Ik zat vandaag in de trein en dan hoor je nog wel eens wat gesprekken. En het deed me denken aan wat ijsbeer noglangnietuitgewandeld laatst in zijn bericht schreef over vrouwen die met hun man naar de IKEA gaan.
Wat ik vandaag weer in de trein gehoord heb, is de burgerlijkheid ten top. Dan ben ik altijd blij dat ik alleen ben. Soms mis je weleens de liefde en geborgenheid van een vrouw, maar toch ben ik liever vrijgezel.
Hier zijn een aantal zinnen die ik opving van vrouwen die in gesprek waren met hun partners. Wat daarbij opvalt, is dat vrouwen in de leeftijd van 20 jaar net zo burgerlijk zijn als die van 50.
- We moeten niet al te laat gaan lunchen, want we moeten vanavond nog eten.
- Ik moet nog even naar huis toe, want ik heb het druk, ik moet vanavond nog een vriendin bellen en de was doen.
- Morgen moeten we naar mijn moeder. We moeten er om 11:00 uur zijn voor de koffie.
- We moeten dit jaar de badkamer opnieuw schilderen en de gordijnen in de slaapkamer zijn vuil.
- Ik ga dus echt niet full-time werken, hoor, ik wil ook nog een beetje chillen.
Let vooral op het woord "moeten". Constant hoorde ik de woorden "we moeten sus, we moeten zo". Nee, een ding is me wel duidelijk, dat ik niet geschikt ben voor relaties met vrouwen.
Wellicht hebben andere mannen betere ervaringen of kunnen er beter mee omgaan. Maar ik kan het niet, dus ik houd het maar bij de clubvrouwen. Een uurtje illusie is voor mij meer dan genoeg, want de werkelijkheid kan ik niet aan.