Jules Deelder

[@j]

Jules Deelder na kort ziekbed op 75 jarige leeftijd overleden.

[Willem2]

SPARTAANS GEDICHT


Vroeger of later
ga je dood
Dat staat als een paal
boven water
Zo oud als Sparta
word je nooit

En als je gaat
is het je tijd geweest
Dat is een ding
dat zeker is

Zo niet
ofter een hemel is
maar àlster een is
dan zal je zien
dat de Hemelpoort — o!
brok in ons keel —
verdacht veel weg heeft
van het Kasteel



J.A. Deelder


https://www.vi.nl/nieuws/sparta-icoon-jules-deelder-75-overleden

[JonnyFontane]

Een echte Spartaan is er niet meer.
R.I.P. Jules

[schoolmeester]

Een bijzondere man is heengegaan.

Jules, R.I.P.

[noglangnietuitgewandeld]

De nachtburgemeester van Rotterdam. Ik herinner me een Duitse krimi waar de heren voor hun onderzoek naar Rotterdam moesten. En waar Jules Deelder een rolletje speelde. De Kommissaren liepen door de stad, en werden door Jules op de schouder getikt: Psst, heroine? Cocaine?? De verontwaardiging was groot. Was ist das hier? Mich, ein deutscher Polizeikommissar werden einfach Drogen angeboten!!!

Jammer, hij is niet meer. RIP.

[Badslippers]

Het verhaal over zijn ontmoeting met Jimi Hendrix is inmiddels legendarisch. Vraag blijft of die ontmoeting echt heeft plaatsgevonden.

Ook geinig zijn z'n grappen:


https://www.youtube.com/watch?v=rvhetamvJDk

[Johan35]

Ja, jammer dat we weer een tegendraadse BNer kwijtraken.
Dit soort mensen versterken altijd de cultuur in een land.
Het feit dat er ruimte is voor deze mensen, die out - of - the - box denken, en feitelijk ook zo leven, daar zelfs succes mee hebben, en gewaardeerd worden, maar net zo goed tegenwind krijgen, discussie losmaken, is een goed signaal dat je als samenleving in je land stevig en flexibel bent. Kortom: mijns inziens de enorme meerwaarde van deze mensen.

Beste Juul: het ga je goed. Verrijk daar waar je nu bent met je talenten.

[Scrotum]

Ik herinner me Jules Deelder vooral van zijn aanduiding van kaalheid.
Hij noemde dat "de ziekte van Hedel: meer haren op je lul dan op je schedel."

[Wentelt Eefje]

RIP dichter en vooral daarnaast ook jazzkenner (mede Hank Mobley bewonderaar) Jules A. Deelder.

Werd in 1981 toen ik hem hem het volgende gedicht hoorde voordragen een echt bewonderaar van hem.



Jeugdsentiment

Toen ik nog klein was,

bezocht ik met mijn ouders veelvuldig

de badplaats Rockanje,

alwaar men mij dikwerf treffen kon

in ‘De Houten Paardjes’,

een speeltuin in het Rondeweibos.



Er stond een glijbaan van precies

hetzelfde hout,

als men doorgaans kan ontwaren

- achter Moeskops of Van Vliet -

op de slechtgekleurde plaatjes, die

je vader destijds bij z'n sigaretten

kreeg (of je moeder bij de margarine),

van lang vervallen wielerbanen.

Smalle naast elkaar gelegen latten,

meestal hard en spiegelglad; soms ook

zachter en stroef door de regen.



Toen nu op zekere dag

dit - mijn favoriete toestel - voor

het publiek gesloten bleef, en ik

onverwijld bij d'exploitant naar d'oorzaak

informeerde, bleek,

dat er diezelfde morgen iemand met

z'n reet in een enorme splinter

was gegleden.



Als een saté kwam hij beneden.