Skinny-Lover. de dorps-gek uit Duisburg .........

[skinny-lover]

William Shakespeare zei het al eens "What's in a name?" .... Bij Skinny-Lover is dat niet moeilijk. Of eigenlijk is het wel moeilijk, want de 'keuze is dan niet reuze', maar de keuze is dan beperkt.

Skinny-Lover valt op klein, sierlijk en fijn. Kleine kontjes, ranke slanke middeltjes, vaak tot 50 kg ................

Zoals met alles in het leven vergeet je vaak 'die eerste keer' niet :rolleyes: , zo zal ik die ook nooit vergeten!

Ik was 18 jaar, was als zovelen bevooroordeeld dat hoeren voor oude vieze mannetjes waren die zielig en alleen zijn, die nog geen 'ma-Flodder' kunnen versieren en daarom maar de knip moesten trekken om eens 'van bil te kunnen gaan'.

De dames die het vak uitoefenden? Sja, 'dat was ook niet wat' natuurlijk. Dames die te weinig in de bovenkamer hadden om op een normale manier een paar guldens te kunnen verdienen en zo heel mooi zouden ze ook niet zijn toch?

Tot de dag dat ik als arme student met een goede, veel oudere maat, op stap was, regio Utrecht. Het is 11:00 uur in de ochtend, een mooie vroeg-zomerse ochtend met een zonnetje aan de hemel en een graadje of 24 op de thermometer. We zouden op de terugweg. "Ik zal je eens wat laten zien" zei hij, gespannen, niet wetend hoe ik erop zou reageren. Feilloos vond hij zijn weg naar ..... Het Zandpad in Utrecht, terwijl hij normaal altijd de weg kwijt was :) . Op mijn vraag, waarbij hij mijn analyse feilloos begreep, of hij daar wel eens vaker kwam, kwam een oprecht antwoord :smile2: . "Joh, als ik goede handel heb gedaan gebeurt het met regelmaat dat ik 'een hele boot doe' en blut naar huis ga :frown: .

Mijn verwachtingen waren groot, toen we het zandpad opdraaiden, maar een teleurstelling volgde al snel. Dames op een leeftijd waar ik niet voor viel, te zware dames, te weinig dames :frown: ...... Was dit het nu?

Totdat er een deurtje en een gordijntje opengaan :eek: en er een bloedmooi Indo halfbloedje haar bruggetje oploop! WOW!!!!!!!!

Een plaatje van een dametje, niet ouder dan 20 geschat, met een perfect figuurtje, een mooi en intelligent koppie erop! Ik zat gewoon opgewonden in de auto. Niet seksueel opgewonden, maar gewoon, dat dit bestond!

Mijn maat sloeg dit alles feilloos gade en vroeg of ik naar haar toe wilde. "Ik weet het niet, wat kost zoiets dan" antwoordde ik als arme student. "Meestal 50 gulden zei hij" . "Dat is het me ook niet waard" antwoordde ik. "Weet je wat" zei hij, "Als ik nou eens voor je betaal?" . Ik voelde me daar niet echt goed bij en zei hem dat dat niet nodig was. Hij herinnerde mij eraan dat ik hem de afgelopen maanden zo vaak gematst had met vriendendiensten die eigenlijk werk waren, waar hij nooit voor had hoeven te betalen, dat hij echt met liefde deze dame voor mij zou betalen.

Auto aan de kant en samen naar de mooie, intelligente verschijning! "Wil één van jullie binnenkomen schatten? " vroeg ze. Een leuk gesprek volgde, met een hoop humor en het spel alsof wij vader en zoon waren. 'Pa' maakte duidelijk dat hij de 'big spender' was en zou betalen, maar .......... Hij wilde zelf ook! :eek:

Zo had de dame niemand, zo had ze er twee :frown: . Voor mij, als groentje was het alleen geen idee dat hij als eerste bij haar naar binnen zou gaan, wat hij wel wilde als 'betaler'. Hij stond met 'een snip' in zijn hand en zij zat met 2 discusiërende mannekes 'wie er nou eerst mocht', aanvoelende dat als "Pa" dat was geweest, ik zou afhaken. Intelligent als ze was, zorgde ze dan ook voor een eerlijke oplossing!
"Wie heeft er een gulden voor me?" riep ze. Mijn maat pakte een gulden en gaf die haar. "Ok, Kop of Munt" roept ze tegen mij terwijl ze me aankijkt. Ik zeg Munt! "Als je het goed hebt mag jij als eerste"!

