Oekraïne

[Kwibus2]

En zou die Himars zo goed zijn, dat precies alle Oekraïense krijgsgevangenen gedood worden en niet 1 Russische bewaker maar een schrammetje heeft opgelopen? Het is wel duidelijk wie er hier liegt. Cover up om de martelingen te verhullen. Overigens hadden het Rode Kruis en de VN hun veiligheid gegarandeerd toen ze zich overgaven in Mariupol.

Rode Kruis en de VN, twee tandeloze tijgers waar je beter niet afhankelijk van kunt zijn voor je veiligheid.
Sinds Srebrenica heeft de VN voor mij afgedaan als interventiemacht bij conflicten. De VN heeft Nederland na de genocide in Srebrenica ijskoud laten vallen. De VN heeft nooit enige betrokkenheid laat staan excuses voor deze puinhoop naar Nederland, de slachtoffers en de nabestaanden getoond.

Dat hele geld verslindende circus in New York kan beter vandaag dan morgen opgedoekt worden.
Volkomen terecht dat de VS jarenlang hebben geweigerd mee te betalen aan de VN. Na WW II opgezet om te voorkomen dat er ooit nog grote conflicten zouden ontstaan die de wereldvrede kunnen bedreigen. Sinds de oprichting is er geen dag zonder oorlog geweest.
De VN heeft geen enkel conflict waar ook ter wereld kunnen beslechten. Het is een toevluchtsoord geworden voor over betaalde baantjesjagers
van het type Herfkens. Deze handige ritselaar zag ook nog kans het ministerie van BuZa op te laten draaien voor de 7000 USD maandelijkse huur van haar appartement. Vliegreizen alleen business class voor de dame. Wat heeft zij bijgedragen aan de wereldvrede?
Daar is helaas niets van terug te vinden.

[deket]

Ondertussen heb ik er geen goed oog in.
Een uitputtingsslag blijkr die oorlog, dus zal ze nog lang niet voorbij zijn.
President Zelensky heeft niet zomaar gezegd tegen 200.000 mensen in de Oostelijke Donbas dat ze beter vluchten.
En al voldoende indicatoren dat ook Duitsland in paniek geraakt om economische redenen. Zijn adviezen om de Duitse industrie af te koppelen bij energieschaarste en wanneer het regent in Berlijn druppelt het in Brussel en Amsterdam met een storm tot gevolg
Doe niet graag aan doemdenken en zie de fles liever halfvol dan halfleeg. Wat als de gasreserves niet aangezuiverd geraken?
En al die sancties helpen geen zier. Op zeer lange termijn voor de Russische economie ja,maar die liep al verre van goed

[pietpotent44]

Noord-Korea bereid om Russen te helpen met leger van 100.000 man

Rusland heeft Noord-Korea gevraagd om militaire hulp / een fors aantal manschappen.
In ruil voor graan en energie van Rusland.
Rusland en Noord-Korea hebben vrij goede banden.

Hoe realistisch dit plan is, is een tweede.
En ook de betrouwbaarheid van dit nieuws is discutabel. Komt van Russische staats tv, van defensie expert Igor Korotchenko. Bericht is nog onbevestigd.

Maar anyway:
De Russen blijven stuiten op veel weerstand. Zelfs in de Donbas, waar ze duidelijk de overhand hebben, wordt nog maar heel weinig vooruitgang meer geboekt. Zeker nu de Russen daar ook troepen moeten weghalen om in het zuiden te helpen omdat Oekraine daar aan een offensief bezig is.
En dus is er behoefte aan extra manschappen.

Er gaan zelfs geruchten dat Poetin tot oktober de tijd heeft gekregen voor een overwinning, maar dat hij moet aftreden indien dat niet lukt.

https://nypost.com/2022/08/05/russia...100000-troops/

https://www-mirror-co-uk.cdn.ampproj...d-27664214.amp

[Jackless]

Het geruchtenleger....onverslaanbaar....immens groot....twijfelachtige moraal......geeft (wan)hoop voor de mensen die er daadwerkelijk bij betrokken zijn.....en dat is ook de reden dat we iedere keer weer wegrennen met iedere snipper dat geroepen wordt door iedere malloot.

