het er al verder dan met Nederlands.
-Via Ukrainian-Bull zou ze ook bij iemand uit zijn netwerk aan de slag kunnen in het legale werkciquit. In weekends bv ook in een Israelische snacktent of Russisch restaurant… Of eventueel in een discotheek of nachtclub achter de bar of als dienster werken. Indien het niet te min voor haar is zou mijn kameraad haar ook bij een bevriende hotelmanager kunnen binnenkrijgen als kamermeisje. Tussendoor zou ze eventueel ook af en toe eens wat hostessenwerk kunnen doen, voor een paar anderen van mijn gangstervrienden die met het oog op geld witwassen een PR-bedrijfje begonnen zijn.
-Persoonlijk zou ik er voor zorgen dat ze met alles in orde is en zonder problemen kan werken en wonen in België. Geen nare verrassingen achteraf!
-Vooraleer dit alles in praktijk zou worden omgezet, was ik bereid om haar financieel te ondersteunen, zodoende ze een meer menswaardiger bestaan kan hebben.
-Natuurlijk had ik nog enkele belofte meer voorgesteld, maar niet alles gaat jullie hier aan!!!
Aan de andere kant van de lijn bleef het spookachtig stil. Na een tijdje begon Eva vragen te stellen waarvan ze het antwoord eigenlijk al wist. Ik wil terug een relatie met haar? Ik breek zeker niet met mijn vrouw? Ik wil haar leven mee bepalen? Ik wil dat zij daar allemaal vrede mee neemt? Eva wachtte bij deze vragen mijn antwoorden niet af en stelde rechtuit vast dat ik in ruil voor geld en gunsten haar liefde wou kopen! Ze vroeg me tenslotte of ik misschien niet genoeg kon hebben: een echtgenote ginds én een hoer hier? Ze liet me duidelijk verstaan dat het zo voor haar niet werkte en dat ze niet verstond waar ik het lef vandaan haalde om haar terug als een hoer te behandelen. Bij deze werd ik in mezelf ook kwaad en bedacht me dat ze nog maar pas het hoeren afgezworen had en ze wil al meteen vanuit een ander perspectief benaderd worden. Ik antwoordde dan maar dat ik het uit vriendschap wou doen, dat ik haar enkel maar wou helpen en geen oneerbare bedoelingen had. Ze zuchtte diep en zei toen dat ze het ergens wel lief vond dat ik me nog zo wou bekommeren om haar. Langs de andere kant maakte ik haar wel hoorndol met mijn opdringerigheid. Ze wou gewoon meer tijd en het allemaal even laten rusten. Ik zei haar dat ik dat begreep, maar dat ik zo snel mogelijk wou laten weten dat ik er altijd zou zijn voor haar.
Het moment waarop je een telefoongesprek beter afsluit was langzaam aan het naderen. Ik gaf haar de raad om simpelweg even na te denken over mijn voorstellen. Ik zei haar dat ik vanaf morgen verlof had en een tijdje op mijn ander thuisadres zou verblijven. Dat ze zich er maar enkele weekjes zou over bezinnen. Bij deze was ik alweer terug aan het liegen tegen haar: ik had wel verlof… Maar ik zou mijn vrije dagen slijten in Vlaanderen en van daaruit dagelijks naar een saunaclub gaan conform mijn neuk-tour.
In ieder geval, ze stemde in en naar het einde van ons telefonisch onderhoud toe, was ze al heel wat vriendelijker. Ik had weer hoop en mijn levenslust kwam terug. Ik was haar zeker nog niet definitief kwijt.
http://youtu.be/dXQoUTOJeGc
uurtje
30 september 2011, 12:03
spannend.......
Carlitos
30 september 2011, 14:38
Nou de echte spanning is er eigenlijk vanaf. Het wordt nu een liefdes drama. Ik ben ook zeer benieuwd naar het vervolg, ook weer van dit verhaal.
rob45
1 oktober 2011, 08:10
Denk dat het stiekum geen domme zet is van sfl, alleen zal hij het erg druk krijgen met 3 projecten in zijn leven,hoop voor hem dat het te combineren is met zijn werk.
Niet geschoten is altijd mis.......
Sent from my GT-I9100 using Tapatalk
Costana
2 oktober 2011, 11:29
Leuk om te lezen, benieuwd hoe je dit gaat managen :)
Als het je leukt kun je al directeur in een groot bedrijf beginnen :biggrin:
SFL
13 oktober 2011, 16:40
Ik heb Eva weergezien en alles is opnieuw koek en ei tussen ons.
Er moet nog wat aan de details gewerkt worden, maar we zullen spoedig samen op reis gaan.
Een reis die ik normaal met mijn vrouw zou maken...
Mijn vrouw heb ik ook gezien voor de eerste keer in drie weken.
Zij bracht me het nieuws dat ze nog tot medio december in het leger moet blijven en dat we daardoor niet samen onze vakantie kunnen vieren.
Ze gaf me in alle onwetendheid wel groen licht om alleen op reis te gaan.
Zoals je hierboven kan vaststellen, zal ik niet veel alleen zijn op reis.
Het spannende verhaal, de pikante details en zoveelste plotwending zullen spoedig in een nagelbijtend vervolg worden gegoten.
Tot schrijfs!
SFL
17 oktober 2011, 09:46
De tour was voorbij en mijn gewone, doch abnormale leven hervatte zich weer. Die Roemeense berggeit van een Eva had ik wijsgemaakt dat ik in mijn andere thuisland een ruime week verlof had. Dat ik speciaal verlof had genomen om 7 dagen na elkaar te gaan hoerenlopen, dat kon ze beter niet weten. Tijdens mijn verlof had ik haar aangeraden om de nodige bedenktijd te nemen…
Ik had haar een aanbod gedaan én een belofte over hoe het ?voorlopig? verder zou moeten. Daarmee doelend op de situatie met mijn vrouw. Deze situatie leende zich uitstekend om van Eva meer krediet te krijgen en een huwelijksbreuk uit te stellen, want mijn vrouw was weken terug opgeroepen om haar land als reserviste te dienen. Ondertussen heb ik vernomen dat ze nog tot midden december in het leger blijft. Gedurende die periode heeft ze slechts één vrije dag per week en om de 2 weken twee vrije dagen. Aangezien haar basis in de woestijn gelegen is en onze thuis zich in de metropool aan de zee bevindt, verblijft ze constant intern.
Voor mij betekent dit dat ik extra tijd heb tot december om een plan B te bedenken en voor de rest kan ik rustig mijn gang gaan. En het zal nodig zijn ook, want zelfs tijdens mijn verlof (toen ik eigenlijk aan het touren was) stond mijn mobiel niet stil. Eva belaagde me met sms en spraakboodschappen. Toen wist ik al dat het allemaal weer in orde zou komen en dat ze mij eveneens niet kon loslaten. Ik was dus vrij zelfzeker, maar achteraf bekeken had het voor mij toch nog negatief kunnen uitdraaien.
De eerste zondag na mijn tour, was mijn vrouw voor het eerst thuis sinds het begin drie weken terug. Met haar ouders vierden we een klein feestje. Het deed me deugd haar weer te zien, we genoten van spijs en drank… Maar met mijn gedachten zat ik opnieuw bij Eva. Haar zou ik in de loop van volgende week weer treffen. Dan was ik in Vlaanderen en van daaruit zou ik naar Duitsland rijden. We hadden telefonisch dit weerzien wel afgesproken, maar ik wist niet dat het van korte duur zou zijn. Toen ik in haar studio aankwam, zag ik dat ze reeds de opzeg gedaan had en dat ze zo meteen het pand al zou verlaten.
Ze zag er goed uit en liet me vriendelijk binnen. Het viel me meteen op dat haar koffers gepakt klaar stonden. Ik werd ineens heel onzeker en grapte dan maar dat ik eerst de regelingen moest treffen met Ukrainian-Bull indien ze mee zou gaan naar Vlaanderen en één van zijn huurpanden zou aanslagen. Ze bekeek me vrij serieus, stak een sigaret op en vertrouwde me toe dat ze terug zou keren naar Roemenië. Ik stond perplex en wist niet meer wat zeggen. Betekende dit dan uiteindelijk toch dat het definitief gedaan was tussen ons? Hoewel ik niets luidop wist uit te brengen kon ze blijkbaar de vraag in mijn gedachten lezen en ze zei me dat ik geluk had dat ze van me houdt. Jaja… Met die woorden: ze houdt van mij! Maar waarom ga je dan weg, dacht ik weer in mezelf zonder iets uit mijn grote muil te krijgen. Bij haar thuis ging het niet zo goed en ze hadden haar daar nu nodig, vervolgde ze alsof ze voor de tweede keer mijn gedachten kon lezen! Ze ging meteen verder dat ze spoedig terug zou komen en dat ze in Antwerpen zou willen wonen en werken. Ukrainian-Bull en ik mochten dus alle regelingen treffen! Bij deze was ik gerustgesteld en blij, maar ik onderdrukte mijn blijdschap en vroeg wat er thuis mis was.
En toen kwam er weer een nieuwe problematiek aan de orde. Haar vader sukkelde met zijn gezondheid, net nu ze gestopt was met geld opsturen, en aangezien er in Iasi doorgaans zeer strenge winters heersen, moest er nog heel was hout verzamelt worden. Ik vond dit echt wel helemaal te zot voor woorden. Alle handen mochten dan welkom zijn, maar ze hebben daar een hele gemeenschap en ze kunnen, na al het geld dat ze in haar jonge leven al opgestuurd had, toch niet verlangen dat zij mee hout gaat hakken. Ze hadden in de zomer of in september al heel wat hout kunnen verzamelen, maar nu ineens was vader ziek en moest dochterlief in zijn plaats opdraven. Ik liet duidelijk merken dat mijn verstand daar te klein voor was, maar ze begon toen te snikken dat ik er niks van begreep. Tja, leg het me dan uit als ik het niet begrijp! In plaats van elkaar terug in de armen te vallen en te beginnen neuken als konijnen, moest ik haar dus naar de luchthaven rijden of ze zou haar vlucht nog missen.
Tijdens de rit ging ik haar iets meedelen waarop ik al lang aan het broeden. Normaal zouden mijn vrouw en ik deze herfst nog een late huwelijksreis maken. Bestemming Mexico; een poepchique hotel waar ik 2 jaar geleden ook al eens te gast was en juist daarom wou ik met haar samen op reis. Deze vakantie was al enkele maanden geleden geboekt en toen wisten we nog niet dat ze mijn vrouw zouden oproepen. Toen dit wel gebeurde in Augustus, was ik zinnes om de reis te annuleren, maar dat wou mijn vrouw niet. Ze weet dat ik dolgraag op vakantie ga en ze weet dat ik het al een ruim jaar enorm zwaar heb. Ze was van mening dat ik wel op vakantie moest gaan en het er eens goed van nemen. Ik had de reis meteen omgeboekt naar één persoon, maar begon toen te denken dat ik evengoed Eva kon meenemen. Ik deed haar dit voorstel en ze was onmiddellijk akkoord. Nadien heb ik meteen voor de tweede persoon gaan boeken en moest ik nog wat in orde maken zodoende ze zonder problemen kon reizen. Kwamen voor mij nog wel wat administratieve dossierkosten bij, want deze vakantie zou al over enkele weken plaatsvinden! Ze wou zelfs een deel zelf betalen, maar dat hoefde niet… Op dat moment was ze me dat waard! Na ons vluchtig weerzien en het besluit om samen op reis te gaan, nam ik van haar afscheid wanneer ik haar aan het luchthavengebouw afzette. Voor het eerst sinds mijn bekentenis en de tijdelijke breuk kusten we elkaar weer met veel passie. Een euforisch gevoel gutste door mijn lichaam toen onze tongen zich aan elkaar vasthaakten.
De dag erop belde ze me vanuit Roemenië en vertelde me eerlijk wat ze doorgemaakt had toen ik zogezegd thuis mijn verlof onderging. Ze moest niet lang nadenken en ze wist meteen met zekerheid dat ze samen met mij wou blijven. Ze zou er tijdelijk akkoord mee gaan om tweede viool te blijven spelen en wou eveneens niet dat mijn vrouw nu in moeilijke tijden het alleen zonder mij zou moeten rooien. Toch begon ze haar twijfels te krijgen omdat ze me zo vaak een sms had gestuurd en zelfs spraakboodschappen, die onbeantwoord bleven van mijn kant. Ik kwam met het excuus op de proppen dat ik vond dat ze haar tijd moest nemen en dat ik daarom radiostilte prefereerde. Dat argument negeerde ze en ze zei me meteen dat ze op den duur mij wou loslaten. En toen kwam hetgene waar ik voor gevreesd had: ze was een paar dagen opnieuw in de saunaclub gaan werken. En alsof dat niet erg genoeg was, vertelde ze me daarbovenop dat ze op stap gegaan was in het vorige weekend en dat ze een andere kerel had leren kennen. Ze had met die kutmof een hele nacht liggen lebberen in zijn wagen en is vervolgens met hem mee naar huis gegaan. Waarom vertelde ze me dit nu? Ik was helemaal van mijn melk!
OK, ik vroeg haar over de telefoon om alles even heel rustig opnieuw en in chronologische volgorde te schetsen. Ze wou dus nog wat extra geld om terug mee naar huis te nemen en daarom ging ze opnieuw enkele dagen aan de slag in de saunaclub. En ze dacht met die Duitser dat ze mij kon vergeten
Blijkbaar was het een knappe hunk, zo eerlijk was ze dan nog om het in mijn smoel te wrijven. Of zij hem opgescharreld had of hij haar, dat deed er op dat ogenblik niet toe! Wat er wel toe deed, dat was dat ik alles wou weten wat er bij die verdomde mof thuis gebeurt was. Niks, antwoordde ze droogjes. Ze kon het niet over haar hart krijgen en besefte toen opeens opnieuw wat ik voor haar betekende. Misschien was het wraak naar mij toe, misschien was er aantrekkingskracht tussen 2 mooie mensen of misschien waren het seksuele verlangens? Op het moment dat ze bij hem thuis was, klapte ze uiteindelijk toch dicht en kon ze niet tot geslachtsgemeenschap overgaan. Ik geloofde er geen snars van en begon mezelf al haast op te vreten. Toen barste ik uit en sprak ik beledigende woorden: je bent godverdomme een hoer, hoe kan jij nu stoppen met functioneren als er seks staat te gebeuren! Ze verbrak de verbinding meteen na deze smerige uithaal van mij…
Tien minuten later hingen we opnieuw aan de telefoon. Er werd duchtig geschreeuwd van beide kanten. Maar ze trachtte me wel tot rede te brengen. Ik ben verliefd op jou, ik hou van jou en ik ben jou veel verschuldigd… Dat waren nog maar enkele van de redenen waarom ze het niet kon. Ze heeft dat verhaal ook bij die kerel gedaan en die was zogezegd lief naar haar toe, begripvol en bracht haar diezelfde nacht nog naar huis ook. Ik kon het moeilijk geloven, maar ze klonk uitermate overtuigend. Ik was nog steeds over mijn toeren, maar zij werd rustiger. Geloof me AUB, ik kon het evengoed verzwijgen, ik kon evengoed doen wat ik wou want het was uit tussen ons, ik wil gewoon eerlijk tegen jou zijn… En toen bracht ze me de genadeslag toe; uiteindelijk ben jij het wel die me maanden belogen en bedrogen heeft, en daarmee heb je dus geen recht van spreken en oordelen, snauwde ze.
De rust in mij kwam terug en ik begon genoegen te nemen met haar eerlijkheid. Ze had gelijk en ik mocht dankbaar zijn dat zulke mooie jonge vrouw (die menig knappe hunk zou kunnen krijgen) toch nog bij zou blijven ondanks mijn ontrouw. En was ik ff blij dat we tijdens de tour alsnog niet naar de saunaclub gegaan waren waar zij werkte. Ik heb heel even met Badslippers nog overwogen om die club aan te doen, maar uiteindelijk deden we het toch niet. Stel je voor dat ik daar tijdens mijn tour binnenwandelde en meteen tegen haar opliep terwijl ik geacht werd enkele duizenden kilometers daar vandaan te zitten. Ik ben nu eenmaal weg van haar en uiteindelijk spraken we af waar en wanneer we elkaar snel weer konden zien. Ik wist mijn planning zo te verdraaien dat ik de volgende week een dag in Boekarest zou kunnen slijten en in het weekend dat daar op volgt zou ik weer op Boekarest vliegen en vervolgens doorreizen naar Iasi. Ik beloofde haar zelfs om mijn luie poten uit de mouwen te steken en mee te helpen met sprokkelen, hakken en/of klieven van hout.
Alles leek weer volledig in orde te zijn en we mochten weer opnieuw de verliefde pubers van weleer zijn, maar ik zat toch nog met een hoop kwesties!
-Was dat verhaal over de knappe Duitse hunk waar, of was het verzonnen om mij op stang te jagen?
-Indien het waar was, zou ze hem dan toch niet stiekem genaaid hebben?
-Zonder condoom?
-Ik mag dan wel veel voor haar doen, maar zou ze me niet als vieze onderkruiper zien?
-Houdt ze vast aan mij omdat ze denkt dat ik haar aan een woonst en job kan helpen in A’pen?
-Zint ze op wraak en gaat ze me mentaal nog erger toetakelen?
-Blijft ze bij mij voor de mooie reis die we samen gaan maken?
-Wat valt er te begrijpen aan de situatie bij haar thuis?
-enz…enz…enz…
Gedurende het jongste weekend hebben we nog een lang telefonisch onderhoud gehad. Ze was heel lief en volledig zichzelf zoals ik haar ken in haar land. Indien alles met mij niet gemeend is, dan is ze echt wel de beste actrice die ik ken. Dat gesprek liet me bovenstaande vragen even vergeten. Hoe lief ze ook was aan de telefoon, ik moest haar toch teleurstellen. Mijn superieuren hebben mijn planning toch wat bijgestuurd en ik zou dus het komend weekend een dag minder bij haar kunnen zijn. Zaterdag is niet haalbaar en dus zou ik enkel maar op zondag en maandag in Iasi aanwezig kunnen zijn. Ze nam dit toch geloofwaardig aan en vertrouwde me toe dat ze op zich al blij was dat ik toch twee dagen bij haar zou zijn.
Over het dagje Boekarest en de tweedaagse buitenarbeid in Iasi zal ik nadat beide gebeurtenissen plaatsvonden een verslaggeving doen. Ik popel om haar terug te zien… De vele vragen die voor mij open staan en alles wat ondertussen gebeurt is, laat ik even links liggen. Een niet te ontkennen feit is wel dat we fel naar elkander verlangen!
