Nederland levert voor prostitutie Antwerpen

Nederland levert voor prostitutie Antwerpen
TILBURG - Nederland is hofleverancier van de Antwerpse prostitutie.
De Nederlandse vrouwen, in toenemende mate jonge meisjes, vormen de grootste groep die in het Schipperskwartier achter het raam werkt. Van de 560 prostituees die vorig jaar door de Antwerpse politie werden geregistreerd, kwamen er 200 uit Nederland. onder wie ook slachtoffers van loverboys.

Een paar jaar geleden kwam de grootste groep prostituees in Antwerpen uit het Oostblok, nu is dat Nederland. Een aantal van hen is - uit angst voor de Nederlandse belastingdienst - de grens overgestapt. Sinds de legalisering van de prostitutie in Nederland, moeten prostituees ook belasting afdragen.

Hoofdinspecteur Jan Piedfort van de Cel Prostitutie in Antwerpen, ziet het aantal jonge Nederlandse meisjes flink toenemen. „Zeker de helft van de Nederlandse meisjes is nog erg jong, soms net twee dagen achttien." Bij deze groep zitten slachtoffers van loverboys. ,,Regelmatig vragen Nederlandse collega's om informatie over een meisje. En dan is het bijna altijd raak."

De jonge vrouwen worden ingepalmd door de pooiers en langzaam de prostitutie in gedwongen. De meisjes komen in de Randstad of Antwerpen achter het raam terecht. Ook de Brabantse politie roept regelmatig de hulp in van de politie in Antwerpen op zoek naar een slachtoffer van een loverboy. Bij de rechtbank in Den Bosch speelden de afgelopen jaren tientallen loverboyzaken.

Bron : Brabants Dagblad.nl


Woensdag 14 februari 2007 - ANTWERPEN - Een jong meisje tuit haar lippen naar de voorbijgangers. Een ander zit te bellen op haar krukje achter het raam. De vrouwen zijn aan het werk in het Schipperskwartier, de rosse buurt van Antwerpen. De drie straten tellen 267 ramen, vitrines zoals de Belgen ze noemen.

Hoofdinspecteur Jan Piedfort van de Antwerpse Prostitutiecel, wijst naar een meisje in een wit lingeriesetje. "Dat is er één van een loverboy", weet hij. Het meisje lacht uitdagend naar de politie-inspecteur in burger.


