Willem2
15 oktober 2006, 02:52
Bron : AD.nl
Als híj een erectieprobleem heeft, lijdt zíj net zo hard mee. Stil verdriet, frustraties, grote twijfels aan haarzelf. Inge wilde het wel uitschreeuwen. ‘Maar met wie kan je je zorgen delen?’
Ze had nooit verwacht dat dit hén kon overkomen. Inge (45), bijna 25 jaar getrouwd met Peter, omschrijft hun relatie als ‘altijd goed geweest’. ,,We kunnen bij elkaar onszelf zijn. Ook ons seksleven was altijd heel fijn. We namen de tijd voor elkaar. We vreeën rustig anderhalf uur.’’
Toch liep het juist in bed spaak. Sluipenderwijs. Want, terugblikkend, is het lastig precies aan te wijzen wanneer de problemen begonnen. ,,Een keer kwam Peter tijdens het vrijen niet tot een erectie. Maar dan denk je: dat kan gebeuren. Daarna lukte het langere tijd niet. Maar als we op vakantie waren, ging het allemaal wel oké. Ik denk dat het drie jaar geleden echt een probleem werd. Dat we eigenlijk helemaal geen seks meer hadden.
Gek is dat, hoe dat ging. We lagen naast elkaar in bed. We hadden beiden behoefte aan intimiteit. Maar we deden niets. Want ik wilde niet dat hij dacht: ’t móet weer. En hij durfde mij niet aan te halen, bang om mij opnieuw teleur te stellen. Je vult elkaars gedachten in.’’
Na zo’n anderhalf jaar kreeg het probleem enorme proporties. ,,Ik weerde hem af, was zeer gefrustreerd. Ik miste het seksuele. Miste een mán. Mijn man. Want ik hou van hem en wil dicht bij hem zijn. En dat bén je tijdens het vrijen.
Soms overwoog ik: laat ik het maar accepteren. Maar dan kwam ik van binnenuit in opstand. Zó wilde ik met hem niet oud worden. Ik ben 45! Soms twijfelde ik enorm aan mijn vrouwelijkheid. Ben ik niet aantrekkelijk genoeg? Tja, ik ben geen 20 meer... Ben ik te kattig? Of heeft hij een ander? Er spookte van alles door mijn hoofd. Ik wilde het wel uitschreeuwen.’’
Praten ging amper. ,,We meden het onderwerp. Het was te kwetsend om het erover te hebben. Te emotioneel. We gingen elkaar ook mijden. We werkten zo hard dat we elkaar amper zagen. Ik vond het vreselijk, vooral voor hem. Het is ook zo’n taboe. Een keer kwam er een grappig bedoeld item over erectiestoornissen bij RTL Boulevard. Iedereen in de huiskamer lag in een deuk. Waar hij bij was. Dan dacht ik: o, wat erg voor hem.’’
Je zorgen delen met anderen is moeilijk. ,,Ik had het een vriendin verteld. Maar dan vroeg zij steeds als we elkaar zagen: hebben jullie het al gedaan? Haar ging ik daarom ook maar uit de weg. En verder: wie kan je eigenlijk vertrouwen? Het moet natuurlijk geen buurtroddel worden.’’
Aanvankelijk was Inge boos, omdat Peter geen hulp zocht. Maar toen hij dan toch bij een seksuoloog belandde, en daarna bij een psycholoog, viel haar dat niet mee. ,,We gingen samen in therapie en daar ging het ook over míj. Over mijn verleden. Over de verkrachting die ik als jong meisje had meegemaakt. Dat was moeilijk.
Maar het viel me ook op dat Peter los kwam. Hij vertelde hoe hij het vrijen beleefde. Toen werd mij duidelijk hoezeer dat technische aspect voor hem de boventoon voerde. Dat hij, als we vreeën, alleen maar dacht: hoe hou ik in vredesnaam die erectie vast. Terwijl ik op zo’n moment al veel verder was. Ofwel: we zaten op verschillende sporen.
We vrijen nu anders: meer ontspannen, minder verkrampt. We knuffelen. Nemen weer de tijd voor elkaar. De geslachtsdaad proberen we te zien als een cadeautje. Als een extraatje, in plaats van een doel dat nagestreefd moet worden. We doen ook vaker samen leuke dingen zoals uit eten gaan.
Mijn man ervaart het vrijen heel anders dan vroeger. De seksuele opwinding ‘moet uit zijn tenen komen’, zegt hij. Het is er wel, maar ver weg. Ik hoop dat we op tijd aan de bel hebben getrokken. Soms komt het er spontaan een keer van. En dat geeft een sprankje hoop.’’
‘Probleem voor beiden’
Een erectieprobleem bij de man is vaak groter dan de vrouw beseft, zegt specialist Erik Arendsen. In zijn praktijk moedigt hij vrouwen aan, samen met hun man naar het spreekuur te komen.