Maar voor ik verder ga met dit verhaal, moet ik nog even mijn eigen problemen schetsen. Want voor jullie is het blijkbaar duidelijker dan voor mij dat ik een handje wegheb om me in nesten te werken. Op de tour 2 weken terug had ik ook nog een gesprek met Ace2. Ook aan hem liet ik wat foto’s van mijn Roemeense Eva zien, maar hij bleek haar niet te kennen aangezien hij niet vaak in de clubs komt waar zij actief was. Heb die foto’s wel aan meerdere ijsberen laten zien en zelfs ook aan enkele dames om meer informatie in te winnen. Sommige kenden haar en anderen kenden haar niet. Wat voor mij wel een geruststelling was, dat is dat er bevestigd werd dat ze effectief in de club gewerkt heeft, waar ik geen zekerheid van had. De twee snollen wiens telefoonnummer ik had, hebben me dus flink in de zeik genomen door te zeggen dat ze haar niet kenden!
Maar om terug te komen op het gesprek met Ace2; die verdraaide hoerenloper vroeg me hoe ik nog zin kon hebben om in een tour van 7 dagen zoveel mogelijk mokkels te neuken. En dat terwijl ik in dit topic zo levendig weet te beschrijven hoe verliefd ik ben. Wel het antwoord is simpel: ik ben een seks- en aandachtsverslaafde smeerlap die nooit genoeg kan hebben. Die tour lag al lang vast en bovendien is het totale ontspanning voor mij. Heeft niks met liefde te maken en enkel met lust. Ik heb daar dan ook totaal geen spijt van en bovendien heb ik niet veel meer gedaan dan zij normaliter veel keren meer voor haar job deed. Voor mijn job was ik enkele dagen terug ook in Moskou en daar heb ik nog eens een escort gehad… Dat was me veel te duur uitgevallen. Daar heb ik dan weer wel spijt van, vooral omdat ik voor mezelf voorgenomen had om minder geld aan betaalde liefde in het buitenland uit te geven. Ik moet nog op reis en zorgen dat mijn rekeningen betaald geraken, maar op deze manier geraak ik financieel in moeilijkheden.
Uiteindelijk moet ik het niet alleen op betaalde liefde steken. Het zit namelijk zo dat ik verslaafd ben aan daten en vrouwelijke aandacht. Ondertussen ben ik nog een jongedame tegengekomen die mijn hartje sneller doet kloppen (en misschien lees je daar later ook nog meer van, want het is terug een DVP). En juist op die zaterdag dat ik niet in Iasi kan zijn omdat ik dan een dag terug in Vlaanderen ben en op die dag juist geen vlucht terug beschikbaar is, moet ik haast obsessief ook die dag weten in te kleuren. En zo kwam ik weer bij dat wijf terecht die ik hier enkele weken terug in het boerenuitgaansleven had leren kennen, waar ik blijven slapen was en de dag erop mee ging shoppen. We zullen op die zaterdag dus weer gaan shoppen… Maar de vraag is of het bij shoppen zal blijven deze keer.
Je ziet het en veroordeel me maar; ik kan het simpelweg niet laten. En net nu alle brokken gelijmd zijn en zelfs als alles waarheid is wat ze zegt, dan ben ik nu weer druk bezig om mezelf diep in de stront te duwen. Ik ben er niet trots op, maar het is als een junk die zijn injecties met bruin spul nodig heeft! Zo erg, dat ondanks het feit dat ik genoeg aan mijn seksuele trekken en aandacht kom, dat ik zo nodig deze week ook weer in een Duitse saunaclub zal aanwezig zijn!
SFL
20 oktober 2011, 09:34
Ik zal me zondag mogen spoeden. Meehelpen met brandhout indoen, zodoende mijn schoonfamilie deze winter niet doodvriest.
Het heeft verdomme al gesneeuwd in de Iasi provincie! Zal mijn winterjas dan al maar meepakken!
SFL
31 oktober 2011, 10:49
Er was eerder afgesproken dat ik op zaterdag, zondag en maandag in Iasi te gast zou zijn, maar door aanpassingen van hogerhand in mijn planning en omwille van het feit dat ik op zaterdag onmogelijk een vlucht kon hebben, moesten Eva en ik tevreden zijn met enkel zondag en maandag. De week die daar aan voorafging zag ik de kans schoon om voor de job een nacht in Boekarest te logeren. Speciaal voor die avond en nacht had Eva weer een heel lange trip per trein en taxi moeten afleggen, maar voor ons was het belangrijkste dat we konden samenzijn.
Dinsdag avond en nacht waren weer van een onvergetelijk niveau, want voor het eerst sinds onze breuk hadden we opnieuw stomende seks. Seks, nog heter dan de vuren van de hel: (onderlijnd en rest in cursief)
We wilden Boekarest niet meer in, we wilden er zelfs niet op uit voor het avondeten. Het enige wat we wilden, dat was alleen zijn op onze kamer, stomende seks ervaren en indien nodig snel wat roomservice tussendoor.
Met haar bij me kon ik de liefde al voelen zonder aanraking of aankijken. Dit was wat het perfect maakte voor mij. Natuurlijk zouden er wel aanrakingen volgen en zouden we elkaar met veel liefde aankijken, maar de spannende momenten die aan het contact vooraf gingen, die lieten me doordraaien van geilheid. Honger is de beste saus en lust is de geilste drang!
Op de achtergrond hadden we op de tv een muziekzender op staan, die gespecialiseerd was in classics. Er was een special aan de gang over Brian Ferry en dat is nu eenmaal de ideale muziek om op te seksen. Wat Barry White is voor de negers, dat is Brian Ferry voor de bleekscheten! Zelfs Eva wist dit te smaken, hoewel deze muziek van voor haar tijd was en totaal haar genre niet is. Tussen de gepeperde momenten door zal ik jullie laten meegenieten van deze muziek, zodoende je de sfeer aanvoelt.
Dit was de eerste keer seks sinds de breuk, maar toen we onszelf naar elkaar toewerkten en de eerste aanrakingen op onze naakte lichamen volgden, was het alsof we nooit uit elkaar waren geweest. Onze lichamen drukten tegen elkaar aan, onze handen zaten overal en we zoenden traag en diep. Het hele voorspel was een aaneenschakeling van prachtige momenten.
http://youtu.be/bpA_5a0miWk
Mij diende ze niet oraal te verwennen, ik had er meer geniet van om haar poes en kont en bilspleet tot in meest duistere hoekjes af te likken. Haar lichaam was goddelijk. Niet alleen haar poes, kont en binnenkant dijen, maar ook de rest van haar zalige lichaam kon ik opvreten. In zekere zin heb ik dat dan ook gedaan.
http://youtu.be/wVze0AoVg0Q
Geleidelijk aan gingen we terug op elkaar liggen. Heel intens tongen, droogneuken en teasen. Tot op een moment dat we onze handen in elkaar klemden en mijn pik erin floepte. Wat had ik dat gevoel bij haar gemist. Heel traag, maar sterk neukten we totdat er zich op onze lichamen parels van zweet vertoonden. Heel sexy, haar lichtgebruinde en blinkend van zweet geglazuurde lichaam. Lekker zout en vers wanneer ik tussen 2 kussen door haar schouder, sleutelbeen of hals begon te zoenen of te likken.
http://youtu.be/1F5QWQ2ABjE
We neukten nooit eerder zo liefdevol als nu. Er waren geen geheimen meer. Zij was open naar mij toe en ik op mijn beurt naar haar. Dat ik mijn huwelijk niet meer moest achterhouden, was eigenlijk een verlossing voor mij. We waren geen van beide de perfectie zelve en dat bracht ons in zekere zin op gelijke hoogte. Dit resulteerde in nog betere seks… Dit resulteerde dat we haast perfecte seks ervoeren. Ik weet eigenlijk niet hoelang we aan het neuken waren en hoeveel posities we inmiddels ervaren hadden, maar we gaven ons volledig over aan elkaar. Na een heel lange tijd kwamen we bijna gelijktijdig klaar en zij spinde haast van genot.
http://youtu.be/BIqMlCEHfn4
Het naknuffelen duurde al even lang dan de seks. Maar we hadden geen zin om elkaar nog los te laten. We vertrouwden elkander toe hoezeer we elkaar de afgelopen weken gemist hebben. We mochten het al vaak gezegd hebben, maar toen die nacht in Boekarest had ik voor het eerst voor de volle 100% het gevoel dat we beiden tot over onze oren verliefd waren en dat we enorm veel van elkaar hielden. Zij begon halvelings te wenen toen ze fluisterde dat ze hoopte dat we altijd samen zouden zijn en dat ik ooit alleen met haar zou verder gaan.
http://youtu.be/hRzGzRqNj58
Na al dat geknuffel en flauwe kleffe gezwets zijn we opnieuw beginnen neuken en deze keer met meer tempo en een meer kinky kantje. Om eerlijk te zijn; we vogelden nog de hele nacht tot de volgende morgen om 7u30. De muziek van Brian Ferry was eigenlijk al gedaan na het eerste voorspel, maar de erotische en romantische sfeer zat er nog helemaal in.
Kortom; het was de perfecte nacht! Toepasselijk deuntje: http://youtu.be/Tniv6QqPhAo
Voor die bewuste zaterdag die ik helaas in Vlaanderen vast zat, had ik mezelf een date geregeld. Dezelfde boerentrien waarmee ik die ene keer gaan shoppen was. Ook deze keer ging ik met haar shoppen. Ditmaal in het Duitse shoppingcenter te Oberhausen. Op seks of op meer dan vriendschap was het niet uitgedraaid. En gelukkig maar, want ik had mijn buik er een beetje van vol. Zeker na een voorval in een saunaclub op donderdag, toen ik een klap tegen mijn bek kreeg van een op coke en drank doorgedraaid wijf. Maar dat is weer een ander verhaal. Niettegenstaande moest ik zowel tegen die Vlaamse boerin als tegen Eva wel geloofwaardige uitleg verzinnen voor dat blauwe oog.
In alle eerlijkheid en om terug te komen tot de kern van de zaak: het bewijs was weer maar eens geleverd dat ik enorm veel gevoelens voor Eva koester. Dat is de reden waarom ik geen zin meer heb om nog meer affaires te onderhouden en waarom ik niet op de avances van de gewillige Vlaamse boerendochter in ging.
SFL
31 oktober 2011, 10:50
Maar goed, zondag was ik uiteindelijk in de late namiddag te Iasi aangekomen. Eerder in de week hadden ze me wijsgemaakt dat het al aan het sneeuwen was, maar dat klopte blijkbaar niet. Het zonnetje scheen bij heldere hemel en het was minstens 15°C. En daar stond ik dus met mijn dikke winterjas! Eva en haar broer stonden me op te wachten voor het luchthavengebouw. En natuurlijk kon ik al meteen verantwoording afleggen betreft mijn verkleurde oogkas. In de wagen hing ik dan maar een verhaal op dat het vanwege de training was die ik voor mijn werk op regelmatige basis moet doen. Met de gedachte aan mijn voor vrouwen erotiserende job en het feit dat ik de stoere bink dien uit te hangen, werd Eva klaarblijkelijk al helemaal nat vanonder. Haar broer (de universitair, niet Elvis) stond er sceptischer tegenover en leek mijn verhaal niet voor waarheid aan te nemen. Maakt ook niet uit, ik ben nu eenmaal gewend dat men mij nooit geloofd. Maar bij hem zat het dieper en hij had misschien verkeerde gedachten van mij. Sinds kort werd hij op de hoogte gesteld wat Eva echt voor de kost deed in Duitsland en tijdens een telefoongesprek zei hij dat hij walgde van mij. Dat was toen vlak na de benarde situatie met de 2 Bulgaren. Misschien dacht hij dat ik ook een gangster van dat soort was en dat ik Eva pooide. Hij mocht dan wel dankbaar zijn dat ik zijn zus in zekere zin geholpen heb en er nog een lelijke snijwonde aan overgehouden heb en Eva mocht hem dan wel tig maal op het hart gedrukt hebben dat het haar eigen keuze was en dat ik niets mee de hoerderij te maken had, maar de broer bleef achterdochtig.
Uiteindelijk had het weinig zin om me te blijven verdedigen. Zelfs indien ik zou bewijzen dat ik niet de schuld ben dat Eva in de prostitutie zit, dan zouden ze nog walgen van mij, want dan was ik gegarandeerd een hoerenloper… Hoe zou ik haar anders hebben leren kennen? Het ergste van al is dat dit laatste wel de waarheid is en dat er niet veel te ontkennen aan is. Dus we lieten het beter rusten. Maar ook toen ik bij hen thuis aankwam en al meteen in alle gastvrijheid een pan vreten voorgeschoteld kreeg, voelde ik me niet zo geliefd als al die keren ervoor. Blijkbaar was haar familie wel op de hoogte dat het even gedaan was tussen mij en hun dochter en dat maakte de situatie niet makkelijk. Ik had Eva tot nog toe niet alleen kunnen spreken en ik hoopte ten zeerste dat ze niet de ware toedracht van onze breuk uit de doeken gedaan had. In dat geval zat er met zekerheid rattengif in de pan vreten die ik nu alleen zat te verorberen.
Na mijn maaltijd ging ik me even installeren in de kamer van Eva en het was voor het eerst dat ik alleen was met haar. Ze had de waarheid over de breuk natuurlijk niet verteld omdat het ook voor haar veel te vernederend was. Ik moest ook niet vrezen dat ze dachten dat ik een pooier of mensenhandelaar was… En al zeker geen manager of eigenaar van een bordeel. Maar het lompe wicht heeft wel toegegeven dat ze me als klant had leren kennen, dat ik heel zachtaardig en correct met haar omging en dat van het ene het andere kwam. En dat liefdespad verliep zeker niet makkelijk. Maar voor een Orthodoxe familie is dat al genoeg om moord en brand te schreeuwen. Zeker voor de mannen van de familie was ik niet meer dan een ordinaire hoerenloper. De moeder en zus hadden haar al gewaarschuwd dat ik waarschijnlijk wel een relatie had, indien ik, erger nog, niet getrouwd was. Dit heeft Eva natuurlijk hardnekkig ontkent, maar ik voelde me er niet lekker bij. Vrouwelijke intuïtie is het sterkste wapen van het andere geslacht, dus onderschat het nooit!
Die dag heb ik niet meer moeten helpen met het hout voor de winter, maar toch was ik vermoeid vanwege de achterdocht die er hing en de moeite die ik moest doen om het laten op de vallen dat ik hun dochter lief heb. Niet verwonderlijk dat het er ’s avonds tijdens een verhitte discussie allemaal uitstroomde. Daar Eva, Elvis, de universitair en de zus over Duitsland bezig waren in het al dan niet gebroken Engels, kon de rest moeilijk volgen en daar was ik de Heer dankbaar voor. Op gegeven moment was ik de steken onder de gordel van de geschoolde broer zo beu, dat het er allemaal uitkwam. Ik beschuldigde hem dat het zijn schuld veel harder was dan de mijne opdat hij op haar financiële kap zijn studies aan de universiteit kon veroorloven. Daarop had hij niet veel meer te zeggen dan dat hij dacht dat ze in een stipclub danste. En er lang niet aan dacht dat ze haar lichaam voor geld aanbood. Ik noemde hem een achterlijke dwaas die zijn kop als een struisvogel in het zand steekt. Ik zei hem dat als ik een zus zou hebben, dat ik niet eens zou kunnen verdragen dat ze voor mijn kosten zou gaan werken en opdraaien… Laat staan naakt rond een paal hangen. Ik heb ook hoge school gelopen en ik kon in die tijd in de weekends zelf werken voor mijn kosten. Hij werd zo razend na mijn uithaal dat we de rest van de avond niets meer tegen elkaar te zeggen hadden. Eva zat halvelings te janken en hield mijn hand vast… De zus ging haar broer troosten, die in alle razernij buiten enkele dingen begon stuk te gooien. De ouders begrepen er gelukkig niet veel van, maar keken me niet echt vriendelijk aan. De enige die zich eigenlijk niet met de discussie bemoeide en die naar mij toe eerder een bondgenoot leek, dat was Elvis. Hij mocht dan wel een ongeschoolde klaploper zijn, hij bleef vriendelijk tegen mij. Uiteindelijk is hij ook in grote lijnen de enige van het gezin die niet volledig op de kap van zijn zus geleefd heeft.
Haar ouders die geen reet Engels verstaan, mochten me dan wel met argwaan aankijken… Ze treffen zo niet meer schuld dan hun hoogopgeleide zoon. Alsof dat nog niet helemaal de omgekeerde wereld was, bleken ze eveneens niet goed gezind op Eva. Want zij was gestopt met geld opsturen. Het was helemaal te gek voor woorden toen ze me die nacht in bed toevertrouwde dat het juist daarom was dat ze weer in de saunaclub gewerkt had. Indien ze niet zou helpen met het stookhout en geen geld meebracht, dan was ze zelfs niet langer welkom in haar ouderlijke huis. Ik sloeg tilt en de dag erop ging ik helemaal door het lint, toen ik nog meer van die smerige streken te horen kreeg.
Het zat namelijk zo dat haar vader helemaal niet op de sukkel was met zijn gezondheid. Maar hij had zijn job opgegeven, zodoende hij genoeg tijd had om hout te hakken, te klieven en te stapelen voor de strenge Iasi-winters. Verwarming hebben voor de winter loonde meer dan een schamel loon! Daarom hadden ze Eva haar geld nodig, want het vaste inkomen voor het gezin was weggevallen. En daar haar financiële bijdragen niet eens volstonden, werd ze ook nog geacht om mee te helpen met het hout. Ik stond perplex en weigerde vervolgens om maar één poot uit te steken. Dit is voor het eerst dat ik de andere kant van Roemenië begon te zien.
SFL
31 oktober 2011, 10:51
Van mezelf kan ik best wel vinden dat ik veel mensenkennis heb en daarnaast ben ik vergaand geschoold in de psyche van de mens, profielen schetsen en individuen inschatten. Het verbaast me dus enorm hoeveel keer een mens er nog kan naast zitten. Van reeds in den beginne had ik wel zo'n gedachte van deze hele familie, dat ze in zekere zin van hun dochter profiteerden. Ik vond bepaalde omgangsvormen totaal niet passend in deze moderne tijden, maar ik heb er nooit fel over doorgedramd. Misschien wou ik het me niet aantrekken? Maar na al de ellende die Eva over zich heen gehad heeft, plus wat ik haar dan nog eens aangedaan heb, ben ik me beginnen te fixeren op datgene wat haar familie eigenlijk van haar verwacht. Misschien is het omdat ik flink verliefd ben op haar of misschien is het afkomstig uit een gevoel van wroeging, maar ik kon het totaal niet meer verdragen dat de wereld zo van haar bleef profiteren. Daarnaast kan ik het gedrag van Eva niet echt plaatsen... Waarom breekt ze niet met haar familie en laat ze Roemenië niet voor wat het is? ....Ik kan haar een normale job, een woonst, een respectabel en volwaardig leven bieden in Vlaanderen!
Mijn relatie met de (ex-)DVP is qua problemen en zoveel kwesties eigenlijk niet meer dan een straatje zonder einde. Telkens als ik denk dat er een probleem van de baan is en als voor mij alle vragen beantwoord zijn, dan stelt er zich wel weer een ander probleem aan en rijzen er nieuwe vragen. In andere relaties had ik het al lang voor bekeken gehouden en in termijn heb ik ook al alle records gebroken van alle affaires die ik ooit met een DVP aanging. Van deze juffer kan ik simpelweg geen afscheid nemen! Ik weiger zelfs radicaal om haar los te laten, want ze is één van de eerlijkste en liefste personen die ik gekend heb in mijn turbulente leven. Ze heeft een uniek karakter en het zou zonde zijn om haar te verliezen.