De gulden gooit ze sierlijk omhoog, vangt hem op, opent haar handen en het is Kop :mad: ..... Shit denk ik, hier haak ik af. Behendig draait zij de munt in haar hand en toont mijn maat dat het........... "Munt" was geworden :biggrin: ...... " je zoon mag eerst!" Een mooie eerlijke oplossing dus :smile2: dat 'het lot' bepaalt !

Mijn maat overhandigde de 100 gulden waarmee zijn en mijn bezoekje betaald waren, ik volgde haar het bootje in :luvlove: .

Oef, wat onwennig. Geen versierder-gedoe zoals in het normale leven, maar weten waarvoor je komt, een beetje vreemd maar misschien best lekker? :tongue:

Een dik uur later :eek: kom ik van de boot, na een vrijpartij die niet veel anders was dan met de vriendinnetjes die ik daarvoor in mijn leven gehad had.

Toen ik de boot afkwam zei mijn maat gepikeerd "ik dacht dat jij er zelf geen geld voor had"! "Huh, ik volg je even niet, wat bedoel je?" antwoordde ik . "Man, je bent meer dan een uur binnen geweest, wat heb je ervoor bij moeten betalen" . "Uhhh, helemaal niets" .......

De dame doet inmiddels na haar opfrisbeurtje haar deurtje weer open en roept "Pa, jouw beurt" met een glimlach ...........

Pa komt een kwartier daarna de boot weer af en als ik hem vraag hoe het was zegt hij nog "ja, het is een mooie meid" .

Vanaf die dag heb ik mijn zienswijze op DVP's en de mannen die ze bezoeken flink bijgesteld. Ik had er één leren kennen, en ik was er nu zelf één toch? :rolleyes: Langzaam maar zeker werden mijn bezoeken naarmate de portemonnee het toeliet en in periodes van het niet hebben van een vriendin, frequenter en frequenter. Er volgden talloze 'gewone' bezoekjes die het onthouden of vermelden niet waard zijn, maar ook heeeeeeeel veel bijzondere bezoekjes zoals mijn eerste die ik vandaag beschreef. Een manier van 'de liefde bedrijven' voor als ik geen relatie heb, die ik voor mezelf volledig heb geaccepteerd :)

[skinny-lover]

Van RLD naar RL tot GGZ (Red Light Districht, naar Real Life naar Gestelijke Gezondheids Zorg) .......

In mijn eerder jaren wandelen kwam ik met regelmaat in het Arnhemse Spijkerkwartier. Een ‘op en top’ raambuurt, waar het altijd goed toeven was. Genoeg aanbod voor ieder wat wils, een prettige sfeer op straat en horeca om de hoek waar prima de inwendige mens versterkt kon worden na een knallende sessie.
Om nu alle belevenissen uit het spijker op te gaan schrijven gaat een beetje ver. Een heus boek zou de uitkomst zijn en dat is niet de bedoeling hier. Een heel bijzondere ervaring mag niet ontbreken en wil ik wel delen.

Het is een late zomer-avond, ergens in september, een uurtje of 8 . In het laatste pand aan mijn linkerhand zie ik een wel heel bijzondere verschijning! Een mooi halfbloed-meisje met Nederlandse en Antiliaanse invloeden, staat in de spiegel aan het raam, haar haar te doen en zichzelf te bekijken. Een prachtige licht bruin huidje, een gaaf huidje zonder enige onregelmatigheid, een prachtige bos haar, een paar schitterend stralende ogen en een figuurtje van een mannequin, zijn het beeld waar ik van overdonderd ben.

