Op mijn landgoed lopen een aantal katten rond die ik voeder en verzorg. Op z'n Vlaams gezegd heeft de kattentijd zijn intrede gedaan: dwz dat de kattinnen krols staan, verleiden de katers en de katers op hun beurt mogen wippen naar hartelust. Tesamen janken ze dan nog eens een partij waardoor het menselijke ras geen slaap kan vatten in de nachtelijke uren. Maar een mens wordt er pisnijdig van en kan op den duur al dat geneuk van die katten meer aanzien. Met mijn handen in het haar zat ik te mijmeren over het leven als kater; hele dagen geen reet uitvreten, eten krijgen van het baasje, wat slapen en wanneer de schemer valt, menig wulpse kattin bespringen. Het werd dus nog eens tijd dat ik na vier dagen mijn klepel in iets zou schuiven dat je het best kunt omschrijven als het vrouwelijke geslachtsorgaan. Ik sprong recht, nam mijn telefoon en belde naar Ace2! We kwamen overeen om eens naar VV te gaan.
Ik stelde mezelf voor als een vette kater, die wat loopt te niksen op het perceel van VV... Hier en daar wat ronken op de bank, zo nu en dan van een schaaltje melk likken en eten krijgen van baasje Stephan. Tot dusver blijft het kuis, ware het niet dat een 30-tal kattinnen, zo hitsig als de hel, deze kater liepen gek te maken. Gestreepte, geplekte, lichte, donkere, kortharige en langharige poezen passeerden me, gaven me een kopje, spinden van genot, rolden over de grond voor mij, maakten sensuele bewegingen met hun staart en lieten me onder hun staart snuffelen. Niet alleen qua motiefjes van hun pels was er veel diversiteit, ook verschillende leeftijden, maten en gewichten. Het lag dus voor de hand dat ze SFL-Cat die dag nog naar absolute tevredenheid zouden brengen.
Helaas was ik niet de enige kater in dat territorium, want plots zag ik een kater van het ras blauwe rus naar me toe lopen, Sonny genaamd. Dus hebben we eerst een psychische machtstrijd gevoerd zoals dat gaat bij katers in de kattentijd. Onze oren in de nek en een partij blazen naar elkaar. Sonny de blauwe Rus zag er fysiek sterker uit en als verzorgde raskat blonk zijn pels mooi... En dat in tegenstelling tot mij, een Oost-Europese bastaardkat... Ik moest me dus gewonnen geven en er vrede mee nemen dat Sonny met de mooiste en meest vruchtbare kattinnen aan de haal zou gaan. Dus niet veel later na onze onderlinge machtstrijd en ik genadig op mijn buik ging liggen, verdween Sonny met een sexy Europese korthaar.
Toen hij weg was met de Duitse kortharige kattin, zat ik weer alleen tussen een tiental krolse kattinnen en voelde ik me de kater te rijk. Enkele Roemeense straatkatten kwamen me verleiden en likjes geven. Onder hen Yolanda poes, die ik nog ken van het nabije verleden. Toch zat er weer een lange haar in de boter, want ik werd opnieuw verstoord door een andere kater die mijn territorium binnendrong: het was de Noorse Boskat Ace2. Weer volgde er wat haantjesgedrag tussen de twee mannetjeskatten en alle kattinnen keken vol opwinding toe hoe de 2 fiere katers elkander probeerde te imponeren en angst in te boezemen. Na enig overleg, kwamen de katers overeen dat ze aan elkaar gewaagd waren... En dat ze de pootjes in elkaar zouden slagen om de meute wulpse poezen aan te pakken, want het waren er toch te veel en SFL kon hen niet allemaal bevruchten.
De Noorse Boskat en de bastaardkater wandelden een rondje en gingen een schaaltje melk consumeren. Daar kregen ze het gezelschap van een Perzische kattin, een Siamese en nog enkele Roemeense straatkatten. We begonnen in kattentaal te converseren met elkaar en de poezen luisterden met volle aandacht, hun oortjes stonden spits en ze spinden van blijdschap. Ace de Noorse Boskat vertelde hoe hij in onze contreien terecht was gekomen. Het ging over vikings, drakekopboten, zeeziekte, bloedbaden, slagvelden, plunderingen en verkrachtingen. Ze moeten het geroken hebben dat de Noorse Boskat van Aziatische kattinnen houdt, want een verloren gelopen Japanse kattin diende zich sensueel aan bij hem. De koppeltje begon te miauwen tegen elkaar, maar dit stopte snel... De Japanse had een dusdanig rare uitspraak dat het leek alsof er een granaat in haar muil was ontploft!
Ondertussen kreeg SFL ook wat aandacht van een Egyptische mau die hem meteen onder haar staart liet snuffelen. Het rook er niet echt fris, precies dat er een andere kater hem voor was geweest en zijn zaad er meer had naast gespoten dan erin. Op het ogenblik dat ik haar links liet liggen, zag ik dat Ace2 de aandacht trok van de Roemeense straatkatten. Enkele van hen waren zelfs nog maar kittens. Maar Ace2 had een zak droge kattenbrokjes bij en liet hen allen om de beurt op hun achterste pootjes staan voor zo'n brokje. Van de tepanyaki schotel die hem ervoor aangediend werd heeft hij niet gegeten en de Japanse was ondertussen met een miauwende klaagzang afgedropen.