Na de leugen van haar vader en zonder ontbijt hield ik het daar voor bekeken. Ik kon geen moment langer bij haar thuis blijven. Eva mag niet rijden en zodus ging ik te voet richting Iasi. Heel ver en ik hoopte dus dat iemand me wel zou oppikken. Ik zou al blij geweest zijn wanneer een boerenpummel daar met paard en kar me zou meenemen, maar de werkelijkheid was beter. Elvis was me met de ouwe Mercedes van Duits edelstaal me achterna gereden. Eva was bij hem en had hem gesmeekt om me naar Iasi te brengen. Elvis mocht me dan wel min of meer gelijk geven en mijn standpunten begrijpen, maar hij was vies gezind naar mij toe. Door weg te lopen en de gastvrijheid af te wijzen had ik wel zijn familie beledigd. Ik kan de filosofie en de manier van redenering nog steeds niet begrijpen bij die Roemenen. Heel nors heeft hij mij en Eva in Iasi stad afgezet en is als een gek terug naar huis gereden. We zochten dan maar een hotel, waar ik nog één nacht zou blijven en de volgende morgen zou ik op de eerste vlucht terug richting Boekarest zitten.
In de loop van de namiddag heb ik het tot vervelens toe met Eva nog over gehad. Ze heeft haar hele jonge leven vergooid door zich te prostitueren, met weinig moest ze zelf overleven en het grootste deel stuurde ze jarenlang naar huis. Onderhoud voor broers en zus, onderhoud voor grootouders, vader die weer eens werkloos is, moeder die ziek is, broer die aan de universiteit wil studeren,...etc. Heel haar familie leeft op haar kap en alsof dat niet erg genoeg is, zijn er dan weer collegae hoeren en malafide flatverhuurders die hopen munt uit haar geslagen hebben. Wat ik dan niet begrijp is waarom ze toch nog zo aan haar familie gehecht is? Waarom verbreekt ze de familiale band met haar familie niet? Ze was verdomme niet eens welkom in het ouderlijke huis indien ze niet zou helpen met het hout en geen geld mee zou brengen! Ben ik nu achterlijk of begrijpen jullie iets wat ik niet kan vatten? Je kan toch als ouders je eigen dochter niet buitensluiten wanneer ze niks meer te bieden heeft, maar in haar verdomde korte leven jarenlang geld uit Duitsland opstuurde. Ze mag dan wel nooit voor een pooier gewerkt hebben, in dit hele opzicht is haar familie eigenlijk haar pooier geweest! Al deze bepeinzingen heb ik haar meermaals te kennen gegeven, maar steeds dezelfde antwoorden komen terug.
-Ze houdt van haar ouders en familie.
-Ze kan zomaar niet breken, want dat zou een schande zijn.
-Ik als buitenstaander kan dat niet begrijpen.
-Zo zit het leven in Roemenië eigenlijk in elkaar.
-Naar God toe zou het verraderlijk zijn indien ze haar ouders zou laten stikken of in de steek laten
-enz.
Ik kon nog feller doorgaan om haar te overhalen alles achter te laten en om eventueel in Vlaanderen te komen wonen, zoals we eerder al besproken hadden, maar ik wist dat ze toch terug zou keren naar huis. Als ik op dat vliegtuig zit de dag erop, dan gaat zij met veel berouw terug naar huis om alles goed te maken en zich in mijn plaats te verontschuldigen. Maar goed, ik probeerde het los te laten en nog van haar aanwezigheid te genieten. Bovendien was ik blij dat ze met me mee naar Mexico zou gaan begin november. Dan is ze even weg uit de sleur en kan ik haar eindelijk eens leren wat optimaal genieten is. Dat ze meegaat staat wel vast, maar ook dat was voor haar ouders een doorn in het oog. Andere ouders zouden blij zijn voor hun dochter, wanneer diens vriend haar mee zou nemen op een luxueuze reis, maar neen; Eva's ouders vonden dat maar nutteloze tijdsverspilling. Op die manier geef je geld uit en komt er niets binnen... Dat was hun uitleg en zo ook besloten we de avond ervoor ook over dat onderwerp te zwijgen.
In ieder geval was ik over één zaak tevreden en dat was dat ik in de ruzie met haar gediplomeerde broer aangehaald had, dat het nu zijn beurt was om voor haar iets terug te doen. Een wederdienst zou het minste mogen zijn! Nu hij een fatsoenlijke job heeft en naar Roemeense normen goed verdient, zou hij beter haar onderhouden nu zij geen inkomen meer heeft. Ik gaf hem lik op stuk waarna hij een woede aanval moeilijk kon onderdrukken. Elvis had ik toen mee en ook in Eva's ogen zag ik vonk omdat ik het voor haar opnam. Maar die andere zus sprong toen in de bres voor haar broer en kwam met het excuus dat hij met zijn partner een eigen leven heeft en daarvoor moet zorgen. Indien Eva trouwt of haar eigen gezin heeft, dan wordt het ook niet meer van haar verwacht. Wat een seksistische shit! Ik kon het debat toch niet winnen en ik had iedereen bijna tegen mij in het harnas gejaagd. Deze morgen was ik dus blij dat ik naar Iasi stad kon!
Die avond en nacht lieten we onze problemen even los, we gingen op restaurant en daarna bedreven we de liefde in de meest uitgebreide vorm. De nacht was bijgevolg heel kort en in de vroegte moest ik mijn vlucht pakken. Maar we hebben van elkaar genoten en dat was het belangrijkste. Niettegenstaande viel het afscheid me weer zwaar. Gelukkig niet voor lang, want weldra zullen we voor het eerst een geruime tijd samen zijn. Onze vakantie in Mexico zal de ultieme test worden om na te gaan of onze karakters samen passen en of we nog zo stapel op elkaar zullen zijn wanneer we continu samen doorbrengen.
SFL
31 oktober 2011, 10:52
In tussentijd ben ik veel onderweg geweest voor mijn werk en kon ik me daarop meer concentreren en Eva haar familiale ellende even vergeten. En om niet aan de verlokkingen van hoerenlopen of andere vrouwen toe te geven, heb ik zoveel mogelijk gewerkt en gereisd vanuit mijn andere thuis en niet vanuit Vlaanderen, Nederland of Duitsland.
Eergisteren was ik thuis omdat mijn vrouw één dag naar huis mocht. Ze heeft het zwaar in het leger, want er heerst veel onrust. Ze verzorgt de bescherming van logistieke ondersteuning en is daardoor al 2x onder vuur genomen door vijandelijke milities. Gelukkig is het een vijand die niet goed kan mikken, maar toch brengt dat stress met zich mee. Daarbovenop is men bij ons militaire apparaat niet zo blij met de verwikkelingen van de laatste tijd. Niet zo lang geleden heeft men een hele groep gevangen terroristen omgeruild voor één soldaat die jarenlang door onze vijanden werd vastgehouden. Dit is misschien mooi voor die ene jongen, maar door deze veel te uitbundige ruil, brengt men al onze militairen (alsook burgers) in het statuut van potentieel slachtoffer inzake kidnapping en gijzelneming. Nu is het laatste over dit dwaze voorval nog niet gezegd en mag de vijand zich nog wel aan iets verwachten, maar daarover ga ik hier nu niet uitweiden. Het enige wat ik duidelijk wil maken, dat is dat het voor mijn vrouw niet prettig is om dezer dagen haar land te dienen en dat ik me goed kan inleven, daar ik ook het leger gediend heb. Het knaagt dus zowel aan haar als aan mij. De voorbije dagen wordt het zuiden van ons land tot 40x toe per etmaal bestookt met raketten en mortiervuur. Enkele dorpen liepen schade op en ook een militaire basis, waar mijn vrouw regelmatig moet zijn, werd al getracht onder vuur te nemen.
Geen wonder dat mijn vrouw al enkele kilo’s afgevallen is. En het lijkt misschien niet zo, maar ik heb enorm met haar te doen. Dat ik dan nog een affaire onderhoud met een andere vrouw terwijl mijn echtgenote haar land dient, daarvan heb ik een enorm schuldgevoel. Maar ik kan er ook niet aan doen dat ik stapelgek geworden ben van Eva. Het zou een last van mijn schouders zijn mocht ik met beide vrouwen open kaart kunnen spelen, maar bij mijn vrouw zou dat helaas geen verf pakken. Ze is vrijdenkend en kan wel wat verdragen van mij. Daar ik veel van huis ben kan een slippertje van één nacht, zo lang het veilig is. En ik zou me minder schuldig voelen indien ik gewoonweg (zoals ik altijd al bezig was) naar de hoeren zou gaan, want daar komt normaal gezien niks bij kijken en het is puur zakelijk. Voor mij is dat de tijdelijke seksuele honger stillen. Maar nu zit ik in een relatie met een andere vrouw en dat is al maanden aan de gang… Zelfs nu mijn vrouw zware tijden doormaakt, beleef ik mijn liefdesuitspattingen uitbundig. Het is dus al een pak van mijn hart dat ik eindelijk de waarheid tegen Eva verteld heb en dat zij het voorlopig tolereert.
Op zaterdag, toen mijn vrouw thuis was, ben ik vanuit mijn schuldgevoel extra lief voor haar geweest. Ik heb voor haar gekookt, ik heb haar frustraties moeten aanhoren, daar waar ik kon heb ik raad gegeven en daarna heb ik haar stevig in mijn armen genomen. Uren lang hebben we zo op de sofa gezeten. Uiteindelijk zijn we eveneens de liefde beginnen te bedrijven en ook dat was heerlijk. Ik kon Eva gelukkig uit mijn gedachten bannen en alle aandacht aan mijn vrouw schenken. Maar na het vrijen viel mijn vrouw als een blok in slaap en bleef ik slapeloos naar het plafond staren. Ik kreeg opnieuw aanvallen van wroeging! Mijn vrouw is zo lief en zo toegevend naar mij toe. Omdat ze er vanuit gaat dat ik het zo zwaar heb en omdat ik zo uitgekeken had naar onze vakantie in Mexico, stond ze er op dat ik deze reis toch moest maken. Eerst wou ik dat niet, omdat zij weer als reservist moest opdraven, maar toch moedigde ze me aan om zonder haar op reis te gaan. Ze moest het me geen derde keer zeggen en ik zou toch gaan… Alsof dat nog niet erg genoeg is, neem ik mijn minnares stiekem mee. Ik ben er dus niet trots op dat ik zo’n egoïstische smeerlap ben. Als je alles nuchter bekijkt, dan heb ik het heus helemaal niet zo zwaar en gaat mijn vrouw onder meer last gebukt!
De volgende morgen in de vroegte was het gehaaste afscheid met mijn vrouw emotioneel zwaar, want nu zou ik haar verschillende weken niet meer zien. Zij werd opgepikt door de bus van het leger en ik vertrok niet veel later met het vliegtuig richting Europa. In de namiddag was ik al thuis in Vlaanderen. Enkele uren later arriveerde Eva. Toen ik haar ging afhalen, was het weerzien weer hartelijk. Het is erg om toe te geven, maar vanaf dat moment was ik mijn vrouw weer even vergeten. Eva was gepakt en gezakt, klaar om met mij naar Mexico te vertrekken, één dezer dagen. Ze was uitgelaten en blij… De hele rit naar huis zat ze met een gelukzalige glimlach op haar snuit.
Het deed me enorm deugd om haar zo gelukkig te zien. De gezonde zenuwachtigheid omdat ze voor het eerst zo’n verre reis gaat maken, maakt haar zeer euforisch. Gisterenavond nog wat lekkers voor haar gekookt en daarna gezellig wezen knuffelen terwijl ik haar zat te vertellen over de reis naar Mexico. Ze rookte de ene sigaret na de andere en dat stemde mij in een geslachtsdriftige bui. We begonnen met directe ingang te stengelen in de zetel, op de salontafel, tegen de muur en zelfs op de grond.
Ons geluk kon niet op! Vanaf nu zijn we meerdere weken continu samen en zullen we eindelijk optimaal en zonder zorgen kunnen genieten van elkaar. En dit allemaal binnen een luxueus kader, want ze zal niet weten waar ze het heeft als we in Mexico zijn. 2jaar geleden was ik ook al te gast in dat poepchique hotel. Alles tot in de puntjes verzorgd, enorm grote tropische tuin, meerdere zwembaden, overdaad aan heerlijk vreten, butlerservice,…etc. Zulke dingen zal Eva nog niet ervaren hebben en dat is haar nu van harte gegund. Ze verdient dit immers, want na zo’n miserabel jong leven, vind ik dat het nu tijd wordt dat ze eens van het leven kan genieten. Mijn doelstelling is meer om het haar zo prettig mogelijk te maken dan dat ik aan mijn eigen verlangens denk.
Het volgende bericht stuur ik integraal vanuit Mexico en hopelijk is de liefde dan nog even groot of groter. Maar dat is afwachten! Nu moet ik gaan afsluiten, want ik ga mijn Eva strakjes wakker maken, die poedelnaakt met haar natte kut nog in mijn bed ligt uit te slapen… Het is een mooie herfstdag, waarvan me dienen te genieten nog voor we naar Mexico vertrekken.
We sluiten af met een deuntje om in de vakantiestemming te komen. Een sexy Mexicaans clipje dat je zeker moet gezien hebben. Hopelijk gaat Eva ginds niet rondfladderen als een sletterige vlinder: http://youtu.be/av3wkasS-WQ
molaar
31 oktober 2011, 23:35
Voor iedereen die geen behoefte heeft aan indoctrinatie van SFL, lees dit boek :
Een schreeuw om recht. De tragedie van het Palestijnse volk - Dries van Agt
Dries van Agt was van 1977 tot 1982 premier van Nederland. Dat laatste jaar kondigde hij onverwachts zijn vertrek uit de landelijke politiek aan. Hij werd commissaris van de koningin in Brabant en bekleedde daarna enkele internationale functies. De oud-premier trok zich ook het lot van de Palestijnse bevolking in bezette gebieden aan. Al jaren maakt hij zich hard voor het lot van de Palestijnen.
Van Agt heeft het Israëlisch-Palestijnse conflict de afgelopen jaren uitvoerig bestudeerd en nu zijn bevindingen en gedachten op papier gezet. Hij gaat onder meer in op resoluties van de Verenigde Naties, mensenrechten en het humanitair oorlogsrecht. In het boek gaat hij pal staan voor de Palestijnse bevolking die in zijn ogen het slachtoffer van de geschiedenis dreigt te worden.
uurtje
1 november 2011, 07:04
Dries van Agt. Grote vriend van mevrouw Duisenberg. Het conflict is uiteraard bijzonder lastig. Maar deze personages verliezen lichtelijk het overzicht en schijnen op 1 oog blind te zijn.
Costana
1 november 2011, 10:32
Voor iedereen die geen behoefte heeft aan indoctrinatie van SFL, lees dit boek :
Een schreeuw om recht. De tragedie van het Palestijnse volk - Dries van Agt
Dries van Agt was van 1977 tot 1982 premier van Nederland. Dat laatste jaar kondigde hij onverwachts zijn vertrek uit de landelijke politiek aan. Hij werd commissaris van de koningin in Brabant en bekleedde daarna enkele internationale functies. De oud-premier trok zich ook het lot van de Palestijnse bevolking in bezette gebieden aan. Al jaren maakt hij zich hard voor het lot van de Palestijnen.
Van Agt heeft het Israëlisch-Palestijnse conflict de afgelopen jaren uitvoerig bestudeerd en nu zijn bevindingen en gedachten op papier gezet. Hij gaat onder meer in op resoluties van de Verenigde Naties, mensenrechten en het humanitair oorlogsrecht. In het boek gaat hij pal staan voor de Palestijnse bevolking die in zijn ogen het slachtoffer van de geschiedenis dreigt te worden.
Kan allemaal wel zijn, maar ik kom hier niet om bij te leren over het conflict in Olijvenland. Bijgevolg blijf ik SFL zijn verhaaltjes lezen ipv het kwebbel van Dries.
ijsbeer11
1 november 2011, 11:22
Erg herkenbaar, tot in detail!
Wij als Westerlingen zullen die cultuur en gewoontes nooit helemaal begrijpen.
De mensen daar hebben andere normen en waarden.
Vor ons als wankele zielen die verliefd worden op zo'n dame is dat vaak moeilijk te verkroppen.
Het enige wat je kunt doen is het maar zoveel mogelijk te accepteren wat natuurlijk niet altijd even makkelijk is!
Laat je niet gek maken door die mensen die zeggen dat het allemaal hoeren zijn, dat het om geld draait of dat ze je gebruiken als uitvlucht.
Achter elke DVP schuilt een gewoon meisje van vlees en bloed met ook een hart en gevoelens.
Geniet ervan, volg je hart en niet je verstand, je leeft maar 1x SFL, en het is al zo kort!
Picasso 1
1 november 2011, 14:16
De mensen daar hebben andere normen en waarden.
Als je verliefd wordt op zo'n dame en serieuze intenties hebt, denk dan erg goed over na of je iemand met die normen en waarden de moeder van je kinderen wil laten worden.
Costana
1 november 2011, 14:18
Als je verliefd wordt op zo'n dame en serieuze intenties hebt, denk dan erg goed over na of je iemand met die normen en waarden de moeder van je kinderen wil laten worden.
Die kinderen maak je toch met je echte vrouw ? Die roemeense waren toch enkel voor de fun bedoeld nee ?
Picasso 1
1 november 2011, 14:27
Die kinderen maak je toch met je echte vrouw ? Die roemeense waren toch enkel voor de fun bedoeld nee ?
Die opmerking is in het algemeen bedoeld, hoewel hier de grenzen van alleen maar fun al lang zijn overschreden. Dit is een voorbeeldverhaal van SFL die herkenbaar is voor anderen inzake het tot stand komen van serieuze relaties met dvp's uit compleet andere culturen.
Costana
1 november 2011, 14:37
Die opmerking is in het algemeen bedoeld, hoewel hier de grenzen van alleen maar fun al lang zijn overschreden. Dit is een voorbeeldverhaal van SFL die herkenbaar is voor anderen inzake het tot stand komen van serieuze relaties met dvp's uit compleet andere culturen.
Niet zo serieus doen spanjaard :)
De meeste beertjes hier hebben wel voldoende verstand (indien buiten de club) in hun bovenste koppie zitten zeker ? (hoewel sommige ervaringen hier :gruebel:)
ontopic: ikzelf zie weinig valkuilen (of ze is de beste leugenaar ter wereld of SFL is de meest idiote gast die er is, maar beiden denk ik niet).
Valt mij nu net iets te binnen: is ze al begonnen met die taalcursus ?