Het schijnt uit onbevestigde bronnen dat de Efteling ook een nieuwe attractie gaat krijgen. 'The real life schuttersput ervaring'. Je mag 5 minuten in een schutterput plaatsnemen en wordt er met echte munitie op je geschoten. Als je het overleeft krijg je een leven lang gratis toegang tot het Sprookjesbos. Als je het niet overleefd, of je raakt gewond, dan was het geen sprookje. De Efteling hoopt met deze attractie veel omzet te draaien en begint binnenkort met een mediacampagne. Poetin beschuldigt de Efteling van plagiaat. Noord-Korea wil graag personeel sturen in ruil voor voedsel en energie. De grote Efteling Trollenleger expert Igorius Kotsinmijnzakje heeft dit bevestigt op zijn Youtube-kanaal.

Het wordt tijd dat media eens aan zelfanalyse doen en al hun berichten achter verifieren en publiceren op waarheid. Ieder media-kanaal zou oersaai worden.

[Coviag]

Ik denk dat dit conflict vanzelf tot een door beider partijen geaccepteerde stilstand komt als het winter wordt. Beide leiders moeten in eigen land kunnen uitleggen waarom ze tot een vorm van wapenstilstand komen (vrede zal het denk ik niet komen).

Putin kan dat door uit te leggen dat hij een aantal gebiedsdelen "bevrijd" heeft en een landbrug naar de Krim gecreeerd heeft. Hij installeert marionet regeringen en roept de overwinning uit.
Zelensky kan dat niet gemakkelijk. Hij kan niet zomaar toegeven dat landsdelen in Russische handen blijven. Hij zal de oorlog niet winnen, daarvoor is de overmacht van rusland te groot. Hij heeft dus iets anders nodigt dat rechtvaardigt dat het vechten stopt. En dat is in mijn ogen de winter. Als het extreem koud wordt in heel Oekraine, de stroomvoorziening slecht is en een tekort is aan gas of andere brandstoffen gaan er in heel oekraine stemmen op om een bestand te sluiten en de energie-infrastructuur te repareren. Dit is het moment dat hij kan zeggen "Ik wil graag verder vechten, wij zijn aan de winnende hand, maar we moeten ook denken aan de rest van het land".

Nog twee/drie maanden, dan wordt het koud in de oekraine (kan tot -17 worden op de Krim tot -30 in het noorden)....

[kempie]

Ik denk dat dit conflict vanzelf tot een door beider partijen geaccepteerde stilstand komt als het winter wordt. Beide leiders moeten in eigen land kunnen uitleggen waarom ze tot een vorm van wapenstilstand komen (vrede zal het denk ik niet komen).

Putin kan dat door uit te leggen dat hij een aantal gebiedsdelen "bevrijd" heeft en een landbrug naar de Krim gecreeerd heeft. Hij installeert marionet regeringen en roept de overwinning uit.
Zelensky kan dat niet gemakkelijk. Hij kan niet zomaar toegeven dat landsdelen in Russische handen blijven. Hij zal de oorlog niet winnen, daarvoor is de overmacht van rusland te groot. Hij heeft dus iets anders nodigt dat rechtvaardigt dat het vechten stopt. En dat is in mijn ogen de winter. Als het extreem koud wordt in heel Oekraine, de stroomvoorziening slecht is en een tekort is aan gas of andere brandstoffen gaan er in heel oekraine stemmen op om een bestand te sluiten en de energie-infrastructuur te repareren. Dit is het moment dat hij kan zeggen "Ik wil graag verder vechten, wij zijn aan de winnende hand, maar we moeten ook denken aan de rest van het land".

Nog twee/drie maanden, dan wordt het koud in de oekraine (kan tot -17 worden op de Krim tot -30 in het noorden)....