Ze lijkt mij niet te zien. Ik voel me daardoor niet op mijn gemak en loop een paar meter door. Loop eens terug om haar op te vallen, maar weer lijkt ze me niet te zien. Dit herhaalt zich 5 keer, 6 keer, 7 keer ..... Wil ze me niet zien? Het lijkt er wel op! Waarom zit ze daar dan? Zo verdien je toch geen cent?
Ik besluit zachtjes op het raam te kloppen. Weet eigenlijk wel bijna zeker dat ze het gehoord moest hebben, maar nog steeds geen enkele reactie. Ik klop nogmaals, nu wat harder, het kan haar niet ontgaan zijn. Ze kijkt me een halve seconde aan, maar gaat daarna vrolijk verder met ‘spiegel-staren’.
Zo gek maakte ik ze nog niet mee, ik ben in de war. In de war door haar schoonheid, haar uitstraling, haar niet reageren en haar afwijzing? Ik voel me ongemakkelijk, een tikje onzeker en weet even niet wat te doen. Een half uur later ben ik weer bij haar raam, waar alles nog steeds hetzelfde gaat als daarvoor. Ik heb besloten, in ieder geval te zorgen dat ik haar heb gesproken. Aankloppen op het raam en haar vriendelijk gebaren naar de deur te komen werkt. “Werk je ook?” luidt mijn vraag aan haar. “Uhm..... ja .......” antwoordt zij. “Mag ik bij je binnenkomen dan?”. Na een uitleg die ik wel eens vaker gehoord had ging ik naar binnen.

Van dichtbij constateerde ik dat ze nog mooier was dan achter het raam. Sierlijk als een gazelle ging ze me voor, de trap af naar een kamertje onder in het pand. Een briefje van 50 gulden wisselde van eigenaar, een beetje small-talk volgde waarbij wij ons van onze kleding ontdeden en daar lagen we dan op het bed. Onwennig, zij nog meer dan ik, er leek wel eens niets te gaan gebeuren?

Na een kwartier merkte ik op dat we misschien maar eens iets moesten gaan doen? “Uhm, ja, is goed” zei ze. Klungelig werd er een condoom aangebracht en aangezien het in die tijd voor dat bedrag 'pijpen óf neuken’ was, ging ik voor de tweede van de twee.

In gewone missionaris, onder het genot van, misschien zelfs wel tot de dag van vandaag, het mooiste meisje wat ik ooit zag, probeerde ik haar te penetreren, waarbij zij mijn ‘kleine-lover’ met haar hand naar binnen zou leiden. Op basis van ‘het plaatje’ zou je denken ‘top-date’.

Nou, het liep allemaal een beetje anders. Als een stel pubers die het voor het eerst deden kwam er maar geen penetratie! Als ‘de dop’ er goed voor zat hij er een millimeter in dreigde te gaan, was het een toestand van jewelste. Strak, zo strak ....... dat had ik nog nooit meegemaakt.

Een half uur later zat ‘kleine-lover’ nog steeds nergens in. Of het moest haar handje geweest zijn. Behendig liet ze als ik niet goed keek, ‘kleine-lover’ naar onderen gaan en vormde haar handje alsof hij bij haar binnengetreden was. Na een half uur missionaris stuntelen om te proberen te penetreren, 3 kwartier op de kamer, was ik het een beetje zat. Haar niet, want het menselijk contact was verder prima! Mijn rug had er inmiddels ook een beetje genoeg van.

Teleurgesteld liet ik me naast haar vallen, keek haar lief aan en zei “moppie, zo kan je dit werk toch niet doen? “Huh” zegt ze, “wat bedoel je? ”. “Nou schat, ik ben de moeilijkste niet, maar ik denk dat er wel klanten zijn die minder prettig dan ik reageren, als ze alleen maar je handje hebben mogen neuken” . Die voelen zich gewoon flink in de maling genomen denk ik ! “ Ja “ zegt ze, ik moet je wat opbiechten”. .................

Ik zeg “NEE toch!!!!”. Zij kijkt mij verbaast aan...... “Wat ‘nee toch” zegt ze. Ik begin te lachen, weet even niet hoe ik het goed moet vertellen, tactisch, zonder haar te kwetsen, misschien is het wel helemaal niet zo en is het een raar verhaal voor haar ............. Er valt een moment van stilte en ze vraagt me weer, lief deze keer, te vertellen wat ik denk, dat zij mij wilde vertellen.