Picasso 1
1 november 2011, 14:51
De meeste beertjes hier hebben wel voldoende verstand (indien buiten de club) in hun bovenste koppie zitten zeker ? (hoewel sommige ervaringen hier :gruebel:)
Er valt weinig verstand te ontlenen aan een hersenpan die tijdelijk uitgeschakeld is door emoties
Costana
1 november 2011, 15:01
Er valt weinig verstand te ontlenen aan een hersenpan die tijdelijk uitgeschakeld is door emoties
Daarom zeg ik erbij: "buiten de club" :)
Hooee eindelijk een medegezel: emoties = drugs = doet u domme dingen doen. Daarom ALTIJD het verstand volgen en kun je emoties indekken door te redeneren dan mag je af en toe ook eens emoties volgen.
ijsbeer11
1 november 2011, 15:08
Ben het in dit geval helemaal eens met Picasso!
Als ik naar mijn eigen ervaringen kijk kan ik die als volgt omschrijven.
Onmacht, frustraties, hopeloosheid, spanningen en ruzies, het dagelijks piekeren over het hoe nu verder, het imagineren over hoe het zou zijn met haar over 5 jaar, of je ooit kan accepteren dat ze als dvp heeft gewerkt,...
Ik had dagelijks ruzie, vaak gedurende heel de dag, tussen die ruzies door waren er mooie momenten, goede sex, het praten in een middle language, ik durf te stellen dat Roemeense dames in het algemeen een sterkere aantrekkingskracht hebben dan Nederlandse dames. Daarnaast is de sex vele malen beter en intenser.
De spanning zou een stuk minder zijn als betreffende dame achter de kassa zou werken bijvoorbeeld.
Mannen zoals wij nemen geen genoegen met het 9 tot 5 leven, zaterdag de auto wassen en zondag als beloning met moeders de vrouw naar IKEA gehaktballetjes eten voor een paar euro.
We leven op en vaak over de rand, grenzen worden verlegd, steeds verder... Je weet dat je eigelijk al veel te ver bent gegaan maar tegelijkertijd weet je ook dat stoppen geen optie is... Simpelweg omdat je niet wil stoppen!
Mijn relatie (voor zover je daarvan kan spreken) kost me veel energie en stress, de enige schuldige daaraan ben ik zelf.
Ik heb thuis een vriendin al 7 jaar waarmee ik sinds kort samenwoon, afgelopen zomer heb ik die relatie kortstondig verbroken en op het punt gestaan te emigreren naar Roemenie.
Toen kwam ik precies op het punt wat Picasso aanhaalt, is dit een goede moeder voor mijn kinderen?
Waarom niet die goedzak die al 7 jaar accepteert dat ik vaak savonds en sweekends weg ben, mijn kleren wast, voor me kookt en zelfs nog parttime werkt en meebetaalt aan de lasten.
Ik ben erg egoistisch op dit gebied, ik eet nu gewoon van twee walletjes..
De Roemeense vermoedt dat een relatie heb, ze is erg intelligent en heeft me al meerdere malen op leugens betrapt.
Wat het voor mij moeilijk maakt is dat er tot op heden nog nooit over geldkwesties gesproken is.
Het kost me alleen tijd, wat beltegoed, sigaretten af en toe winkelen en hotels en restaurants.
Maargoed, kiezen tussen beiden kan ik niet en wil ik niet.
Ik voel me schuldig voor de Roemeense, die ik elke week voorlieg dat zij de enige is en dat ik altijd bij haar zal blijven en tzt haar uit denclub haal. Dit doe ik puur uit medelijden, en om eigen gewin om er zeker van te zijn dat de relatie stand houdt.
Voor mijn echte vriendin voel ik me gek genoeg zelden schuldig, vraag me niet waarom!
Ze heeft ooit wat smsjes geschept en dat heb ik af kunnen doen met een smoesje...
Vooralsnog zal ik zo blijven leven, net als SFL zit er een korte vakantie aan te komen met de DVP.
Doe met dit bericht wat je wil, het is mijn visie en situatie en goedbedoeld advies voor de welwillenden!
IJSBEER11
joepie
1 november 2011, 18:19
Loop niet alleen je pielemans achterna ik weet waarover ik praat.
groetjes joepie
MichelJ
1 november 2011, 18:35
Als je een Roemeense vriendin wilt moet je er één in Roemenië gaan zoeken en niet in Duitsland. Kans op slagen (op de lange termijn) is in Duitsland 0,00001%, in Roemenië 0,1%.
Het zijn andere mensen, andere cultuur, andere normen en waarden. Dat matcht niet of nauwelijks met een westerling.
In Duitsland moeten wij hobby-en en zij geld verdienen. That's all.
edit:
Loop niet alleen je pielemans achterna ik weet waarover ik praat.
Ja inderdaad Joepie, wij lopen onze lul achterna..... ze zijn zo godsgruwelijk lekker die Roemeentjes :biggrin:
rob45
1 november 2011, 18:43
Ben het helemaal eens met Michelj zijn betoog,je moet de zaken ook niet uit verband gaan trekken oftewel oneigenlijk gebruik wij komen onze lusten botvieren in duitsland en zij verdienen er geld aan en dat was het.
Bosco
1 november 2011, 20:46
Ben het helemaal eens met Michelj zijn betoog,je moet de zaken ook niet uit verband gaan trekken oftewel oneigenlijk gebruik wij komen onze lusten botvieren in duitsland en zij verdienen er geld aan en dat was het.
Ja goed, als hij nu ook eens naar zijn eigen betoog luistert. :smile2:
Rex
1 november 2011, 23:37
Ben het in dit geval helemaal eens met Picasso!
Als ik naar mijn eigen ervaringen kijk kan ik die als volgt omschrijven.
Onmacht, frustraties, hopeloosheid, spanningen en ruzies, het dagelijks piekeren over het hoe nu verder, het imagineren over hoe het zou zijn met haar over 5 jaar, of je ooit kan accepteren dat ze als dvp heeft gewerkt,...
Ik had dagelijks ruzie, vaak gedurende heel de dag, tussen die ruzies door waren er mooie momenten, goede sex, het praten in een middle language, ik durf te stellen dat Roemeense dames in het algemeen een sterkere aantrekkingskracht hebben dan Nederlandse dames. Daarnaast is de sex vele malen beter en intenser.
De spanning zou een stuk minder zijn als betreffende dame achter de kassa zou werken bijvoorbeeld.
Mannen zoals wij nemen geen genoegen met het 9 tot 5 leven, zaterdag de auto wassen en zondag als beloning met moeders de vrouw naar IKEA gehaktballetjes eten voor een paar euro.
We leven op en vaak over de rand, grenzen worden verlegd, steeds verder... Je weet dat je eigelijk al veel te ver bent gegaan maar tegelijkertijd weet je ook dat stoppen geen optie is... Simpelweg omdat je niet wil stoppen!
Mijn relatie (voor zover je daarvan kan spreken) kost me veel energie en stress, de enige schuldige daaraan ben ik zelf.
Ik heb thuis een vriendin al 7 jaar waarmee ik sinds kort samenwoon, afgelopen zomer heb ik die relatie kortstondig verbroken en op het punt gestaan te emigreren naar Roemenie.
Toen kwam ik precies op het punt wat Picasso aanhaalt, is dit een goede moeder voor mijn kinderen?
Waarom niet die goedzak die al 7 jaar accepteert dat ik vaak savonds en sweekends weg ben, mijn kleren wast, voor me kookt en zelfs nog parttime werkt en meebetaalt aan de lasten.
Ik ben erg egoistisch op dit gebied, ik eet nu gewoon van twee walletjes..
De Roemeense vermoedt dat een relatie heb, ze is erg intelligent en heeft me al meerdere malen op leugens betrapt.
Wat het voor mij moeilijk maakt is dat er tot op heden nog nooit over geldkwesties gesproken is.
Het kost me alleen tijd, wat beltegoed, sigaretten af en toe winkelen en hotels en restaurants.
Maargoed, kiezen tussen beiden kan ik niet en wil ik niet.
Ik voel me schuldig voor de Roemeense, die ik elke week voorlieg dat zij de enige is en dat ik altijd bij haar zal blijven en tzt haar uit denclub haal. Dit doe ik puur uit medelijden, en om eigen gewin om er zeker van te zijn dat de relatie stand houdt.
Voor mijn echte vriendin voel ik me gek genoeg zelden schuldig, vraag me niet waarom!
Ze heeft ooit wat smsjes geschept en dat heb ik af kunnen doen met een smoesje...
Vooralsnog zal ik zo blijven leven, net als SFL zit er een korte vakantie aan te komen met de DVP.
Doe met dit bericht wat je wil, het is mijn visie en situatie en goedbedoeld advies voor de welwillenden!
IJSBEER11
Beste Ijsbeer11,
Persoonlijk schrik ik van jouw betoog hierboven, maar tegelijkertijd besef ik dat je niet de enige bent die dit meemaakt c.q. mee heeft gemaakt.
Ben je nu echt zo naïef te denken dat het hebben van twee relaties echt mogelijk is?
Aan de ene kant kan ik je een klein beetje begrijpen, maar aan de andere kant besodemieter je meerdere mensen tegelijk.........niet alleen jezelf en het " zogenaamde " vriendinnetje van je maar bovenal je eigen vriendin waarmee je al 7 jaar een relatie hebt.
Ik ben er niet op uit om hier de moraalridder uit te hangen, integendeel. Ik wil je alleen meegeven, dat je in een club alleen moet komen om een korte termijnbehoefte ( lees : SEX) te bevredigen.
Natuurlijk is het leuk als er meer aandacht wordt gegeven en dat je wellicht ook buiten de club zo af en toe iets kunt doen, zonder dat er direct sprake is van tussenkomst van geld, maar wees wel bij de les en denk erover na dat je thuis iemand hebt zitten die echt om je geeft en die je echte liefde geeft. Dan is het toch niet teveel gevraagd om haar ook diezelfde liefde terug te geven?
Ik heb zelf ook in deze situatie gezeten en mijn echte relatie is naar de klote gegaan. Inmiddels al een paar jaar achter me, maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik regelmatig terugdenk wat een enorme klootviool ik ben geweest.......
Nogmaals je moet lekker zelf doen waar je zin in hebt, maar denk wel verder na dan je neus ( ja ook die kleine in je broekzak) lang is.........
ijsbeer11
2 november 2011, 08:54
Hoi Rex,
Ik kan me grotendeels vinden in jou mening. Er zijn natuurlijk wel momenten dat ik me schuldig voel, maar zoals ik al zei, ik kan geen van beiden gewoon missen.
Met mijn huidige vriendin zit het (hoe gek het ook klinkt) wel goed, om eerlijk te zijn neukte ik jaren lang alles wat los en vast zat.
Ik troost me dan met de gedachte dat 80% van de mannen zo is.
Nu moet ik echter wel bekennen na al die maanden dat ik er steeds meer moeite mee begin te krijgen dat die andere dame in een club werkt. Maar dat is mijn eigen schuld... Ik weet dat zij niks liever wil dan met mij verder, of ze me nu ziet als uitvlucht en kans op een beter leven, het zal lwel, maar ik ben er stellig van overtuigd dat zij mij niet voor de gek houdt! Voorbeelden genoeg waaruit dat blijkt...
Je bent natuurlijk wat ouder en waarschijnlijk door schade en schande wijs geworden, ik stel je bericht dan ook erg op prijs!
Groeten,
IJSBEER11
bad pritt
2 november 2011, 09:55
Ijsbeer 11 uiteindelijk zul je een van beiden ( diep) teleurstellen.
Picasso 1
2 november 2011, 12:55
SFL gaat het niet leuk vinden dat ijsbeer11 hier met alle aangetrokken aandacht er vandoor gaat :rofl:
MichelJ
2 november 2011, 17:42
SFL gaat het niet leuk vinden dat ijsbeer11 hier met alle aangetrokken aandacht er vandoor gaat :rofl:
Wie weet gaat het wel over dezelfde Eva :eek:. Bij Roemeensen weet je het nooit.
Picasso 1
2 november 2011, 17:55
Wie weet gaat het wel over dezelfde Eva :eek:. Bij Roemeensen weet je het nooit.
En is ze tegelijkertijd ook de nieuwe dame van zowel JP als Beron die haar moesten beloven haar identiteit geheim te houden :biggrin:
Alabama
2 november 2011, 23:13
Beste Ijsbeer11,
Persoonlijk schrik ik van jouw betoog hierboven, maar tegelijkertijd besef ik dat je niet de enige bent die dit meemaakt c.q. mee heeft gemaakt.
Ben je nu echt zo naïef te denken dat het hebben van twee relaties echt mogelijk is?
Aan de ene kant kan ik je een klein beetje begrijpen, maar aan de andere kant besodemieter je meerdere mensen tegelijk.........niet alleen jezelf en het " zogenaamde " vriendinnetje van je maar bovenal je eigen vriendin waarmee je al 7 jaar een relatie hebt.
Ik ben er niet op uit om hier de moraalridder uit te hangen, integendeel. Ik wil je alleen meegeven, dat je in een club alleen moet komen om een korte termijnbehoefte ( lees : SEX) te bevredigen.
Natuurlijk is het leuk als er meer aandacht wordt gegeven en dat je wellicht ook buiten de club zo af en toe iets kunt doen, zonder dat er direct sprake is van tussenkomst van geld, maar wees wel bij de les en denk erover na dat je thuis iemand hebt zitten die echt om je geeft en die je echte liefde geeft. Dan is het toch niet teveel gevraagd om haar ook diezelfde liefde terug te geven?
Ik heb zelf ook in deze situatie gezeten en mijn echte relatie is naar de klote gegaan. Inmiddels al een paar jaar achter me, maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik regelmatig terugdenk wat een enorme klootviool ik ben geweest.......
Nogmaals je moet lekker zelf doen waar je zin in hebt, maar denk wel verder na dan je neus ( ja ook die kleine in je broekzak) lang is.........
Heb ook in een dergelijke situatie gezeten. Redelijk vergelijkbaar met de situatie van IJsbeer11, dus ik begrijp hem wel. "Thuis" een relatie en in Duitsland een relatie. Het is exact dit: We leven op en vaak over de rand, grenzen worden verlegd, steeds verder... Je weet dat je eigelijk al veel te ver bent gegaan maar tegelijkertijd weet je ook dat stoppen geen optie is... Simpelweg omdat je niet wil stoppen!
Daarnaast heb ik ook nog een fulltime baan en andere bezigheden. Dat was gewoonweg niet vol te houden. Moest twee dames voorliegen en intussen ook nog werken e.d. De DVP werkte als DVP, dus vandaar dat ik het voor mezelf goed heb proberen te praten. Met mijn vrouw was het al tijden kommer en kwel.
Was uiteraard nooit mijn bedoeling een vriendin te zoeken in een saunaclub, maar je gaat een paar keer met een dame naar de kamer, praat dan ook wat meer met d'r, spreekt eens af buiten de club met d'r en zo gaat het van kwaad tot erger. In het begin lukte het met saunaclubbezoekjes vroeg op de avond of overdag en bellen/sms-en tijdens kantooruren maar op een gegeven moment gaan ze nattigheid voelen. Gevolg: thuis allerlei smoezen verzinnen om richting Duitsland te kunnen of om even naar buiten te kunnen om te bellen/sms-en en daarnaast allerlei smoezen verzinnen om niet in Duitsland te zijn. Vaak vol gas richting Duitsland en terug. Moet zeggen dat ik het nodig heb om af en toe aan een touwtje boven een ravijn te bungelen, maar het brak me op een gegeven moment wel behoorlijk op. Het kost een hoop energie en stress, in het begin vond ik dat gek genoeg wel fijn, maar eeuwig ga je dat niet volhouden.
Mijn relatie thuis ging verder naar de klote en uiteindelijk heb ik de relatie beeindigd. Ook zonder die DVP zou het daar wel op uitgedraaid zijn, maar dan zou het wellicht langer door hebben geetterd. Uiteindelijk was ik het gelieg en gedraai van die DVP ook zat en heb ik haar ook de wacht aan gezet. Toen had ik niemand meer en spijt heb ik er tot op heden nog niet van gehad. Wat me opbrak was het constante gejaag. Vanuit hier snel richting Duitsland haasten, vanuit Duitsland snel richting huis haasten. De tijd in de auto benutten om te mailen, bellen, etc. Vaak laat thuis, vroeg weer op en tussendoor om allerlei onnozele redenen even naar buiten gaan om te bellen. Heb de schijn aardig op weten te houden, maar was wel bekaf aan het einde van de rit. Er zijn natuurlijk mensen, zoals ik, die die spanning nodig hebben, maar aan te raden is het niet. Mijn advies is om op tijd een keuze te maken met wat je nu precies wil. Af en toe een saunaclubbezoekje is nog wel een alibi voor te verzinnen. Voor weekendjes en vakanties is het al lastig. Ook zal een DVP die serieus is je wel een keer thuis willen bezoeken. Dat heb ik ook met die relatie van destijds voor elkaar gekregen, maar was wel een heel gedoe en kan me voorstellen dat niet elke vriendin/vrouw daar intrapt.
Een relatie met een DVP draait natuurlijk 999.999 keer van de 1.000.000 keer op niks uit. Nu wel weer aan het klooien met een dame, heeft ook een tijdje hier bij mij thuisgezeten. Natuurlijk denk je er wel eens over na dat als het doorgaat of ze een goede moeder gaat zijn voor je kinderen, etc... maar diezelfde vragen kan zij natuurlijk over mij stellen. Je bent elkaar in een club tegengekomen, dus plat gezegd weet ik dat zij een hoer is en weet zij dat ik een hoerenloper ben. Verschil is dat zij er zit voor de knaken bij gebrek aan andere alternatieven en dat ik er kom om mijn lusten bot te vieren voor een fooi van 50 euro per keer. Zo snijdt het mes aan beide kanten. Het halve forum is al over haar heen geweest, net zoals ik al over diverse bekenden van haar ben geweest. Wie is dan goed of slecht?
Alabama
2 november 2011, 23:16
Als je verliefd wordt op zo'n dame en serieuze intenties hebt, denk dan erg goed over na of je iemand met die normen en waarden de moeder van je kinderen wil laten worden.
Rationeel bekeken is het antwoord nee. Rationeel bekeken kun je ook vragen of zij zou moeten willen dat ik de vader van haar kinderen word.
Alabama
2 november 2011, 23:29
Nu moet ik echter wel bekennen na al die maanden dat ik er steeds meer moeite mee begin te krijgen dat die andere dame in een club werkt.
Kan me daar wat bij voorstellen, maar dat is wel de plek waar je haar hebt leren kennen en heel veel alternatieven zijn er waarschijnlijk niet. Als ze 'n baan zou kunnen vinden waarmee ze 2.500 netto per maand zou kunnen verdienen, zou ze waarschijnlijk niet in de club werken. Aan het werken in de club ligt een geldbehoefte ten grondslag en die geldbehoefte is niet verdwenen met het aangaan van een relatie.
Heb het er weleens over gehad met een DVP en die vroeg wat ik er van zou vinden als een DVP mij zou vragen om mijn job op te geven ....
