Midlife & gezondheid
Afgelopen nacht sliep ik eens tamelijk vast, ware het niet dat gewekt werd door een brandend gevoel in mijn strot. Ik ging rechtop zitten en bleek weer last te hebben van reflux. Je weet wel; zure oprispingen, brandend maagzuur of zoals men het in plat Vlaams lyrisch benoemd, “het zuur”. Dit is niet noodzakelijk iets kenmerkend aan de overgang waar ik mezelf doorworstel, want door stress, kopzorgen, te veel vettig eten, te veel bier in combinatie met kamagra of een maagbreuk, had ik daar al wel eens eerder last van. Maar nu niets van dit alles, dus het eerste wat door me heen ging was: “verhip, weer een midlifekwaal erbij!” Ja, de midlife slaat me ongenadig met kwalen rondom de oren.
De meeste mannen worden ook kaal rond deze leeftijd, maar ik was al kaal op mijn dertigste. Daar had ik vrij snel vrede mee, want dit getuigt van een grote hoeveelheid testosteron. Wat bij mij dan weer het geval is de laatste jaren, is dat ik terug meer haar krijg. Niet op mijn lelijke kop, dan weer wel in mijn neus, in mijn oren en zelfs mijn wenkbrauwen. En mijn eeuwige stoppelbaard wordt ook gedeeltelijk grijs. Het haar rond mijn lul en op mijn kloten lijkt sneller te groeien en de haren in mijn reet krijg ik niet meer kortgewiekt, met als gevolg dat er vaak strontkorsten inhangen en ik remsporen in mijn onderbroeken trek. Betreft dit laatste overwoog ik al om een bidet in mijn badkamer te installeren (zoals de Spanjaarden) om mijn kont na het schijten grondig uit te spoelen. Echter zag ik snel van dit plan af omdat het niet meteen erotiserend is voor mijn vrouw om haar man als een nichterige spanjool met zijn hol over een wasbak met fontein zien te hangen. OK, remsporen in je slip ook niet, maar voorlopig had ze daar nog geen klachten over… Dat komt dan weer omdat ik sinds kort vochtig schijtpapier gebruik!
Ook de erecties zijn gevoelig aan de midlife. OK, door meerdere chemokuren heb ik al wel vaker erectieproblemen ondervonden, maar dat leek de laatste jaren weer hersteld. Alleen bleken de erecties minder stevig bij vermoeidheid, alcoholgebruik of na al enkele keren te neuken. Mijn pik zegt dan doorgaans “het is bedtijd, baas. Reken niet meer op mij voor een volgend rondje seks”. Bij geilheid en opwinding krijg ik dan heus nog wel een stijve, al gaat ie weer halfstok hangen na amper 5 minuten. Bij eerdere erectieproblemen nam ik Kamagra of andere erectiedoping en het probleem was opgelost. Die medicamenten helpen niet bij de problemen die ik in bovengenoemde gevallen heb. En laat dit frustreren zijn, want soms ben ik geil, maar mijn lul denkt daar dan anders over, de luie rotzak. Bij de liefhebbende vrouw is dat zo erg niet, want zij begrijpt dit wel en bovendien is het voor haar geen prioriteit meer om nog 5x na elkaar te wippen. Bij mijn jonge minnares is dat wat anders. Daar profileer ik me als een haan en wil ik nog kunnen presteren om aan te tonen dat ik nog steeds een veel betere optie ben, dan haar lamlendige leeftijdsgenoten, die niet eens kunnen beslissen tot welke van de 384 genders ze behoren. Of neem nu bij de hoeren, waar je er verdomme geld voor betaald. Bijvoorbeeld voor enkele uren reserveren en na een kwartier ben je al klaar, een tweede keer lukt nog met moeite, maar een derde keer begint al een heuse mission impossible te worden. Dat zijn de momenten dat je het ouder worden vervloekt.