Helaas ligt bovenstaande niet zo simpel. Zelfs dan zullen de sancties tegen rusland instand worden gehouden. Ik vrees ook dat rusland bijvoorbeeld de uitvoer van graan blijft blokkeren.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[bocariver]

Ik denk dat dit conflict vanzelf tot een door beider partijen geaccepteerde stilstand komt als het winter wordt. Beide leiders moeten in eigen land kunnen uitleggen waarom ze tot een vorm van wapenstilstand komen (vrede zal het denk ik niet komen).

Putin kan dat door uit te leggen dat hij een aantal gebiedsdelen "bevrijd" heeft en een landbrug naar de Krim gecreeerd heeft. Hij installeert marionet regeringen en roept de overwinning uit.
Zelensky kan dat niet gemakkelijk. Hij kan niet zomaar toegeven dat landsdelen in Russische handen blijven. Hij zal de oorlog niet winnen, daarvoor is de overmacht van rusland te groot. Hij heeft dus iets anders nodigt dat rechtvaardigt dat het vechten stopt. En dat is in mijn ogen de winter. Als het extreem koud wordt in heel Oekraine, de stroomvoorziening slecht is en een tekort is aan gas of andere brandstoffen gaan er in heel oekraine stemmen op om een bestand te sluiten en de energie-infrastructuur te repareren. Dit is het moment dat hij kan zeggen "Ik wil graag verder vechten, wij zijn aan de winnende hand, maar we moeten ook denken aan de rest van het land".

Nog twee/drie maanden, dan wordt het koud in de oekraine (kan tot -17 worden op de Krim tot -30 in het noorden)....

I proposed your theory about winter to 5 ukrainians this afternoon....

They thanked you to make them laugh so much.

[pietpotent44]

Grote aanval op luchtmachtbasis in De Krim

Oekraïne heeft luchtaanvallen uitgevoerd op de Russische luchtmachtbasis Saki
van de Russische marine in de buurt van het dorp Novofedorivka. Een dorp in de Krim.

Vanuit deze basis hebben de Russen veel aanvallen op Oekraïne gedaan.

Het incident gebeurde omstreeks 15.20 uur lokale tijd.
Er waren 12 explosies te horen.

Waarschijnlijk is het een lange afstand raket geweest met een bereik van 200-300 km (die officieel niet door Oekraïne gebruikt mogen worden van de VS),
waarbij vlak voor de aanval een deel van het radar- / luchtverdedigingssysteem uit is geschakeld (met een AGM-88 HARM raket). Op dat deel is de aanval gepleegd.

oekraine-luchtbasis.jpg

[deket]

Ondertussen maakt Poetin zich vooral zorgen in het vinden van genoeg manschappen zodat de Russische overheid vooral in de Oostelijke armere gebieden met zakken vol roebels. Omgerekend 6000 euro per maand. Veel meer dan een beroepsmilitair doorgaans krijgt( heb het over de soldaten, niet de officieren) en vermits Poetin alleen met beroepsmilitairen wil werken ziet het er niet goed uit voor de Russen, die al meer dan 60.000 militairen verloren ( doos of zwaargewond)
Anyway, er zijn 70.000 extra militairen op komst. Voor wie denkt dat de oorlog daar vlug voorbij zal gaan mag deze illusie opbergen

[Kwibus2]

De voorraad arme sukkels in afgelegen gebieden van Rusland die zich voor een paar duizend euro laten overhalen voor Putin in Oekraïne als schietschijf te dienen begint op te raken. Putin heeft al een leger huurlingen van de Wagner organisatie ingeschakeld nu de Russische rekruten
er steeds meer de brui aan geven. Deserteren en sabotage komen steeds meer voor bij het Russische leger.

Er smeult nog een ander vuurtje in dit conflict. Erdogan lijkt het steeds beter met Putin te kunnen vinden. Dat leidt tot de vreemde situatie dat een NAVO partner de kant van Rusland kiest. Die partner heeft een groot conventioneel leger en een angstaanjagend geldgebrek gekoppeld aan torenhoge inflatie. De graan deal lijkt het begin te worden van de toenadering tussen Rusland en Turkije. Dat is geen goede ontwikkeling.

[Partycrasher]

De graan deal lijkt het begin te worden van de toenadering tussen Rusland en Turkije. Dat is geen goede ontwikkeling.