Badslippers
3 november 2011, 01:02
[ . . . ]Het is exact dit: We leven op en vaak over de rand, grenzen worden verlegd, steeds verder... Je weet dat je eigelijk al veel te ver bent gegaan maar tegelijkertijd weet je ook dat stoppen geen optie is... Simpelweg omdat je niet wil stoppen!
Daarnaast heb ik ook nog een fulltime baan en andere bezigheden. Dat was gewoonweg niet vol te houden. Moest twee dames voorliegen en intussen ook nog werken e.d. De DVP werkte als DVP, dus vandaar dat ik het voor mezelf goed heb proberen te praten. Met mijn vrouw was het al tijden kommer en kwel.
[ . . . ] en zo gaat het van kwaad tot erger. In het begin lukte het met saunaclubbezoekjes vroeg op de avond of overdag en bellen/sms-en tijdens kantooruren maar op een gegeven moment gaan ze nattigheid voelen. [ . . . ]maar het brak me op een gegeven moment wel behoorlijk op. Het kost een hoop energie en stress, in het begin vond ik dat gek genoeg wel fijn, maar eeuwig ga je dat niet volhouden.
Mijn relatie thuis ging verder naar de klote en uiteindelijk heb ik de relatie beeindigd. Ook zonder die DVP zou het daar wel op uitgedraaid zijn, maar dan zou het wellicht langer door hebben geetterd. Uiteindelijk was ik het gelieg en gedraai van die DVP ook zat en heb ik haar ook de wacht aan gezet. Toen had ik niemand meer [ . . . ] Wat me opbrak was het constante gejaag. [ . . . ]Heb de schijn aardig op weten te houden, maar was wel bekaf aan het einde van de rit. Er zijn natuurlijk mensen, zoals ik, die die spanning nodig hebben, maar aan te raden is het niet. [ . . . ]
Een relatie met een DVP draait natuurlijk 999.999 keer van de 1.000.000 keer op niks uit. [ . . . ]
Ik heb het bericht van Alabama flink door de mangel gehaald en selectief wat geknipt en van kleur voorzien. Bijna iedereen had dit kunnen schrijven. Wat ik er mee zeggen wil:
IS DIT NOU LEUK???
Toen ik dit bericht las moest ik ook aan Joop Slim, SFL en al die andere ijsberen denken die op 23 velden tegelijk willen schaken. Via IM klets ik met wat ijsberen over dit fenomeen: "Close" worden met een DVP. Het gaat er dan om of het verstandig is om dit soort acties te ondernemen. Ik zeg dan altijd:"Het interesseert mij geen biet wat je uitvreet en of het verstandig is en of je de kluit belazert. Ik kan je slechts één ding zeggen: Is het nog leuk? Heb je nog plezier? Heeft de dame nog plezier?"
Als ik dan bovenstaande lees is het plezier, de lol volgens mij ver te zoeken. Dat is voor mij de grens. Je kunt gerust met een dame op een terrasje zitten met een hapje en een drankje en daarna zwoele seks hebben. Als je je daarvoor in allerlei bochten moet wringen en de stress toeslaat met als gevolg een slappe leuter, veel grijze haren, en een paar pijnlijke maagzweren kun je beter kappen.
Alabama
3 november 2011, 01:36
Ik heb het bericht van Alabama flink door de mangel gehaald en selectief wat geknipt en van kleur voorzien. Bijna iedereen had dit kunnen schrijven. Wat ik er mee zeggen wil:
IS DIT NOU LEUK???
Toen ik dit bericht las moest ik ook aan Joop Slim, SFL en al die andere ijsberen denken die op 23 velden tegelijk willen schaken. Via IM klets ik met wat ijsberen over dit fenomeen: "Close" worden met een DVP. Het gaat er dan om of het verstandig is om dit soort acties te ondernemen. Ik zeg dan altijd:"Het interesseert mij geen biet wat je uitvreet en of het verstandig is en of je de kluit belazert. Ik kan je slechts één ding zeggen: Is het nog leuk? Heb je nog plezier? Heeft de dame nog plezier?"
Als ik dan bovenstaande lees is het plezier, de lol volgens mij ver te zoeken. Dat is voor mij de grens. Je kunt gerust met een dame op een terrasje zitten met een hapje en een drankje en daarna zwoele seks hebben. Als je je daarvoor in allerlei bochten moet wringen en de stress toeslaat met als gevolg een slappe leuter, veel grijze haren, en een paar pijnlijke maagzweren kun je beter kappen.
In alle eerlijkheid: Ja, dit is leuk. Tot op zekere hoogte. Op een gegeven moment is het genoeg of ben je veel te ver over de grenzen heen. Rationeel bekeken is het natuurlijk niet leuk en moet je het niet doen, maar die spanning heb ik af en toe gewoon nodig...
ijsbeer11
5 november 2011, 09:05
@ MJ... Nee, het is zeker niet Eva!
@ P1... Bedank voor de eer maar er vandoor gaan doe ik nog niet!
@ Alabama... Het kost inderdaad veel stress, energie en ik merk ook dat het gaat opbreken.
@ Badslippers... Als ik eerlijk ben en mezelf afvraag of het nog echt leuk is zeg ik kei hard NEE, eerst hadden we ruzies tussen het leuke door en nu is het andersom, Roemeensen zijn meesters in manipuleren, ze weten precies het bloed onder je nagels vandaan te trekken. Op dit moment prefereer ik gek genoeg toch nog die spaarzame momenten en neem ik de stress maar op de koop toe, het wordt een gewenning. Ik merk wel dat het verlangen om haar te zien minder wordt, ik weet ook dat deze affaire alleen zal eindigen door een abrupt incident, langzaam afbouwen is geen optie..
Achja, we doen het er maar mee, het leven is al kort genoeg!
ijsbeer11
5 november 2011, 09:11
Zij heeft zelf de keuze gemaakt hier te komen, ze heeft een behoorlijke studie afgerond maar de arbeidsmarkt daar biedt simpelweg geen geschikte baan. Ooit ben ik eens kwaad geworden toen ze zei dat ze het spijtig vond dat ze op haar 18e geen weet had van het bestaan van saunaclubs in DL. Het geeft alleen maar aan dat het leven daar verre van makkelijk is.
Daar komt vaak nog bij dat alle dames die hier komen wel iets hebben meegemaakt, verstoten door familie, ouder(s) overleden of uit elkaar, vader alcoholist (95% van de gevallen)
Kan me daar wat bij voorstellen, maar dat is wel de plek waar je haar hebt leren kennen en heel veel alternatieven zijn er waarschijnlijk niet. Als ze 'n baan zou kunnen vinden waarmee ze 2.500 netto per maand zou kunnen verdienen, zou ze waarschijnlijk niet in de club werken. Aan het werken in de club ligt een geldbehoefte ten grondslag en die geldbehoefte is niet verdwenen met het aangaan van een relatie.
Heb het er weleens over gehad met een DVP en die vroeg wat ik er van zou vinden als een DVP mij zou vragen om mijn job op te geven ....
Alabama
5 november 2011, 10:59
De dame waar ik nu mee omga heeft die keuze ook gemaakt. Is tot haar 15e naar school geweest en gezien de hoeveelheid Roemenen en Bulgaren die naar het buitenland trekken om geld te verdienen kunnen we wel stellen dat de banen daar niet voor het oprapen liggen en de verdiensten niet geweldig zijn. Vaak beginnen ze daar een relatie op jonge leeftijd, dat loopt mis, ze worden dan niet meer onderhouden en de perspectieven op de arbeidsmarkt zijn nul komma nul. Studeren kost geld en dat is er vaak niet. Daarnaast heb je inderdaad vaak de familieomstandigheden: gebroken gezinnen, alcohol, geweld, etc. En zelfs als je al gestudeerd hebt, valt het daar nog niet meer om een fatsoenlijke baan te vinden. Ik ken Roemeense dames die gestudeerd hebben en daar een baan proberen te vinden, maar dat valt niet mee. Dat er in Rotterdam en Den Haag Bulgaren voor € 2,50 per uur werken, in een krot wonen in een Vogelaarwijk en het nog beter vinden dan in Bulgarije, zegt genoeg.
Ik heb makkelijk praten als ik tegen haar zeg dat ze dit werk niet moet doen. Ik heb kunnen studeren, tijdens mijn studie een bijbaantje kunnen doen zodat er voldoende geld was voor vertier, als ik als kleine jongen iets wilde of nodig had dan kreeg ik het en na de studie lagen de banen waarmee je aardig kunt verdienen voor het oprapen. Ben ik ziek dan ga ik naar een dokter en de verzekering regelt verder alles wel en scheelt er iets, dan heb ik altijd familie en vrienden op wie ik kan rekenen. Raak ik mijn baan kwijt, dan krijg ik een uitkering. Met een uitkering kan ik niet geregeld naar de dames van plezier, maar ik kan wel gewoon eten, de vaste lasten betalen en af en toe iets leuks doen. Dat gold voor de dame met wie ik nu omga allemaal niet.
Ze vindt dit werk niet leuk, zou ook liever ander werk doen, maar die mogelijkheden waren er gewoon niet. Zij heeft, net zoals de dame waar jij het over hebt, de keuze gemaakt om hierheen te komen en dit werk te doen. Niet omdat iemand haar hiertoe heeft gedwongen, maar omdat ze geen andere uitweg zag. Als Roemeen of Bulgaar hier werk vinden wat Nederlanders/Duitsers/Belgen ook willen doen, valt ook niet mee.
Ik begrijp haar keuze wel een beetje, maar besef ook dat dit werk slopend is (zowel lichamelijk als geestelijk) en dat er ooit een moment komt dat ze middels dit werk de kost niet meer kan verdienen. Het is voor de meesten geen baan die ze 45 jaar kunnen doen.
Alabama
5 november 2011, 11:03
@ MJ... Nee, het is zeker niet Eva!
@ P1... Bedank voor de eer maar er vandoor gaan doe ik nog niet!
@ Alabama... Het kost inderdaad veel stress, energie en ik merk ook dat het gaat opbreken.
@ Badslippers... Als ik eerlijk ben en mezelf afvraag of het nog echt leuk is zeg ik kei hard NEE, eerst hadden we ruzies tussen het leuke door en nu is het andersom, Roemeensen zijn meesters in manipuleren, ze weten precies het bloed onder je nagels vandaan te trekken. Op dit moment prefereer ik gek genoeg toch nog die spaarzame momenten en neem ik de stress maar op de koop toe, het wordt een gewenning. Ik merk wel dat het verlangen om haar te zien minder wordt, ik weet ook dat deze affaire alleen zal eindigen door een abrupt incident, langzaam afbouwen is geen optie..
Achja, we doen het er maar mee, het leven is al kort genoeg!
Allemaal erg herkenbaar. Rationeel bekeken is het niet leuk, maar we gaan er mee door. Heftige ruzies en stress zijn even vergeten als er weer leuke momenten zijn. Heb van tijd tot tijd ook helemaal geen zin meer om haar te zien, maar dan is er toch weer even contact, ga je toch weer een keer langs en dan is alles weer even koek en ei. Het stopt pas als ze naar een ander land vertrekt, een van beiden er echt schoon genoeg van heeft of er echt grof gelogen / misbruik gemaakt wordt. Moet er wel bij zeggen dat ik veel meer leuke momenten heb dan ruzies. Het is ook geen Roemeense dame en die zijn vaak net wat opvliegeriger.
Badslippers
5 november 2011, 17:02
Even inhaken op wat ijsbeer11 en Alabama vertellen. Wat ik daar uit haal is de kick. Ja het is leuk en spannend om buiten de club met een vrouw af te spreken, wat te ondernemen en misschien zelfs iets wat lijkt op een relatie mee te beginnen. Zelf ben ik geen type om buiten de club met een mokkeltje wat te beginnen. Dat neemt niet weg dat ik met speciale vrouwen weleens een gezellig avondje heb doorgebracht, wat gedronken heb of een hapje gegeten. Niks spannends en al helemaal te gewoontjes om er hier uitbundig en smeuig over te schrijven. Zij had zin in een gezellig uitje en ik vond het wel leuk om haar te begeleiden. Natuurlijk streelde het ook mijn ego dat een hoer mij dat voorstel deed. En ik moet zeggen het heeft wel iets als je met zo'n opvallende verschijning ergens binnen stapt. Daar bleef het tot nu toe bij. We hebben geeneens sex gehad. Laat staan langdurige relaties zoals hier beschreven. Ik moet er ook niet aan denken. Daarom mijn eerdere opmerking, het moet wel leuk blijven en het moet geen zenuwinzinking opleveren. Dat geldt voor mij maar meer nog voor de dame. Het is ontspanning. Wat we me wel geil lijkt is met een Stunner op een feestje van je werk of zoiets te verschijnen. Diep decolletee, sexy gecombineerd met stijl. En dan naar die verbaasde gezichten kijken. Ach ja, het gaat allemaal om de spanning, de kick, de sensatie maar vooral het onvoorspelbare. Als je niks doet zul je nooit weten hoe het zou zijn als je het wel had gedaan.
Alabama
6 november 2011, 15:10
@Badslippers:
Ja, het is leuk en spannend en al vrij gauw zit je tot aan je schouders in een moeras waar je niet vlug meer uit gaat komen. Doe je niks, dan weet je het inderdaad nooit. Heb liever spijt van dingen die ik wel heb gedaan dan dat ik spijt heb omdat ik iets niet heb gedaan.
Probeer er uiteraard wel het koppie bij te houden. Veel van deze dames zijn (al dan niet bewust) destructief en slepen hun omgeving daarin mee. Een beetje spanning e.d. is leuk, maar er zelf aan kapot gaan is het niet waard. Dat de dame er aan kapot gaat is het ook niet waard. Het is m.i. of in de club werken of een relatie. Elke middenweg daarin gaat ten koste van beide zaken.
Vanavond maar weer eens naar Dld. :)
Picasso 1
6 november 2011, 16:24
Ik zag deze website en dacht ik drop hem wel hier.
http://nederland.ro/vraagbaak.htm
piranha
6 november 2011, 18:38
Probeer er uiteraard wel het koppie bij te houden. Veel van deze dames zijn (al dan niet bewust) destructief en slepen hun omgeving daarin mee. Een beetje spanning e.d. is leuk, maar er zelf aan kapot gaan is het niet waard. Dat de dame er aan kapot gaat is het ook niet waard. Het is m.i. of in de club werken of een relatie. Elke middenweg daarin gaat ten koste van beide zaken.
Beste is denk ik, zoveel mogelijk langs de zijkant blijven staan maar wel met de reddingsboei in de hand en die hun zoveel mogelijk toewerpen als ze ze nodig hebben. Maar nooit er zelf achteraan springen.
SFL
23 november 2011, 00:27
Live vanuit Mexico:
-Telefonisch werd ik al op de hoogte gebracht, maar nu zie ik ook dat er veel bedrijvigheid geweest is onder dit topic. Deze vakantie van 3 weken zit er bijna op en ik zal spoedig reageren op dit alles.
-Het weer: zwoel, warm, tropisch... bij regelmaat bewolking en af en toe een regenbui
-Cosmina 2 kilo aangekomen, ikke maar liefst 4.5 kilo !!!
-Zij mooi en egaal gebruind, ikke een bleekscheet met een lichte teint
-Het is super geweest tot nu toe met nog amper de resterende 24u te gaan: gehecht aan elkaar en geen enkele keer ruzie.
-Zoals de meeste Roemeentjes kan ze makkelijk overweg in het Spaans
-Mijn noties Spaans gaan dankzij haar de goeie kant op tot een stevige basiskennis en zij kent ook al wel wat plat Vlaams van mij
-Rijkelijke buffetten en 5 of 6 themarestaurants… Het vreten is hier verrukkelijk!
-Het is voor mij een genot om haar zo zien te genieten…
-Mijn Roemeense boerenmeid is geheel geen luxe gewend, maar ze past zich snel aan!
-We zijn beiden het gelukkigste stel van het gehele noordelijke halfrond.
-Op het witte zandstrand gaat ze monokini… Heerlijke kleine stevige tietjes, tussen al die Amerikaanse gemuteerde siliconen monsters.
-Geen wonder dat mijn liefje hier enorm veel mannelijke aandacht wegkaapt.
-Ik geniet met volle teugen dat ik met zo’n jongedame kan uitpakken en van al de jaloerse blikken van die kut Amerikanen
-Ook de seks is beestig geweest: een gemiddelde van 3 à 4x per dag
-Haar seksuele honger is niet te stillen en mijn libido geeft voorlopig ook nog niet op
-Haar begeerlijke lichaam blijft me continu opgeilen!
-En ik kan het nu makkelijk tellen, mijn muze blaast hier per dag 2 pakjes sigaretten de lucht in… Dat is goed om mij de hele dag met een stijve te laten rondlopen
-Ook enkele interessante excursies gedaan (die ik in het verleden al wel gedaan had, maar speciaal voor haar nog eens opnieuw onderging). Zalig hoe mijn meisje hier open bloeit.
-Elke avond zuipen we ons klem met tequila, biertjes, margarita’s, caipirinha’s en mojito’s… Daarna seksen we er een halve nacht op los.
-Ik wou uit de grond van mijn hart dat deze vakantie nog een maand blijft duren!
-Ze is fantastisch en ik begin nu echt wel heel sterkt te twijfelen aan mijn huwelijk !!!
-Ik leer haar mooie karakter elke dag beter kennen en ontdek voortdurend nieuwe capaciteiten en voordelen in haar
-Mexicaans deuntje: http://youtu.be/KyTtWd99Fd0
-Hete groetjes vanuit het Tropische Mexico… Hasta Lluego.... en tot donderdag 01 december in de saunaclubs
Badslippers
23 november 2011, 00:38
Live vanuit Mexico:
Dit wordt een rage. Straks krijgen we nog Live vanuit sekstotindekist.
Goed om te zien dat onze Master-Bull er weer de kantjes van af loopt en als een dik vetgemest zwijn zal terugkeren. Welke hoer zal hem dan nog bovenop zich willen hebben. Dat hij de weg volledig kwijt is en daar met volle teugen van geniet is prettig om te lezen.
Adios Muchacho, your loyal wingman
SFL
29 november 2011, 10:31
Adios Muchacho, your loyal wingman
Zo loyaal ben je ook weer niet, want ik kan komende donderdag weer alleen naar de saunaclubs :gruebel:
SFL
29 november 2011, 10:35
Beste Molaar,
Toch leuk dat hier blijkt dat je nog steeds meeleest.
Toch kan ik in dit topic niet verder ingaan om de discussie die jij probeert uit te lokken.
Daarom wil ik enkel dit filmpje toevoegen van een meneer die alle antwoorden in mijn plaats geeft.