Ik begin mijn verhaal ......... Ik had een enkele week ervoor bij een maat van me, een film gezien. Een beetje ‘niet alledaagse film’ zeg maar. Een niet Europese film, een film een beetje anders dan andere films. Toen kwam het hoge woord eruit. Ik had een film gezien, gemaakt in Thailand, waarin stap voor stap getoond werd hoe ze van een jongetje een meisje maakten, een z.g. Katoy! Intelligent als ze was maakte ze meteen de link naar mijn gedachten, dat mijn ‘kleine-lover’ niet bij haar naar binnen kon, omdat ze nog een half jongetje was?

“Nee joh!” zegt ze, lachend en nog steeds verbaasd over mijn idee, “zie ik er zo uit dan?”. “Nee, ik moet je iets anders bekennen ........ ik ben nog maagd ...........”.
What the fuck, dacht ik, word ik in de maling genomen? Ben ik net een slechte film binnen gestapt? Ik aanschouwde haar gezicht, haar motoriek, alles ...... Alles wees er echter op dat ze serieus was, de waarheid sprak, mijn god! Wat moet ik hier mee?

Ze vervolgt, nadat mijn ogen weer wat minder groot zijn geworden, “Je hebt gelijk en je bent eigenlijk best een fijne vent....... Als ik hier dan toch zit, en ik moet er dan toch een keer aan geloven, dan dat liever met jou als eerste, dan met iemand die er minder begrip voor heeft, of minder lief voor me is”.....

“Ik heb van vriendinnen begrepen dat het minder pijn doet zonder condoom” , terwijl ze mijn condoom eraf haalt. Ik speel wat met haar, de klik als mensen was er al...... Ze wordt nat en lijkt nu vastberaden te zijn het echt te gaan doen, geen handje-neuken meer. Voorzichtig penetreer ik haar, langzaam en steeds wat dieper, een stukje terug, en steeds wat meer ...... Ze lijkt te genieten, het gaat goed, maar o mijn god, wat is ze strak. Zo strak daarbinnen, zo glad, zo warm en nat.......

Nadat zij tot een orgasme is gekomen kan ik het niet meer houden en kom in haar klaar. Ze ligt met tollende ogen, me innig vasthoudend nog na te genieten, een tel of 10 misschien maximaal. Dan opeens is er grote paniek! Ze duwt me van zich af, begint te gillen of dat ik in haar ben klaargekomen en springt van bed af, mij verbouwereerd achter latend op bed.......
In de kamer is gelukkig een badkuip met douche, waar ze uitgebreid haar ienemienie-doosje lang en zorgvuldig uitspoelt...... De rust keert terug in de kamer.

We kletsen nog een tijd na, ze is niet boos op me, bedankt me voor mijn begrip, laat me merken met alles en met woorden dat ze me graag weer zou willen zien.
Ik verlaat het pand na bijna 2 uur volstrekt in de war ............................

Als ik 3 dagen later weer in het spijkerkwartier kom, is mijn schoonheid niet te vinden. Navraag bij bekenden, resulteerde meestal in het antwoord dat ze haar niet kenden. Een enkeling die haar wel gezien had wist te melden dat zij maar 1 dag gewerkt had.

Na heel veel wandelingen is het kerst 2 jaar later. Op de terugweg van een feestje in de buurt, rijd ik nog even door het spijkerkwartier waar ik niemand verwacht met deze dagen. Het spijker is inderdaad uitgestorven, ten minste ....... In het steegje naar de ‘pis-ruimte’ lijkt licht te branden?
Ik parkeer mijn auto, loop het steegje in en wie zie ik tot mijn grote verbazing? Juist! De enige dame op 2de kerst-avond, is mijn bijzondere ervaring van 2 jaar ervoor!

Ook zij herkent mij direct! Ze wordt helemaal wild en tijd om naar de deur te lopen, neemt ze niet. Het raam gaat open en ik moet daar door naar binnen.

Wat volgt is een heftige vrijpartij, deze keer heel wijs met condoom. Niet in de laatste plaats omdat onlangs de eerste berichten in het nieuws over HIV hun intrede gedaan hadden. Nadat zij een aantal keer is klaargekomen en ik klaar dreig te komen, duwt ze mij van zich af, trekt het condoom eraf en wil schijnbaar mijn nakomelingen persé inslikken ......... Nog nooit zo meegemaakt .......

