Deel losgeld Heineken ontvoering na 40 jaar terecht
Vandaag veertig jaar geleden werd bierbrouwer Freddy Heineken ontvoerd. Van het betaalde losgeld bleef 8 miljoen gulden spoorloos. Onlangs stond de Amsterdamse ondernemer Marcel Kaatee voor de rechter wegens het witwassen van een deel van dat geld in opdracht van ontvoerder Willem Holleeder.
Vandaag veertig jaar geleden werd bierbrouwer Freddy Heineken ontvoerd.
Van het betaalde losgeld bleef 8 miljoen gulden spoorloos. Waar bleef het? Werd het verbrand, begraven of stiekem geïnvesteerd?
Onlangs stond de Amsterdamse ondernemer Marcel Kaatee voor de rechter wegens het witwassen van een deel van dat geld in opdracht van ontvoerder Willem Holleeder. In het vandaag verschenen boek Het Heineken-losgeld – hoe de verdwenen miljoenen nog altijd rondspoken,
duiken Harry Lensink en Wim van de Pol voor Follow the Money in deze actuele misdaadgeschiedenis.
Decennialang zochten opsporingsdiensten naar het nooit teruggevonden deel van het Heineken-losgeld, 8 miljoen gulden van de 35 miljoen die in 1983
aan de ontvoerders werd betaald. Marcel Kaatee bezit twee gokhallen op de Amsterdamse Wallen, waarvan het OM vermoedt dat Willem Holleeder de feitelijk eigenaar is. Eerder werd Kaatee onherroepelijk vrijgesproken als witwasser van Holleeder.
Kaatee wordt nu opnieuw vervolgd. Zijn gokhallen zouden mede zijn gefinancierd met het verloren gewaande Heineken-losgeld. Het OM ziet Kaatee als stroman van Holleeder. De basis voor de nieuwe rechtszaak wordt onder meer gevormd door de verklaringen van Holleeders zussen, die beweren dat hun broer geld uit de gokhallen ‘afroomde’.
Kaatee bestrijdt de verdenkingen en meent dat hij al eens voor dezelfde feiten is vervolgd. Dat is in strijd met een belangrijk rechtsbeginsel. De rechtbank besliste dat dit niet het geval is.
Vandaag verschijnt het boek 'Het Heineken losgeld - Hoe de verdwenen miljoenen nog altijd rondspoken'. Dit artikel is een voorpublicatie.
--------------
Vroeg op een ochtend in april 2012 klinkt de bel in een woning in Amsterdam Oud-Zuid. In het appartement stapt een vrouw uit bed en stommelt naar het videoschermpje om te zien wie er voor de deur staat.
De man in beeld draagt een motorhelm. Toch heeft de nog slaapdronken vrouw een redelijk vermoeden met wie ze van doen heeft. Ze wekt haar vriend,
die de bezoeker meteen herkent. Willem Holleeder. ‘Wat doet hij hier?!’ denkt Marcel Kaatee. Hij heeft Holleeder al jaren niet gezien en nu staat
zijn oud-collega, met wie hij in de jaren negentig samenwerkte op de Wallen, ineens op de stoep. Zes uur in de ochtend. Hij gaat naar de voordeur
en doet open.</p><p>‘Goedemorgen Marcel.’ Voor hem staat een vrij man: Holleeder is begin van dat jaar uit de gevangenis ontslagen nadat hij zes jaar
heeft vastgezeten voor meerdere afpersingen. Daarna is hij rap uitgegroeid tot een bekende verschijning in Amsterdam: een hartpatiënt op een Vespa-scooter, gehuld in een zwarte Northface-jas.
Columnist van de Nieuwe Revu, gelegenheidsartiest met rapper Lange Frans en ‘troetelcrimineel’ met een entourage van bewonderaars die zich met hem laten fotograferen. Kaatee is verbijsterd. ‘Ga je me nou afpersen, ofzo?’ ‘Gaan we zo beginnen...?!’
antwoordt Holleeder verbolgen. Deze ochtend is Holleeder alleen. Na wat vriendelijke plichtplegingen slaat de sfeer om. ‘Onaangenaam,’ zou Kaatee die later noemen. De crimineel laat weten nog geld van hem tegoed te hebben. En als Kaatee niet betaalt, dan...Kaatee reageert verbijsterd. ‘Hoezo “dan”? Ga je me nou afpersen, ofzo?’ Hij maakt Holleeder duidelijk dat hij nergens aanspraak op kan maken. ‘Gaan we zo beginnen...?!’ antwoordt de Heineken-ontvoerder verbolgen. Maar al snel druipt hij af. Het gesprek heeft hooguit vijf minuten geduurd.