Hij is trouwens veel mondiger dan ik... Ik ben enkel maar een huurling met beperkt verstand!
http://youtu.be/LeGYAfh9A1k (en aanhoor het helemaal, alvorens hier nog meer nonsens te posten)
Voor iedereen die geen behoefte heeft aan indoctrinatie van SFL, lees dit boek :
Een schreeuw om recht. De tragedie van het Palestijnse volk - Dries van Agt
Dries van Agt was van 1977 tot 1982 premier van Nederland. Dat laatste jaar kondigde hij onverwachts zijn vertrek uit de landelijke politiek aan. Hij werd commissaris van de koningin in Brabant en bekleedde daarna enkele internationale functies. De oud-premier trok zich ook het lot van de Palestijnse bevolking in bezette gebieden aan. Al jaren maakt hij zich hard voor het lot van de Palestijnen.
Van Agt heeft het Israëlisch-Palestijnse conflict de afgelopen jaren uitvoerig bestudeerd en nu zijn bevindingen en gedachten op papier gezet. Hij gaat onder meer in op resoluties van de Verenigde Naties, mensenrechten en het humanitair oorlogsrecht. In het boek gaat hij pal staan voor de Palestijnse bevolking die in zijn ogen het slachtoffer van de geschiedenis dreigt te worden.
SFL
29 november 2011, 10:38
@ Picasso & Costana > kinderen maken is totaal niet aan de orde; noch bij mijn vrouw en noch bij Eva! Wederzijdse overeenkomst met beide dames!
SFL
29 november 2011, 10:39
@ Ysbeer11 betreft andere cultuur en andere normen en waarden: Wat mij het meest dwarszit is de relatie met haar ouders en het daarbij horende profitariaat op Eva’s kap. Voor de rest is Eva een unieke meid!
SFL
29 november 2011, 10:43
@ Costana & Alabama > Nog niet begonnen met taalcursus… ze was er opeens weer niet uit en is toen terug naar Roe gegaan. Het bewijs dat ze het meent is dat ze op vakantie wou zien hoe het tussen ons zou gaan wanneer we dagenlang continu samen zijn, of onze karakters passen. Nu na de vakantie heeft ze inmiddels de knoop doorgehakt. Ik heb Ukrainian Bull groen licht gegeven om de voorbereidingen te treffen. Ze is nu in Antwerpen alles in orde aan het maken en vanaf januari vestigd ze zich definitief in Vlaanderen.
SFL
29 november 2011, 10:44
@ Ysbeer11 > jouw reactie nummer 2 heb je goed geforumuleerd, mijn waarde vriend!
SFL
29 november 2011, 10:46
@ MichelJ > de percentages die jij noemt zijn echt wel heel klein hoor. Straks ga je nog vertellen dat je meer kans hebt om de loterij te winnen. Je hebt volkomen gelijk, natuurlijk. Maar ik bewijs toch het tegendeel betreft de percentages. Ik heb haar in Duitsland leren kennen en beginnen mee dollen. Ik ben gastvrij ontvangen geweest in Roemenië en daar is de liefde opengebloeid. Ik ben maar een gemiddelde kerel, die niet eens veel te bieden heeft, maar je ziet wel dat het lukt. Indien het geen lang leven gegund is, dan heeft dat te maken met mij en niet met haar, want ik zal uiteindelijk toch voor mijn vrouw kiezen. Indien ik niet getrouwd was, dan lag er een toekomst voor me die geheel tegenstrijdig is met jou percentages. Al moet ik toegeven dat ik nu na deze vakantie voor het eerst echt aan mijn huwelijk begin te twijfelen!
SFL
29 november 2011, 10:47
@ Rex > Wijze woorden voor zo’n geile hond… Ik weet immers hoe het bij mij zal eindigen en ik kan quasi op de gok zeggen hoe het bij YB11 zal eindigen. Maar ik heb voeling met wat YB11 zegt en het is moeilijk om één van de twee los te laten. Ook voor jou vindt ik jammer wat er gebeurt is. Maar ik zit dan wel met de vraag, wat als er 2 vrouwen heel veel om je geven, van je houden en je heel veel liefde geven??? Maar je hebt absoluut gelijk: naar de saunaclubs zouden we alleen moeten gaan voor de seks en het vooral zakelijk houden met die meiden. Maar ik vraag er ook niet achter dat er soms ellende van komt… Eénmaal de ellende er is ben ik weer te zwak op het af te schepen!
SFL
29 november 2011, 10:49
@ Picasso: aandacht… Jawel, ik vind het juist mooi dat er hier iemand open uitkomt van in het zelfde schuitje te zitten. YB11 begrijpt me en met hem heb ik ook al enkele IM gestuurd hierover.
SFL
29 november 2011, 10:50
@ MichelJ > of YB11 en ik het over dezelfde Eva hebben?… En misschien heb jij er ook al mee geneukt in de clubs en Iasi financieel gesteund!?
SFL
29 november 2011, 10:51
Ook aan Alabama: fijn dat je je verhaal ook doet. Het begint hier los te komen en het is een verademing voor mij dat ik niet de enige ben die steeds in zulke benarde situaties beland.
SFL
29 november 2011, 10:52
@ Badslippers: ondanks al het gezeik is het nog fijn… De seks is van hoog niveau, van de aandacht geniet ik ten volle, de rush om door twee dames tegelijk geliefd te zijn, het elkander beter leren kennen, al de voordelen die je uit de ene haalt en die bij de andere niet te vinden zijn, de roes van verliefdheid…etc.
Alabama
29 november 2011, 17:18
Ook aan Alabama: fijn dat je je verhaal ook doet. Het begint hier los te komen en het is een verademing voor mij dat ik niet de enige ben die steeds in zulke benarde situaties beland.
Dat klopt. Altijd fijn om te lezen dat je niet de enige bent die in zo'n positie zit, het is fijn om dingen van je af te schrijven, het zijn interessante verhalen om te lezen en hoewel het over verschillende beren en verschillende dames gaat, is de rode draad vaak wel hetzelfde.
Ik heb in elk geval wel wat gehad aan deze verhalen, maar ook aan die van bv. Cuup en Joop Slim. Bepaalde zaken doorzie je sneller of je gaat er extra op letten om dingen uit te sluiten.
Alabama
29 november 2011, 17:22
@ MichelJ > de percentages die jij noemt zijn echt wel heel klein hoor. Straks ga je nog vertellen dat je meer kans hebt om de loterij te winnen. Je hebt volkomen gelijk, natuurlijk. Maar ik bewijs toch het tegendeel betreft de percentages. Ik heb haar in Duitsland leren kennen en beginnen mee dollen. Ik ben gastvrij ontvangen geweest in Roemenië en daar is de liefde opengebloeid. Ik ben maar een gemiddelde kerel, die niet eens veel te bieden heeft, maar je ziet wel dat het lukt. Indien het geen lang leven gegund is, dan heeft dat te maken met mij en niet met haar, want ik zal uiteindelijk toch voor mijn vrouw kiezen. Indien ik niet getrouwd was, dan lag er een toekomst voor me die geheel tegenstrijdig is met jou percentages. Al moet ik toegeven dat ik nu na deze vakantie voor het eerst echt aan mijn huwelijk begin te twijfelen!
De kans op slagen met een DVP is heel erg klein. Weet niet of het zo klein is als het percentage van MJ, maar veel groter zal het zeker niet zijn. Wil echter niet zeggen dat het onmogelijk is.
Het begint er in feite al mee dat jouw vrouw op een paar uur vliegen hier vandaan zit. Dat maakt een affaire met een DVP al een stuk werkbaarder. Zit je thuis bij je vrouw en heb je geen valide excuus voor je verblijven in Duitsland, dan is het al een heel stuk lastiger. Hetzelfde voor de financiële mogelijkheden. Ik heb weken gehad dat ik vrijwel dagelijks in Duitsland zat. Weliswaar niet in de club en ik betaalde niet voor de sex, maar alles bij elkaar optellend kost het toch gewoon geld natuurlijk (brandstof, afschrijving auto, hotel, uit eten, telefoonkosten winkelen, etc). Niet iedereen zal de mogelijkheid hebben om zoiets in stand te houden. En natuurlijk heb je ook een hele hoop DVP's die het als een kans zien om iemand eens goed te pluimen....
Dat naast de reguliere relatieperikelen... :)
MichelJ
29 november 2011, 17:43
-Cosmina 2 kilo aangekomen, ikke maar liefst 4.5 kilo !!!
Het verhaal ging toch over Eva? Wie is Cosmina ineens? Haar zusje? Ik zal je verhalen nog eens beter moeten lezen denk ik...
Willem2
29 november 2011, 17:51
MichelJ heet toch eigenlijk Nikos Machlas
SFL
30 november 2011, 22:44
Het verhaal ging toch over Eva? Wie is Cosmina ineens? Haar zusje? Ik zal je verhalen nog eens beter moeten lezen denk ik...
hihihihi sorry betrapt........ ik begin artiestennamen en nicknames en echte namen met elkaar te verwarren.
Het gaat nog steeds om EVA!
Greeeettttzzzz
SFL
2 december 2011, 16:35
De liefde tussen ons is alom vertegenwoordigd... Alsof we elkaar al een eeuwigheid kennen, maar anderzijds net een vers stelletje dat continu aan elkaar plakt.
Tijdens de lange vlucht hebben we alles omvattende gesprekken gevoerd en stiekem heb ik haar zitten vingeren tijdens de vlucht.
In Cancun aangekomen werd ze al meteen aangenaam verrast door het feit dat er deze jaargetijden nog zo'n zwoele tropische temperaturen mogelijk zijn. Welkom in de tropen, liefje!
Zulke reizen heeft ze nog nooit gemaakt en daarom was alles zeer onwennig voor haar.
Toen we buiten de luchthaven stonden te wachten voor de transfer naar het hotel en zij na 11uren vlucht dringend een sigaret wou roken, kregen we een korte maar krachtige regendouche over ons heen. Door haar t-shirt zag ik haar tepels stijf worden, met als gevolg dat ook mijn piemel stijf werd.
Na het inchecken in het hotel en op onze kamer toe te komen, gingen we over tot de eerste wip van de vakantie. Haar kut kleefde als nooit tervoren, door al dat gevinger in het vliegtuig.
Die avond maakte ze voor het eerste keer kennis met de rijkelijke Mexicaanse buffetten, zoveel vreten had ze nog nooit bij elkaar gezien. Dat is wat anders dan de voederbakken in de saunaclubs.
Ze begon te vreten alsof haar leven ervan af hing. En niet alleen het vreten, maar het luxueuze hotel, de butlerservice, de uitgebreide bars en het gedienstige personeel maakten indruk op haar.
Dit had ze nooit eerder meegemaakt en elk uur was er wel iets anders dat haar verbaasde.
De dag erop wat gaan wandelen op het strand en op verkenning gaan in de tropische tuinen (waar ze ook kennis maakte met de neusbeertjes).
Het werd een lange wandeling en we aten op de middag een hapje in de snacktent van het hotel.
Een extra aan het geheel, dat was dat het personeel dacht dat we een pas getrouwd stel waren. Want bij de boeking hadden mijn vrouw en ik vermeld dat we in augustus in Vlaanderen gehuwd waren.
We hadden dus nog een upgrade van kamer gekregen, er stond een fles bubbels op de kamer klaar, Eva kreeg een ruiker bloemen van het personeel en deze avond in het restaurant kwam een driekoppig mariachi-gezelschap muziek aan onze tafel spelen. Eva was in de wolken en kon dit niet altijd plaatsen. Heerlijk vond ik het om haar eens te laten profiteren van het leven. Ze verdiend het simpelweg!
Om wat voor me terug te doen, trakteerde Eva ons op een uitgebreide massage en een gezichtsbehandeling in de spa van het hotel. Ook dat was werelds!
Aangezien we ons te pletter aan het vreten en zuipen waren 24 op 24, kwamen we overeen om niet blijven aan te vetten en elke dag een uurtje te sporten.
Dus elke voormiddag gingen we een uurtje slijten in de fitness... of in de gym zoals los Americanos dat noemen. Eindenlijk kreeg ik haar fatsoenlijk aan het sporten, want voordien was haar conditie beroerd.
Tegen het einde van de week kon ze al 10min op de loopband of stepmachine staan zonder te stoppen. Mijn meid maakt vooruitgang!
Dat het zweet uit ons lijf gutste was niet verwonderlijk, want elke avond dronken we ons ladderzat... Wat hadden we een pret. En na de pret steevast een halve nacht heftige seks... Ook dat is prettig!
De seks met haar kan niet meer beter... Vanaf deze vakantie staat ze in mijn top5 aller tijden en die top5 huisvest niet alleen de dames tegen betaling.
Als ik eerlijk moet zijn over de seks... Ze is geen hoer meer, maar weet zich te profileren als mijn persoonlijke hoer op de gepaste momenten. Het meisje kent op bepaalde ogenblikken geen fatsoen!
Ze heeft me zo suf geneukt dat ik geen enkele keer naar andere vrouwen gekeken heb... En dat hebben haar nog niet veel dames voorgedaan, want ik ben nu eenmaal verlekkerd op vrouwelijk schoon.
Ook in de eerste week gingen we naar het Tepanyaki restaurant van ons hotel. Lachen, gieren, brullen... Want allebei straalbezopen van te veel aperetief en geen van beiden kon met chopsticks eten. Ik denk dat we 40 minuten over ons bord gedaan hebben.
Voorts nog één dag op excursie geweest naar de maya-tempels... Ook dat maakte een enorme indruk op haar. Soms schrik ik van haar leergierigheid.
Op de laatste avond van onze eerste week, zijn we uit geweest in Playa del Carmen... Eerst op een terras wat biertjes en tequila shots zitten zuipen en half in roes voerden we een emotioneel gesprek.
En eigenlijk was het nog best grappig ook. Ze vertelde over haar kinderjaren en de armoede waarin ze opgegroeid was... Was nog lang voor ze de woning hadden waar ik onlangs meermaals al te gast was geweest. Zo vertelde ze ook een verhaal van toen ze nog een baby was en dat haar moeder zwaar ziek werd en met koorts opgenomen werd in het hospitaal. Er was toen in hun familie veel armoede en haar vader wist niet wat hij met haar aan moest vangen. In die periode was er net een zigeunerfamilie neergestreken in de stadsrand waar ze toen woonden en één van de zigeunervrouwen had toen ook een nest jongen. Zij heeft Eva toen gedurende een maand borstvoeding gegeven... Bij dit verhaal was ik door de hand Gods geslagen. Anderzijds kon ik een bulderlach niet onderdrukken. Eva begon er ook mee te lachen en zei me dat het eigenlijk wel een hele klucht was. Enerzijds lachen ze wel met de zigeuners, maar langs de andere kant hebben de gipsy's wel haar leven gered. Bij deze leerde ik ook haar zigeunerkant kennen.... Niet zomaar de Roemeense mentaliteit, maar in de tweede week zou ik er achter komen dat ze via de zigeuner moedermelk ook de gipsy-streken een beetje meegekregen heeft...
http://youtu.be/qHql-S8mNHI
SFL
2 december 2011, 16:42
De tweede week werd ik al wat meer lui, want van elke avond te zuipen, mezelf de tering te vreten en meermaals per dag de liefde moest bedrijven, had ik op den duur enkel nog behoefte om te slapen. Slapen op die momenten dat we niet aan het vrijen, zuipen of vreten waren. Bij Eva was het andersom: zij liep hier op vakantie over van de energie. Zelfs het sporten in de gym werd een obsessie voor haar en dat had ik nooit verwacht. Zelfs toen ik niet meer mee ging sporten, ging zij toch alleen zichzelf in zweet werken. Wanneer ik onder een palmboom of hemelbed mijn middagdutjes deed, participeerde zij bij de hotelanimatie... Aerobic in water, beachvolley, darts...etc. Ook continu pootje baden in de zee en zwemmen in het zwembad... Het was geen zicht, want zwemmen heeft ze nooit geleerd! Toch kon ze het!
Wanneer we gingen zonnenbaden op het witte strand, dan ging ze topless haar tietjes laten bruinen... Het was een ware rush voor mij toen de achterlijke Amerikanen me met afgunst stonden te begapen.
Maar Eva's energie was niet te stuiten... Ze kon niet stil blijven liggen en zat me continu in te smeren met zonnebrandmelk... Ik begrijp nog steeds niet dat ik toch nog wat kleur opgelopen heb.
En tussendoor bleef ze me opgeilen en teasen... Totdat het zover was dat we ons afzonderden in de kamer om een snelle wip tussendoor te maken. Volgens mij was het pikante vreten van daar nog eens een extra boost aan haar al sterk vertegenwoordigde geslachtsdrift.
Iedere avond was er ook wel een show en ook daar hadden we veel beziens. Ik voelde me lekker in mijn vel met een dame naast me die zoveel aandacht van de mannen kreeg.
In de dag brandt menig mannenblik op haar begeerlijke lichaam en s'avonds en s'nachts zag ze er ook steevast uitermate sexy uit in haar avondkledij.
In de tweede week zijn we ook naar de Coco Bongo geweest... Dat is een dicotheek / show in Las Vegas stijl... Daar liep het zelfs een beetje uit de hand. Een bezopen Canadees kon zijn poten niet thuis houden en heeft haar kont tot 2x toe betast... Na één waarschuwing van haar en één waarschuwing van mij, ging ik het hem geen derde keer toelaten en gaf ik hem een duw waardoor ie bijna achterover van het balkon viel in die discotheek. De rest van de nacht hebben we hem niet meer gezien, de slappeling.
Op een andere avond waren we in een zatte bui weer een idioot gesprek aan het voeren en daarin kwamen onze erotische fantasieen aan de orde. Zo heb ik haar nog wat meer geleerd over mijn rook fetisj en zij gaf eindelijk toe dat ze af en toe wel een geil plasje apprecieerd. Dat had ik al wel een paar keer ondervonden, bv toen ze die ene keer tijdens het neuken op de badrand over mijn kloten gepist had. Telkens verborg ze zich schamend achter het excuus van een ongelukje, maar eigenlijk zeikt ze al eens graag tijdens de seks. Voorts vertelde ik nog dingen die ik lekker vond... Dat ik wel van tatoeages en piercings houd bij dames, maar helaas heeft zij er geen. Opeens vroeg ze ook met welke bekendheden ik wel eens zou willen wippen... Daar heb ik noodgedwongen enkele namen moeten noemen. Toen ik haar hetzelfde vroeg kon ze niet echt antwoorden, want er schoot haar niets te binnen. Na aandringen en voldoende tequila vertrouwde ze me wel toe dat ze soms fantaseert om eens een dwerg te neuken. Vuile ziekelijke freak, dacht ik bij mezelf. Daaraan zat dan weer een verhaal vast dat ze ooit eens als klant een pygmee geneukt had... Naar verluidt had die haar zo onder handen genomen dat ze tolde in haar hoofd. Bij dit verhaal was ik een beetje in mijn eer gekrenkt, maar het was best grappig hoe dat eruit kwam. En juist daarom is ze ook nieuwsgierig naar een echte dwerg. Ze zag een lichte afkeer in mijn ogen, maar stelde me vervolgens gerust dat ik nu de enige was voor haar. Na mijn zucht van verlossing voegde ze eraan toe dat als ik binnen een jaar nog bij mijn vrouw was, dat ze dan effectief op zoek ging achter een dwerg. Wat een kinky sloerie is die geile Roemeense patrijs van mij.