Ik mag van haar niet gaan. Ze heeft me weer gevonden en wil me nooit meer verliezen geeft ze aan. “Jij blijft vannacht bij me slapen” zegt ze heel resoluut. De nacht is voor mij onwennig, slapen in een bordeel, de eerste keer, vreemd ..........

De volgende ochtend breekt ‘de pleuris’ uit! De vrouw van de exploitant van het pand, heeft gezien op camera dat ik nooit het pand heb verlaten en komt de kamer binnengestormd. De van origine Dominicaanse, met alle bijbehorend temperament, raaskalt alles wat lelijk is tegen mijn bedgenote en maakt nog eens goed duidelijk wat de regels zijn. Ik luister, geschrokken, verdwaasd ............

Als ik meen dat ik moet vertrekken, wil mijn bedgenote van die nacht met me mee. Naar een adres in Arnhem. We gaan er samen naartoe, een vriendin van haar woont er. Ze noteert mijn nummer en wil me snel weer zien, vertelt ze me nog bij het afscheid, van al weer een raar maar heel bijzonder treffen. Ik hoor echter nooit meer wat van haar lijkt het ..............

Ze zeggen wel eens “zeg nooit ‘nooit’”......... En dat klopt hier maar weer eens!

Als ik 5 jaar later met een goede vriend, in een totaal andere plaats in een bubbelbad zit, geeft hij mij een seintje met zijn elleboog. Er loopt, slecht door de afscheiding te zien, wel een setje heel mooie benen met dito kontje erboven, langs! Om een moment later achter de afscheiding vandaan te komen. Zij ziet ons, kijkt mij aan, begint te stralen en komt naast me zitten en knoopt zacht een gesprek aan!

Mijn maat snapt er niets meer van! Avonden lang waren we samen op jacht naar leuke dames in dat zwembad, soms wel eens met een succesje, net zo vaak of vaker misschien wel niet. En nu komt er opeens een dame, zo mooi als een foto-model, straalt als ze mij ziet, neemt plaats naast me en vertrekt een minuutje later met mij naar het Turks Stoombad, vanwege de privacy die ze met me wil! Ik laat mijn maat met ogen zo groot als biljart-ballen achter.

In het stoombad komen we op adem, “zo lang geleden allemaal zegt ze” ........ Ik ben altijd slecht met tijd, maar kan vaak terug rekenen wanneer iets was, aan de hand van een bijzondere ervaring, een auto die ik toen reed of wat anders, wanneer het nu precies was. In het gesprek vraag ik haar hoe oud ze nu is? “25” antwoord ze .... Ik denk, reken, denk nog eens, reken nog eens en zeg “nee joh, dat kan niet, je moet 27 zijn”. Ze snapt mijn redenatie niet, vertelt me nogmaals dat ze echt 25 is. Ik reken haar voor, tel de jaren op bij de 18 die ze minimaal moest zijn geweest om het vak uit te kunnen oefenen in het spijker, waar de politie immers alle dagen nieuwe vrouwen controleerde op papieren, en dat ze dus wel 27 moest zijn!

Ze bloost, moet even lachen en legt me uit hoe het kon. Een verhaal waar ik vol ontroering naar luister komt naar boven. Ze was 16 toen ze werkte de eerste keer dat ik haar zag. Ze had het paspoort van haar zus, die als 2 druppels water op haar leek thuis gejat en die laten zien bij de controle. Een lange avond begon waar ze haar hele verhaal wilde delen met me........... Met alle ellende van toen, haar vriendje die haar in het vak had gebracht omdat ‘als hij haar niet mocht neuken, haar wel op een andere manier bij zou laten brengen wat neuken was’ , afhankelijk, wat hij haar gemaakt had van o.a. coke, andere puber-perikelen en weet ik wat meer passeerden de revue. Het verhaal eindigt in het op dat moment ‘hier en nu’. Een geknakte persoonlijkheid, inmiddels onder behandeling bij de GGZ en iemand waar het gelukkig allemaal een stuk beter mee ging.

