Oorspronkelijk geplaatst door
Paul Stanley
Ik voelde dat het misschien fysiek wel zou kunnen lukken, maar ik moest niet uitgaan dat het snel zou zijn. Ik begon weer rondjes te lopen. Bij de kino werd ik aangesproken door Nicolle uit Slowakije. Een ietswat grotere blonde dame. Best knap kan ik zeggen. Misschien zou ik anders niet voor haar hebben gekozen, maar ik wist dat het nu geen moment van twijfelen was. Eigenlijk had ik gehoopt dat ik Gulcan nog zou treffen, maar die was ineens, net als ik haar nodig had, verdwenen. Naar alle waarschijnlijkheid zat of lag ze liever gezegd op een kamer. Dus werd het Nicolle. Nicolle is een aardige dame, maar ook een dame die mij als een € 50;= tussendoortje zag. Ze ging snel aan de slag en vermeed mijn pogingen tot zoenen. Mijn inziens ging ze iets te snel en te hard te werk. Ik was fysiek redelijk aan het eind van mijn latijn en had daardoor meer behoefte aan tederheid dan aan geweld. Dat drong niet echt door tot Nicolle, die mij al snel aanmoedigde klaar te komen. Dat lukte maar met pijn en moeite en het was niet veel meer. “das ist nicht viel.” zei ze verbaast. Ik vond het ook allemaal niet veel.