"Graan-deal"?
Elke overeenkomst tussen Rusland en Turkije gaat altijd alleen maar over prostituees. Rusland heeft er genoeg, en Turkije kan er niet genoeg van krijgen. Niks graan, Turkije heeft genoeg graan. Prostituees, tja, die zijn er bijna niet. Dus dan moet je toch gaan onderhandelen met een traditioneel grote vijand. Prostituees gaan voor alles.

[Eddy_V]

"Graan-deal"?
Niks graan, Turkije heeft genoeg graan. Prostituees, tja, die zijn er bijna niet. Dus dan moet je toch gaan onderhandelen met een traditioneel grote vijand. Prostituees gaan voor alles.

Hier maakt Partycrasher toch een denkfout.
Turkije is een schapenland en daar hebben ze er meer dan genoeg van

[Kwibus2]

"Graan-deal"?
Elke overeenkomst tussen Rusland en Turkije gaat altijd alleen maar over prostituees. Rusland heeft er genoeg, en Turkije kan er niet genoeg van krijgen. Niks graan, Turkije heeft genoeg graan. Prostituees, tja, die zijn er bijna niet. Dus dan moet je toch gaan onderhandelen met een traditioneel grote vijand. Prostituees gaan voor alles.

Wanneer je het nieuws een beetje volgt had je kunnen weten dat Turkije heeft bemiddeld om de graanexport van Oekraïne weer op gang te brengen. De eerste schepen met graan uit Odessa zijn al aangekomen in Turkije. Van daaruit gaat het graan naar bestemmingen in Afrika.
De export van een van de belangrijkste produkten uit Rusland, lekker wijven, ligt stil vanwege de sancties.
Die gelden nog steeds ook in Turkije.

Eddy_V heeft gelijk. Turkije heeft veel makke schapen. Die blijven in Erdogan geloven en doen precies wat hij wil.
Torenhoge inflatie en 18% rente hebben geen invloed op die schapen.

[deket]

"Graan-deal"?
Elke overeenkomst tussen Rusland en Turkije gaat altijd alleen maar over prostituees. Rusland heeft er genoeg, en Turkije kan er niet genoeg van krijgen. Niks graan, Turkije heeft genoeg graan. Prostituees, tja, die zijn er bijna niet. Dus dan moet je toch gaan onderhandelen met een traditioneel grote vijand. Prostituees gaan voor alles.

Genoeg in de schaduw komen ,het Party. Teveel zon kan gevaarlijk zijn.
Maar dat doet er mij aan die Turk denken,die in de jaren 90 een goedlopend bordeel bezat in het Belgische, Limburgse Zonhoven.
Je zou er zo voorbijrijden zonder te weten dat het een bordeel bleek,geen neonlichten etc,,,zag er een gewoon café uit met witgeschilderde muren. Binnen merkten een 4 tal Russinnen in bikini,en den Turk vond steeds nieuwe jonge Russische deketmeiden. Nooit ouder dan een 20jaar en ze begonnen al te pijpen en te TZ, terwijl je nog op de kruk zat,net zoals destijds in de Gere Bij te Lommel. Men hoefde voor zulk dus niet naar de Kissbar te Barcelona gaan. De Gere Bij had wel een Belgische eigenaar met Belgische vrouwen.
Maar in Antwerpen heb je een aantal verdoken theehuisje,waarvan iedereen weet dat het verdoken bordelen blijken. De eigenaars zijn Turken,de serveuses Russische of Oekraïense vrouwen.

[pret]

Hier maakt Partycrasher toch een denkfout.
Turkije is een schapenland en daar hebben ze er meer dan genoeg van

In Nederland hebben ze genoeg varkens, waarom ga jij nog naar de hoeren?

[Eddy_V]

In Nederland hebben ze genoeg varkens, waarom ga jij nog naar de hoeren?

Ik hou niet zo van varkensvlees, wel van schapen en met name lamsvlees.
(Hoewel een goede babi pangang er op z’n tijd ook wel in gaat)
Dat jij meteen aan schapenneuken denkt zegt meer over jou, vies manneke

[pret]

Ja gek hé als jij prostituees gaat associëren met schapen. Wie is hier nou vies manneke?