Als ze ziet dat ik me schuldig voel , dat ook ik, haar en haar ellende destijds heb gebruikt, kust ze me ......... "Jij bent het enige goede wat ik in die periode heb meegemaakt, de enige die ik nu nog soms mis, ik ben nog steeds blij dat ik mijn maagdelijkheid bij jou verloren heb" gaat ze verder .......... Ik pink een traantje weg, zij kust me weer, en zegt dat ik niet hoef te huilen ..........

Wandelen blijft een raar iets, iets waar iedereen wel iets van vindt. De mannen die het doen, maar ook de mannen die het zeggen niet te doen. De vrouwen die het werk doen, maar ook de vrouwen die het werk niet doen. Met dit verhaal, hoe uitzonderlijk ook, zie je dat de ene DVP de andere niet is. Dat achter iedere dame die in dit werk rolt, een ander verhaal schuilt. Zoals ik graag vaker zeg, vooral als ik onbegrip tegenkom van wandelaars t.a.v. dames, ‘het zijn soms net mensen’...........

[Teiresas]

Met dit verhaal, hoe uitzonderlijk ook, zie je dat de ene DVP de andere niet is. Dat achter iedere dame die in dit werk rolt, een ander verhaal schuilt. Zoals ik graag vaker zeg, vooral als ik onbegrip tegenkom van wandelaars t.a.v. dames, ‘het zijn soms net mensen’...........

Een conclusie waar ik me - op basis van meer dan dertig jaar wandelervaring - zéér in kan vinden. Te veel collega beren / wandelaars neigen dit nog wel eens uit het oog te verliezen helaas...

[skinny-lover]

Omdat ik me nog niet echt goed voorgesteld heb ..............


http://www.youtube.com/watch?v=7dUXuuAaE8U



Binnenkort ga ik me wijden aan Tropische vogels, modelvliegtuigbouw, Spaans ...........

[fg22]

Moet dit het opgelegde lot van de MAN voorstellen ..??
Beregoed voorgesteld tot in het extreme .. :thefinger:
En dan zeker 40-50 jaar geleden al in Calvinistisch NL! :frown:
Effe naar de dokter je laten behandelen .. :asshole:

Dit is toch satire ..?? :smoke:
Toch ?? :gruebel:
Huh ..

Toch ?

Maar met die redenerende overmacht aan dames(bladen) .. :tongue:

Die toch wel HUN eigen gang gaan doen! :rolleyes:

Want AL DIE MANNEN doen/deden toch maar .. :baeh:
Dus hebben wij toch zeker ons (aan)recht op .. :moon:

Kreun .... :eek:

Our future .. :redface:

Kill me .. :wand:

[fg22]

Het = De dames ZIJN : M E N S E N

Niet NET mensen, maar volkomen M E N S E N die het vaak noodgedwongen leven van alledag leven ..

Laten we daar goed mee (blijven) omgaan .. Met veel respect !!
Banenprobleem is iets van overal .. en nu zeker heel nijpend overal ..
En veel dames zijn alleengaande moeders met jonge inderen en afhankelijke familie .. :redface:
Ik ken veel verhalen van zien, horen en meemaken en de ellende om het schrale bestaan is hard .. :heul:

DE ideale wereld bestaat (nog) niet, dus markt van vraag en aanbod, waar meeste beren op goede
wijze hun ding doen en hun Euris over Europa verdelen .. :smoke:

Ik hoop dat we in NL ook daarmee op een natuurlijk manier vooruitgang i.p.v. achteruitgang boeken
en vrije dames meer toelaten hun Euris te verdienen met wat zij in huis hebben .. :moon:

Dat is de vrije (Euro)markt! :gruebel:
Wel met controle op misstanden!! :cool:
Die er nu ook zijn in het verborgene .. :rolleyes:

Gat in de markt, tenzij locale dames meer hun mondje en kontje aantrekkelijker maken voor manlief .. :asshole:

Maar door maatschappelijk overcorrecte asexuele damesbladen en ander media is dat al gepasseerd station ..

De vrijheid en aandacht die de (neurotische) anderssexuelen als pedofielen etc. met ons beleid krijgen is te gek!