Toen het op een dag bewolkt was waren we nog eens naar Playa del Carmen geweest. Wat souvenirs shoppen. Ik had zin om van die speciale Mexicaanse glazen te kopen. Je weet wel; vervaardigd uit dik glas, soms met een speciale vorm erin, en een blauwe rand vanboven. Maar die Maya-dwazen van de winkeltjes vroegen meer dan dat ze bij ons in het hotel geprijsd stonden. Dus stelde ik de aankoop nog even uit.
En nu komen we terug op de gipsy streken van Eva. Zij ging me zulke glazen cadeau doen, maar ze heeft ze namelijk nooit gekocht. In de Mexicaanse taverne waar we in de dag al eens gingen luchen, dronken we ook uit zulke glazen. Ik heb het nooit niet kunnen vaststellen, zo vingervlug was ze, maar in het begin van de derde week had ik 6 glazen in mijn koffer liggen, klaar om mee naar huis te nemen. De Roemeense pikkedief heeft bijna elke middag eentje in haar strandtas weten te stelen en mee naar de kamer gesmokkeld. Waar die zigeunermelk allemaal niet goed voor is!
Na ons gesprek over onze seksuele verlangens werden de vrijpartijen en woeste seksdriften nog uitbudiger. Veel meer probeersels en experimenten. Bij elke keer dat we geslachtsgemeenschap hadden was ze bereid om te roken tijdens de daad. Ze was zelfs een kistje sigaren gaan kopen om me te plezieren... Is en blijft niet echt mijn ding, een dame met sigaar... Maar zij wist het toch op een sensuele manier te brengen. Als tegenprestatie heeft ze weer eens over mijn ballen mogen zeiken en heb ik bij wijze van voorspel in de badkamer eens over haar hele lichaam gepist terwijl ze in het lege bad lag. Geloof het of niet, maar die perverse teef ging helemaal uit haar dak. En zo ging het voor de rest van de vakantie nog de perverse tour op.
De laatste dag van week 2 nog naar het natuur- en dierenpark Xaret geweest. Daar heeft ze zich te pletter geschrokken in de vleermuizengrot toen die beesten na een fotoflits door elkaar begonnen te fladderen! Van het scrhikken kroop mijn Roemeense pekelteef haast over de grond terug naar buiten.... En ik maar lachen!
http://youtu.be/HohPZ8vgjiU
SFL
2 december 2011, 16:53
Ook in week 3 ging de erotiek onverminderd voort.
Nog steeds is het een genot om te zien hoe Eva zich amuseerd... Maar ondertussen is ze al wel gewend aan de luxe en het vakantiegevoel.
Ze loopt rond in het hotel alsof de hele keet haar eigendom is en het is er duidelijk niet aan te zien dat ze een Roemeense boerendochter uit Iasi is.
Daar ze in het begin terughoudend was wanneer we in de bar aan de praat raakte met andere hotelgasten of andere koppels leerden kennen, zo is ze nu veel sociaal vaardiger geworden.
Van al dat eten is ze in haar gelaat en in haar benen iets voller geworden... Dat siert haar naar mijn mening. Ik ben ook bijna 5kilo voller geworden, maar bij mij ziet het eruit als een gore dikzak.
We hebben nog een excursie gedaan naar een andere site met tempels en op de volgende dag zijn we ook nog naar Cancun geweest. In de voormiddag met dolfijntjes gezwommen... Dat had ik ook al eens eerder gedaan, maar voor haar was ook dit weer een onvergetelijk moment. Alle foto's die van haar en de dolfijnen gemaakt zijn, heeft ze dan ook gekocht. Na middag in Cancun nog wat kledingwinkels afgeschuimd, maar ze kocht toch niks. Ze had nog geld over en toch gaf ze het niet uit... Later zou ik weten waarvoor ze aan het sparen was!
Diezelfde avond is het een beetje misgelopen in de bar. We hingen weer aan de drank en ze had een worm uit zo'n fles tequila mee binnen. Het zit namelijk zo dat alle alcohol van de fles zich ophoopt in zo'n beestje en daar kan je serieus de mist mee ingaan. Deze keer was Eva niet prettig zat, maar heeft de hele nacht de ziel uit haar lijf gekotst. Maar zelfs met de opgedroogde brokken kots nog in haar haren heeft ze me die nacht nog weten lam te neuken. Moet wel zeggen dat ik haar nog nooit zo lazarus gezien had en dat deed een beetje vies. Kwam alleen maar Roemeens uit!
Ondertussen kwam het einde van onze vakantie naderbij en dat beseften we al te goed. Bij momenten waren we zeer triest.
We waren nu zo gewend aan elkaar. Geen geheimen meer, geen gêne meer (zelfs voor scheten te laten in elkanders bijzijn schaamden we ons niet meer en zij zat vanaf de tweede week zelfs te kakken met de badkamerdeur open... Zelfs dat was een geil zicht... Volledig naakt zat ze daar dan op de pot, haar brilletje op, want haar contactlenzen had ze dan al uit, een tijdschrift aan het doorbladeren en terwijl een sigaret aan het roken. Dit is allemaal maar een lomp aanhaalsel, maar daaruit blijkt dat voor elkaar gemaakt zijn en perfect comfortabel bij elkaar waren.)
Dus in die dagen was het volledig normaal dat er al eens een traan over onze wang rolde. Het echte gejank zou later nog wel komen.
Naar het einde toe zouden we ook gesprekken voeren die knopen zouden doorhakken... Want dit alles was natuurlijk ook een test om na te gaan of we wel degelijk bij elkaar passen en elkaar niet beu zouden worden na 3 weken constant samen te zijn. Ik had haar al eens een voorstel gedaan dat ze in Vlaanderen zou moeten komen wonen en dat mijn kameraad (Ukrainian-Bull) wel alles kan regelen voor haar. Daar had ze al eens in toegestemd, maar dat vervaagde dan weer waardoor ze terug naar Roemenië trok. Maar de situatie met haar familie is niet houdbaar en bovendien heb ik het daar ook mooi verkloot. (lees mijn laatste verslag van Iasi maar na)
Ze wil niet breken met haar ouders en familie... Maar naar het einde toe van deze vakantie is ze helemaal overtuigd en gaf ze me te kennen dat ze in Vlaanderen wil komen wonen. Enkel op die manier kan ze me zoveel mogelijk zien. Ik was verheugd met dit nieuws en kon mijn geluk niet meer op!
Op de voorlaatste dag wou ze er alleen tussen uit... Ze wou nog even naar Playa del Carmen en ik vermoedde al wel dat ze me waarschijnlijk nog een geschenkje ging kopen ofzo.
Ik maakte daar dus geen probleem van, want zo kon ik ook even alleen zijn en van de rust genieten. Nadat we nog eerst eens lekker gestengeld hadden, vertrok ze met de taxi naar Playa del Carmen.
Ik maakte van de gelegenheid gebruik om nog wat postkaartjes te versturen en het korte verslag van de reis snel op dit forum te posten. Daarna heb ik ook nog eens naar mijn vrouw gebeld om verslag te brengen van mijn "eenzame" reis. Dit verliep nu makkelijker. Ik had al wel eens gebeld als Eva aan het douche was en als ze op het balkon zat, en hoewel Eva zich dan koest hield en discreet op de achtergrond bleef, voelde ik me daar toch niet lekker bij. Dus nu ze eens weg was, had ik eigenlijk het beste telefonische onderhoud met mijn vrouw. Van kop tot teen werd ik verlamd door een schuldgevoel, want hoewel ik mooi de toerist zat uit te hangen, had mijn vrouw het zwaar in het leger. Er staat vanalles te gebeuren en ze is ook al enkele keren onder vuur genomen door de vijand. Dagelijks zijn er beschietingen in ons land en de spanningen met andere landen en gemeenschappen lopen als maar hoger op.
Het was reeds donker toen Eva terugkwam... Toegegeven, ik werd op gegeven moment ongerust. Maar dit verween als sneeuw voor de zon toen ik haar geschenk voor mij zag.
Ze had ons gesprek van de week ervoor goed onthouden en hoewel ze er nog geen had en ik nooit van haar had verlangd dat ze er één zou laten zetten, kwam ze dus met een tatoeage terug.
Het moest nog allemaal helen, maar ze liet me vlug een glimp zien van haar nieuwe aanwinst inzake body-art. Op de binnenkant van haar onderarm had ze de eerste letter van mijn voornaam en mijn volledige achternaam in een Mexicaans ogende illustratie laten tatoeeren. Bij deze was ik sprakeloos en ontroerd. Als dit nu niet de ultieme bevestiging is!
Op de laatste dag was het vlug ontbijten en onze koffers nog pakken. De vakantie zat erop en voor we onze kamer zouden verlaten, vielen we elkaar in de armen en begonnen we samen te janken als twee kleine kinderen. Het deed ons pijn dit alles los te laten en bovenal was het nu bijna afgelopen met continu samen te zijn.
Op de vlucht naar huis moest ik haar nog iets zeggen, wat de laatste dagen al serieus aan me zat te vreten. En het is meteen het volgende probleem in onze relatie dat we zullen moeten doorstaan.
Voorzichtig vertrouwde ik haar toe dat ik de waterkans die me op professioneel vlak nog restte zou grijpen. Ik was steeds opnieuw afgekeurd, maar deze keer heb ik een aangetekende zending gekregen waarin mijn staat van paraatheid gevraagd wordt. Men zou me in januari eindelijk toch nog kunnen oproepen als reservist. In een tweede schrijven, net voor ons verlof, werd me medegedeeld dat het absoluut zeker was dat ik terug zou opgeroepen worden vanaf eind januari. Ik zou dit als zijnde nog halve buitenlander kunnen weigeren, maar dan zou het ook mijn huidige job voor dezelfde overheid kunnen kosten. Bovendien is het mijn overtuiging en mijn eigen keuze om mijn land te dienen. Deze laatste kans zal ik dan ook sowieso grijpen.
Maar in het vliegtuig reageerde Eva daar niet happy op. Ze begreep het eerst niet, na verdere uitleg kon ze het niet plaatsen en uiteindelijk begon ze te janken. Ze eiste dat ik het zou weigeren, maar dat kon ik echt niet maken. Vervolgens is ze beginnen brullen en schreeuwen over heel de cabine. Dat had ik totaal niet verwacht. Eerder had ik haar al wel eens verteld wat ik indertijd allemaal in het leger meegemaakt heb en daardoor was ze er nu niet gerust in. Sinds kort volgt ze de situatie in mijn land immers ook. Ze begon zelfs te dreigen dat ze het zou uitmaken indien ik terug binnen zou gaan en dat ze definitief terug naar Roemenië zou gaan. Dit was de domper op ons verlof en bij deze eindigde de vakantie alsnog in mineur. Toen we terug thuis aankwamen in Vlaanderen werd er niet veel meer gezegd. We sliepen nog een nachtje samen vooraleer ze de volgende dag terug naar Roemenië zou doorreizen. Het was afgekoeld tussen ons. De volgende dag tijdens het afscheid in de luchthaven, hebben we het er niet meer over gehad... Maar het was duidelijk dat ze verdrietig is.
http://youtu.be/ElU-VcWEhRU
Links:
-señor frogs > http://www.senorfrogs.com/esp/index.shtml
-coco bongo >http://www.cocobongo.com.mx/inter/main/2/
-tulum > http://www.mayasite.nl/tulum.htm
-chitzen itza > http://www.chitzenitza.nl/
-Playa del Carmen > http://www.allesovermexico.nl/steden-en-badplaatsen/playa-del-carmen
-Cancun > http://allaboutcancun.com/
SFL
19 december 2011, 00:43
Het jaar loopt op zijn einde…
En bij deze loopt ook dit verhaal op zijn einde!
Voor mij zal het verhaal nog wel even doorgaan. Hopelijk zal het nog geruime tijd doorgaan en als ik het kon wensen, dan mocht het voor eeuwig en altijd doorgaan.
Maar voor jullie stopt het verhaal hier. Ik ga vanaf heden niet meer de gebeurtenissen en plotwendingen toelichten in dagboekvorm. Simpelweg omdat ze geen hoer meer is en niet meer actief is in de wereld van saunaclubs en seks tegen betaling. Ze is nu een normale vrouw uit het dagdagelijkse leven… Dus haar persoontje en haar verhaal zijn niet meer relevant voor dit forum en wat er met haar en mij nog komen zal, dat zijn jullie zaken niet meer!
OK, omdat ik een beetje gek ben op aandacht en ook omdat ik ergens wel heb kunnen bewijzen dat een relatie met een ex-hoer niet noodzakelijk slecht of hartverscheurend moest uitdraaien, zal ik nog wel vermelding doen van zeer radicale veranderingen;
Bv: indien ik voor haar mijn vrouw verlaat, indien het met haar zou op de klippen zou lopen,…etc.
Maar zo ziet het er alleszins niet uit, want mijn meisje (Eva in het verhaal en Cosmina haar echte naam) houdt evenveel van mij als ik van haar. Niet alles is gelopen zoals ik had gehoopt en met haar ouders en familie zal ze nooit breken. Ik ben zelf ook nog getrouwd en hoe het met mijn huwelijk zal uitdraaien, dat is ook nog een grote vraag.
Enkele maanden geleden was ik nog van mening dat ik nooit mijn vrouw zou verlaten voor haar, maar na de vakantie in Mexico twijfel ik sterk aan mijn huwelijk. Met mijn vrouw heb ik bepaalde zekerheden… En ik heb ook veel aan haar te danken…
What the fuck, dan maar… Het is toch mijn laatste post in dit verhaal, dus ik ga toch nog voor de laatste maal de aandacht proberen te trekken. Misschien wel met de mindere propere dingen over mezelf. Zoals in het verhaal al ontvallen is, ben ik vooral gek op mijn vrouw omdat ze me zo vrij laat. In harde tijden was ze mijn maatje… En bij gelegenheid stond dat niet in de weg dat we met elkaar neukten. Uiteindelijk resulteerde dit in het feit dat we toch een koppel werden. We trouwden vliegensvlug zodoende ik meer privileges kon genieten in haar land. Ik deed er wel mijn legerdienst, maar om met een dubbele nationaliteit steeds te moeten reizen, stak een hoop ellende van bureaucratische rompslomp de kop op. Trouwen was de makkelijkste oplossing…
And it was a wedding with benefits! Want wat jullie niet weten en wat ik vooral niet wou laten uitschijnen, is dat ik alles daar dankzij haar en haar vader verworven heb. Haar vader is een hooggeplaatst persoon voor de overheid. Het is dankzij hem als lange arm dat ik mijn huidige job toebedeeld kreeg en ook dat ik op nog geen jaar tijd al zelfs 3x promotie gehad heb. Dat in tegenstelling tot mijn collega’s die slechts in uitzonderlijke omstandigheden dat parcours kunnen afleggen in ten snelste 2 jaar. Natuurlijk heb ik wel degelijk geknokt voor die job en na testen en proeven behaal ik steeds goede resultaten, maar om eerlijk te zijn: de doorsnee mens die zoveel schade aan zijn lichaam opgelopen heeft als mij, die komt niet door de aanwervingsronde heen. Bovendien verloor ik mezelf enkele maanden terug al eens en op de psychiatrische testen en gesprekken die ik bij regelmaat moet afleggen, bleek dat ik diep zat en balanceerde op de rand om een gevaarlijke gek te worden. Toch bleef ik in mijn functie en ben ik dankzij bepaalde mensen uit het dal gekropen.
Deze situatieschets even tussendoor om aan te tonen dat ik waarschijnlijk mijn job zal verliezen indien ik mijn vrouw zou verlaten. Evenals de echtelijke woonst en nog een extra woonst die ik ter beschikking kreeg van de overheid. Machtige mensen die je weten te maken, die weten je nog veel sneller te kraken. Maar misschien bemoeit haar vader er zich niet mee en blijft alles bij het oude. Wat ik wel weet, dat is dat haar familie fel op mij gesteld is en dat ik voor hen een held ben. Als niet inwoner van dat land heb ik toch vrijwillig mijn drie jaar durende legerdienst gedaan en in 2010 werd ik als reservist opnieuw opgeroepen. Dit laatste kon ik eveneens weigeren als buitenlander, maar ik deed het niet. Met de nodige bagage ben ik ook uit dat avontuur gekomen en net daardoor geniet ik bijna een Goddelijke status bij mijn schoonfamilie. Of ik bij hen nog zoveel krediet heb wanneer ik met hun dochter kap, dat is de grote vraag… En ik zit niet meteen te springen om die proef op de som te nemen.
Over de relatie met mijn vrouw weten jullie wat je moet weten. Maar daarnaast konden jullie mij dus volgen in het hele verhaal met een prostituee. Een prachtmeid van 26 die ondertussen geen prostituee meer is… Een meid die me volledig wil en daarbij geen stiekeme verwachtingen koestert. Neen, ze wil geen geld, ze wil me niet pluimen en ze wil zich de eerste jaren al zeker niet zwanger laten maken. Zij neemt me zoals ik ben en geeft me nog ruimte en tijd om de knoop door te hakken: zij of mijn vrouw?
Onderling heb ik afspraken met mijn vrouw en uiteindelijk zijn we vrijdenkend. De 3 regels omtrent deze regeling konden jullie hier ook al lezen. Cosmina is in dat opzicht heel klassiek en old fashioned op romantisch vlak. Ze is veel meer bezitterig dan mijn vrouw en is sneller jaloers… Maar dat betuigd dan weer van de liefde die ze voelt voor mij. Voor mijn vrouw ben ik immers een vanzelfsprekendheid geworden. Cosmina daarentegen laat me dagelijks merken dat ik voor haar een geschenk uit de hemel ben. Kort geleden is mijn vrouw als reserviste weer afgezwaaid en toen ik haar thuis verwelkomde hebben we wel gesekst als de beesten, maar de warmte ontbrak. Telkens Cosmina en ik elkaar zien, is ze met geen stokken van me af te slagen: ze wil continu knuffelen en me vasthouden. Van de eerste minuut tot de laatste minuut in haar bijzijn is het gek doen, puberaal verliefd wezen, lachen, spelen en wippen aan de lopende band.
Kortom, met de Roemeense heb ik iets wat ik nog nooit eerder met een andere vrouw gehad heb. Misschien zijn de rollen omgekeerd en is ze voor mij wel een geschenk uit de hemel. En we vinden het steeds beter met elkaar. Ik mag dan wel een aan seksverslaafd crapuul zijn, dat voortdurend problemen heeft met poesjes, maar na Mexico heb ik voor het eerst schuldgevoelens wanneer ik haar bedrieg. Naast mijn vrouw had ik enkel nog seks met verschillende DVP’s. Rond mijn vrouw kan ik niet heen en dat weet Cosmina ook… En de DVP’s; dat zie ik niet als bedriegen, dat is eerder om mijn seksuele honger en mijn verlangen naar verschillende vrouwen te stillen… Maar wat heb ik al een wroeging gehad na die paar keren saunaclubben na Mexico. Cosmina weet het helemaal niet, maar toch heb ik het gevoel dat ik haar hiermee kwets of hard pijn doe.