[Ascari]

Ik hou niet zo van varkensvlees, wel van schapen en met name lamsvlees.
(Hoewel een goede babi pangang er op z’n tijd ook wel in gaat)

Je moet wel kosher eten Eddy, straks krijg je gezeik met de Rabijn.

[Kwibus2]

Hij doet het wanneer niemand het ziet. Die rabbijn weet echt niet alles.

[Eddy_V]

Je moet wel kosher eten Eddy, straks krijg je gezeik met de Rabijn.

Ik zou niet eens weten hoe dat moet kosher eten.. iets van geen vlees en melk tegelijk ofzo heb ik wel eens gehoord maar alcohol mag dan weer wel als ik het goed heb, terwijl hele volkststammen dat in het geniep in saunaclubs moet drinken
Luxeproblemen waar ze in Oekraïne geen last van hebben.

[Eddy_V]

Ja gek hé als jij prostituees gaat associëren met schapen. Wie is hier nou vies manneke?

Jij bent het vieze mannetje want ik associeerde graan met schapen… het gaat toch over voedsel ?!?
dat jij schapen met prostitutie associeerde zegt juist iets over jou..: “a dirty mind is a joy forever” !

[Kwibus2]

Ik zou niet eens weten hoe dat moet kosher eten.. iets van geen vlees en melk tegelijk ofzo heb ik wel eens gehoord maar alcohol mag dan weer wel als ik het goed heb, terwijl hele volkststammen dat in het geniep in saunaclubs moet drinken
Luxeproblemen waar ze in Oekraïne geen last van hebben.

Ik weet er ook het fijne niet van maar varkensvlees is sowieso niet kosher.
Daar heb ik met ik met wat vrienden nog veel lol om gehad toen een bekende zangeres wat te eten ging halen in de snackbar om de hoek.
Ze zei later dat ze gevraagd had om koshere dingen. Ja hoor koshere frikandellen.

Vlees van dieren met gespleten hoeven, garnalen schieten me te binnen als niet kosher.
Garnalen omdat het lijkenvreters zijn.
De Joodse voedingsgewoonten zijn eigenlijk best gezond. Varkensvlees is dat zeker niet al sla ik een plakje ham bij een uitsmijter niet af.

[pret]

Turkiye Is the Biggest Swing Player in the Russia-Ukraine War

As the Russia-Ukraine conflict heads for the six-month mark, Turkiye has emerged as a major swing player in the protracted war. Ankara is involved in the conflict on a number of fronts, from security cooperation with Ukraine to energy cooperation with Russia to serving as a diplomatic mediator between Kyiv and Moscow. It was Turkiye’s diplomacy that facilitated the grain shipments from Ukraine’s ports on Aug. 1, the first since the start of the war. This increasingly proactive approach to the conflict has presented both substantial opportunities and significant challenges for Ankara while offering important lessons for the West on how to most-effectively deal with Russia.

Ankara has long sought to leverage its strategic position at the intercontinental crossroads between Europe and Asia as well as emphasize the concept of connectivity. Functionally, Turkiye serves as a vital transit corridor for key resources like energy and food supplies, and this corridor has become all the more important given the economic and trade disruptions of Russia’s war in Ukraine. Institutionally, Turkiye is a vital member of the NATO security bloc but one that operates independently—and sometimes counter to—the position of its American and European partners, including in its relationship with Western adversaries like Russia and Iran.

Under the leadership of Turkish President Recep Tayyip Erdogan, Ankara has leveraged both forms of connectivity to enhance its position as a regional power, one that doesn’t fit neatly into either the pro-Western or pro-Russian camp. Turkiye provides substantial amounts of weaponry to Ukraine, including Bayraktar TB2 drones, which have proven instrumental in helping Ukrainian forces attack Russian positions.