Inmiddels kwam Sonny terug en hij was duidelijk nog niet klaargeneukt, want doelgericht begon hij opnieuw te jagen tussen de kattinnen. Uit zijn buurt kon ik beter blijven en daarom nam ik mezelf voor om eindelijk ook eens tot actie over te gaan. In mijn zoektocht naar een poes, die ik met plezier veel kittens zou schenken, stuitte ik op een oude bekende. Sensueel kwam ze naar me toe gelopen, zo zwart als de nacht en ogen smaragdgroen. Met de finesse van een zwarte panter liep deze zwarte kat tegen me aan... Ze gaf me likjes, een kopje en liet me ook onder haar staart ruiken. Daar was alles vers en geen enkele kater was me voor geweest. Zij, luisterend naar de naam Eleni, zou het worden. Ze zou voor me rollen, uiteindelijk op haar buik gaan liggen, dan bijt ik in haar nek, vervolgens doet ze haar staart omhoog, ik draai mijn parker uit, duw deze in haar strakke poesje en dan klem ik me vast met mijn weerhaakjes. Het paringsproces van katten is zo indrukwekkend hé. Afijn, het gedetailleerde verhaal lees je hier: https://www.ijsberenforum.com/forum/...58&postcount=4
Toen ik terugkwam van de zwarte kat te bevruchten, zag ik dat mijn twee concurrerende katers vriendschap gesloten hadden en dat onder de aandacht van vele leuke poezen. Aarzelend kwam ik naderbij, maar het kwade van de Blauwe Rus was overgewaaid nadat hij nog een tweede kattin platgelegd had. Dus we konden nu vriendschappelijk omgaan met elkaar en dat was voor zowel de Noorse Boskat als mezelf heel voordelig, want de mooie blinkende Sonny kreeg veel aandacht en ook wij profiteerden daarvan. Zo viel mijn oog op een lieve schurftkat, niet echt een knappe verzorgde poes, maar volgens Sonny is ze lief en laat ze zich lekker wippen. Haar naam was Claudia en naar eigen zeggen heeft ze een nick op dit poezenforum. Ik bekeek haar heel goed, maar toen ze een paringskreet naar me lanceerde en haar muil daarvoor fel opentrok, viel me op dat haar hoektandjes ontbraken. SFL vindt goede verzorgde slagtandjes een belangrijk aspect en aangezien ze deze tijdens één of andere catfight kwijtspeelde, leek het me geen goed idee om bij haar kleine welpjes te verwekken.
Niet veel later kam er een Roemeense bastaardkat likjes geven en over de grond rollen voor mij. Maar nadat ik eens goed aan haar gesnuffeld had, rook ik mezelf van ongeveer vorige kattentijd en ik meende te herinneren dat ze totaal geen goede indruk op mij maakte... Deze roemeense Poes met bril, Vanessa voor de vrienden, werd door mezelf weer snel afgescheept. Mijn geile kattenogen hadden een witte Poolse raskat in de gaten, maar deze zat er een beetje uitgesloten bij. Ze zag er moedeloos uit en het leek erop of ze een postnatale depressie had van een vorige nest jongen. Toen ik dacht haar gelukkig gaan te maken, kreeg in een kap van Ace zijn klauw. Dat was nu zijn kattin en hij zou zichzelf wat later met haar voorplanten... Helaas voor hem, vernam ik later dat hij er ook niet veel leven heeft uitgekregen.
Toen wij twee weer bij Sonny stonden, dook er een andere mooie witte kattin op in ons midden. Een Germaanse halflanghaar, Tammy genaamd. Ze rook overdreven naar Sonny zijn sproeisel, wat wil zeggen dat zij zijn eigendom reeds is. Maar Sonny had het zo druk met andere poezen, dat we bij regelmaat alleen stonden... Ace2 niet meegeteld, die jaloers was en haar aandacht van me probeerde weg te trekken. Toen ze het beu was en begon te blazen en krabben naar de Noor, droop hij het af en voegde zich bij Sonny die wat verderop onder eentje haar staart zat te likken. Tammy-Poes richtte zich weer tot mij, likte in mijn puntige oortjes en begon met haar dikke volle staart sensueel tegen me aan te vleien. We spinden van contentement en het zou niet meer lang duren of SFL beet haar in de nek zodoende hij haar meteen kon bespringen. Helaas kwam Sonny de blauwe Rus iets te vroeg terug... Aangezien ze zijn opgeeiste kattin is, richtte ze zich weer tot hem en durfde verder niet met mij te converseren. Zij noch ik wilden ten prooi vallen aan de toorn van Sonny's wraak.
SFL ging terug op trektocht en wandelde rond op zoek naar lekkers... Vele mooie poezen, maar uiteindelijk vond hij geen enkele die hem meer geschikter leek dan Eleni de zwarte kat. Ze vonden elkaar opnieuw, hadden nog een gezellige tijd samen waarin ze hem bleef verleiden. Deze twee katten waren voor elkaar gemaakt... Om zeker te zijn dat ze zeker drachtig zou worden van hem, besloot de Oost-Europese bastaardkat om haar nog eens te wippen.
2 maanden later zouden er 5 kittens (2 zwarte en 3 bastaardjes) geboren worden. SFL en de zwarte kat zijn de trotse ouders, maar in de kattenwereld is het opvoeden weggelegd voor de mama-poes en de leeuw des huizes mag ongegeneerd blijven jagen op wild en andere kattinnen. Ze leefden dus nog lang en gelukkig!