Waar dacht Holleeder recht op te hebben? Kaatee heeft geen idee. Hij heeft geen schulden bij hem. Het Openbaar Ministerie ziet dat anders. Dat meent te weten wat Holleeder die ochtend naar de woning van Kaatee voerde en welk geldbedrag hij kwam opeisen: zijn portie van het restant van het Heineken-losgeld dat nooit werd teruggevonden: 8 van de 35 miljoen gulden.
Drie decennia gedoe
Tot op de dag van vandaag spelen die vermiste miljoenen een rol in de rechtszaal. De opbrengst van de misdaad die veertig jaar geleden werd gepleegd – waarbij Freddy Heineken en zijn chauffeur Ab Doderer van hun vrijheid werden beroofd – staat centraal in een actuele rechtszaak tegen.
Marcel Kaatee. De ondernemer wordt vervolgd voor het witwassen van Holleeders deel van het Heineken-losgeld.
---------------------------
Kaatee is de eigenaar van twee gokhallen op de Amsterdamse Wallen. Deze ondernemingen staan al drie decennia ter discussie, althans bij de opsporingsinstanties en het Amsterdamse stadsbestuur. Ze zouden met crimineel geld zijn gefinancierd en daarna zijn gebruikt om geld wit te wassen. Hoewel de bedrijven op papier van Kaatee zijn, is Willem Holleeder in de ogen van de opsporingsdiensten de feitelijke eigenaar.
Kaatee werd al eerder voor witwassen vervolgd. In het Kolbak-onderzoek werden Holleeder suis vervolgd voor het afpersen van meerdere zakenlieden onder wie Willem Endstra.
Holleeder werd uiteindelijk tot 20jaar cel veroordeeld.Tegen Holleeder en diens criminele organisatie werd hij in 2006 door officier van justitie Fred Teeven neergezet als Holleeders ‘minister van Financiën’. De rechtbank sprak hem grotendeels vrij, waarna Kaatee in hoger beroep in 2009 door het hof uiteindelijk van alle blaam werd gezuiverd. Daarna hoopte de ondernemer verder te kunnen met zijn nering, maar dat was buiten het stadsbestuur gerekend. Ondanks Kaatees onherroepelijke vrijspraak <abbr data-type="explanation" data-explanation-uri-encoded="%3Cp%3EDat leidde tot sluiting van de hallen in 2012. Daarna probeerde Kaatee zijn bedrijven te verkopen%2C maar ook aan de beoogde koper weigert de gemeente vergunningen te verlenen.%3C%2Fp%3E">weigerde</abbr> de gemeente Amsterdam jarenlang een nieuwe vergunning af te geven voor zijn speelautomatenhallen.
Heineken-losgeld geïnvesteerd in Casa Rosso
In het recente strafdossier zet het OM de hele geschiedenis van het Heineken-losgeld, vanaf 1983 tot 2023, nog eens op een rij.
Het OM gaat ervan uit dat de verdwenen 8 miljoen begin jaren negentig via Rob Grifhorst alias De Bouwvakker zou als stroman hebben gediend voor de Heineken-ontvoerders Cor van Hout en Willem Holleeder. Grifhorst werd ten onrechte als de vijfde Heineken-ontvoerder gezien. Hij was bevriend met Cor van Hout en participeerde met hem al in vastgoed voor de ontvoering.