At the same time, Ankara did not join the West’s sanctions against Russia in response to the Ukraine invasion, and Erdogan discussed expanding Turkish-Russian energy cooperation in a meeting with Russian President Vladimir Putin in Sochi, Russia, on Aug 5. Even still, Turkiye serves as a conduit for non-Russian energy supplies to Europe via the Southern Gas Corridor, which the European Union is seeking to expand to diversify away from Russian natural gas.

Yet while avoiding joining sanctions, Turkiye has broadly supported NATO’s position on providing security support for Ukraine—even as Ankara held up the expansion of the military bloc to Sweden and Finland for months over issues related to the Kurdistan Workers’ Party and the harboring of other Kurdish elements that the Turkish government deems security threats in these countries. Although the dispute has been tentatively resolved, it demonstrates Turkiye’s propensity to prioritize its own national interests as well as its willingness to challenge what is otherwise unanimous NATO support of fast-tracking Finnish and Swedish membership into the trans-Atlantic military bloc. Such an approach could potentially compromise the perceived dependability of Turkey within NATO in the future, but for now, Ankara remains an indispensable member of the bloc.

Perhaps Turkiye’s most consequential role has been as a mediator over the grain and food supply issue between Moscow and Kyiv. Turkiye, along with the United Nations, worked to negotiate a deal to unlock food and grain exports that had been cut off since the start of the war in late February, reaching a breakthrough agreement on July 22 that included the launching of a grain coordination center in Istanbul.

Much of Ukraine’s food and grain exports (as well as those from Russia) must transit Turkiye’s maritime waters in the Black Sea and Bosphorus to reach global markets in the Middle East, Africa, and beyond. Turkiye was the only member of NATO that has good working relations with both Russia and Ukraine, and thus, it could help guarantee the safe passage of maritime vessels through this area. Ankara was able to seize on an opportunity where both Ukraine and Russia benefited from cooperation (Western sanctions on Russia were selectively eased to allow food shipments to go forward), whereas polarization among Moscow, Kyiv, and the West would likely have prevented such cooperation efforts without an independently minded mediator.

Turkiye’s strategic connectivity approach has thus produced significant benefits, allowing Ankara to not only unlock vital food supplies but also bolster its diplomatic prestige in the process. However, Ankara’s connectivity pursuits have not come without challenges for Turkiye. Ankara’s efforts to mediate the grain deal between Russia and Ukraine only came after failed attempts by Turkiye to negotiate a broader peace agreement between Moscow and Kyiv. Ankara has certainly improved its leverage vis-à-vis Moscow in the Eurasian theater (as seen by Turkey’s pivotal role in inserting itself as a major player in the Nagorno-Karabakh conflict), but Russia is clearly willing to act against the interests of Turkiye when it deems fit, whether in Ukraine, Syria, or elsewhere. Indeed, the Kremlin’s spokesperson threatened on Aug. 9 to make Turkiye’s plans to build a Bayraktar plant in Ukraine subject to so-called demilitarization efforts.

At the same time, Turkiye’s success in negotiating the grain deal has yet to be fully proven. Although ships have now begun to make their way out of Ukrainian ports and into Turkish waters, such traffic will be very limited in the initial weeks and subject to challenges out of Turkiye’s control. For example, Russia could further threaten the agreement by striking at port facilities it designates as military targets, as Russian forces did within 24 hours of the deal’s signing, or pull out of the deal altogether, which would compromise Turkiye’s image as a mediator and as an influential power broker in Eurasia. And Ankara’s ability to balance between the West and Moscow also faces its limits, as the United States has inflicted its own sanctions against the Turks for defense and other forms of cooperation with Russia.

But the Turkish strategy has still produced meaningful results. As grain shipments are now underway, Ukrainian officials have floated expanding the deal to include the export of other goods, such as metals. Such progress offers an important lesson for the West when it comes to dealing with Russia.

Thus far, the United States and EU have pursued a strategy focused on sanctions and other punitive measures when it comes to responding to Russia’s invasion of Ukraine, just as Moscow has responded with its own energy cutoffs and other pressure tactics. In essence, both Russia and the West are utilizing a weaponized form of connectivity to undermine the other side in the hopes that it will lead to a change in behavior. There is little in terms of constructive or even conditional outreach, with both sides suffering economically as a result.

