Babylon, Algemeen

[Sphinx]

Laatste vrijdag in september is deze racebeer na een aantal weken rustig aan ook weer in Babylon geweest. En ik merkte tot mijn verrassing op dat het publiek dat zich op vrijdagen in Bernds ophield nu de weg naar Elsdorf aan het vinden. "Bonjour, kennst du mich nog." vraagt een vriendelijke kale beer met een koboldgrijns in een Duits-Franse mix. Ons aller Alain1 is ook hier opgedoken, waar moet dit eindigen Echt een goede investering die duolingo app, ook zijn Frans kan ik nu redelijk volgen. Het kan ook zijn dat ik aan zijn aanwezigheid een goede barservice te danken heb van Leyla, want ze stond wat vaker bij ons te kleppen, was wel verrast dat Alain en ik elkaar uit een andere club kenden. Naast Alain1 nog een paar Duitsers die ik vaker in de Hof tegenkwam. Kwa dames aanbod had ik persoonlijk keus teveel: alle drie de Afrikaanse dames (Iman, Shana, Katja), Karla, Bella en Vivian. Maar als dan Vivian je na een uurtje in de armen loopt en de rest is op kamer, ja dan is het simpel. Vivian's service blijft ouderwets goed, dus dat is een heerlijk rustige dagopener geworden met alles erop en eraan

Bij terugkomst na afrekenen en douche, perfect getimed is er een schaal frieten geparkeerd, ze lezen mn gedachten hier gewoon Na een uurtje rustig bijkomen en bijlezen de gevreesde vraag, wat gaan we 's avonds doen. Opnieuw is het een kwestie van wegstrepen, wie is er beschikbaar? Dat blijkt Iman te zijn en die hoef je niet uit te leggen hoe je overwerkte IT beren in de week van de Vitaliteit (vroeger week van de Werkstress) een beetje er boven op kan helpen. Ook hier heb ik met groot plezier een uur van gemaakt, kostte haar inderdaad weinig moeite in doggy de tweede motorplof eruit te persen

Ja deze racebeer weet het, ik word een beetje voorspelbaar, maar als de service van de usual suspects zo goed blijft en nieuwere opties eigenlijk nauwelijks rondlopen voor ze weer geschaakt zijn, dan ga ik dus echt niet moeilijker doen dan nodig. Met Katja heb ik afgesproken dat ik komend weekend nog eens langskom. Nog even met een trits ex Bernds gasten nagebabbeld voor ik het rond 2030 voor gezien hield. De spierpijn heb ik er de volgende dag uitgefietst, van vakantie had ik bovendien een leuk hebbedingetje mee, soort klem waarmee een smartphone ook op de fiets te zetten is, kan je even goed naar Schwarzwald radio luisteren , waar een leuk liedje van Mike Oldfield en Mary Reilly in mn hoofd bleef hangen.



Taking on water, sailing a restless sea
From a memory, a fantasy.
The wind carries into white water,
Far from the islands, don't you know you're
Never going to get to France.
Mary, Queen of Chance, will they find you?
Never going to get to France.
Could a new romance ever bind you?