Zoals zonet aangehaald is er bij mij altijd een competitiedrang aanwezig geweest. Voornamelijk dan bij de wijven. Bij mijn 23-jarige speeltje wil ik continu bewijzen dat ik naast meer technisch talent, nog steeds in een betere conditie ben dan gasten van haar leeftijd. Maar hoe weet ik dat met zekerheid? Met zekerheid weet ik dat haar generatie algemeen genomen lui is en minder tijd steekt in een uitgebreide neukpartij. Dat ze het echte fingerspitzengefühl niet bezitten, maar waarschijnlijk zullen er ook wel uitzonderingen zijn. Ze zegt altijd wel dat ik haar beste neukmachine ben, maar ze kent me ook als een narcistische klootzak met een groot ego, dus wie weet zegt ze enkel wat ik horen wil om me te paaien.
Het gaat natuurlijk niet enkel om mijn seksuele uithoudingsvermogen. Op zowat alles zit slijtage. Op mijn gewrichten, spierkracht die afneemt, spierpijnen na niet alledaagse inspanningen, vaker last van stijfheid in de onderrug, vaak nekpijn, het zicht dat afneemt in bepaalde situaties (zoals bv bij het rijden ’s nachts, wanneer het regent, minder dieptezicht) en mijn geheugen dat korter schijnt te worden. Betreft dit laatste hoop ik enkel dat het geen vroegdementie is, want dan ben ik helemaal in de aap gelogeerd. Alle belangrijke dingen of zelfs de lijst voor de supermarkt schrijf ik tegenwoordig op, of ik vergeet de helft.
Over de aftakeling van spierkracht heb ik trouwens nog een leuke anekdote van vorige zomer. Nou ja, leuk… Eerder triest vanuit mijn perspectief gezien. Ik was in Duitsland, waar mijn maîtresse woonachtig is, aangezien ze daar voetbalt. Ze is bij de vijf beste in het team als het gaat om een sprint te trekken met die heerlijk gespierde benen van haar. Ik wilde die kracht ook eens voelen om te vergelijken hoe het vrouwenvoetbal dient in te schat te worden. Pas op; ik deed eerder al research, want ik schreef ook een boek over vrouwvoetbal. Ik heb er nooit op neergekeken zoals veel venten doen. Ik kijk eerder neer op mannenvoetbal, simpelweg om de reden dat het een bende flikkers zijn met een pijngrens van een fruitvlieg. Om terug te komen op mijn verhaal: ik wilde dus eens een 60m sprint tegen mijn jonge en sportieve sekspop lopen. Twee teamgenotes van haar stonden ons bij: één om start te roepen bij het beginpunt en de andere om te kijken wie het eerst over de geïmproviseerde eindstreep kwam. De laatste zou ook dienst doen als cameravrouw met haar smartphone. Dus ja, helaas, wat ik nu ga vertellen, staat ook vereeuwigd op film. Na de opwarming zetten we ons naast elkaar klaar en na het aftellen van 3 naar 1, schreeuwde de vriendin “start”. Ik nam meteen wat voorsprong doordat mijn start sneller was, maar al gauw beende mijn lieverd me voorbij. Ik besloot nog meer stuwkracht bij te geven, maar toen ging het mis. Op 20m van de eindstreep, voelde ik iets knakken in mijn dijbeen en als een slappe dweil smakte ik tegen de grond. Met alle schaafwonden van dien. De drie mokkels snelden naar me toe en moesten me figuurlijk van de grond schrapen, hielpen me in de wagen van eentje en reden me naar het hospitaal. Een spierscheur was mijn deel.
Achteraf bleef mijn liefje volhouden dat ik lang niet slecht was voor een ouwe zak. Ondanks drie chemo’s in mijn leven en het feit dat ik al geruime tijd geen sport meer deed, deed ik het volgens haar nog beter dan haar broer. Had ik de blessure niet gehad en kwam ik daardoor niet ten val, dan zou ze met amper 2 meter verschil over de meet gekomen zijn, terwijl ze volgens haar eigen zeggen haar broer meer dan 5 meter achter zich liet. Maar op zulke momenten denk ik dan dat ze misschien ooit een andere sportieve gast tegenkomt, die haar bij een sprint op haar beurt ver achter zich laat. Hoe zou ze naar zo iemand opkijken dan? Dus nee, om tegen haar te sprinten was niet mijn beste idee. Het heeft me lichamelijk en mentaal gebroken!