The tangible impact of such a zero-sum approach has been skyrocketing inflation, energy disruptions, and rising food insecurity throughout the world—not to mention the death and displacement of so many Ukrainian people. While the West is right to stand up to Russia for its invasion of Ukraine, it is important to recognize that a multifaceted connectivity strategy that combines pressure with constructive engagement along the lines of Turkiye’s approach can be more effective in yielding results when it comes to dealing with Moscow. This is something the United States and EU can learn from and adapt to their own connectivity strategies, if only to mitigate against the most disruptive elements of the war and build the grounds for peace.

Bron Foreign Policies

[Kwibus2]

In Nederland hebben ze genoeg varkens, waarom ga jij nog naar de hoeren?

Dat is toch niet zo moeilijk: Om te neuken natuurlijk.

[Kwibus2]

Turkiye Is the Biggest Swing Player in the Russia-Ukraine War

As the Russia-Ukraine conflict heads for the six-month mark, Turkiye has emerged as a major swing player in the protracted war. Ankara is involved in the conflict on a number of fronts, from security cooperation with Ukraine to energy cooperation with Russia to serving as a diplomatic mediator between Kyiv and Moscow. It was Turkiye’s diplomacy that facilitated the grain shipments from Ukraine’s ports on Aug. 1, the first since the start of the war. This increasingly proactive approach to the conflict has presented both substantial opportunities and significant challenges for Ankara while offering important lessons for the West on how to most-effectively deal with Russia.

Ankara has long sought to leverage its strategic position at the intercontinental crossroads between Europe and Asia as well as emphasize the concept of connectivity. Functionally, Turkiye serves as a vital transit corridor for key resources like energy and food supplies, and this corridor has become all the more important given the economic and trade disruptions of Russia’s war in Ukraine. Institutionally, Turkiye is a vital member of the NATO security bloc but one that operates independently—and sometimes counter to—the position of its American and European partners, including in its relationship with Western adversaries like Russia and Iran.

Under the leadership of Turkish President Recep Tayyip Erdogan, Ankara has leveraged both forms of connectivity to enhance its position as a regional power, one that doesn’t fit neatly into either the pro-Western or pro-Russian camp. Turkiye provides substantial amounts of weaponry to Ukraine, including Bayraktar TB2 drones, which have proven instrumental in helping Ukrainian forces attack Russian positions.

At the same time, Ankara did not join the West’s sanctions against Russia in response to the Ukraine invasion, and Erdogan discussed expanding Turkish-Russian energy cooperation in a meeting with Russian President Vladimir Putin in Sochi, Russia, on Aug 5. Even still, Turkiye serves as a conduit for non-Russian energy supplies to Europe via the Southern Gas Corridor, which the European Union is seeking to expand to diversify away from Russian natural gas.

Yet while avoiding joining sanctions, Turkiye has broadly supported NATO’s position on providing security support for Ukraine—even as Ankara held up the expansion of the military bloc to Sweden and Finland for months over issues related to the Kurdistan Workers’ Party and the harboring of other Kurdish elements that the Turkish government deems security threats in these countries. Although the dispute has been tentatively resolved, it demonstrates Turkiye’s propensity to prioritize its own national interests as well as its willingness to challenge what is otherwise unanimous NATO support of fast-tracking Finnish and Swedish membership into the trans-Atlantic military bloc. Such an approach could potentially compromise the perceived dependability of Turkey within NATO in the future, but for now, Ankara remains an indispensable member of the bloc.

Perhaps Turkiye’s most consequential role has been as a mediator over the grain and food supply issue between Moscow and Kyiv. Turkiye, along with the United Nations, worked to negotiate a deal to unlock food and grain exports that had been cut off since the start of the war in late February, reaching a breakthrough agreement on July 22 that included the launching of a grain coordination center in Istanbul.