Het is zaterdagnacht, iets over twaalf. Klanten, toeristen, stappers op weg naar de nabijgelegen disco, vergapen zich aan de meiden. Een hoop mannen hangen er rond. Pooiers of klanten?
Piedfort kent het gebied door en door. Al tien jaar leidt hij een twaalfkoppig team dat toezicht houdt op alle vormen van zichtbare prostitutie in Antwerpen, wat maakt dat ze veelal in de prostitutie-gedoogzone van het Schipperskwartier rondwandelen
Al zestien jaar werkt hij in de wereld van prostitutie en mensenhandel. Hij leidt een twaalfkoppig team. De agenten die dienst hebben dragen de 'hoerentelefoon' bij zich. Meiden die met een lastige klant zitten of klappen krijgen van hun pooier, kunnen de agenten rechtstreeks bereiken.
Sinds een paar jaar ziet het team steeds meer Nederlandse meiden in de vitrines. Vorig jaar werden 560 vrouwen geregistreerd, 200 uit Nederland. "Vroeger zaten er hier vooral vrouwen uit het Oostblok, nu is dat Nederland", zegt Piedfort. En de helft van die Nederlandse hoeren is opvallend jong. "Soms nog maar twee dagen achttien." Regelmatig zoekt de Nederlandse politie contact met het verzoek uit te kijken naar een meisje. "En dan is het meestal bingo, een slachtoffer van een loverboy."
Het opvallendst, zegt Piedfort, is de verliefdheid van de meiden. "Ze zijn stapel op die gasten. Houden vol dat ze dit werk vrijwillig doen. 'Wat voor vriend laat nou half West-Europa over z'n vriendin gaan', vraag ik dan. Maar dat heeft geen effect. De meiden hebben vaak hetzelfde verhaal. Dit werk doen ze echt tijdelijk. Ze willen allemaal een kapsalon beginnen. Hoe vaak we dat niet horen, het moet in Holland barsten van de kapsters."
Ook de jonge pooiers beweren bij hoog en laag dat hun vriendin vrijwillig voor ze werkt. "En ze hebben een hoop praatjes wanneer we ze voor een gesprekje meenemen naar het bureau."
In het Schipperskwartier wordt het drukker. Een wat oudere vrouw laat een klant binnen. Een jong meisje in zwarte string rekent net af. "De meiden die wat in het donker staan, zijn meestal travestieten", zegt Piedfort. De meiden, of beter gezegd de pooiers, verdienen goed, zeker wanneer de meisjes jong zijn en wat moeite doen om de klanten binnen te halen. Piedfort wijst op een blond meisje in een groene bikini. "We hebben contact met haar. Ze heeft de afgelopen drie weken 22.000 euro verdiend." Het meisje werkt in het megabordeel dat twee jaar geleden de deuren opende. Een mooi statig pand met 52 kamers. Huur: 50 euro voor twaalf uur.
Een meisje dat voor een loverboy werkt, ziet meestal niets van het door haar verdiende geld terug. De jongen huurt het raam, levert de condooms. Soms blijven ze rond de ramen hangen, maar vaak halen ze de meiden de volgende ochtend op. Piedfort: "Sommige meiden staan dan 's ochtends vroeg buiten te wachten. De kamerhuur zit er dan op." Fel: "Deze pooiers zijn echt parasieten. Zij werken zelf niet en buiten zo'n meisje helemaal uit." Geweld komt volgens Piedfort niet zo vaak voor. "Nee, de jongens hebben die meiden helemaal ingepakt. Het enige wat wij kunnen doen, is contact blijven houden. En proberen het meisje de ogen te openen."
Het verhaal dat sommige jonge meiden vrijwillig hiervoor kiezen, wijst de politie-inspecteur resoluut van de hand. Het is maar een handjevol vrouwen dat vrijwillig voor de prostitutie kiest, weet hij uit ervaring. Er zit een hoop ellende achter de ramen. De meisjes van de loverboys hebben vaak ook de naam van hun vriend op hun lichaam laten tatoeëren Een cadeautje en het maakt meteen duidelijk van wie ze zijn. In het Schipperskwartier zijn vrouwen koopwaar. Dat blijkt ook uit de website Hookers.nl. Hier schrijven hoerenlopers 'recensies' over prostituees in Nederland en ook de dames in het Antwerpse Schilderskwartier:

Deze lekkere jonge Nederlandse meid zit hier elke avond. Ze ziet eruit alsof ze 16 is (maar ze is er wel degelijk 21). Voor de rest is ze qua uiterlijk voor mij één van de mooiste, en ongelooflijk vriendelijk wat je snel op je gemak zet. Ze vroeg welke standen ik graag heb.

Voor de Belgische en Nederlandse politie zijn de recensies een handig hulpmiddel. Wanneer ze de bijnaam van het meisje weten, kunnen ze zien in welke stad ze opduikt. Sommige prostituees zijn trots op hun recensies, weet Piedfort. "De jonge meisjes zijn vaak dezelfde types. Erg naïef, soms verstandelijk wat beperkt, type muurbloempje."
Pas nog namen Nederlandse ouders contact op met de Antwerpse politie. Zij hadden hun dochter achter het raam in het Schipperskwartier zien zitten. "Wij zijn naar dit meisje toe gegaan, met een brief van haar ouders. Ze kende de brief al en zij en haar jonge pooier bleef volhouden dat ze puur vrijwillig daar stond. Tja, dan kunnen we niks beginnen."