>Rob Grifhorst in de bovenwereld is beland. Deels zou het zijn gebruikt om prostitutiepanden in Alkmaar te kopen. Met een ander deel zouden de Heineken-ontvoerders de zogenaamde Casa Rosso-portefeuille op de Amsterdamse Wallen hebben aangeschaft, met daarin onder meer het gelijknamige sekstheater en de twee gewraakte gokhallen. Feit is dat Holleeder van 1993 tot 1996 werkte als ‘assisent-bedrijfsleider’ van het Casa Rosso imperium en jarenlang vanuit het bedrijf werd betaald om ‘protectie’ op de Wallen te verzorgen.</p><p>In 1996 kocht de later vermoorde vastgoedman <abbr data-type="tag" title="5588">Willem Endstra</abbr> de gokhallen van Grifhorst. Het OM ziet ook in hem een <abbr data-type="explanation" data-explanation-uri-encoded="%3Cp%3EEndstra legt voor zijn dood in 2004 meerdere geheime verklaringen af%2C de zogenaamde Achterbank-gesprekken%2C waarin hij wisselend en tegenstrijdig verklaart over zijn rol bij de gokhallen. Hij beweert ze te hebben gekocht van Holleeder%2C%26nbsp%3Bmaar stelt ook dat ze eigendom zijn van het trio Van Hout%2C Holleeder en Grifhorst vooruitgeschoven post van Holleeder. Het OM ziet de ontmoeting aan de voordeur bij Kaatee in 2012 als bevestiging van de verdenking van witwassen. Uiteindelijk verkocht Endstra de bedrijven in 2002 aan Marcel Kaatee, waarmee die zich in de ogen van het OM schuldig maakt aan witwassen. ‘In de tijd zijn verschillende momenten aan te wijzen waarop Kaatee wist van de financiering van de Wallen-panden met crimineel vermogen en leidinggeeft aan de gedragingen van de rechtspersonen, die gelieerd zijn aan de Wallen-panden’, schrijven de officieren van justitie.</p><p>Het OM ziet de ontmoeting aan de voordeur bij Kaatee in 2012 als een bevestiging van de verdenking. Holleeder was op dat moment net uit de gevangenis ontslagen, waar hij negen jaar had gezeten voor de afpersing van onder meer Willem Endstra. Twee jaar later zou Holleeder opnieuw worden aangehouden, ditmaal op verdenking van opdracht geven voor werd in 2019 veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf wegens het uitlokken van zes aanslagen waarbij vijf moorden eenmaal doodslag en een poging tot moord werden gepleegd. De poging tot liquidatie van rivaal John Mieremet op 26 februari 2002 op de Keizersgracht. De liquidatie van mede-Heineken-ontvoerder Cor van Hout en zijn kennis Robert ter Haak op 24 januari 2003 in de Dorpsstraat van Amstelveen. De liquidatie van de door Holleeder c.s. afgeperste vastgoedmagnaat Willem Endstra op 17 mei 2004 voor diens kantoor aan de Apollolaan in Amsterdam. De uiteindelijke liquidatie van John Mieremet op 2 november 2005 in Pattaya in Thailand. De liquidatie van handelaar in hasj en vastgoed Kees Houtman op diezelfde dag op de Johan Braakensiekhof in Amsterdam. De liquidatie van de criminele kroegbaas Thomas van der Bijl op 20 april 2006 in zijn cafe De Hallen aan de Willem de Zwijgerlaan in Amsterdam. vijf moorden.
‘Geen dank Marcel, graag gedaan’. Marcel Kaatee doet Holleeders claim dat hij recht zou hebben op geld van hem af als onzin: ‘Het is precies de modus operandi van Holleeder zoals het Openbaar Ministerie die schetst: geld eisen voor iets dat niet van jou is.’</p><p>Een belangrijke troef voor het OM in de zaak tegen Kaatee zijn de getuigenverklaringen van Holleeders zussen Astrid en Sonja, en diens ex Sandra den Hartog. Zij hebben verklaard dat Holleeder wekelijks geld kreeg uit de gokhallen. ‘Afromen’ noemen ze dat. De getuigenissen van de drie vrouwen zijn deels nieuw en komen deels uit de verklaringen die ze eerder tegen Holleeder hebben afgelegd in de strafzaak over de moorden. </p><p>‘De hallen zijn altijd van Wim geweest,’ zegt Astrid Holleeder in een verhoor uit december 2022. ‘Wim was de eigenaar. Wim is nog steeds de eigenaar van de Wallen-panden. Marcel is zijn stroman.’ </p><p>Ze heeft met Kaatee te doen, zegt Astrid in het verhoor. ‘Ik vind het gewoon een fijne gozer. Ik vind het gewoon vervelend dat Marcel hier ook weer mee geconfronteerd wordt.’ Anderzijds moet hij niet zeuren, want zij en Sonja ‘halen natuurlijk wel de kooltjes uit het vuur’. </p><p>De aanwezigen – Kaatees advocaat, officieren van justitie, de rechter-commissaris – moeten namelijk beseffen dat haar broer ‘knettergek’ is. ‘Wim schiet je dood voor een kwartje. Op het moment dat je van hem pikt, of er met zijn geld vandoor gaat, dan ga je er gewoon aan, heel simpel. Ik denk dat het heel fijn is dat wij Marcel daarvoor hebben kunnen behoeden.’ Dan, met een cynische ondertoon: ‘Dus geen dank Marcel, graag gedaan.’
Maar dankbaar is Kaatee de zussen allerminst. Hij stelt dat er geen geld is afgeroomd in de hallen en dat alle inkomsten en uitgaven keurig in de boekhouding (die meermaals in beslag werd genomen en onderzocht) zijn vermeld. Daarnaast staan de bedrijven al sinds 2002 op zijn naam. Nergens komt de naam van Holleeder voorbij in de officiële stukken. Kaatee wijst erop dat hij zich in de schulden heeft gestoken voor de aanschaf van de gokhallen. ‘Ik ben de eigenaar, niemand anders. Niemand zadelt zichzelf op met een miljoenenschuld om panden te kopen waar je dan vervolgens geen eigenaar van wordt.’