Om een man met erectieproblemen weer op weg te helpen, kan zijn vrouw een belangrijke rol spelen. ,,Van groot belang is dat zij zich constructief opstelt. Dat ze weet dat hij worstelt. Dat ze zich afvraagt: hoe kan ik helpen? Daarbij moet de nadruk liggen op samen een weg vinden om het weer plezierig te hebben,’’ zegt Arendsen, als uroloog met speciale aandacht voor erectiestoornissen werkzaam in het Diaconessenhuis Leiden.
,,Misschien moet zij nu eens de leidende rol nemen, waardoor de druk op de man om te moeten presteren vermindert,’’ tipt Arendsen. ,,Besef: het gaat niet om kwantiteit. Ga voor kwaliteit, intimiteit. En neem de tijd. Hebben jullie zin? Laat je aandacht voor elkaar door niemand afleiden. Doe de tent op slot.’’
Erik Arendsen kan zich vinden in schattingen van onderzoekers dat wereldwijd de helft van de mannen boven de 40 in meer of mindere mate moeite heeft met de erectie. ,,Het probleem is onderbelicht. Want wij mannen scheppen graag op over onze resultaten, maar we zwijgen over ons falen. Dat zit nu eenmaal in ons.’’
De oorzaak? Naarmate we ouder worden nemen onze lichamelijke prestaties af. Dat geldt ook voor de prestaties van de penis. ,,De man kent net als de vrouw een pauze,’’ zegt Arendsen. ,,Geen menopauze, maar een andropauze. De fysiologie in het lichaam wijzigt. Hoe heftig die veranderingen zijn, is voor iedere man anders.’’
Daarbij komt dat mannen van boven de 50 op hun werk soms juist optimaal moeten presteren. Vaak wordt meer van ze verwacht dan toen ze nog 30 waren, bijvoorbeeld omdat ze een chefsfunctie hebben bereikt. ,,Ze zijn eerder moe en dan vormt seks vaak het sluitstuk van de dag. Een sluitstuk dat dan makkelijk wordt overgeslagen.’’
,,Als je jong bent, is seks een drift, een uitlaatklep,’’ zegt Arendsen. ,,Seks kan te pas en te onpas bedreven worden. Als moeheid en functieverlies gaan meespelen, ‘komt het er niet meer van’. En dan kan een paar in een negatieve spiraal terechtkomen. Mijdgedrag kan optreden. Alle aandacht gaat naar concertbezoek, contact met vrienden, het bootje in het weekeinde: excuses om elkaar seksueel te ontlopen. Soms heeft de vrouw er vrede mee. Ze vindt het wel prettig zo, zonder seksleven. Maar ik zie ook vaak dat de vrouw pas op latere leeftijd seks ‘ontdekt’. Dan is het sneu wanneer hij niet meer kan.
Mijn ervaring is dat in een goede relatie een erectieprobleem beide partners aangaat. Ze doen er ook goed aan samen aan de oplossing te werken.’’ Bij een deel van de mannen met erectiestoornissen speelt een onderliggend probleem, zoals suikerziekte of ernstige vaatproblemen.
Wanneer een lichamelijke oorzaak ontbreekt, komt de helft weer op het rechte spoor doordat ze hun faalangst weten te overwinnen. Eventueel met een erectiepil als tijdelijk hulpmiddel. ,,De andere helft blijft de erectiepil gebruiken en kan zo uit de voeten.’’
Erik Arendsen verwacht dat de hulpvraag bij erectieproblemen zal toenemen. Ook zullen mannen op steeds jongere leeftijd met het probleem te maken krijgen.
,,Wat ik een beetje beangstigend vind, is dat de jonge mensen van nu al zo snel met elkaar in bed duiken. Als je op je 30ste alles al hebt gezien, valt er op latere leeftijd niets meer te ontdekken. Dan moet je relationeel heel sterk in je schoenen staan om het fijn met elkaar te houden.’’
ONDERZOEK
Deskundigen schatten dat erectiestoornissen, in meer of mindere mate, voorkomen bij de helft van de mannen boven de 40. Slechts vijftien tot twintig procent zoekt deskundige hulp.
De opstelling van de vrouw heeft grote invloed op het verloop van het erectieprobleem. Recent internationaal onderzoek onder 293 vrouwelijke partners van mannen met erectieproblemen laat zien, dat zij sneller geneigd zijn hulp te zoeken wanneer zij weten dat het zelfvertrouwen van hun vrouw onder hun kwaal lijdt.
,,Zowel man als vrouw moet zich realiseren dat erectieproblemen hun beider levens beďnvloeden. En dat het daarom belangrijk is samen hulp te zoeken,’’ zegt Ian Eardley, uroloog aan de St. James University Hospital in Leeds, die het onderzoek leidde.