Nu goed, ik ga me er niet uitlullen, ik ga mezelf niet prijzen en ik kan de situatie simpelweg niet beter uitleggen. Maar ik heb meer en meer het gevoel dat Cosmina toch de vrouw van mijn leven is. Ik heb in mijn leven al tientallen vrouwen mogen beminnen (en dan tel ik al de 200 of meer hoeren niet eens mee), de langere relaties kan ik nog op 2 handen tellen en de vrouwen die pas echt speciaal waren voor mij, die kan ik op één hand tellen. En zelfs bij deze laatste groep voor de vingers van één hand, heb ik geen enkele gehad die nog maar in de buurt van Cosmina komt. Het is dan voor mij duidelijk dat ik zo’n bovenaards signaal niet mag negeren!
Het is verscheurend en momenteel kan ik er geen voorspellingen over doen. De situatie gaat mijn petje te boven. Maar zoals ik eerder beloofde in deze toelichting: over de echt belangrijke vorderingen houd ik jullie op de hoogte.
En voor ik het geheel afsluit, zal ik de resterende openstaande vragen voor jullie invullen:
-alles is tot in de puntjes geregeld en vanaf begin januari zal Cosmina hier in Vlaanderen komen wonen, leven en werken. Ze heeft al een onderkomen voor zichzelf, een vaste job en tamelijk inkomen.
-ze staat ingeschreven voor een cursus Nederlands
-Engels, Duits en Frans… Daarmee kon ze reeds uit de voeten
-Ze zal nooit meer naar het prostitutie-milieu terugkeren, zelfs niet indien het tussen ons zou spaak lopen. Voldoende argumenten en garanties voor gehad!
-Ik krijg van haar nog tot de zomer om te kiezen voor haar of voor mijn vrouw
-En voor diegene die heel nieuwsgierig zijn: ze was actief in Villa Vertigo als laatste club. Ze heeft 2 verschillende paspoortjes op dit forum staan. Ze was voordien ook actief in Living Room, Planet Happy Garden, World, Colleseum, nog wat kleinere bordelen in het zuiden van Duitsland en voordien ook nog in Oostenrijk.
-Van oud naar nieuw zal ik met haar en enkele vriendinnen vieren te Boekarest
-…etc.
Wat mezelf betreft: ik zal haar voor een periode van plusminus 3 maanden moeten verlaten, ingaand half januari. Ik werd enkele keren afgekeurd en zelfs mijn eigen vrouw stak me voorbij, maar uit overtuiging en patriottisme had ik me bovenaan op de lijst laten zetten om als eerste lichting reservisten mijn land terug te dienen. Deze keer wist men mij toch op te vissen als de ideale man voor de karwei. Er staat ons wat te wachten en ik ben bevoorrecht om deel uit te maken van een prachtig team. Normaal was het voorzien vanaf eind januari, maar ondertussen werd het wegens dringendheid verzet naar half januari. Het klinkt misschien gek en iemand van buitenaf zal het niet kunnen vatten, maar naast theedoekkoppen en lange baarden af te knallen zal ik eens rustig kunnen nadenken over de vrouwen in mijn leven. Het zal me op gebied van de liefde even tot rust brengen en dat is nodig om weer helder te kunnen denken. Ook even weg van de normale wereld, even weg van constante verleidingen, even weg van de saunaclubs… Het zal me allemaal goed doen, denk ik.
Wat er me te wachten staat in die 3 maanden is onvoorspelbaar, maar ik zal er doorkomen om 2 vrouwen verdriet te besparen. Het geeft je een extra boost als je weet dat er iemand op je wacht. In het slechtste geval kom ik toch aan mijn einde, maar dan was het een mooi einde… Dan ben ik dankbaar dat ik Cosmina mocht leren kennen en dat ik haar uit haar ellendige situatie geholpen heb. En dat zij me na lange tijd terug opnieuw en oprecht in de liefde liet geloven.
En bij deze zal het doek vallen over het verhaal dat ik hier al maanden draaiende houd. Het is leuk te weten dat er nog zoveel hopeloze romantische sukkels rondlopen als mezelf. Lotgenoten die zelfs in de hoerderij naar echte liefde zochten, het vonden en de meeste het zelfs weer verloren. Ik heb met mijn verhaal genoten van de aandacht, genoten van de reacties en genoten van de vele suggesties. Echte goede raad kon niemand me geven en volgens mij bestaat die ook niet in mijn situatie! Maar bovenal ben ik jullie dankbaar om hetgene dat jullie zelfs niet eens bewust weten. En dat is simpelweg het feit dat ik alles verwerk en een plaats geef door het van me af te schrijven. Het forum laat me toe onder een eigen topic te schrijven en het stemt me gunstig dat ik velen onder jullie toch wat bijgebracht heb. Het is dan ook buitengewoon fantastisch op te merken hoeveel keer mijn verhaal aangeklikt en gelezen werd. Die reden en dat schrijven mijn verwerking van emoties is, dat zijn de redenen waarvoor we het doen.
Aan allen, bedankt!
En voor de laatste keer: “ons” liedje (ten tijde de echte vonk oversloeg)
http://youtu.be/832IC_8OqtU
uurtje
19 december 2011, 06:10
ik ga dit verhaal missen.....
Badslippers
19 december 2011, 10:45
Mooie en ontroerende woorden van SFL. Ik betitelde hem eerder als de doortrapte schuinsmarcheerder, de grootste klootzak van het forum maar tevens de beste schrijver, de meest onnozele hals, een perverse viespeuk maar ook mijn beste vriend op het forum. Ook al treffen wij elkaar louter en alleen in de saunaclubs en schrijven wij elkaar de meest bizarre verhalen middels de interne mail. Waarschuwingen of handreikingen heb ik die koppige ezel nooit gegeven want dat zou alleen maar verspilde moeite zijn. Of toch wel. De enige tip die ik hem gaf was om het klooster in te trekken om celibatair te gaan leven en eens goed na te denken. Al weet ik zeker dat de aanwezige nonnen dat weer niet zouden overleven.
Deze schizofrene sex-verslaafde neukt zoveel dat ik hem zelfs de baggerspecie met zakken tegelijk moet aanleveren om zijn leuter overeind te houden. Wat wil je als je én een vrouw hebt die eens in de drie maanden haar portie seks moet krijgen, én een maitresse er op na houdt, én naar de hoeren gaat. Op zijn beurt schold de fatsoensrakker me uit voor SOA en HIV verslaafde omdat ik hem ooit op biechtte een paar keer zonder condoom te hebben geneukt. Hij gaf me verbaal een draai om mijn oren die nog net zo hard na dreunt als de linkse directe die hij van die geweldadige Vita kreeg.
Als afsluiter citeer ik een klein stukje uit de mails die we wisselden:
"Ik ben maar een eenvoudige klootzak en ben blij dat ik niet op zoveel borden tegelijk hoef te schaken. Dat je veel om Eva geeft is duidelijk. Van de andere kant ben je zo stom om wellicht weer dienst te nemen en bestaat de kans dat je met je lauwe kloten op een bermbom van de "Taliban" gaat zitten of dat ze je aan flarden knallen. Dan zitten je beide liefjes mooi te kijken naar de resten van wat eens de trotse Master-Bull was. Daar hebben ze veel aan. Je vrouwtje een trauma rijker en Eva staat in het voorjaar alweer haar doos uit te venten in "Villa Vertigo" met een rouwband om haar bovenbeen ter meerdere eer en glorie van haar ex-vriendje."
Heey ouwe ijzervreter, bedankt dat je me met beide benen op de grond houdt en zorg dat jij dat je heelhuids terug komt zodat we allemaal, ijsberen en je schatjes, nog van je kunnen genieten.
rob45
19 december 2011, 12:48
Recht uit het hart gesproken....................
Carlitos
19 december 2011, 15:02
Je geeft aan dat het verhaal ten einde is. In het begin probeerde je het nog op een niet bestaande story te houden, maar nu is het toch eruit. Het is een waar gebeurd en nog lopend verhaal. Nogmaals mijn dank en complimenten en heel veel geluk met je vrouw, Eva en je dienstplicht.
Het zal niet het laatste zijn wat we van je horen hoop ik.....
Saruman
19 december 2011, 16:24
Pas goed op jezelf makker, en tot weerziens, ... ergens ten velde, ... in 2012.
En dan nu nog een beperkte update over mijn huidige relatie met een ex-DVP. Niet dat ik er nog hele verslagen aan ga besteden, want uiteindelijk is betreffende dame geen DVP meer en doet het voor geen reet meer ter zake op dit forum. En ondergetekende zit met tijdsgebrek. Met uitzondering van vandaag en daarom de huidige situatie even schetsen.
Het huwelijk met mijn vrouw daar in het buitenland was van korte duur. Toen ik begin dit jaar terug was om mijn verplichtingen na te komen was de maat vol voor haar. Ik vertoefde duidelijk liever in het buitenland en in Vlaanderen ipv bij haar in ons zonnige landje. Daar stelde ze zich vragen bij en enkele zaken zijn beginnen escaleren. Ze heeft nooit bewijs gevonden dat ik effectief een vaste minnares had. Maar het werd duidelijk dat we als koppel en echtpaar weinig kans maakten. Zij trok haar conclusies en dat sprookje was weer uit. Niet dat we zullen scheiden… Neen, we vinden het nog steeds goed met elkaar en zo lang er niemand anders is gaan we niet tot de scheiding over. Eigenlijk leven we gescheiden van tafel en bed. De verstandhouding is OK en zij kan in onze echtelijke woonst blijven wonen. In goede overeenkomst betaald ze me maandelijks huur. Ik heb een kleine flat vanwege mijn werk ter beschikking wanner ik ginds verblijf. Voor haar familie en haar ouders zijn we nog steeds getrouwd en daarmee doen we beiden nog onze voordelen. Ze is nog steeds mijn beste vriendin en een persoon met wie ik over veel zaken praten kan. Maar ondertussen ziet zij andere mannen en ook ik zit bij regelmaat bij de hoeren, zie soms andere vrouwen en heb dus in Antwerpen een serieuze relatie met de Romeense ex-prostituee Eva. Maar al die zaken hoeft mijn vrouw tot op heden nog niet te weten. Voor haar is het interessanter om te zien dat ik een hardwerkend man ben die bezeten is door zijn job en daarvoor wat rondreist. Op die manier sta ik nog altijd goed bij mijn schoonvader, die dan weer een invloedrijk man is.
Tot zover de situatie met mijn vrouw. Ik ga daar niet dieper op in omdat het voorts niks ter zake doet en omdat jullie daar geen zaken mee hebben. Ik mag dan wel mediageil zijn op dit forum, maar ik sta toch op een minimale privacy. Alvorens ik voor een paar maanden uit Vlaanderen verdween, begin dit jaar, werden de regelingen getroffen om Eva in Vlaanderen te laten wonen, leven en werken. Samen met Ukrainian-Bull heb ik een hele rompslomp in orde gemaakt voor haar. Hij bood haar tegen voordelige huurprijs een flat aan en zorgde dat ze legaal werk kreeg. Toen ik weg was ving ze aan met een inburgeringscursus en volgt ze ook lessen om de Nederlandse taal onder de knie te krijgen. Dus nu blijkt dat het toch definitief is dat ze hier blijft en samen met mij verder wil, ook al gaf de meerderheid onder jullie de hele situatie weinig slaagkansen.
Het ontroerde me dan ook toen ik van Ukrainian-Bull vernam dat ze bij regelmaat zat te janken om het gemis van mij. Ze was continu ongerust en wou me zo snel mogelijk weerzien, in de periode dat ik weg was. Ze heeft haar job, de lessen en sinds kort ook een vriendin gemaakt in Antwerpen. Natuurlijk zoekt ze ook wat ontspanning. Dat deed ze ook toen ik nog weg was. Maar onbewust werd ze ook in de gaten gehouden door Ukrainian-Bull en dat was voor mij de laatste test tot zekerheid. Ze is telkens braaf geweest, wist zich te gedragen, heeft geen andere mannen gehad en had niets te maken met drugs. Het is dus duidelijk dat die meid alleen van mij is en ik dank God daarvoor.
Uiteindelijk ben ik trots op mezelf dat ik er toch eentje uit de prostitutie heb kunnen helpen en dat zovelen zich in die situatie vergist hebben. Het is een klein slagingspercentage en met dat andere loeder in het verleden heb ik de duistere kant van de prostitutie meegemaakt, maar bij deze toch mijn bewijs dat het kan lukken als je een echt goed meisje tegenkomt in die slechte wereld. Verdient Eva nu meer dan vroeger? Neen! Is ze gelukkiger dan vroeger? Ja, want de geldstroom naar haar familie in Roemenië is gestopt en ze houd nu veel meer centen over dan toen ze nog een DVP was. Naast dit alles zijn er geen verleidingen meer naar fouten mensen, drugs en de verkeerde vriendinnen. Ze is me dan ook zeer dankbaar voor alles wat ik voor haar gedaan heb en dat zal ze nooit vergeten, wat er ook gebeurt. Ook al gaan we ooit uit elkaar, ze zal me nooit trachten de duvel aan te doen. En daar vertrouw ik haar ook in.
Ze zit meer en meer in mijn leven tegenwoordig, we doen veel samen en altijd wanneer ik in Vlaanderen ben, doen we leuke dingen samen. En de seks is nog steeds super, ze is een echte nimfomane en ze is niet vies van de nodige experimentjes. Hoewel ze tijdens haar actieve periode geen seks meer kon uitstaan, valt nu alles in de plooi en is ze een jonge, gezonde en geslachtsdriftige vrouw. Ze rookt zich nog steeds zwart vanbinnen door 2 pakjes per dag de lucht in te blazen, maar daar neemt mijn fetisj dankbaar gebruik van. Indien ze zou stoppen, zou ik het haar kwalijk nemen. Ten opzichte van vroeger eet ze nu heel gezond en ik deed haar een fitnessabonement cadeau en ze sport op frequente basis. Om onze liefde te bezegelen zullen in juni 3 weken samen op vakantie gaan.
Maar een onverbeterlijke smeerlap zoals mij slaagt er toch nog in om deze unieke en een der beste liefdes uit mijn leven op de proef te stellen. Ze weet namelijk niet wat de eigenlijke status met mij en mijn vrouw is. Van de breuk heb ik haar niets verteld. Ik deed wel melding over het feit dat we langzaam uit elkaar aan het groeien zijn en dat ik op verloop van tijd volledig voor haar zal kiezen, maar deze komedie is weer in mijn eigen voordeel opgetrokken. Ik ben daar niet fier op, maar het is een drang uit egoïsme en hardnekkige seksverslaving. Ik heb de afwisseling simpelweg nodig of ik functioneer niet. De moraalridders onder jullie zullen het niet begrijpen, maar ook ik heb wroeging over de natuur waarmee ik zit opgescheept.
Ze weet dat ik voor de job de wereld rondreis en dat ik ook op beruchte plaatsen en in oversekste steden terecht kom. In tegenstelling tot mijn vrouw is ze meer jaloers en bezitterig. Ik moet telkens ook een heel kruisverhoor ondergaan bij haar. Op die manier verstikt ze me ietwat en dat heeft dan het omgekeerde effect. Zoals jullie al wel gemerkt hebben in mijn internationale verslagen, ben ik sinds mijn terugkeer weer meer actief dan de laatste maanden voor mijn vertrek. Dit had niet alleen met beperkingen in het budget te maken, maar ook omdat ik meer gemoedsrust had gevonden. Nu valt mijn vrouw weg en bij wijze van compensatie strooi ik mijn zaad over de hele wereld uit!
Ik schaam me te pletter dat ik Eva nu zo belieg. Want ik weet mijn planning zo te regelen dat ik telkens 2 dagen in Vlaanderen ben. Op één dag amuseer ik me met haar en tracht ik er alles aan te doen om haar gelukkig te maken. Op de andere dag scheer ik me dan weer als de bliksem naar de saunaclubs. In mijn positie is het dus makkelijk van te liegen, want ik kan altijd zeggen dat ik met het vliegtuig weg ben. Dit is niet houdbaar voor mij en het zal aan dit tempo ook niet blijven duren, maar voorlopig geniet ik ervan met volle teugen.
Maar de hele conclusie van dit verhaal is dat ik gelukkig ben met haar, dat ik haar gelukkig gemaakt heb en dat ze nu het leven heeft dat ze verdient… Ze verdient zelfs meer, maar ook dat kan ik haar niet geven. Misschien dat we ooit onze levensstandaard opwaarderen en dat we, nadat ik haar verteld heb dat het afgelopen is tussen mijn vrouw en mij, definitief uit Vlaanderen wegtrekken en in dat andere mediterraanse land van mij gaan wonen. Misschien dat ik mijn huidige job nog 2 jaar doe en dat ik het dan voor bekeken hou. Daar aan de andere kant van de grote vijver genieten we een betere levenskwaliteit en is de toekomst verzekerd. We hebben het er al over gehad om een Pizzeria of Pasta-zaak te starten op zelfstandige basis. Daar zijn we beiden helemaal vol van… Helaas stelt zich dan een ander probleem: zo lang ze geen bepaalde leeftijd heeft, zal ze haar 2 jarige legerdienst moeten doen bij het immigreren van dat land. Een optie is om die termijn te beperken door te huwen of een kind te maken, maar dat zie ik dan weer niet zitten. Betreft dat toekomstplan zitten we nog een beetje in het slop. Maar als je ziet van waar ze komt, dan besef je echt wel dat er wonderen verricht zijn. Bijgevolg zal ze van een paar jaartjes legerdienst ook niet doodgaan. Tenzij Iran een atoombom in onze achtertuin gooit, maar dan sterven we romantisch samen.
Maar tot zover de voorspellingen en toekomstperspectieven. Nu hebben we het ook goed samen, zij maakt het goed en ik kan stiekem nog mijn gangen gaan. SFL de verschrikkelijke blijft voorlopig nog een tijdje onder jullie. Tot zover deze uitgelopen beperkte update!
The hitmix 2012… converteer naar MP3 en je hebt een paar uur zomerse Romanian Dance-music!
http://youtu.be/bKWnUktp-FU
nieuwkomertje
22 april 2013, 07:13
Potverdorie, die SFL (al) weer........
Wederom een sterk topic verhaal.
Ik moest het in een ruk uitlezen, en of dat nou zo slim was..?
Ik begon om 01.00 dit verhaal te lezen, en nu net pas heb ik het uit om 08.00
Non stop gelezen met enkel 2 pauzes van 5 minuten.
De batterij van mijn iPad is gedaald van 100% naar 26 % energie level
Tijdens het lezen , heb ik de zon weer zien opkomen.
En nu, ja nu is het dus 08.00 en ik moet nog gaan slapen en werken !!!
Dat wordt dus een snipperdag, kortom die SFL schrijft zulke boeiende verhalen, dat
de honger en verslaving om zijn verhalen uit te lezen,
Zijn sporen nalaat op mijn persoonlijke bezigheden.
Powered by vBulletin® Version 4.2.2 Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.