75.000 euro voor ‘de advocaat’ Sonja Holleeder en Sandra den Hartog zeggen dat ze in 2006 geld afkomstig van de gokhallen hebben ontvangen voor Holleeder. Het zou gaan om zo’n 3000 euro per keer. ‘Dat kreeg ik wekelijks in mijn handen,’ verklaarde Sonja. ‘Ik moest dat naar Sandra den Hartog brengen. Sandra bewaarde het voor Wim. Om spullen te kopen.’</p><p>Volgens Sonja moesten zij en Den Hartog op een gegeven moment 75.000 euro naar advocaat Bram Moszkowicz brengen voor de verdediging van Holleeder. De getuigen beweren dat de raadsman dit bedrag in eerste instantie direct bij Kaatee wilde ophalen, maar die zou dit hebben geweigerd. ‘Sandra heeft dat toen betaald van het geld dat ze elke week voor Wim had weggelegd.’ </p><p>Sandra den Hartog stelt dat ze op het kantoor van Moszkowicz werd ontboden. ‘En toen hebben wij met zijn tweeën besloten om dat geld te geven zodat de verdediging in ieder geval door kon gaan.’
Moszkowicz laat desgevraagd weten: ‘Van de dames heb ik nimmer 75.000 euro ontvangen en evenmin heb ik Kaatee om een dergelijk bedrag verzocht.’ Ook Kaatee ontkent het: ‘Ik heb nooit een dergelijk verzoek gehad van Bram en heb ook nooit geld uit de hallen aan de zussen gegeven voor Willem. Ik zat toen zelf vast.’ De zussen weten volgens hem niet waar ze het over hebben. ‘Sonja is nog nooit in de hallen geweest, Astrid heeft er begin jaren negentig een blauwe maandag gewerkt.’
Op 17 oktober jongstleden was er een eerste regiezitting in de strafzaak tegen Kaatee. Daar probeerden de verdachte en zijn advocaten in een zogenaamd preliminair verweer om het OM niet-ontvankelijk te laten verklaren door de rechters. Volgens Kaatee is zijn zaak in strijd met het in de rechtspraak zwaarwegende <i>ne bis in idem-beginsel dat zegt dat iemand niet twee keer voor dezelfde feiten kan worden vervolgd.
De uitkomst van de zaak bepaalt niet alleen het lot van Kaatee, maar ook dat van de veertig jaar oude geschiedenis van het losgeld
Hij wijst daarbij op het gerechtshof, dat in 2009 over de gokhallen oordeelde dat ze ‘niet uit de afpersing van Endstra, noch uit enig ander misdrijf’ afkomstig waren. Of, zoals Kaatees advocaat het tijdens de zitting stelde: ‘Als onherroepelijk in rechte is beslist dat de panden niet van enig misdrijf afkomstig zijn, niet met het Heineken-geld verworven, niet door afpersing van Endstra en niet door de herfinanciering verkregen, dan staat dat gegeven, die noodzakelijke te bewijzen voorwaarde, dat bestanddeel van strafbaar witwassen, vast.’ </p><p>Het OM bracht daar tegenin dat het Kaatee ditmaal vervolgt voor feiten uit een andere periode en gebruikmaakt van een iets andere beschuldiging: het ‘verhullen’ in plaats van het ‘voorhanden hebben’ van voorwerpen die uit misdrijf zijn verkregen. </p><p>De rechtbank oordeelde in het voordeel van het OM en dus gaat de vervolging van Kaatee door. De zaak zal vermoedelijk pas in de loop van 2024 inhoudelijk worden behandeld. Eerst zullen nog meerdere betrokkenen worden gehoord, onder wie Willem Holleeder en zijn ex-advocaat Bram Moszkowicz. De uitkomst van de zaak bepaalt niet alleen het lot van Kaatee, maar ook dat van een veertig jaar oude geschiedenis. De uitspraak van de rechter zal duidelijk maken of een deel van het nooit teruggevonden Heineken-geld een eindbestemming heeft gevonden in twee kleine gokhallen in de Amsterdamse rosse buurt. Of dat deze verdenking niets meer is dan een hardnekkige urban myth.
https://www.ftm.nl/artikelen/holleeders-heineken-geld-duikt-op-in-nieuwe-witwaszaak#:~:text=Vandaag%20veertig%20jaar%20gele den%20werd,opdracht%20van%20ontvoerder%20Willem%20 Holleeder.