Als híj een erectieprobleem heeft, lijdt zíj net zo hard mee. Stil verdriet, frustraties, grote twijfels aan haarzelf. Inge wilde het wel uitschreeuwen. ‘Maar met wie kan je je zorgen delen?’
Ze had nooit verwacht dat dit hén kon overkomen. Inge (45), bijna 25 jaar getrouwd met Peter, omschrijft hun relatie als ‘altijd goed geweest’. ,,We kunnen bij elkaar onszelf zijn. Ook ons seksleven was altijd heel fijn. We namen de tijd voor elkaar. We vreeën rustig anderhalf uur.’’
Toch liep het juist in bed spaak. Sluipenderwijs. Want, terugblikkend, is het lastig precies aan te wijzen wanneer de problemen begonnen. ,,Een keer kwam Peter tijdens het vrijen niet tot een erectie. Maar dan denk je: dat kan gebeuren. Daarna lukte het langere tijd niet. Maar als we op vakantie waren, ging het allemaal wel oké. Ik denk dat het drie jaar geleden echt een probleem werd. Dat we eigenlijk helemaal geen seks meer hadden.
Gek is dat, hoe dat ging. We lagen naast elkaar in bed. We hadden beiden behoefte aan intimiteit. Maar we deden niets. Want ik wilde niet dat hij dacht: ’t móet weer. En hij durfde mij niet aan te halen, bang om mij opnieuw teleur te stellen. Je vult elkaars gedachten in.’’
Na zo’n anderhalf jaar kreeg het probleem enorme proporties. ,,Ik weerde hem af, was zeer gefrustreerd. Ik miste het seksuele. Miste een mán. Mijn man. Want ik hou van hem en wil dicht bij hem zijn. En dat bén je tijdens het vrijen.
Soms overwoog ik: laat ik het maar accepteren. Maar dan kwam ik van binnenuit in opstand. Zó wilde ik met hem niet oud worden. Ik ben 45! Soms twijfelde ik enorm aan mijn vrouwelijkheid. Ben ik niet aantrekkelijk genoeg? Tja, ik ben geen 20 meer... Ben ik te kattig? Of heeft hij een ander? Er spookte van alles door mijn hoofd. Ik wilde het wel uitschreeuwen.’’
Praten ging amper. ,,We meden het onderwerp. Het was te kwetsend om het erover te hebben. Te emotioneel. We gingen elkaar ook mijden. We werkten zo hard dat we elkaar amper zagen. Ik vond het vreselijk, vooral voor hem. Het is ook zo’n taboe. Een keer kwam er een grappig bedoeld item over erectiestoornissen bij RTL Boulevard. Iedereen in de huiskamer lag in een deuk. Waar hij bij was. Dan dacht ik: o, wat erg voor hem.’’
Je zorgen delen met anderen is moeilijk. ,,Ik had het een vriendin verteld. Maar dan vroeg zij steeds als we elkaar zagen: hebben jullie het al gedaan? Haar ging ik daarom ook maar uit de weg. En verder: wie kan je eigenlijk vertrouwen? Het moet natuurlijk geen buurtroddel worden.’’
Aanvankelijk was Inge boos, omdat Peter geen hulp zocht. Maar toen hij dan toch bij een seksuoloog belandde, en daarna bij een psycholoog, viel haar dat niet mee. ,,We gingen samen in therapie en daar ging het ook over míj. Over mijn verleden. Over de verkrachting die ik als jong meisje had meegemaakt. Dat was moeilijk.
Maar het viel me ook op dat Peter los kwam. Hij vertelde hoe hij het vrijen beleefde. Toen werd mij duidelijk hoezeer dat technische aspect voor hem de boventoon voerde. Dat hij, als we vreeën, alleen maar dacht: hoe hou ik in vredesnaam die erectie vast. Terwijl ik op zo’n moment al veel verder was. Ofwel: we zaten op verschillende sporen.
We vrijen nu anders: meer ontspannen, minder verkrampt. We knuffelen. Nemen weer de tijd voor elkaar. De geslachtsdaad proberen we te zien als een cadeautje. Als een extraatje, in plaats van een doel dat nagestreefd moet worden. We doen ook vaker samen leuke dingen zoals uit eten gaan.
Mijn man ervaart het vrijen heel anders dan vroeger. De seksuele opwinding ‘moet uit zijn tenen komen’, zegt hij. Het is er wel, maar ver weg. Ik hoop dat we op tijd aan de bel hebben getrokken. Soms komt het er spontaan een keer van. En dat geeft een sprankje hoop.’’
‘Probleem voor beiden’
Een erectieprobleem bij de man is vaak groter dan de vrouw beseft, zegt specialist Erik Arendsen. In zijn praktijk moedigt hij vrouwen aan, samen met hun man naar het spreekuur te komen.