Much of Ukraine’s food and grain exports (as well as those from Russia) must transit Turkiye’s maritime waters in the Black Sea and Bosphorus to reach global markets in the Middle East, Africa, and beyond. Turkiye was the only member of NATO that has good working relations with both Russia and Ukraine, and thus, it could help guarantee the safe passage of maritime vessels through this area. Ankara was able to seize on an opportunity where both Ukraine and Russia benefited from cooperation (Western sanctions on Russia were selectively eased to allow food shipments to go forward), whereas polarization among Moscow, Kyiv, and the West would likely have prevented such cooperation efforts without an independently minded mediator.

Turkiye’s strategic connectivity approach has thus produced significant benefits, allowing Ankara to not only unlock vital food supplies but also bolster its diplomatic prestige in the process. However, Ankara’s connectivity pursuits have not come without challenges for Turkiye. Ankara’s efforts to mediate the grain deal between Russia and Ukraine only came after failed attempts by Turkiye to negotiate a broader peace agreement between Moscow and Kyiv. Ankara has certainly improved its leverage vis-à-vis Moscow in the Eurasian theater (as seen by Turkey’s pivotal role in inserting itself as a major player in the Nagorno-Karabakh conflict), but Russia is clearly willing to act against the interests of Turkiye when it deems fit, whether in Ukraine, Syria, or elsewhere. Indeed, the Kremlin’s spokesperson threatened on Aug. 9 to make Turkiye’s plans to build a Bayraktar plant in Ukraine subject to so-called demilitarization efforts.

At the same time, Turkiye’s success in negotiating the grain deal has yet to be fully proven. Although ships have now begun to make their way out of Ukrainian ports and into Turkish waters, such traffic will be very limited in the initial weeks and subject to challenges out of Turkiye’s control. For example, Russia could further threaten the agreement by striking at port facilities it designates as military targets, as Russian forces did within 24 hours of the deal’s signing, or pull out of the deal altogether, which would compromise Turkiye’s image as a mediator and as an influential power broker in Eurasia. And Ankara’s ability to balance between the West and Moscow also faces its limits, as the United States has inflicted its own sanctions against the Turks for defense and other forms of cooperation with Russia.

But the Turkish strategy has still produced meaningful results. As grain shipments are now underway, Ukrainian officials have floated expanding the deal to include the export of other goods, such as metals. Such progress offers an important lesson for the West when it comes to dealing with Russia.

Thus far, the United States and EU have pursued a strategy focused on sanctions and other punitive measures when it comes to responding to Russia’s invasion of Ukraine, just as Moscow has responded with its own energy cutoffs and other pressure tactics. In essence, both Russia and the West are utilizing a weaponized form of connectivity to undermine the other side in the hopes that it will lead to a change in behavior. There is little in terms of constructive or even conditional outreach, with both sides suffering economically as a result.

The tangible impact of such a zero-sum approach has been skyrocketing inflation, energy disruptions, and rising food insecurity throughout the world—not to mention the death and displacement of so many Ukrainian people. While the West is right to stand up to Russia for its invasion of Ukraine, it is important to recognize that a multifaceted connectivity strategy that combines pressure with constructive engagement along the lines of Turkiye’s approach can be more effective in yielding results when it comes to dealing with Moscow. This is something the United States and EU can learn from and adapt to their own connectivity strategies, if only to mitigate against the most disruptive elements of the war and build the grounds for peace.

Bron Foreign Policies

Wat een lap tekst Pret, ik begon me al zorgen over je te maken. Gelukkig is de oorsprong Foreign Policies.

Mag ik het kort samenvatten?
Turkije is niet te vertrouwen. Erdogan is al vele jaren vriendjes met Putin.
Dat maakt de positie van Turkije als NAVO partner dubieus.
Daar komt bij dat Turkije de EU sancties tegen Rusland niet volgt.
Dat hoeft Turkije ook niet te doen, het land is geen EU lidstaat.

Turkije is het enige NAVO land dat beschikt over Russische raket afweer.
Omdat er getwijfeld wordt aan de loyaliteit van Turkije krijgt het land tot verdriet van Erdogan geen F16 en zeker geen F35 jachtvliegtuigen.
Je kunt niet alles hebben. Wel Russische antiraket wapens maar geen Amerikaanse jachtvliegtuigen. Bestel maar wat Russische MIGS bij Putin.