Om terug tot de kern van de zaak te komen, namelijk de kwaaltjes. Sperma en ejaculatie is eveneens een ding. In lang vervlogen tijden ejaculeerde ik als een paard. Bij wijze van spreken vulde ik een halve emmer met mijn pap. Een wijf dat ik net geneukt had, haar onderbuik stond gezwollen en in de drie daaropvolgende dagen lekte mijn karnemelk nog uit haar doos als was ze een olielekkende derdehands Audi met 480 000km op de teller, die door een Pool overgekocht werd van een Duitse Turk. Dat is nu niet meer; die hoogtepunten behoren tot een ver verleden. Nu druipt er bij een orgasme een snotterig en nietige fluimachtige substantie uit mijn kwispel. En klaar! Het contrast met een pornofilm, waar één of andere hangsnor zijn klepel uit een pornosnol haar flamoes trekt en zo ver spuit dat de slingers gedrapeerd in haar haren bengelen, kan niet groter zijn. Dan kan je denken; “OK, maar je neukt je wijf, je minnares op regelmatige basis en als je dan eens een dag niet aan wippen toekomt, dan zal je jezelf ook nog wel afrukken tot je roede er paars van ziet?” Dat klopt volledig… Ware het niet dat dit vroeger niet anders was. Ik neukte mijn vriendin ook bijna dagelijks, piste zo nu en dan ook naast de pot, rukte mezelf af wanneer ik de kans had en ging gemiddeld 2x per maand naar de saunaclubs, waar ik gemiddeld 4 hoeren per keer afknalde. En toch slaagde ik er daags nadien steeds weer in om een aanzienlijke kwak af te leveren.
Ter afsluiting kom ik terug waar ik dit schrijven begonnen ben: het slapen. Dat is ook zo’n hekelpunt. Ik behoef meer slaap dan vroeger. Vroeger deed ik mijn job, had ik een sociaal leven, ging ik uit, spendeerde nog eens uren op de PC (waarvan veel op dit forum), haast al die tijd had ik wel een vriendin of vrouw… Ik sliep soms maar 4u per nacht en ik had ook niet meer nodig. Tegenwoordig ben ik elk uur van de dag moe en zou ik wel overal kunnen slapen. Dat doe ik echter niet, want ik wil ook niet vastroesten als een 80 jarige. Dat ik altijd vermoeid ben en bekaf ben wanneer ik met iets zwaar bezig ben zoals bv de muren in mijn huis verven, koken en een etentje organiseren voor 6 gasten of een transatlantische vliegreis, kan het gevolg zijn van de kankers die ik te verwerken kreeg. Helaas hoor ik bij een 50 jarige kennis hetzelfde verhaal en die is zijn hele leven al gezond. Vroeger kon ik uren met de auto rijden. Dezer tijden moet ik al uitkijken dat ik tijdens een rit van 2 uur niet in slaap val achter het stuur. Of als ik TV kijk of lees, val ik bij regelmaat ook zomaar in slaap alsof iemand de stekker uittrekt. Dat zijn ongemakken die ik vroeger evenmin had. En de nachten dat je dan slaapt, die worden vaak onderbroken. Omdat je slaap niet meer zo vast is, maar ook omdat je wakker wordt in het besef dat je iets vergeten bent gedurende de dag of omdat je ligt te tobben over de een of andere onbenulligheid… Of omdat je blaas dik staat van de zeik en je moet pissen. Ja, pissen is ook zoiets… Die drang kon ik vroeger makkelijk onderdrukken en het urineren uren uitstellen. Als ik nu moet zeiken, dan moet ik daar geen 5 minuten mee wachten. De pis wil er met hoge aandrang uit! Om terug te komen op de slaapproblematiek: de kwaliteit wordt minder, maar er is wel meer kwantiteit. Nu slaap ik makkelijk acht uren per nacht en bij het ontwaken ben ik nog steeds doodop. En dat blijft zo de eerste uren na mijn ontwaken.
Men zegt wel eens: “life is a bitch!”
Ik wens dit te corrigeren: “midlife is a bitch!”
![]()