Om een man met erectieproblemen weer op weg te helpen, kan zijn vrouw een belangrijke rol spelen. ,,Van groot belang is dat zij zich constructief opstelt. Dat ze weet dat hij worstelt. Dat ze zich afvraagt: hoe kan ik helpen? Daarbij moet de nadruk liggen op samen een weg vinden om het weer plezierig te hebben,’’ zegt Arendsen, als uroloog met speciale aandacht voor erectiestoornissen werkzaam in het Diaconessenhuis Leiden.
,,Misschien moet zij nu eens de leidende rol nemen, waardoor de druk op de man om te moeten presteren vermindert,’’ tipt Arendsen. ,,Besef: het gaat niet om kwantiteit. Ga voor kwaliteit, intimiteit. En neem de tijd. Hebben jullie zin? Laat je aandacht voor elkaar door niemand afleiden. Doe de tent op slot.’’
Erik Arendsen kan zich vinden in schattingen van onderzoekers dat wereldwijd de helft van de mannen boven de 40 in meer of mindere mate moeite heeft met de erectie. ,,Het probleem is onderbelicht. Want wij mannen scheppen graag op over onze resultaten, maar we zwijgen over ons falen. Dat zit nu eenmaal in ons.’’
De oorzaak? Naarmate we ouder worden nemen onze lichamelijke prestaties af. Dat geldt ook voor de prestaties van de penis. ,,De man kent net als de vrouw een pauze,’’ zegt Arendsen. ,,Geen menopauze, maar een andropauze. De fysiologie in het lichaam wijzigt. Hoe heftig die veranderingen zijn, is voor iedere man anders.’’
Daarbij komt dat mannen van boven de 50 op hun werk soms juist optimaal moeten presteren. Vaak wordt meer van ze verwacht dan toen ze nog 30 waren, bijvoorbeeld omdat ze een chefsfunctie hebben bereikt. ,,Ze zijn eerder moe en dan vormt seks vaak het sluitstuk van de dag. Een sluitstuk dat dan makkelijk wordt overgeslagen.’’
,,Als je jong bent, is seks een drift, een uitlaatklep,’’ zegt Arendsen. ,,Seks kan te pas en te onpas bedreven worden. Als moeheid en functieverlies gaan meespelen, ‘komt het er niet meer van’. En dan kan een paar in een negatieve spiraal terechtkomen. Mijdgedrag kan optreden. Alle aandacht gaat naar concertbezoek, contact met vrienden, het bootje in het weekeinde: excuses om elkaar seksueel te ontlopen. Soms heeft de vrouw er vrede mee. Ze vindt het wel prettig zo, zonder seksleven. Maar ik zie ook vaak dat de vrouw pas op latere leeftijd seks ‘ontdekt’. Dan is het sneu wanneer hij niet meer kan.
Mijn ervaring is dat in een goede relatie een erectieprobleem beide partners aangaat. Ze doen er ook goed aan samen aan de oplossing te werken.’’ Bij een deel van de mannen met erectiestoornissen speelt een onderliggend probleem, zoals suikerziekte of ernstige vaatproblemen.
Wanneer een lichamelijke oorzaak ontbreekt, komt de helft weer op het rechte spoor doordat ze hun faalangst weten te overwinnen. Eventueel met een erectiepil als tijdelijk hulpmiddel. ,,De andere helft blijft de erectiepil gebruiken en kan zo uit de voeten.’’
Erik Arendsen verwacht dat de hulpvraag bij erectieproblemen zal toenemen. Ook zullen mannen op steeds jongere leeftijd met het probleem te maken krijgen.
,,Wat ik een beetje beangstigend vind, is dat de jonge mensen van nu al zo snel met elkaar in bed duiken. Als je op je 30ste alles al hebt gezien, valt er op latere leeftijd niets meer te ontdekken. Dan moet je relationeel heel sterk in je schoenen staan om het fijn met elkaar te houden.’’
ONDERZOEK
Deskundigen schatten dat erectiestoornissen, in meer of mindere mate, voorkomen bij de helft van de mannen boven de 40. Slechts vijftien tot twintig procent zoekt deskundige hulp.
De opstelling van de vrouw heeft grote invloed op het verloop van het erectieprobleem. Recent internationaal onderzoek onder 293 vrouwelijke partners van mannen met erectieproblemen laat zien, dat zij sneller geneigd zijn hulp te zoeken wanneer zij weten dat het zelfvertrouwen van hun vrouw onder hun kwaal lijdt.
,,Zowel man als vrouw moet zich realiseren dat erectieproblemen hun beider levens beďnvloeden. En dat het daarom belangrijk is samen hulp te zoeken,’’ zegt Ian Eardley, uroloog aan de St. James University Hospital in Leeds, die het onderzoek leidde.